372
ғылыми дәстүрдің өмір сүруін қамтамасыз ететін сенімдер,
құндылықтар
және техникалық дәстүрлердің жиынтығы мағынасын білдіреді. Оның
қалыптасуы – ғылымның жетілгенінің белгісі.
ПАРАДОКС — қарама–қайшылық.
ПАРАСАТ (орысш. - разум) — диалектикалық ойлау, рационалдық
танымның жоғары формасы, оған ең алдымен абстракцияларды жасампаздық
сипаттау және ойлаудың өзіндік табиғаты мен бітімін саналы түрде
зерттеу
тән (өзіндік рефлексия).
ПАРДЖАНЬЯ (миф) — жаңбыр, найзағай құдайы; Адиттердің біреуі.
ПАССИОНАРЛЫҚ (латынш. – құштарлық, сезімдік) — қимыл-әрекет, іс-
әрекетті
аңсаған құштарлық, жекелеген адамдарда да, топтарда да болуы
мүмкін шектен тыс күш–қуатқа қабілеттілік.
Л.Гумилевтің (1912-1992)
пікірінше, «түрлік
нормадан ауытқу, бірақ бұл патологиялық емес», яғни
энергияның ерекше бір түрі.
ПАТРИСТИКА (лат. т. ауд. - «падре/әкей») — III-VI ғ.ғ, шіркеу әкейлерінің
діни-философиялық ілімдері немесе ертедегі христиан құдай сөзін
сөйлеушілердің жалпы атауы.
Өкілдері: Климент Александрийский,
Амворсий, Майландский (340-397ж.ж.), Августин Блаженный (III-VIғ.ғ.) т.б.
III-IVғ.ғ. жүйеленген бұл діни ілімде алғашқыда
Христостың табиғаты
туралы пікірлер (құдайлық немесе адамдық табиғаты туралы), ал 323ж.
император Ұлы Константин христиандықты мемлекеттік дін ретінде
қабылдағаннан кейін, саяси-шіркеулік мәселелер – алдыңғы қатарға шығып,
шіркеу әкейлерінің көзқарастарында өз көріністерін тапты.
ПЕРСОНАЛИЗМ — қазіргі философияның философиялық антропология
мен экзистенциализмге
жақын бағыты және мәдениеттің басты
Достарыңызбен бөлісу: 
