Ақынның айтпақ өсиеті - Ғылым-білімге неғұрлым ертерек, бала кезден ден қойсаңдар – кейін өкінбейсіңдер
- Балғын шақтарыңда оқыған кітап, алған білім тасқа басылғандай мәңгі-бақи естеріңде қалмақ дегенді меңзейді.
Ғылым таппай мақтанба - Ғылым таппай мақтанба, Орын таппай баптанба, Құмарланып шаттанба, Ойнап босқа күлуге.
- Бес нәрседен қашық бол, Бес нәрсеге асық бол. Адам болам десеңіз. Тілеуің, өмірің алдыңда Оған қайғы жесеңіз.
- Өсек, өтірік, мақтаншақ,
- Еріншек бекер мал шашпақ- Бес дұшпаның, білсеңіз.
- Талап, еңбек, терең ой,
- Қанағат, рақым ойлап қой-
- Бес асыл іс, көнсеңіз. Жамандық көрсең нәфрәтлі,
- Суытып көңіл тыйсаңыз.
- Жақсылық көрсең ғибрәтлі,
- Оны ойға жисаңыз.
- Ғалым болмай немене,
- Балалықты қисаңыз?
- Болмасаң да, ұқсап бақ,
- Бір ғалымды көрсеңіз.
- Ондай болмақ қайда деп,
- Айтпа ғылым сүйсеңіз.
- Сізге ғылым кім берер,
- Жанбай жатып сөнсеңіз?
- Дүние де-өзі, мал да -өзі
- Ғылымға көңіл берсеңіз.
- Білгендердің сөзіне,
- Махаббатпен ерсеңіз...
- Білімдіден шыққан сөз Талаптыға болсын кез. Нұрын, сырын көруге Көкiрегінде болсын көз.
- Жүрегі — айна, көңiлі — оят, Сөз тыңдамас ол баяу. Өз өнері тұр таяу, Ұқпасын ба сөзді тез?
- Әблет басқан елерме Сөзге жуық келер ме? Түзу сөзге сенер ме Түзелмесін білген ез?
- “Айтшы-айтшылап” жалынар, Ұққыш жансып шабынар. Ұқпай жатып жалығар Ұйқылы-ояу бойкүйез. Жас баладай жеңсікқой,
- Байлаулы емес ақыл ой, Ойлағаны — айт пен той, Ыржаң-қылжаң ит мінез„ Сұлу қыз бен я батыр Болмаған соң, тәңірі алғыр, Шығып кетер, я қалғыр, Оған ақыл — арам без. Жақсыға айтсаң, жаны еріп, Ұғар көңіл шын беріп, Дертiң ішіне ем көріп, Неге алтынды десін жез. “Ой, тәңір-айшыл” кер есек, Қулық, сұмдық не өсек Болмаған соң, бір есеп —
- Мейілі қамқа, мейілі бөз.
Достарыңызбен бөлісу: |
