41
Ә мәтіні
Ұлпан бейнесі.Ұлпан өзін Есенейден жоғары қоймайды, артық сезінбейді,
байлықты малданып, айналасына ызғарын шашып, бекер өктемдік қылмайды.
Өйткені, оның бойында «Қырық есекке жүк болатын» сайқалдық, күншілдік,
ардан безу жоқ. «Жеті жылдан бері малымен болып кеткен адамның әділ би
деген атағы көмескі тарта бастап еді. Ұлпанның атағымен бірге қайта көтерілді.
Ұлпан олай ойлай қоймаса да, Есеней солай сезінді.
– Ақнарым, сен мені адам қыла бастадың, – деді аттанарда.
– Жоқ, Есеней, сен көлеңкең күндік жерге түсетін бәйтерексің. Мен сенің саяңда
шырылдаған бозторғаймын. Менің құдайдан бірінші тілегім сенің амандығың! –
деді Ұлпан. – Сенсіз мен кім болар едім?.. »
«...Жас әйел Ұлпан асқан ақылды адам еді. Өз айтарын әуелі Есенейге айтқызып
алып, өз байламын әуелі Есенейге байлатып алып жүр. Есеней де «мына қатын
былай деп еді» деп Ұлпанның атын шығара сөйлейді...»
«Бұл әйел жалғыз Есенейді ғана бағындырып алған жоқ, бес болыс Керей-
Уақтың руларына түгел беделі бар адам. Әуелі Александар II патшамыздың
реформасын жасады. Есенейдің барлық жерін еліне бөліп берді. Бөліп бергенде
қандай ауыл-ауылға қыстауды да, егіндік-шабындық жерді де тұтас берді. Бұл
араның қазағына егін салдырды. Шөп шаптырды, қыстау салғызды. Сондықтан
бұл елді жартылай отырықшы дей аламыз.(178 сөз)
Достарыңызбен бөлісу: