- КЛИНИКАЛЫҚ СҰРАСТЫРУ
- ПРОЕКТИВТІ ӘДІСТЕР
- НЕЙРОПСИХОЛОГИЯЛЫҚ ТЕСТІЛЕУ
- ӨЗ БЕТІМЕН ТОЛТЫРЫЛАТЫН САУАЛНАМАЛАР
- СТАНДАРТТАЛҒАН ПСИХИАТРИЯЛЫҚ ИНТЕРВЬЮ
- АСПАПТЫҚ ӘДІСТЕР(КТ, МРТ, ЭЭГ, ГТ, ПЭТ.
Клиникалық әдіс психикалық аурулар диагностикасында негізгі әдіс болып табылады. Ол науқастың паспорттық мәліметтерінен шағымдарын анықтау,анамнездік мәліметтерін жинау, соматикалық және неврологиялық тексерулер, психикалық жағдайын зерттеуден тұрады. - Клиникалық әдіс психикалық аурулар диагностикасында негізгі әдіс болып табылады. Ол науқастың паспорттық мәліметтерінен шағымдарын анықтау,анамнездік мәліметтерін жинау, соматикалық және неврологиялық тексерулер, психикалық жағдайын зерттеуден тұрады.
- Экспериментальды-психологиялық немесе патопсихологиялық зерттеулер психикалық патологияның сипаты мен мөлшерін негіздеу мақсатында қолданылады, сонымен қатар оның орнын толтыратын мүмкіндіктерді анықтау болып табылады. Психиатриядағы экспериментальды-психологиялық зерттеу клиникалық психопатологиялық зерттеулердің жалғасы болып табылады, яғни оның жауапты кезендерінде, диагностикада, дифференциалды диагностикада және клиникалық сұрақтарды шешуде, әлеуметтік еңбекті бастағандағы емнің нәтижелілігін бағалауда және реабилитациялық жоспарлауда, экспертизалар және кәсіби сараптауда маңызы зор.
- Электрофизиологиялық зерттеу негізінде мидың функциялықжағдайын әр түрлі электрлік құбылыстарды қолдану арқылы анықтау жатыр. Сондықтан, электрофизиологиялық зерттеу функционалды диагностика әдісі депте аталады. Психиатриялық тәжірибеде электроэнцефалография, реоэнцефалография және эхоэнцефалография қолданылады.
Психиатрияның заманға сай даму ерекшеліктері оның психофармакологиямен органикалык тығыз байланыста болуы. Өткен ғасырдың 50-ші жылдарына дейін «психофармакологиялык терапия» ұғымы мүлде болған жок. Психозбен ауыратын наукастарды шок әдістерімен (инсулиншокты, тырысулык
терапия, атропинді кома) емдеп, пиротерапияны колданды. Қозуды седативті
дәрілер, үлкен мөлшерде ұйыктататын дәрілермен, наркотикалык заттармен,
гидропроцедуралармен басатын. Симптоматикалык дәрілік және медикаментті
емес терапияны (физио, психо және еңбек терапиясы) кеңінен колданды.
Жедел психоз жағдайларын басу максатындағы белсенді терапия аса аукымды
болды; көрсетілімдеріндегі шектеулерге және карсы көрсетілімдеріне байланысты тек наукастардың кейбір бөліктері ғана камтылды. Максималды түрде
алынған терапиялык әсер жиі толык емес немесе тұракты болмады, біршама
уакыт өткен соң наукас психиатриялык стационарға кайтып оралатын. Шок
терапиясының кайталамалы курстары олардың төмен тиімділігі мен аскынулар
каупінің жоғарылығына байланысты өте сирек жағдайларда өткізілетін. Психоз
уакытының өсуіне байланысты белсенді терапияның тиімділігі төмен болатыны дәлелденгендіктен, оның созылмалы түрге ауысуы наукастың әлеуметтікбелсенді кызметке оралуына деген үміттің үзілгендігін білдірді.
Достарыңызбен бөлісу: |