Негізгі үстеулер деп қазіргі кезде морфемаларға белшектеуге келмейтін, тек белгілі бір формада қалып-тасқан сөздерді айтамыз.
Негізгі \'стеулерге мынадай ғөздер жатады: әрең, азар (әзер), әдейі, жорта, қасақана, үдайы, үнемі, де-реу, шапіиаң, бағана, қазір, енді, ілгері, жоғарғы, төмен, зрі, бері, кері, әрмен, бермен, ерте, кеш, нақ, дәл, н а ғ ь із , сәл, әнтек, тек, мейлінше, (льщ (a), қақ, дәйім, һаман, гниіейін, тым, тіпті, өте, аса, ең, әбден, мүлде (м), тө-тенше, ерекше, орасан т. б.
Қазіргі кезде мүшелеуге келмейтіндіктен ғана, шарт-ты түрде негізгі үстеулер деп атап отырған сөздердін өз-дерін де іштей екі топка бөлуге болады. Олардың бір то-бына әстілі, әуелі, қазір, дәйім, һаман, мүлде, орасан, сре' сен (ерен), кілең сияқты түбір сездер жатады. ЕкінШі
тобына жататын үстеулерді ғылыми жолмен салыстыру арқылы мүшелеп, олардың баска сөздерден шыққанды-ғын дәлелдеуге әбден болады. Мысалы, ішкері, сыртқары, үшқары, тыщары деген үстеулер іш, сырт, үш, тыс деген түбірлерден және -қары, -кері деген қосымшалардан кү-ралған. Әрмен, бермен үстеулерінін apt, бері сөздерінен және тамам (әрі таман — әрмен, арман; бері таман, бер-мен) шылауынан (соңғы шылаудың өзі де басында ма-ғыналы сөз болған) ыкшамдала бірігуінен пайда бол-ған. Ал, төтенше, керегінше, керісінше, мейлінше сияқты үстеулердің төркіні төте, керек, кері, мейлі дегендер болған.
Сонымен, негізгі үстеулердің көпшілігі тарихи жағы-нан ерте кездерде әр түрлі формаларда көнеленіп қа-лыптасқан туынды сөздер болған. Негізгі үстеулердің мынадай үш түрлі ерекшеліктері бар:
Негізгі үстеулердің көпшілігінен шырай категория-сы жасалады. Демек, оларға -рақ, -рек, -лау, -леу жұр-нақтары ■жалғанады, алдынан (бұрын) шырай туғыза-тын өте, аса, тіпті, мейлінше, қабағат сияқты күшейткіш үстеулер қолданылады. Мысалы:
бүрьін
|
бүрыныраң
|
бүрындау
|
тым бүрын
|
кейін
|
кейінірек
|
кейіндеу
|
өте кейін
|
ьілгері
|
ілгерірек
|
ілгерілеу
|
аса ілгері
|
әрі
|
әрірек
|
әрілеу
|
тым әрі
|
әрмен
|
әрменірек
|
әрмендеу
|
тіпті эрмен
|
былай
|
былайырақ
|
былайлау
|
тым былай
|
Негізгі үстеулердің кейбіреулері қосарланып та, плеонизм жолымен қабаттаса да колданылады. Мыса-лы: қүр босқа, жай босқа, текке босқа, бос бекерге, қүр бекер, бекерден-бекер, бостан-босқа, тектен-тек, бостан-бос, қүрдан-қүр т. б.
Негізгі үстеулерден косымшалар арқылы да, қо-сарлану аркылы да, баска сөздермен тіркесіп те, туын-Ды үстеулер жасала береді. Мысалы: әрең, әрең-әрең, озар-азар, азар деп, азар-азар деп, әдейілеп, үдайылап, әрі-бері, бүрынды-соңды, ілгері-кейін, жоғарылы-төмен-ді, енді-енді, кейінде, кейіннен, ендігәрі т. б.
Туынды үстеулер деп басқа сөз таптарынан түрлі қо-сымшалар арқылы, сездердің бІрігу және қосарлану, тфкесу тәсілдері арқылы, сондай-ақ, кейбір сөз тіркес-ТеРінің түрақтануы арқылы жасалған (я үстеуге айнал-^ан) үстеулерді айтамыз.
Құрылысы мен кұрамы жағынан туынды үстеулер екі топқа бөлінеді:
а) жалаң туынды үстеулер; ә) күрделі туынды үстеулер.
Достарыңызбен бөлісу: |