102
етілуі, ал тұқым қуалағыштық дәрежесі деп
генотиптік өзгергіштіктің
фенотиптік өзгергіштікке қатынасын (генотиптің фенотиптегі үлесі) айтады.
Белгілердің тұқым қуалаушылық көрсеткіштері. Кез келген сандық
белгі тұқым қуалаудың және ортаның әртүрлі әсерлерінің,
жалпылама
паратиптік деп біріктірілетін әсерімен дамиды. Осыдан мұндай белгінің
популяциядағы өзгергіштігі осы әсерлердің біріккен ықпалы болып
табылады. Сондықтан мақсат белгілердің өзгергіштігіне
әсер ететін тұқым
қуатын өзгергіштіктің үлесін және паратиптік әсерлердің үлесін анықтау
мақсатында, жалпы варианса - (
) дан тұқым қуалауымен анықталатын -
(
) және паратиптік әсерлерді - (
) -бөліп алу керек.
Статистикалық заңдылыққа сәйкес (
=
+
) осы теңдікті жалпы
варианса (
) бөліп, генотиптік өзгергіштіктің ықпалығының үлесін аламыз
-(
:
) мұны С. Райт ( Һ
2
)
деп белгіледі, белгінің тұқым қуалағыштық
дәрежесі немесе
коэффициенті деп атайды. Тұқым қуалағыштық
коэффициенті белгінің нәсілдік қасиетіне тәуелсіздік
дәрежесін немесе
фенотиптің генотипке шын мәніндегі ұқсастық дәрежесін көрсетеді деуге
болады. Басқаша айтқанда тұқым қуалағыштық коэффициенті тұқымдық
қасиеттің келесі ұрпаққа берілу дәрежесін көрсетеді. Неғұрлым (Һ
2
) жоғары
болса, соғұрлым генотиптік өзгергіштің ықпалы күштірек,
керісінше
неғұрлым төмен болса, паратиптік факторлардың ықпалы жоғары болып,
фенотипі бойынша малды
нәсілдік ерекшелігін қарап, дұрыс сұрыптау
соғұрлым қиындай береді.
Һ
Достарыңызбен бөлісу: