Б. А. Джаамбаева Философия Оқулық
жүктеу/скачать 1.78 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- (tabula rasa)
- (заңды, орындаушылық және федеративті).
| Джон Локк (1632-1704 жж.) – Бэкон және Гоббс бастаған ағылшын
философиясының эмпирикалық тұрғыдан ізбасары. Бұл ғалым саясаткер және дипломат. Ӛте кӛлемді 10 трактаттың авторы, кезінде 30 томда баяндалған. Ф. Энгельс баяндауынша, «әйгілі» (буржуазиялық) революциядан кейін теоретик компромисс кейпінде жоғарымен және тӛменмен, буржуазия және дворянмен танымал болды. Локк Онтологиялық және гносеологиялық кӛзқарасын «адам ойы туралы тәжірбиеде» баяндаған. Адам танымының әдісін қарастыра келе, «тума ойды» декарттық теорияны сынайды, жоққа шығарады, «ой басында әр түрлі мағыналармен толықтырылған» және тиянақтайды, адам туылғанда жаны таза парақ беті сияқты (tabula rasa) болады және ӛмірлік тәжірбие ӛзінің жазбасын жазады. Бірдеңені зерттеуден бұрын, біз танымның шектерін білуіміз қажет деп Локк тұжырымдайды. «Мен шындықты іздеймін, қашан және қайдан болмасын келгеніне қуанамын». Сыртқы әлем жайлы білім алудағы басты рӛлді – эмпирикалық тәжірбие ойнайды, қоршаған ортаның адамға деген әсері, сондықтан сезім әр түрлі танымның астары болып табылады. Сенсуалист секілді, ол сыртқы және ішкі тәжірбиені айқындайды, сезімді ойларды ажыратады (сыртқы танымнан алынған), туындаған рефлекстерді (сезім біздің жанымыздың жұмысының нәтижесі). Бұл «ойларды» ол жай деп атайды, ал «ортақ ойларды», ойластыру процесінде туындаған ой сипаты (жанның) деп айқындайды. Тәжірибе түрлерінің бастамасында Локк біркелкі немесе әр түрлі қасиеттерді айқындайды. Барлығын сыртқы тәжірибе салдарынан алынған идеяларға қосады. Олардың арасындағы айырмашылықты ол «біркелкі қасиеттердің» нақты болуынан кӛреді, сыртқы әлем әсері бізге кӛрініп жатыр, «әр түрлі қасиет» ойлары нақты емес, біздің сезу қабілетіміз сыртқы әлемге қатысты: бұл заттың иісі, түсі, дәмі жайлы түсінік. Әр түрлі қасиеттердің ойы – бұл «ойластыру» сыртқы әлемнен алынған нәтиже, олар біздің санамызда ғана болады, олар «біркелкі» сапаларға әрдайым сәйкес келеді. Ол: «тәжірбиеде біздің барлық біліміміз тұрақтанады, ақыр аяғында содан туындайды, бірақ ой біздің соңғы сот және басшы болуы тиіс». Локк ойдың рӛлін танымда «қарапайым пікірлермен» шектетеді. Тарихта жазылған жарты ӛмірінде Вольтер сӛзімен адам жаны (ойы) және біздің танымдық мүмкіндіктерін Локк бітіміне, «таным ешқашан барлық сұрақтардың және мәселелердің шешімі табылмайды... ойлардың сәйкес келуі немесе келмеуі таным болып табылады.... басқа танымдарға қарағанда сезім танымы шектеулі». Саяси кӛзқараста Локк ойлары Гоббстың кӛзқарасынан әлдеқайда ӛзгеше. Бұл ойлары «Мемлекетті басқару туралы екі трактатында» баяндалған. Локк жайында қоғамның шынайы жағдайы – бұл «барлығының соғысымен барлығына» (Гоббс секілді), ал «бірдей жағдай, біреу екіншіге қарағанда кӛбірек алады. Бұл еркіндік жағдайы ». Адамның қоғамдағы еркіндігі абсолютті бола алмайды. Оны Локк жайлы «шынайы заң» (шынайы құқық) шектетеді, жас қызығушылықтарды қозғайды және айқындайды, прогрессивті буржуазия-капиталистік тұрғының басты құрамы. Бұл заң бәріне ортақ – басшыларға да және қоластындағы жұмысшыларға да. Осы концепцияны дамыта отырып, Локк мынаны баяндайды, әрбір заңды басшылық «басқарушылар келісіміне» ұстанады, және басшы шынайы басқару заңын қолданбаса, қоластындағы жұмысшылар келісімнен бастарта алады. Локк Гоббсқа қарағанда «шынайы құқыққа деген» кӛзқарасы және қоғамдық келісімге әлдеқайда прогресивті болды. Ол басқарудың үш бұтағын үйретумен толықтырды (заңды, орындаушылық және федеративті). жүктеу/скачать 1.78 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|