Жылдардағы ашаршылық куәгерлері сөйлейді талдықОРҒАН
жүктеу/скачать 7.01 Mb.
|
| Аитов Айдын,
Ө.А.Жолдасбеков атындағы экономика және құқық академиясы студенті Қапсаланов Нұрболат Мен бұл әңгімені құрбым Шагирова Бақытгүлден «сонау алапат, сұрапыл жылдары өмір сүру маңдайына жазған нағашы атам Қапсаланов Нұрболат ақсақалдың басынан кешкендері» деп естідім. «Менің атам Қапсаланов Нұрболат Ақсу ауданы, Көкжайдақ ауылында 1915 жылы өмірге келіп, 1988 жылы сол ауылда қайтыс болған. Ол кісінің бір інісі, екі қарындасы болған екен. Әке-шешесі азын-аулақ малдары бар, орта тірліктегі адамдар болыпты. Осынау зобалаң заман келгенде, кеңес үкіметі малдарын тартып алыпты. Әкесі бір жылқы, сиыр-ешкіні әзер дегенде тығып, бас сауғалап, Қытай жаққа бет алыпты. Дала аптап ыстық, жан-жағында ашаршылықтан жүдеп жадаған жас-кәрі, айнала төмпештен-төмпешке айналған адам сүйектері. Қапыда шаршап ұйықтап кетіп, балалары жоғалтып, енді күндіз күлкіден, түнде ұйқыдан айрылған ата-аналар қаншама еді. Балаларын іздеуге мұршалары да жоқ. Әйтеуір, алдыға жылжи берсек, болашақ болады деген үмітпен жүре берген, жүре берген... - «Қарасаң, жан түршігеді...» деп айтушы еді атам марқұм... Ондайлардың ішінде атам да өз жанұясымен ілгері жүріп отырған. Жолда төртеуі анасының берген бір құртын кезек-кезек сорып, соған тойғандай мәз болады екен. Күндердің күнінде анасы мен қарындастары аштық пен жол ауыртпалығына шыдай алмай, қайтыс болады. Тірі қалғандары оларды жолдың бойына жерлеп, жылай-жылай кете барған. Сөйтіп бұлар әбден титықтаса да, аман-есен Қытайдың бір ауылына да келіп жеткен екен. Барған соң, елмен бірге қиыншылық көріп, тіл үйреніп, аздап жан бағуға кіріскен. Талай азап, ашаршылық көрген атамыздың әкесі үш айдан соң дүниеден қайтыпты. Ол кісі өлер алдында «Бір-біріңнен көз жазып қалмаңдар, тірі болсаңдар туған жерлеріңе, атамекенге қайтыңдар, менің моламнан топырақ алып Отаныма ала барыңдар, аналарыңа, қарындастарыңа Құран бағыштаңдар!» - деп аманат еткен екен... Марқұм нағашы атам тірі кезінде: «Нанды қадірлеңдер, қастерлеңдер! Біздің көргенімізді сендердің бастарыңа ешқашан бермесін! Әрқашан молшылықта, тоқтықта, өз Отаныңда өмір сүруге жазсын!» деп тілеп отырушы еді, жарықтық. Жазып алған жүктеу/скачать 7.01 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|