Әмірші жорықтың жеңіспен аяқталғанына той өткізеді. Той екі айға
созылады. Тек Әміршінің шаршағаны тарамайды. Ол той өткен күннің ертеңіне
шаһардың шыға беріс сыртындағы оңаша сарайға көшіп алады, сонда бақты
аралап, жалғыз өз ойларымен жүреді. Немерелерін де алдыртпайды.
Құрты бар алманың шешімін ойлайды. Жаман айтпай, жақсы жоқ деп
көзі жұмыла қалса мұрагері кім болатынын әлдеқашан шешіп қойған.
Мұрагердің әзір сұрқия ойы шыға қоймас деп ойлайды. Сонда бәйбішенің
жорамалы Кіші ханымға бағышталған болды.
2. «Мұнара»
Әмірші жорыққа аттанып кеткелі де екі жылдың жүзі болғанда, Жаппарға
бас шебер келеді. Бас уәзір Кіші ханымның айтуымен мұнара салуды
тапсырады. Мұнараны Кіші ханым тұратын бақтың түстік жағындағы
оңашалау алаңқайға салуды ұйғарады.
Жаппардың әкесі оған құмыра жасауды үйретеді, оның қолынан шыққан
құмыралар көп ұзамай барлығынын дерлік қолында болады.
Жаппар сегіз жыл бұрын әкесімен шаһарға көк есекпен келеді. Жолдағы
нөкерлерден тығылып, сексеуілдің арасына тығады. Жаппар түйемен етіп бара
жатқан дуананы және бір топ көп аттыны көреді.
Ахмет саудагердің үйінде тұрады, мешіт салу ісіне араласа бастайды. Екі
айдан соң әкесі қатты ауырып, қаза табады.
Көк мұнараны салған кезде Жаппардың көзі Кіші ханымға түсе береді де,
кетікті бітемей мұнараның басына шығып жүріп алады екен. Мұның
сезімін бас шебер байқайды. Келесі күндері жалғыз адам ғана көтерілетін тас
сатымен Кіші ханымның өзі де келеді, Жаппар келген жендет деп ойлап қалады.
Ханымды көргенде баяғы Зухра есіне түседі. Бірдеңе дегісі келгенмен, аузынан
ештеңе шықпайды.
Бір күні талма сәскеде әдейі шабарман кеп, Жаппарды сараға алып кетеді, сый-
сыяпат күтіп тұрмағанын бірден түсінеді.
«Атамұра» баспасы
4. «Аңыздың ақыры»
Бас шебердің зынданға түскені жайлы хабар шаһар ішін бір дүңк еткізді де,
басыла қалды. Шаһардың халқы жұмбақ мұнараның жауабын тауып, саққа
Достарыңызбен бөлісу: |
