63
түсіндіреді:
«Піспеген адамның қолындағы билік, жас баланың қолындағы ұстара пышақ
есепті, не өзі арандайды, не өзгені арандайды. Абай өзін аямаса да бұған еріксіз күні
түскен халықты аяйды» (2-286)
Абай дәуірі басқа қазір заман тендер, байқау, оферта, конкурс дейсіз бе осы сияқты
бірнеше
әдісін білген алып та жығатын, шалып та жығатын тәсілдер көбейіп тұр. Ұлы ақын -
көріпкел. Ол - кешенің де, бүгіннің де, ертеңнің де қамын ойлап, қасіретін шекті. Абай өзінің
өлең-жырларында ел ішіндегі ұрлық, зорлықты,
алтыбақан алауыздықты, күштілікті, жатып
ішер жалқаулықты өлтіре сынап, жастарды адал еңбекке, өнер-білімге шақырады.
Бүгінгі күннің бет бейнесін ертеректе-ақ:
Арсыз болмай атақ жоқ,
Алдамшы болмай бақ қайда? – деп, ашып қойған. Бүгіндегі атақ
құмарлардың асығы алшысынан түсіп, «қу», «пысықтардың» (Абай) «өзім дегенде өгіз қара
күшім бар» белсенді болып алғы шепте жүргендердің тасы өрге домалап тұр. Кәдуілгі жазулы
заңы бардай биліктің төменгі басқышынан бастап әр басқыштан секіріп үкіметтің құзырлы
орындарынан бір-ақ шығатын жас қызметкерлердің
өте көбейіп бара жатқанын, жіті бақылап
отырған Ел басшысы оң-солын тани алмаған жастардың жауапты орындарда көбейіп бара
жатқанын ескерткен болатын. «Бұлардың жас баланың ақылынан несі артық?
Бірақ жас бала
қызыл шоқтан қорқушы еді. Бұлар дозақтан да қорқпайды екен. Жас бала ұялса, жерге ене
жаздаушы еді. Бұлар неден болса да ұялмайды екен.» - деген еді ұлы Абай.
«...Қазақты я қорқытпай, я параламай, ...ешнәрсеге көндіру мүмкін де емес.» деген
Достарыңызбен бөлісу: 
