Вирустық жүктемені төмендету факторларын есептеу жөніндегі НҰСҚАУЛАР
Инактивациялаудың немесе элиминациялаудың жекелеген кезеңінің вирустық жүктемені төмендету факторы (R) мынадай формуламен беріледі:
,
мұнда:
R– вирустық жүктемені төмендету факторы;
V1 – бастапқы материал көлемі;
T1 – бастапқы материалдағы вирустың концентрациясы;
V2 – инактивациялау (элиминациялау) кезеңінен кейін материалдың көлемі;
T2 – инактивациялау (элиминациялау) кезеңінен кейін вирустың концентрациясы.
Бұл формула инактивациялауға (элиминациялауға) дейін және кейін титрді де, материал көлемін де ескереді.
Төмендету факторлары, әдетте, логарифмдер түрінде көрсетіледі, бұл вирустық инфекциялылық едәуір төмендетілсе де, ол ешқашан нөлге тең болмайды дегенді білдіреді. Комиссия бекітетін Одақ фармокопеясының «Стерильді препараттарды дайындау әдістері» деген мақаласының (монографиясының) талаптарына сәйкес бактерияларға, көгеруге және ашытқыларға қатысты 10-6 тең немесе одан аз болатын, стерильділіктің кепілдік берілген деңгейін (СКД) қамтамасыз ететін процестер стерильдеу әдістеріне қатысты жеткілікті дәрежедегі процестер деп танылады. 10-6-ға тең болатын СКД стерильденген дәрілік препарат бірлігіне 1×106 тіршілікке қабілетті микроағзаның болуы біреуден аспауы ықтималдығын білдіреді.
5.1-тарау. Рекомбинантты ДНК әдісімен алынған биотехнологиялық дәрілік препараттарды өндіру және олардың сапасын бақылау
1. Қолданылу саласы
Молекулалық генетика және нуклеин қышқылдары химиясы саласындағы зерттеулер табиғи, биологиялық белсенді ақуыздарды кодтайтын гендердің берілген жағдайларында (полипептидтерді синтездеу үшін) экспрессиялау мен ағза арасындағы берілуді, анықтауды, егжей-тегжейлі талдауды мүмкін етті.
Бұрын табиғи көздерден алу қиын болған дәрілік препараттардың көпшілігін бүгін рекомбинантты ДНК технологиясын пайдалана отырып алуға болады. Бұған қоса, нуклеин қышқылдарын синтездеу және олармен манипуляцияны жүзеге асыру мүмкіндігі өздерінің табиғи аналогтарынан өзгеше қасиеттері бар, модификацияланған өнімдерді кодтайтын гендерді немесе тіпті түбегейлі жаңа өнімдерді конструкциялауға мүмкіндік береді.
Рекомбинантты ДНК технологиясының көмегімен препараттарды әзірлеу кезіндегі жалпы стратегия – нысаналы өнімнің тиімді экспрессиясын қамтамасыз ету үшін сәйкес келетін қожайын ағзаға енгізілетін векторға табиғи немесе әдейі модификацияланған табиғи тізбектіліктерді немесе жаңа нуклеотидті тізбектіліктерді енгізу. Бүгінгі таңда «вектор/ қожайын жасуша» прокариотиялық және эукариотиялық экспрессиялаушы жүйе әзірленген және қолданылуда. Сәйкес келетін вектордың көмегімен жаңа ағзаға енгізілетін бөтентектес гендерді экспрессиялауға факторлар кешені әсер етеді, сондықтан да препаратты әзірлеудің маңызды аспектісі клондалған ДНК-тізбектілігінің тұрақты басқарылатын экспрессиясы болып табылады.
Осы препараттардың сапасын бақылау мақсатында икемді тәсілді ұстану қажет, өйткені бұл өндіріс тәжірибесінің жинақталу және қолданылу шамасына қарай, сондай-ақ жаңа технологияларды әзірлеу нәтижесінде келтірілген талаптарды модификациялауды орындау үшін қажет. Жекелеген препараттарға қатысты осы талаптарды орындау олардың болжамды клиникалық қолданылуын көрсетуге тиіс.
Осы тараудың мақсаты – Одақта медициналық қолдануға арналған және рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынатын полипептидтер негізінде дәрілік препараттардың тіркеу дерекнамасы құрамында деректерді жинау мен ұсынуды жеңілдету. Осы тараудың талаптары Одақтың құқығына кіретін дәрілік заттар айналысы саласындағы басқа да актілердің талаптарына байланысты.
2. Өндіріс мәселелері
Рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынатын дәрілік препараттарды өндірушілер Комиссия бекітеті, Одақтың тиісті өндірістік практика қағидаларында қойылатын талаптарға, генетикалық модификацияланған ағзалар туралы мүше мемлекеттердің заңнамасына сәйкес келуге, сондай-ақ биологиялық дәрілік препараттардың сапасын бақылау жөніндегі жалпы талаптарға сәйкес келуге тиіс.
Өсіру ортасының құрамдастарын қоса алғанда, дәрілік препараттарды өндіру кезінде пайдаланылатын барлық реагент сапасының тиісінше болуын қамтамасыз ету қажет, оларға арналған өзіндік ерекшеліктерді тіркеу дерекнамасына қосу қажет, олар Одақтың құқығына кіретін актілермен белгіленген, қолданыстағы талаптардың барлығына (мысалы, дәрілік препараттар арқылы кеуекті энцефалопатия қоздырғыштарының берілу қатерін барынша азайту жөніндегі талаптар) сәйкес келуге тиіс. Тиісті өзіндік ерекшеліктерді дәрілік препараттың тіркеу дерекнамасына енгізген жөн.
Дәстүрлі әдістердің көмегімен алынатын препараттарға жүргізілетін белсенділікті, пирогендерді, стерильділікті және т.б. сынау рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынатын препараттарға да қолданылады. Препараттарды өндіру кезінде кейбір адамдарда сенсибилизация туғыза алатын агенттерді пайдалану ұсынылмайды (мысалы, пенициллин немесе басқа да ß-лактамды антибиотиктер).
Дәрілік препаратты жан-жақты сипаттаудың маңыздылығына қарамастан, өндірісішілік бақылауға баса назар аударған жөн. Бұл тұжырымдама дәстүрлі тәсілдермен өндірілген бактериялық және вирустық вакциналардың сапасын бақылау кезінде тиімділігінің жоғары екендігін көрсетті.
Кейбір факторлар рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынған препараттардың сапа тұрақтылығына, қауіпсіздігіне және тиімділігіне теріс әсер етуі мүмкін, сондықтан да мұндай факторларға ерекше назар аударған жөн. Бұл ретте, мыналарды ескеру қажет:
барлық биологиялық жүйе мутация мен селекция арқылы генетикалық өзгеріске ұшырайды, ал қожайынның жаңа жасушаларына енгізілетін бөтен тектес гендердің генетикалық тұрақсыздығы жоғары болуы мүмкін. Молекулалық-генетикалық зерттеулердің мақсаты – дұрыс тізбектіліктің алынып, қожайынның жасушасына енгізілгенін және енгізілген тізбектіліктің құрылымы мен көшірмелерінің саны өсіру барысында өндіріс аяқталғанға дейін жасушада өзгеріссіз қалатынын көрсету. Мұндай зерттеулер елеулі ақпарат бере алады, оны препараттың сапасы мен қасиеттерінің тұрақтылығын қамтамасыз ету үшін нысаналы ақуызды зерттеу нәтижелерімен үйлесімділікте қараған жөн;
бөтен тектес продуцент жасушалармен экспрессияланатын нысаналы өнімдер құрылымдық, биологиялық немесе иммунологиялық тұрғыдан өздерінің биологиялық тектестерінен ерекшеленуі мүмкін. Мұндай өзгерістер трансляциядан кейінгі деңгейде немесе өндіру не тазалау барысында туындауы және қажетсіз клиникалық салдарларға әкелуі мүмкін. Осы өзгерістердің болуына жол берілетіні, яғни қажетсіз клиникалық әсерлердің пайда болуына әкелмейтіні көрсетілуге тиіс. Осыған байланысты, мұндай өзгерістері бар нысаналы өнімдердің болуын негіздеу және тұрақты бақылаудың болуын растау қажет;
өндіру технологиясын таңдау дәрілік препараттағы ықтимал қоспалардың қасиетіне, әртүрлілігіне және санына әсер етеді, сондай-ақ қандай тазарту процесіне қатысты осы процестердің қоспаларды элиминациялау қабілетін растау қажет екенін айқындайды (мысалы, бактериялы жасушалардан алынатын препараттардағы эндотоксиндер, сүтқоректілердің жасушаларынан алынатын препараттардағы ДНК мен бөгде агенттер);
өндіру барысында өсіндінің қажетсіз өзгергіштігі «қожайын-вектор» жүйесінде басқа гендердің экспрессиялануына қолайлылық туғызатын немесе препарат қасиеттерінің бұзылуын туындататын өзгерістерге әкелуі мүмкін. Мұндай өзгергіштік препараттың өзінің өзгеруіне (мысалы, гликозилдеу сипаты мен дәрежесі) немесе оның шығуының өзгеруіне әкелуі мүмкін және (немесе) қоспалар бейінінде сандық және сапалық айырмашылықтардың туындау себебі болуы мүмкін. Дәл осыған байланысты, өндіріс жағдайларының тұрақтылығын, сондай-ақ дәрілік препараттың сипаттамаларын қамтамасыз ететін процедуралар міндетті;
зертханалық әзірлеуден толық масштабты өнеркәсіптік өндіріске көшу шамасына қарай ферменттеу және (немесе) тазарту процестерін елеулі масштабтау орын алады, бұл оның кеңістіктік құрылымына, шығуына және (немесе) қоспалардағы сандық және сапалық айырмашылықтарға әсерін қоса алғанда, өнімнің сапасына едәуір әсер етеді. Осыған байланысты, әрбір өндірістік цикл барысында алынатын препарат қасиеттерінің өзгермейтінін растау үшін шығару кезінде сапаны бақылау бойынша өндірісішілік бақылау мен сынақ жүргізуді көздеу қажет.
Осы тарау рекомбинантты ДНК технологиясын пайдалану арқылы алынатын барлық препаратқа қолданылады. Жекелеген препараттар үшін сапаны бақылау кезінде өзіндік ерекшелігі бар қиындықтар туындауы мүмкін, сондықтан әрбір препаратты өндіру және сапасын бақылау кезінде оның барлық қасиетін ескерген жөн.
3. Генетикалық әзірлеме
Генетикалық әзірлеме төменде келтірілген қағидаларға ғана емес, осы Қағидалардың 5.2-тарауында жазылған талаптарға да сәйкес келуге тиіс.
3.1. Нысаналы ген, вектор және қожайын-жасуша
Клондалған генді мұқият сипаттауды ұсынған жөн. Бұл сипаттауда оның шығу тегі, төлнұсқалығы және бөлінуі туралы деректер, сондай-ақ экспрессиялаушы вектордың құрылымы мен шығу тегі туралы деректер қамтылуға тиіс. Бастапқы штамм немесе жасушалық желі тарихын, олардың сәйкестендіру белгілерін және ықтимал вирустық контаминанттарды қоса алғанда, қожайын-штамның немесе жасушалық желінің сипаттамасын ұсыну қажет. Басқа жасушалармен немесе вирустармен тоғыспалы контаминациялану мүмкіндігіне ерекше назар аудару қажет.
3.2. Экспрессиялаушы конструкция
Ген конструкциясының қаланатын конструкцияға сәйкес екенін растау үшін экспрессиялаушы вектордың фланг түзуші бақылау учаскелері және нысаналы геннің нуклеотидті тізбектілігі туралы егжей-тегжейлі мәліметтерді ұсынған жөн. Экспрессиялаушы конструкцияны жинау кезеңін егжей-тегжейлі сипаттаған жөн. Конструкцияны құру кезінде секвенирленген учаскелерді және әдеби деректер негізінде тізбектілігі айқындалған учаскелерді көрсете отырып, вектордың функционалдық маңызы бар учаскелерінің толық аннотацияланған тізбектілігін және егжей-тегжейлі картаны ұсынған жөн. Конструкцияны жинау барысында фрагменттерді лигазалау нүктесі саласындағы тізбектілікті (енгізілген геннің экспрессиясына тікелей әсер ететін) секвенирлеумен растау қажет. Барлық белгілі экспрессиялаушы тізбектілікті сәйкестендіру қажет.
3.3. Қожайын жасушадағы рекомбинантты ДНК жай-күйі
Қожайын жасушаға енгізілген вектор соның көмегімен енгізілген әдісті және ондағы рекомбинантты ДНК жай-күйін сипаттаған жөн (интеграцияланған немесе хромосомадан тыс, көшірмелер саны және т.б.). Хромосомадан тыс экспрессиялаушы жүйелерге қатысты экспрессиялаушы конструкцияны сақтайтын жасушалар пайызын айқындау қажет. Рекомбинантты препаратты кодтайтын экспрессиялаушы конструкцияның тізбектілігін жасушалар банкі деңгейінде тексеру қажет. Амплификациялау нәтижесінде немесе онсыз алынған геннің көптеген интеграцияланған көшірмелері болатын жүйелерде мРНК немесе кДНК молекулаларын секвенирлеуге қосымша егжей-тегжейлі зерттеу жүргізген жөн, ол экспрессиялаушы геннің (гендердің) тұтастығы туралы сенімді деректерді ұсыну үшін Саузерн-блоттингі мен әртүрлі рестрикциялық ферменттер пайдаланыла отырып жүргізіледі.
3.4. Экспрессия
Өндіріс барысында тиісті геннің экспрессиялануын бақылау және қамтамасыз ету стратегиясын егжей-тегжейлі сипаттаған жөн.
3.5. Экспрессиялаушы жүйенің тұрақтылығы
«Қожайын-вектор» жүйесінің генетикалық және фенотиптік сипаттамаларының тұрақтылығын дағдылы өндіріс кезінде пайдаланылатын генерациялар санына немесе популяцияның еселену деңгейіне қол жеткізгенге дейін және одан кейін зерттеу қажет (өндіріс үшін шекті жасушалық in vitro жасындағы жасушалар). Экспрессиялаушы конструкцияны өндіріс үшін шекті жасушалық in vitro жасындағы жасушаларда жасушалардың әрбір басты банкі үшін кемінде 1 рет талдаған жөн.
Тұрақтылықты зерттеу нәтижелері бойынша мыналар:
өсінділердің өнімділігіне қатысты ген көшірмелерінің саны;
экспрессиялаушы вектордың кез келген бөлігіне әсер ететін делециялар және (немесе) қондырмалар;
өндірілген ақуыз туралы толық ақпарат алу қажет.
Талдауды өнім нұсқаларының саны препараттың табиғатына және оның ұсынылатын қолданылуына қарай жеке-дара тәртіппен белгіленген, жол берілетін шектен төмен болатыны талдау нәтижелерімен расталатындай етіп орындаған жөн. ДНК және (немесе) ақуыз деңгейінде талдау жүргізуге болады. Қандай әдіс пайдаланылса да ол валидациялаудан өтуге тиіс және оған байқау шегі айқындалуға тиіс.
4. Жасушалар банкін бақылау
Осы Қағидалардың 1-тарауында баяндалған талаптарды ұстану қажет.
5. Жасушаларды ферменттеу немесе өсіру
Одан әрі өңдеуге ұшырайтын өнімнің сериясын нақты айқындауды ұсыну қажет.
Өндірісішілік бақылауды сипаттай отырып, жасушаларды өсіру немесе ферменттеу жөніндегі егжей-тегжейлі деректерді ұсынған жөн. Жасушаларды жинауды жарамсыз деп тану және өсіруді уақытынан бұрын тоқтату критерийлерін айқындау қажет.
Өсіруге арналған сауыттарда кез келген микробтық контаминацияланудың бар-жоғын, дәрежесін және сипатын әрбір өндірістік циклдің соңында тиісті сатыда мұқият зерделеген жөн. Контаминациялануды анықтау үшін пайдаланылатын әдістердің жеткілікті дәрежедегі сезімталдығын растау үшін егжей-тегжейлі ақпаратты ұсыну және контаминацияланудың жол берілетін шектерін белгілеу қажет.
Мінсіз жағдайда бір өндірістік аймақта бір мезгілде бір жасушалық желіден асырмай өсірген жөн. Басқа жасушалық желілерді параллель өсірген кезде әртүрлі жасушалық желілер туралы деректерді құжаттаған және тоғыспалы контаминацияланудың жоқ екенін (мүмкін еместігін) растайтын валидациялау нәтижелерін ұсынған жөн.
5.1. Бір мәрте жиналатын өндіріс
Өндіру кезінде жасушалар популяциясының еселенуінің немесе пассаждардың барынша жол берілетін санын айқындаған жөн. Осы көрсеткіштерді айқындаған кезде өндіріс үшін шекті жасушылақ in vitro жасындағы және одан асатын жастағы «қожайын жасуша-вектор» жүйесінің тұрақтылығы жөніндегі деректер негізге алынуға тиіс. Өсінділердің өсу тұрақтылығы және препараттың белгілі бір шектерде шығуын қамтамасыз ету туралы деректерді ұсынған жөн. Өндірістік циклдердің соңында қожайын жасуша және вектор сипаттамаларына мониторинг жүргізген жөн. Препараттың шығуының вариабельділігі белгіленген шектерге сыятынын және препараттың негізгі қасиеттері мен сапасының бірқатар өзіндік ерекшелігі бар параметрлер бойынша өзгеріссіз қалатынын растауды ұсыну қажет.
5.2. Көп мәрте жиналатын өндіріс
Осы кезең шеңберінде және ұзақ уақыт ішінде жүйенің тұрақтылығы мен өнім сапасының ұдайы болуы туралы деректерді негізге ала отырып, үзіліссіз өсіру кезеңін айқындаған жөн. Өсіру уақыты бойына өндіріс жүйесіне мониторинг жүргізіп отыру талап етіледі. Талап етілетін сапа мен мониторинг типі бірнеше факторға байланысты болады, оған экспрессиялаушы жүйе мен препарат типі, сондай-ақ үзіліссіз өсіру кезеңінің жалпы ұзақтығы кіреді. Кейіннен өңдеу үшін жинаудың қолайлылығы мониторингтеудің пайдаланылатын режиміне қатаң тәуелді болуға тиіс. Препараттың шығуы белгіленген шектерге сыятынын және препараттың негізгі қасиеттері мен сапасы бірқатар өзіндік ерекшелігі бар параметрлер бойынша өзгеріссіз қалатынын растауды ұсыну қажет.
6. Өнімді тазарту
6.1. Әдістер
Өзіндік ерекшеліктерде белгіленген жол берілетін шектерді қоса алғанда, өнімді тазарту үшін пайдаланылатын және өндірісішілік бақылауда қолданылатын әдістерді егжей-тегжейлі сипаттаған, негіздеген және валидациялаған жөн. Аффиндік хроматографияны қамтитын әдістемелерді пайдалану (мысалы, моноклонды антиденелерді пайдалана отырып) тиісті шаралармен сүйемелденуге тиіс, аталған шаралар осы заттардың және оларды пайдалану кезінде түзілетін кез келген басқа да ықтимал контаминанттардың дәрілік препараттың сапасы мен қауіпсіздігіне теріс әсер етпеуін қамтамасыз етеді. Осы Қағидалардың 10-тарауында және осы Қағидалардың 4-тарауында қамтылатын вирустық қауіпсіздікті қамтамасыз ету әдістерін валидациялау жөніндегі талаптарды ескерген жөн.
Барлық аралық өнімді және буып-түйілмеген дайын өнімді қайта өңдеу критерийлерін мұқият айқындаған, валидациялау жүргізген және олардың қолайлылығын негіздеген жөн.
6.2. Тазарту процедурасын валидациялау
Тазарту процесінің жағымсыз ақуыздарды, нуклеин қышқылдарын, көмірсутектерді, қожайын жасушалардан алынатын вирустарды және тектес ақуыздарды қоса алғанда, басқа да қоспаларды элиминациялау (инактивациялау) мүмкіндігін мұқият талдаған жөн.
Осы Қағидалардың 4-тарауының талаптарына сәйкес тазарту барысында әрекет етуі үшін маңызды физикалық-химиялық қасиеттердің кең диапазонына ие және тазартылмаған өнімге әдейі түсірілген (spiking) вирустардың мұқият іріктелген тобын пайдалана отырып зерттеу жүргізген жөн. Тазарту процесінің қожайын жасушаның ақуыздары, ДНК және басқа да ықтимал өндірістік қоспалар сияқты өзіндік ерекшелігі бар контаминанттарды элиминациялау (инактивациялау) қабілетін растаған жөн. Қажет болған кезде, қалыпты өндіріс барысында күтілетіннен асатын концентрацияларда (spiking) мұндай контаминанттарды осы мақсатта пайдалануға болады. Тазартудың әрбір сатысында осындай контаминанттар құрамын төмендету факторын және олардың құрамын төмендетудің жалпы факторын айқындаған жөн.
Тазарту процесін валидациялау жұмыс жағдайларының негіздемесін қамтуға тиіс, мысалы бағананың сыйымдылығы, регенерация және бағаналарды санитариялық өңдеу және бағаналарды пайдалану ұзақтығы. Бағананың күтілетін қызмет ету мерзімі ішінде лигандтарды (мысалы, бояғышты, аффинді лигандты және т.б.) шаюға және (немесе) хроматографиялық субстратқа қатысты бағаналарды валидациялауға ұшыратқан жөн.
7. Белсенді фармацевтикалық субстанция
7.1. Белсенді фармацевтикалық субстанцияның сипаттамаларын белгілеу
7.1.1. Физикалық-химиялық сипаттамасы, салыстырмалы молекулалық массасы, изоэлектрлік нүктесі.
Физикалық-химиялық және биологиялық әдістердің көмегімен белсенді фармацевтикалық субстанцияның сипаттамаларын мұқият белгілеу қажет. Молекуланың әртүрлі физикалық-химиялық қасиетін бағалайтын талдамалық әдісттемелердің кең диапазонына; мысалы, мөлшеріне, зарядына, изоэлектрлік нүктесі мен гидрофобтығына ерекше назар аударған жөн. Талдамалық мүмкіндіктер тізбесі осы тарауға кірмейді. Бұдан әрі талдаудың түрлеріне қойылатын жекелеген талаптар келтірілген.
7.1.2. Белсенді фармацевтикалық субстанцияның құрылымын (стандартты материалмен немесе табиғи өніммен салыстыруды қоса алғанда) растау.
Барабар сипаттамасы үшін жеткілікті көлемде гендік өнімнің аминқышқылды тізбектілігі туралы деректерді ұсынған жөн. Генетикалық тізбектілікті сипаттаудың егжей-тегжейлі болуының қажетті дәрежесі молекула көлемі мен күрделілігіне, сондай-ақ сипаттамаларын белгілеу үшін басқа да сынақтарды пайдалануға байланысты. Көптеген жағдайларда, тізбектілікті бағалау үшін ферментативтік ыдыратудың көмегімен алынған пептидтерді кейіннен секвенирлей отырып, тиімділігі жоғары сұйықтықты хороматография (ТЖСХ) көмегімен бөлудің пайдаланылуы мүмкін. N-мен аяқталатын метиониннің және N-формилметиониннің, сигналды немесе лидерлік тізбектіліктердің, N және С-мен аяқталатын модификациялардың (протеолитикалық процессинг) болу мүмкіндігіне назар аударған жөн. Бастапқы құрылымды сипаттау кезінде заманауи масс-спектрометрия әдістерін пайдалану мүмкіндігін қарастырған жөн.
7.1.3. Трансляциядан кейінгі модификациялар
Протеолитикалық процессингтен басқа трансляциядан кейінгі модификацияның ықтимал типтері N және О-гликозилдеу және мысалы, ацетилдеу, гидроксидтеу және γ-карбоксидтеу болып табылады. Бұған қоса, ыдырату, мысалы аминсіздендіру және тотықтыру процестерінің нәтижесінде туындайтын трансляциядан кейінгі модификация болады.
Рекомбинантты ДНК-ның кейбір препараттары гликопротеиндер болып табылады. Олигосахаридтер құрылымы өте көп болады, олар табиғи нысанында да, рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша түзілетін де гликонысандардың гетерогендігімен сипатталады. Осы гетерогендіктің сипатына көптеген факторлардың әсер етуі мүмкін. Молекуланың гликозилдену бейіні оның белсенділігін әсіресе in vivo айқындау кезінде маңызды рөл атқарады. Жүргізілетін талдаудың көлемі, егер бұл деректер белгілі болса, көмірсутектік топтардың атқаратын рөлімен айқындалуға тиіс. Әртүрлі талдамалық әдістеменің барлық диапазонын қарастырған жөн (мысалы, моносахаридті құрамдасты талдау және олигосахаридтерді айқындау үшін сандық изоэлектрлік фокустау немесе капиллярлық электрофорез, аниондық алмасу хроматографиясы, лектин-аффиндік хроматография және масс-спектрометрия).
7.1.4. Макромолекулалар конформациясы туралы деректер.
Өнімнің қалаулы конформациялық құрылымы мен агрегирациялану дәрежесінің бар екенін анықтауға мүмкіндік беретін тиісті сынақтарды қолдану ұсынылады. Мұндай мақсаттарға сай келетін әдістердің үлгілері полиакриламидтік гельдегі электрофорез, изоэлектрлік фокустау, тиімділігі жоғары сұйықтықтық хроматография (эксклюзивтік, айналмалы-фазалық, иондық алмасу, аффиндік), кейіннен секвенирлей отырып, пептидтік карталау, жарық шашу, ультракүлгіндік спектроскопия, айналмалы дихроизм және масс-спектроскопия болып табылады. Мысалы, ядролық-магниттік резонансты спектроскопияны, рентгендік кристаллографияны және тиісті иммундық-химиялық әдістерді пайдалана отырып, өнімге қосымша зерттеулер жүргізу кезінде маңызды ақпарат алынады.
7.1.5. Молекулалардың биологиялық және иммунологиялық сипаттамаларын белгілеу, өнімнің дозалануын көрсету тәсілі.
Биологиялық және иммунологиялық сипаттамалар үшін мүмкіндігінше кең әдістер жиынтығын пайдаланған жөн. Тазартылуы жоғары материалдың үлестік белсенділігін айқындау қажет (өнім массасына шаққандағы белсенділік бірлігі).
Өнімнің биологиялық белсенділігін және аминқышқылдық белсенділігін қоса алғанда, физикалық қасиеттерін, мүмкіндігінше, табиғи түрде алынған тазартылуы жоғары өнімнің ұқсас көрсеткіштерімен салыстырған жөн.
7.2. Тазалық
Дайын өңделген өнімде болуы болжанатын контаминанттар туралы деректерді ұсыну қажет. Контаминацияланудың жол берілетін нәтижесін негіздеу және қолайлылық пен өнеркәсіптік серияны жарамсыз деп тану критерийлерін ұсыну қажет. Физикалық-химиялық және иммунологиялық әдістемелерді қоса алғанда, препараттың тазалығын әдістемелердің неғұрлым кең диапазонын пайдалана отырып бағалау маңызды. Қожайын жасушалардан алынатын жағымсыз материалдардың, сондай-ақ өндіру немесе тазарту және егер қолданылатын болса, вирустармен және нуклеин қышқылдарымен контаминациялану процесінде пайдаланылуы (қосылуы) мүмкін материалдардың бар-жоғына сынақтар жүргізу қажет.
8. Буып-түйілмеген (балк) дайын фармацевтикалық
субстанция сипаттамаларының тұрақтылығы және
оларды серия сайын бақылау
Төлнұсқалық, тазалық және белсенділік сипаттамаларының тұрақтылығын белгілеу мақсатында өнімнің бастапқы сериясына жан-жақты талдау жүргізу қажет. Кейіннен сынақтар жиынтығын қысқартумен шектелуге болады, олар төменде келтірілген. Фармацевтикалық субстанцияның сипаттамаларын толық белгілеу және тазартылған буып-түйілмеген өнімнің әрбір сериясымен дағдылы орындалатын сынақтар жүргізу мақсатында препаратты әзірлеу барысында жүргізілетін талдамалық сынақтарды нақты ажыратқан жөн.
8.1. Сипаттамалардың тұрақтылығы
Буып-түйілмеген өңделген өнімнің тізбектелген серияларының саны кемінде 5 серия болуға тиіс (жеткілікті түрде негіздеген кезде сериялар санының аз болуына жол беріледі). Құрамның тұрақтылығын растау үшін оларды қаншалықты мүмкін болса, соншалықты дәрежеде толық сипаттаған жөн. Өнімді көп мәрте жинай отырып өндіру кезінде, әдетте, өсірудің әртүрлі циклінен өнімнің сериясын зерттеген жөн. Белсенді фармацевтикалық субстанцияны сипаттау және талдау үшін биологиялық, физикалық-химиялық және иммунологиялық әдістерді (гликопротеиндерді гликозилдеу бейінінің тұрақтылығын растайтын әдістерді қоса алғанда) және қоспаларды анықтау мен сәйкестендіру әдістерін пайдаланған жөн. Сериялар арасында анықталған барлық айырмашылықты құжаттау қажет.
8.2. Сапаны серия сайын бақылау
8.2.1. Төлнұсқалық.
Препараттың әрбір сериясының төлнұсқалығын растау үшін осы тараудың 7.1-бөлімінің нұсқауына сәйкес тазартылған белсенді фармацевтикалық субстанцияны сипаттау үшін пайдаланылған сынақтар бөлігін таңдау қажет. Пайдаланылатын әдістер күтілетін биологиялық белсенділікті сынаумен бірге физикалық-химиялық және иммунологиялық қасиеттерді сынауды қамтуға тиіс. Төлнұсқалықты басқа да сынаудың масштабтарына қарай N немесе С-мен аяқталатын аминқышқылды тізбектілік верификациясын жүргізген немесе басқа да әдістерді, мысалы пептидті карталауды пайдаланған жөн.
8.2.2. Тазалық.
Қаланатын және қол жеткізілетін тазалық дәрежесі бірнеше факторға байланысты болады: өнімнің табиғаты мен нысаналы мақсатына, оны өндіру және тазарту әдісіне, сондай-ақ өндірістік процесс сипаттамаларының тұрақтылық дәрежесіне байланысты. Заманауи технологиялық процестерді пайдалана отырып препараттардың көпшілігінің жоғары тазалық дәрежесіне қол жеткізуге болады.
Әрбір серияда өнімнің тазалығын айқындаған жөн, ол берілген шектерде қалуға тиіс. Талдау қожайын жасушаның ДНК-сын және (немесе) векторды сүтқоректілер жасушаларының желісінен дайындалған өнімнің әрбір сериясына жүргізілуі қажет зерттеудің сезімтал әрі сенімді әдістерін қамтуға тиіс, бұл ретте ДНК-ның жоғары шекті құрамын белгілеу қажет болады. Сонымен қатар құрамында ДНК-ның болуына басқа да эукариотиялық жасушалар жүйесінен алынған буып-түйілмеген өнімнің әрбір сериясына сынақтар жүргізу және ДНК-ның шекті құрамын белгілеу ұсынылады. Прокариотиялық экспрессиялаушы жүйелерде, егер бұл препараттың сапасын қамтамасыз ету үшін қажет болса, ДНК сынақтарын жүргізген жөн. Сондай-ақ, сандық тұрғыдан айқындаудың жеткілікті дәрежедегі сезімтал әдісінің көмегімен сезімталдығына сәйкес талдау жүргізу арқылы қалдық жасушалық ақуыздарды айқындау (мысалы, parts per million (ppm), миллионға шаққандағы бөлшектер) және олардың құрамының қатаң жоғары шегін белгілеу қажет. Кейбір жағдайларда, ықтимал қоспалар, мысалы ДНК тазартудың неғұрлым ертерек кезеңінде аралық өнімдерде анықталуы мүмкін.
8.2.3. Белсенділікке сынау
Препараттың әрбір сериясының белсенділігін айқындаған жөн (мысалы, миллилитрге шаққанда биологиялық белсенділік бірліктерімен), бұл ретте мүмкіндігінше, осы тараудың 9-бөлімінде көрсетілгендей биологиялық белсенділік бірліктерімен калибрленген тиісті ұлттық немесе халықаралық стандартты препаратты пайдалану керек.
Препараттың үлестік белсенділігін бағалаған жөн (препарат массасының бірлігіне шаққанда биологиялық белсенділік бірліктері). Бағаланған үлестік белсенділікті құжаттау қажет. Үлестік белсенділікті айқындауды стандарттау үшін осы тараудың 9-бөліміне сәйкес тазартылуы жоғары стандартты препаратты пайдалану қажет.
Белсенділікті айқындаудың биологиялық әдістері мен талдаудың физикалық-химиялық әдістерінің нәтижелері арасындағы корреляцияны бағалау және алынған нәтижелерді табыс ету ұсынылады. Мүмкіндігінше, серияларды нақты физикалық-химиялық әдістерді пайдалана отырып стандарттаған жөн, ал биологиялық талдауды «көрсетілген шектерде» препараттың биологиялық белсенділігін растау үшін қолданған жөн.
9. Өзіндік ерекшеліктер және стандартты материалдар
Осы тараудың 7-бөлімінде көрсетілген зерттеулер, егер олар тізбектелген серияларды зерттеу кезінде алынған деректермен және осы тараудың 8-бөліміне сәйкес серия сайынғы бақылау деректерімен расталатын болса, препаратқа түпкілікті өзіндік ерекшелікті дайындауға мүмкіндік береді.
Препараттың дұрыс іріктелген мүмкіндігінше, клиникалық тұрғыдан зерделенген сериясын толық аминқышқылды секвенирлеуді қоса алғанда, химиялық құрамы, тазалығы, белсенділігі және биологиялық белсенділігі тұрғысынан толық сипаттаған жөн. Осылайша зерттелген препарат сериясын химиялық және биологиялық стандартты материал ретінде пайдалану үшін сақтау ұсынылады.
Стандартты үлгілерді пайдалану ұзақтығы (жарамдылық мерзімі) және (немесе) қайталап сынақ жүргізу және саралау ықтималдығы критерийлерін белгілеген жөн.
10. Дәрілік препарат және фармацевтикалық әзірлеме
Тұрақтандырғыштардың бар-жоғын және құрамын сипаттауға ерекше назар аудара отырып (мысалы, альбумин және (немесе) детергенттер), дәрілік препарат әзірлемесін егжей-тегжейлі сипаттау және негіздеу қажет. Соңғы контейнерлердегі дәрілік препараттың Комиссия бекітетін Одақ фармакопеясының және Одақтың құқығына кіретін дәрілік заттардың айналысы саласындағы актілердің талаптарына сәйкестігін растау қажет. Сынақтарды орындау мүмкін болмаған кезде өндіруші оларды алып тастауды негіздеуге тиіс.
Анықтамалар
Осы тараудың мақсаттары үшін мыналарды білдіретін ұғымдар (терминдер) пайдаланылады:
«буып-түйілмеген дайын фармацевтикалық субстанция» – бір контейнерде немесе қажет болған кезде бірнеше бірдей контейнерде сақталатын және дайын дәрілік нысанды өндіру кезінде пайдаланылатын, өндіру процесі аяқталған соң буып-түйілмеген жиналымнан алынатын дайын өнім. Дайын өнімнің сериясын өндіру нақты сипатталуға және оны өндіруші мұқият құжаттауға тиіс;
«дәрілік препарат» – дәрілік препарат болып табылатын, сақтау үшін бастапқы қаптамаға буып-түйілген (тығындап жабылған контейнерлер), дәрілік нысанның құрамындағы белсенді фармацевтикалық субстанция. Буып-түюдің бір сериясын құрайтын контейнерлер бір өндірістік цикл шеңберінде өңделуге тиіс, олардың құрамы мен биологиялық белсенділігі біртектес болуға тиіс;
«буып-түйілмеген жиналым» – бір тазарту циклі барысында өңделетін, жекелеген жиналымдардың немесе лизаттардың біртектес пулы.
5.2-тарау. Рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынған ақуыздық препараттарды өндіруде пайдаланылатын жасушалардың экспрессиялаушы конструкцияларын талдау
1. Қолданылу саласы
Осы тарауда эукариотиялық және прокариотиялық жасушаларда рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша ақуыздық препараттарды синтездеуге арналған экспрессиялаушы конструкцияның сипаттамаларын айқындау жөніндегі нұсқаулар және рекомбинантты ДНК негізінде ақуыздарды өндіруде пайдаланылатын экспрессиялаушы конструкциялардың құрылымын бағалау үшін маңызды деректер қамтылады. Рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынған дәрілік препараттар сапасының барлық аспектісін қарау осы тараудың мақсаты болып табылмайды.
Экспресиялаушы конструкция – рекомбинантты ақуызды кодтайтын тізбектілік қамтылған экспрессиялаушы вектор. Дәрілік препарат қасиетінің тұрақтылығы мен сапасын қамтамасыз ету үшін экспрессиялаушы конструкциялар саласын талдаған жөн, бұл ретте тазартылған рекомбинантты ақуыздарды талдау үшін қолданылатын тәсілдермен үйлесімділікте нуклеин қышқылдарын зерделеу әдістері пайдаланылады. Нуклеин қышқылдары деңгейінде экспрессиялаушы конструкцияларды талдау сапаны бағалаудың тұтас процесінің элементі болып табылады, бұл ретте мұндай зерттеуде рекомбинантты геннің кодталатын тізбектілігі ғана бағаланады, трансляциялау нақтылығы немесе рекомбинантты геннің басқа да сипаттамалары, мысалы екінші, үшінші құрылымы мен трансляциядан кейінгі модификация бағаланбайды.
2. Экспрессиялаушы конструкцияны талдаудың негіздемесі
Экспрессиялаушы конструкцияны талдаудың мақсаты – өнімнің дұрыс кодтайтын тізбектілігінің қожайын жасушаға енгізілгенін растау болып табылады және ол өндірістік процесс аяқталғанға дейін өсіру бойына онда сақталады. Тірі жасушаларда синтезделетін рекомбинантты ақуыздардың генетикалық тізбектілігі ақуыздың қасиетін өзгерте алатын мутацияға ұшырауы мүмкін, бұл пациенттердің бойында теріс әсерлердің болуына әкелуі мүмкін. Бірде-бір эксперименттік тәсіл ақуыздардың ықтимал модификациясының бәрін бір мезгілде анықтауға мүмкіндік бермейді. Трансляциядан кейінгі модификациямен, мысалы протеолитиялық процессингпен, гликозилдеумен, фосфорлаумен және ацетилдеумен негізделген экспрессиялаушы ақуыздың құрылымдық ерекшеліктері мен аминқышқылдық тізбектілігін зерделеу үшін ақуыздық талдау әдістерін пайдалануға жол беріледі. Ақуыздық талдау оны кодтаушы тізбектіліктегі мутациялармен байланысты рекомбинантты ақуыздың құрылымындағы барлық өзгерісті анықтай алмайды. Мұндай жағдайда, нуклеин қышқылдарын талдау деректері ерекше мәнге ие болуы мүмкін. Нуклеин қышқылдары мен ақуыздарды талдаудың салыстырмалы маңыздылығы әртүрлі препараттар үшін ерекшеленеді.
Кодтаушы тізбектілікті верификациялау үшін, сондай-ақ экспрессиялаушы конструкцияның физикалық жай-күйін бағалау үшін нуклеин қышқылдарын талдауды қолдануға болады. Нуклеин қышқылдарын талдау экспрессиялаушы ақуыздың дұрыс аминқышқылды тізбектілігінің бар екеніне көз жеткізу үшін жүргізіледі, алайда бұл әдіс вариантты тізбектіліктердің аз санын анықтауға арналмаған. Егер процудент-жасушалардың құрамында барлығы бірдей транскрипцияланбайтын экспрессиялаушы конструкциялардың кіріктірілген көшірмелері көп болса, геномдық ДНК-ны зерттеу емес, мРНК немесе кДНК талдаудың көмегімен транскрипциялау өнімдерінің өздерін зерттеу неғұрлым тиімді тәсіл болуы мүмкін. Мысалы, полимеразды тізбекті реакцияның көмегімен амплификацияланған материалда немесе клондар пулында жүргізілетін, нуклеин қышқылдарының барлық жиынтығын зерделеуге бағытталған талдамалық тәсілдерді ДНК-ның жекелеген клондарын іріктеуге байланысты әдістерге балама ретінде қарастыруға болады. Экспрессиялаушы конструкцияда тізбектілікті, кодтаушы рекомбинантты ақуызды жылдам әрі жеткілікті дәрежедегі сезімталдықпен верификациялауға мүмкіндік беретін басқа да әдістемелерді пайдалануға болады.
Осы тарауда өндірістік процесті валидациялау және әзірлеу процесінде экспрессиялаушы конструкцияның сипаттамаларын жасау кезінде ескеру жөн болатын деректер сипатталады. Талдамалық әдістемелер тізбектілікті анықтау қабілетін растау үшін валидациялаудан өтуге тиіс. Валидациялық құжаттама, кем дегенде, вариантты тізбектіліктерді байқау шектерін есептеуді қамтуға тиіс, бұл үшін ақуыздарды не нуклеин қышқылдарын секвенирлеу әдістемелерін валидациялауды жүргізу қажет. Осы тарауда сипатталған талдау жөніндегі ұсынымдар мен принциптерді жаңа техникалық жетістіктер мен ғылыми деректерді ескеру үшін үнемі қайта қарап отыру қажет.
3. Экспрессиялаушы жүйенің сипаттамаларын белгілеу
3.1. Жасушалардың басты банкін құру үшін пайдаланылған экспрессиялаушы конструкция және жасушалар клоны
Өндіруші кодтаушы ақуыздың, нуклеотидті тізбектіліктің шығу тегін сипаттауға тиіс. Бұл сипаттамада нуклеотидтер тізбектілігі алынған жасушалар көздері мен сәйкестендіру қамтылуға тиіс. ДНК, кодтаушы ақуыз алу үшін қолданылған әдістердің сипаттамасы қоса берілуі қажет.
Экспрессиялаушы конструкцияны жинау кезеңдерін мұқият сипаттауды ұсыну қажет. Бұл сипаттамада конструкция компоненттерінің, мысалы ориджиндердің (бастау нүктелерінің), репликацияның, антибиотиктік резистентті гендердің, промоторлардың, энхансерлердің функциясы мен көздері, сондай-ақ ақуыздың қосылу өнімі (химерлік) болып табылатын-табылмайтынын қамтылуға тиіс. Конструкцияны құру барысында секвенирленген учаскелерді және тізбектілігі әдеби деректерден алынған учаскелерді көрсете отырып, плазмидалардың толық тізбектілігі мен компоненттердің егжей-тегжейлі картасын ұсыну қажет. Осы плазмидамен кодталатын басқа да экспрессиялаушы ақуыздарды көрсету қажет. ДНК-ны секвенирлеудің көмегімен нысаналы генді кодтайтын учаскенің нуклеотидті тізбектілігін, сондай-ақ лигазалау нүктелеріндегі салаларды қоса алғанда, векторға енгізілген, онымен байланысты фланк түзуші саланы айқындау қажет.
Қожайын жасушаға экспрессиялаушы конструкцияны енгізу әдісін сипаттауды ұсынған жөн. Бұдан басқа, экспрессиялаушы конструкцияны амплификациялау үшін пайдаланылған әдістерді және болашақ продуцент ретінде жасушалар клонын іріктеу критерийлерін егжей-тегжейлі сипаттау қажет.
3.2. Жасушалар банктерінің жүйесі
Рекомбинантты ақуыздарды синтездеу үшін тиісінше сипатталған ГБҚ мен РБҚ ғана пайдаланылуы қажет. Жасушалар банкі әрқайсысы жасушалардың сол бір банкінен іріктелген аликвотаны қамтитын, бірдей құрамдағы контейнерлерде белгілі бір жағдайларда сақталатын жиынтықты білдіреді. Әдетте, ГБҚ экспрессиялаушы конструкцияны қамтитын жасушалардың іріктелген клонынан алынады. РБҚ бір немесе бірнеше ГБҚ контейнерлерінен жасушаларды өсіру арқылы алынады. Тіркеу дерекнамасында өсіру кезінде қолданылатын реагенттер мен әдістерді, in vitro жасушалық жасын және сақтау шарттарын қоса алғанда, жасушалар банкін қалыптастыру және жасушалар желісін алу процесін егжей-тегжейлі сипаттау қажет. Жасушалар банктерінің бәрінде экспрессиялаушы конструкцияның бар-жоғы мен рекомбинантты ақуыздың экспрессиясын қамтуы мүмкін, маңызды генотиптік және фенотиптік маркерлердің болуы айқындалуға тиіс.
ГБҚ-дағы экспрессиялаушы конструкцияны төменде келтірілген сынақтар жүргізу дәйектілігіне сәйкес талдаған жөн. Егер ГБҚ-ға мұндай талдау жүргізу мүмкін болмаса, оны жұмыс банктерінің әрқайсысында орындау қажет.
Экспрессиялаушы конструкциялар көшірмелерінің санын айқындау, ондағы инсерцияны немесе делецияны анықтау үшін, сондай-ақ интеграциялау учаскелерінің санын белгілеу үшін рестрикциялық эндонуклеазды немесе басқа да сәйкес келетін әдістерді пайдалана отырып, карталауды қолданған жөн. Хромосомадан тыс экспрессиялаушы жүйелер үшін экспрессиялаушы конструкцияны сақтайтын қожайын жасуша пайызын айқындаған жөн.
Рекомбинантты ақуызды кодтайтын экспрессиялаушы конструкция тізбектілігінің дұрыстығын растау (верификациялау) қажет. Хромосомадан тыс экспрессиялаушы жүйелер үшін экспрессиялаушы конструкцияны оқшаулаған және одан әрі клондауды жүргізбестен, кодтаушы ақуызды, нуклеотидті тізбектілікті верификациялаған жөн. Экспрессиялаушы конструкцияның хромосомалық көшірмелері бар жасушалар үшін ақуызды кодтайтын нуклеотидті тізбектілікті хромосомалық көшірмелерді секвенирлеу және қайдадан клондау арқылы растаған жөн. Баламалы нұсқа ретінде ақуызды кодтайтын нуклеотидті тізбектілікті полимеразды тізбекті реакцияның көмегімен амплификацияланған материалды немесе кДНК клондарының пулын секвенирлеумен верификациялауға болады. Кодтаушы тізбектілік осы тараудың 3.1-кіші бөлімінде сипатталған экспрессиялаушы конструкция үшін талап етілетін тізбектілікке сәйкес (пайдаланылатын әдістеме анықтайтын шектердің шекарасында) болуға тиіс, бұдан басқа, ол ақуыздың күтілетін аминқышқылды тізбектілігіне сәйкес келуге тиіс.
3.3. Өндіріс үшін шекті in vitro жасушалық жасы
Өндіріс үшін шекті in vitro жасушалық жасын ұсынылатын шекті in vitro жасушалық жасына дейін продуцент жасушаларды өсіру кезінде алынған деректер негізінде немесе тәжірибелік өнеркәсіптік не өнеркәсіптік өндіріс шеңберіндегі көп уақыт кезеңі ішінде белгілеу қажет. Әдетте, продуцент жасушалар РБҚ-дан жасушаларды өсіру арқылы алынады, ал продуцент жасушаларды дайындау үшін ГБҚ-ны тиісінше негізделген кезде ғана қолданған жөн.
ГБҚ-да продуцент жасушалардың экспрессиялаушы конструкциясын бір мәрте талдау қажет (осы тараудың 3.2-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес). Ақуызды кодтайтын экспрессиялаушы конструкцияның тізбектілігі продуцент жасушаларда нуклеин қышқылдарын талдау немесе дайын ақуыз препаратын талдау көмегімен тексерілуі мүмкін. Бұрын белгіленген, өндіріс үшін шекті in vitro жасушалық жасын ұлғайтуға болады, ол in vitro жасушалық жасына дейін өсірілген жаңа шекті in vitro жасушалық жасына тең немесе одан асатын жасушалардан алынған деректерге ғана негізделіп ұлғайтылады.
4. Қорытынды
Экспрессиялаушы конструкция мен тазартылған дайын ақуыздың сипаттамаларын айқындау – рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша дайындалатын препаратты өндіру тұрақтылығын қамтамасыз етудің маңызды кезеңдері. Нуклеин қышқылдары мен тазартылған дайын ақуызды талдау нәтижелері бойынша алынған талдамалық деректерді бағалау рекомбинантты ақуыздық препараттардың тиісті сапасын қамтамасыз ету үшін қажет.
5. Анықтамалар
Осы тараудың мақсаттары үшін мыналарды білдіретін ұғымдар (терминдер) пайдаланылады:
«маңызды генотиптік және фенотиптік маркерлер» – жасушалық желі штамын сәйкестендіруге мүмкіндік беретін маркерлер. Олар рекомбинантты ақуыз экспрессиясын немесе экспрессиялық конструкцияның болуын қамтуға тиіс;
«in vitro жасушалық жасы» – ГБҚ бар контейнерлер еріген кезден бастап препаратты өндірістік ыдысқа жинағанға дейінгі кезең, ол өсіру уақытының ұзақтығы, жасушалар популяциясының еселенуі бойынша немесе өсіндіні өсірудің белгілі бір процедурасын пайдалана отырып, қосалқы өсіру кезінде жасушалар пассаждарының саны бойынша өлшенеді;
«тәжірибелік-өнеркәсіптік өндіріс» – толық масштабты өнеркәсіптік өндірісті имитациялайтын немесе толық қайталайтын технологиялық процестердің көмегімен рекомбинантты ақуызды алу. Жасушаларды өсіру, өнімді жинау және оны тазарту әдістері, өндіру масштабын қоспағанда, сәйкестендірілген болуға тиіс;
«интеграциялау сайты» – жасуша геномына экспрессиялаушы конструкцияның бір немесе бірнеше көшірмесі кіріктірілетін учаске;
«фланк түзуші бақылау салалары» – өнімді кодтайтын нуклеин қышқылының нуклеотидтері тізбектілігінің 5ʹ- және 3ʹ-ұштарына іргелес жататын, кодтамайтын нуклеотидті тізбектіліктер. Фланк түзуші бақылау салалары кодтаушы тізбектіліктің транскрипциясына, трансляциясына немесе тұрақтылығына әсер ететін маңызды элементтерді қамтиды. Бұл учаскелер, мысалы промоторды, энхансерді және сплайсингтік тізбектіліктерді қамтиды және репликациялау ориджиндері мен антибиотиктік резистентті гендерді қамтымайды;
«экспрессиялаушы конструкция» – рекомбинантты ақуызды кодтайтын тізбектілікті және оны экспрессиялау үшін қажетті элементтерді қамтитын экспрессиялаушы вектор.
5.3-тарау. Биотехнологиялық әдістерді пайдалана
отырып алынған дәрілік препараттардың қауіпсіздігін
клиникаға дейінгі бағалау (негізгі талаптар)
1. Кіріспе
1.1. Мақсаттар
Мүше мемлекеттер дәрілік препараттарды тіркеу мүмкіндігін және клиникалық әзірлеменің дұрыстығын растау үшін қажетті биотехнологиялық әдістерді пайдалана отырып алынған дәрілік препараттардың қауіпсіздігін клиникаға дейінгі бағалаудың икемді, жеке тәсілге негізделген, ғылыми негізделген принципін пайдаланады.
Қауіпсіздікті клиникаға дейінгі бағалаудың негізгі міндеттері:
адамға енгізген кезде дәрілік препараттың бастапқы қауіпсіз дозасын және кейіннен дозасын ұлғайту схемасын айқындау;
препараттың уытты әсері білінетін ықтимал нысана-органдарды анықтау және уыттылықтың көріністерінің қайтымдылығын белгілеу;
клиникалық зерттеу барысында кейіннен мониторингтеу үшін дәрілік препараттың қауіпсіздік параметрлерін айқындау.
Осы тарауда баяндалған талаптарды сақтау биологиялық дәрілік препараттарды әзірлеумен бірге жүретін қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеулердің сапасын жақсарту, оны келісіп жүргізу және оның нәтижелерін бағалау үшін қажет.
1.2. Қолданылу саласы
Осы тараудың ережелері биотехнологиялық әдістерді пайдалана отырып алынған дәрілік препараттардың қауіпсіздігін клиникаға дейінгі бағалаудың базалық моделін сипаттауды білдіреді. Олар бактериялық және ашытқы жасушалары, жәндіктердің, өсімдіктердің және сүтқоректілердің жасушалары жататын әртүрлі экспрессиялаушы жүйелердің көмегімен сипатталған жасушалардан алынған препараттарға қатысты қолданылады. Болжамды қолдану көрсетілімдері in vivo диагностикалауды, емдеуді және профилактиканы қамтуы мүмкін. Белсенді фармацевтикалық субстанциялар ақуыздарды, пептидтерді, олардың туындыларын және өздері құрамына кіретін препараттарды білдіреді. Белсенді фармацевтикалық субстанциялар жасушалық өсінділерден бөлінуі және трансгендік өсімдіктер мен жануарлардың көмегімен өндіруді қоса алғанда, рекомбинантты ДНК технологиясы пайдаланыла отырып алынуы мүмкін. Оларға, атап айтқанда: цитокиндер, плазминоген активаторлары, қан плазмасының рекомбинантты факторлары, өсу факторлары, гибридті ақуыздар (фьюжн ақуыздар, химерлік ақуыздар), ферменттер, рецепторлар, гормондар және моноклонды антиденелер жатады.
Осы тараудың талаптары рекомбинантты ДНК технологиясы пайдаланыла отырып алынған вакциналарға, химиялық синтезделген пептидтерге, плазмадан алынған препараттарға, адам тінінен бөлінген эндогендік ақуыздарға, олигонуклеотидтер негізіндегі дәрілік препараттарға да қолданылады.
Осы тараудың ережелері антибиотиктерге, аллергендер экстрактілеріне, гепаринге, дәрумендерге, қанның жасушалық компоненттеріне, дәстүрлі бактериялық немесе вирустық вакциналарға, ДНК-вакциналарға, сондай-ақ егер дәрілік препараттардың осы топтарының зерделенуін регламенттейтін тарауларда өзгеше көрсетілмесе, жасушалық және гендік терапия препараттарына қолданылмайды.
2. Зерттелетін материалға өзіндік ерекшелік
Биотехнологиялық дәрілік препараттарды қолдану қауіпсіздігіне байланысты қатер олардың құрамында қоспалардың немесе контаминанттардың болуымен негізделуі мүмкін. Қауіпсіздігін бағалау үшін клиникаға дейінгі зерттеулерге сүйенгеннен гөрі тазарту процестерінің көмегімен қоспалар мен контаминанттарды жойып отырған дұрысырақ болады. Кез келген жағдайда, қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеуді тиісінше жоспарлау мақсатында дәрілік препараттың қасиеттерін үнемі жан-жақты сипаттау қажет.
Қожайын жасушадан алынған контаминанттардың болуына байланысты ықтимал қатерлер бар, олар бактериялар, ашытқылар, жәндіктердің, өсімдіктердің немесе сүтқоректілердің жасушалары болуы мүмкін. Қожайын жасушадан алынған контаминанттардың болуы аллергиялық немесе басқа да иммунологиялық реакциялардың өршуіне себеп болуы мүмкін. Теориялық тұрғыдан продуцент жасушаның нуклеин қышқылдары түріндегі контаминанттардың болуына байланысты жағымсыз реакциялардың туындау қаупі болады, өйткені олардың қожайын геномына интеграциялану ықтималдығы болады. Жәндіктердің, өсімдіктердің және сүтқоректілердің жасушаларын немесе трансгендік өсімдіктер мен жануарлардан алынған жасушалық материалды пайдалана отырып алынған дәрілік препараттар үшін вирустық контаминацияланудың қосымша қатерін ескеру қажет.
Әдетте, негізгі фармокологиялық және токсикологиялық клиникаға дейінгі зерттеулерде зерделенген препарат бастапқы клиникалық зерттеулер үшін ұсынылатын препаратпен салыстырылатындай болуға тиіс. Алайда, зерттеу бағдарламаларын жүзеге асыру кезінде өндірістік процесте препарат сапасын және оны өндіру процесін жетілдіруге бағытталған өзгерістер болуы мүмкін екенін ескеру қажет. Жануарларға жүргізілген эксперименттік зерттеулерден алынған деректерді адамға экстраполяциялау кезінде өндіру технологиясына енгізілген өзгерістердің препарат қасиетіне ықтимал әсерін қарастыру және препараттың әрекет ететін затындағы ақуыздың трансляциядан кейінгі модификацияның маңыздылығын қоса алғанда, мұндай өзгерістердің әлеуетті маңыздылығын бағалау қажет.
Егер әзірлеу бағдарламасы барысында жаңа өндірістік процесс енгізілетін болса, қолданыстағы өндірістік процесс модификацияланса немесе дәрілік препаратта не оның құрамында басқа да маңызды өзгерістер болса, технологиялық процесс өзгергенге дейін және өзгергеннен кейін алынған зерделеніп отырған дәрілік препараттың сипаттамаларының салыстырылатынын растау қажет. Салыстырмалылықты биологиялық-химиялық және биологиялық қасиеттерін салыстырып бағалау (яғни төлнұсқалығын, тазалығын, тұрақтылығы мен белсенділігін айқындау) нәтижелері бойынша белгілеуге болады. Жекелеген жағдайларда қосымша зерттеулер талап етілуі мүмкін (яғни фармакокинетикалық параметрлерді, фармакодинамикалық қасиеттерді және (немесе) қауіпсіздікті зерттеу). Препараттардың салыстырмалығын бағалау үшін пайдаланылатын тәсілді негіздеу қажет. Өндіріс процесіне өзгерістер енгізген кезде препараттардың салыстырмалылығын бағалау туралы ақпарат осы Қағидалардың 9.1 – 9.2-тарауларында келтірілген.
3. Қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеу
3.1. Жалпы принциптер
Қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеудің мақсаттары адамның қатысуымен клиникалық зерттеулер басталар алдындағы кезеңде ғана емес, клиникалық әзірлеменің бүкіл кезеңі ішінде бағаланатын препараттың фармакологиялық және уыттылық әрекетін айқындау болып табылады. Осындай сипаттамалар үшін in vivo зерттеулері де, in vitro зерттеулері талап етілуі мүмкін. Бұл ретте, клиникалық практикада кеңінен қолданылатын, құрылымдық және фармакологиялық тұрғыдан препаратпен салыстыруға болатын биологиялық дәрілік препараттар үшін уыттылықты зерттеу көлемі аздау болуы мүмкін.
Дәрілік препараттың қауіпсіздігіне клиникаға дейінгі бағалау жүргізу кезінде бірінші кезекте мыналарды ескеру қажет:
фармакологиялық және уыттылық әрекеттеріне қатысты неғұрлым сезімтал жануарлардың тиісті (релевантты) түрлерін таңдау;
эксперимент жасалатын жануарлардың жасы;
жануарлардың физиологиялық жай-күйі;
дозаны есептеуді, енгізу жолын және дозалау режимін қоса алғанда, дәрілік препаратты енгізу тәсілі;
зерттеу шарттарында зерттелетін материалдың тұрақтылығы.
Токсикологиялық зерттеулер Комиссия бекітетін Одақтың тиісті зертханалық практика қағидаларының талаптарына сәйкес жүргізілуге тиіс. Биологиялық дәрілік препараттарды зерттеу кезінде жиі қажет болатын өзіндік ерекшелігі бар тест-жүйелерді пайдалануды талап ететін жекелеген зерттеулер Комиссия бекітетін Одақтың тиісті зертханалық практика қағидаларының талаптарына ішінара сәйкес келмеуі мүмкін. Мұндай жағдайларда, сәйкес келмеу саласын көрсету және қауіпсіздікті жалпы бағалауға қатысты олардың маңыздылық дәрежесін бағалау қажет. Жекелеген жағдайларда уыттылықты зерттеудің Комиссия бекітетін Одақтың тиісті зертханалық практика қағидаларының талаптарына толық сәйкестігінің болмауы клиникалық зерттеулер жүргізуге көшу және биотехнологиялық дәрілік препаратты кейіннен тіркеу үшін бірден-бір кедергі болып табылмайды.
Дәрілік препараттардың уыттылығын зерттеу үшін пайдаланылатын дәстүрлі тәсілдер биологиялық дәрілік препараттар үшін толық шамада сәйкес келмеуі мүмкін. Мұның себебі биологиялық дәрілік препараттардың құрылымы мен биологиялық қасиеттерінің бірегейлігі мен әртүрлілігі, соның ішінде, тектік ерекшелігі, иммуногендігі және болжауға келмейтін плейотроптық әсері болып табылады.
3.2. Биологиялық белсенділік (фармакодинамика)
Дәрілік препараттың клиникалық маңызы бар әсерлерін айқындау мақсатында in vitro сынақтарын пайдалана отырып, биологиялық белсенділікті бағалауға жол беріледі. Жасушалар фенотипі мен олардың пролиферациясына препараттың тікелей әсерін бағалау үшін бастапқы жасушалық өсінділерді және (немесе) жасушалық желілерді пайдалануға болады. Көптеген биологиялық дәрілік препараттардың тектік ерекшелігі салдарынан олардың уыттылығын зерделеу мақсатында жануарлардың релевантты түрін таңдау қажет. In vivo эксперименттерінде белсенділікті болжау үшін, сондай-ақ әртүрлі жануарлардың, соның ішінде адамның салыстырмалы сезімталдығын сандық тұрғыдан бағалау үшін осы биологиялық дәрілік препаратқа сүтқоректілердің жасушаларынан алынған жасушалық желілерде in vitro эксперименттерін пайдалануға болады. Мұндай зерттеулердің мақсаты, мысалы, рецептормен байланыстырудың өзіндік ерекшелігі мен аффинділігін және (немесе) фармакологиялық әсерлерді айқындау болып табылуы мүмкін. Бұған қоса, осы зерттеулердің нәтижесін негізге ала отырып, кейіннен фармакологиялық және токсикологиялық in vivo зерттеулерінде пайдаланылатын жануарлардың релевантты түрлерін таңдауға болады. Іn vitro және in vivo зерттеулерінің біріктірілген нәтижелері алынған эксперименттік деректерді адамға экстраполяциялауды жүргізуге мүмкіндік береді. Дәрілік препараттың ұсынылатын қолданылуын негіздеу үшін клиникалық зерттеулерде көбінесе in vivo зерттеулерінің нәтижелері пайдаланылады, олар препараттың әсер ету механизмін айқындауды қоса алғанда, фармакологиялық белсенділікті бағалайды.
Моноклонды антиденелердің дәрілік препараттарын зерттеген кезде олардың болжамды иммунологиялық қасиеттерінен өзгеше, атап айтқанда, антигендік өзіндік ерекшелігін, комплементті байланыстыру қабілетін, сондай-ақ адам тіндеріне қатысты көзделмеген реактивтілігін және (немесе) цитоуыттылығын мұқият сипаттау қажет. Тоғыспалы реактивтілікті осылайша зерттеу адамның әртүрлі тіндері мен тиісті иммундық-гистохимиялық әдістемелерді пайдалана отырып жүргізілуге тиіс.
3.3. Жануарлардың түрлерін (жануарлар моделін) таңдау
Биологиялық белсенділіктің болуы, сондай-ақ биотехнологиялық әдістерді пайдалана отырып алынған көптеген дәрілік препараттардың түрлік және (немесе) тіндік өзіндік ерекшелігі жануарлардың кеңінен пайдаланылатын түрлеріне (мысалы, егеуқұйрықтар мен иттерге) уыттылықты стандартты зерттеуді жүргізуге жиі кедергі келтіреді. Қауіпсіздікті зерттеу бағдарламалары жануарлардың релевантты түрлерін пайдалануды қамтуға тиіс. Зерттеу жүргізу кезінде зерттелетін материал препараттың рецептормен (немесе егер моноклонды антиденелер туралы сөз болып отырса, эпитоппен) өзара әрекеттесуі есебінен фармакологиялық белсенді болатын жануарлардың түрі релевантты болып табылады. Жануарлардың релевантты түрлерін іздестіру үшін әртүрлі әдістер пайдаланылуы мүмкін (мысалы, иммундық-химиялық немесе функционалдық тестілер). Рецепторларды және эпитоптарды бөлу туралы мәлеметтер in vivo шарттарында ықтимал уытты препарат туралы неғұрлым терең түсінік алуға мүмкіндік береді.
Моноклонды антиденелерді зерттеу кезінде қажетті эпитоп экспрессияланатын және адам тіндерімен салыстырғанда тоғыспалы реактивтіліктің ұқсас бейінін көрсетуге болатын жануарлар релевантты түр деп саналады. Бұл препараттың эпитоппен не ерекше емес тоғыспалы тіндік реактивтілікпен өзара әрекеттесуге байланысты уыттылықты дұрыс бағалауға мүмкіндік береді. Егер препараттың адам тіндерімен салыстыруға болатын ерекше емес тоғыспалы реактивтілігі көрсетілген болса, қажетті эпитоп экспрессияланбайтын жануарлардың түрлерін пайдалану уыттылықты бағалау үшін пайдалы болуы мүмкін.
Қауіпсіздікті бағалау бағдарламасы, әдетте, жануарлардың 2 релевантты түрін зерттеуді қамтуға тиіс. Жекелеген негізделген жағдайларда жануарлардың 1 релевантты түрін пайдалану жеткілікті (мысалы, егер 1 ғана релевантты түр табылса немесе биологиялық дәрілік препараттың биологиялық белсенділігі жақсы зерделенсе). Бұған қоса, уыттылықты сипаттау үшін қысқа мерзімді зерттеулерде жануарлардың 2 түрін пайдалану қажет болған жағдайлардың өзінде, кейіннен уыттылықты ұзақ мерзімді зерттеулерде жануарлардың 1 түрін ғана пайдалану жеткілікті (мысалы, егер қысқа мерзімді зерттеулерде жануарлардың 2 түрінің уыттылық бейіні салыстмалы болса) болуы мүмкін.
Релевантты емес жануарлардың түрлеріне жүргізілген уыттылықты зерттеу нәтижелері жаңылыстыруы мүмкін, сондықтан оларды жүргізу ұсынылмайды. Егер жануарлардың релевантты түрлері болмаса, экспрессияланатын рецепторларының құрылымы жағынан адам рецепторларына ұқсас (гуманизацияланған ақуыз рецепторлар) трансгендік жануарлардың тиісті түрлері пайдалануға немесе гомологиялық ақуыздарды пайдалануға болады. Егер препарат пен адам рецепторының арасындағы өзара әрекеттесу адамнан күтілетін әсермен салыстыруға болатын ұқсас физиологиялық әсер ететін болса, адам рецепторы экспрессияланатын жануарлардың трансгендік моделін зерттеу барысында алынған ақпарат неғұрлым барабар болып табылады. Пайдалы ақпаратты гомологиялық ақуыздарды пайдалану арқылы да алуға болады. Бұл ретте, өндірістік процесс, қоспалар бейіндері (контаминанттар), фармакокинетика және нақты фармакологиялық әрекет ету механизмдері гомологиялық нысан мен клиникалық пайдалануға арналған зерттелетін дәрілік препарат үшін әртүрлі болуы мүмкін екенін ескерген жөн. Егер трансгендік модельдер мен гомологиялық ақуыздарды пайдалану мүмкін болмаса, ықтимал уыттылықтың кейбір аспектілерін жануарлардың бір түріне шектелген зерттеу жүргізу шеңберінде бағалаған орынды. Мысалы, ұзақтығы ≤14 тәулік болатын көп мәрте енгізу арқылы уыттылыққа зерттеу жүргізуге болады, ол ағзаның неғұрлым маңызды жүйелерінің жұмыс істеу көрсеткіштерін бағалауды қамтиды (мысалы, жүрек-қан тамыр және тыныс алу жүйелері).
Адамның ауруларына ұқсас деп есептелетін аурулардың жануарлардағы моделін зерделеу кезінде қол жеткізілген прогресті ескерген жөн. Аурулардың спонтандық немесе индукцияланған өршуі нәтижесіндегі жануарлар моделдері, ген (гендер) нокауты, сондай-ақ траенсгендік жануарлар соларға жатады. Мұндай модельдерді пайдалану одан әрі зерттеулер жүргізуді қамтамасыз етеді, олар препараттың фармакологиялық әрекетін, оның фармакокинетикасын зерделеумен ғана емес және дозалар диапазонын белгілеумен шектеледі. Модельдер қауіпсіздікті зерттеу үшін де пайдаланылуы мүмкін (мысалы, прогрессивті ауруды жағымсыз ынталандыру перспективаларын бағалау үшін). Кейбір жағдайларда, аурулардың жануарлар модельдерінде жүргізілген зерттеу әдеттегі жануарларда уыттылықты зерттеудің ыңғайлы баламасы ретінде пайдаланылуы мүмкін (бұл осы тарауға 1-түсінік беруде көрсетілген). Бұл ретте, қауіпсіздікті зерттеу үшін аурулардың жануарлар моделін пайдалануды ғылыми негіздеуді ұсыну қажет.
3.4. Жануарлардың саны және жынысы
Препараттың бір дозасына есептеліп пайдаланылатын жануарлардың саны препараттың уыттылық әсерін бағалау үшін жеткілікті болуға тиіс. Жануарлардың таңдалған санының аз болуы уыттылық белгілерінің байқалмай қалуына әкелуі мүмкін, өйткені олардың ауырлығына қарамастан, біліну жиілігі аз болады. Таңдаудағы кемшіліктермен негізделген және адам тәрізді емес приматтарда (АЕП) жүргізілген зерттеулерде жиі байқалатын шектеулер жануарлардың жағдайына мониторингтің ұзартылуымен және жиілігін арттырумен ішінара өтелуі мүмкін. Әдетте, эксперименттерде екі жыныстағы да жануарларды пайдалану қажет не мұндай деректер болмаған жағдайда, негіздеме ұсынылуға тиіс.
3.5. Дозаны енгізу тәсілі және оны таңдау
Эксперимент жүргізілетін жануарларға дәрілік препаратты енгізу тәсілі мен жиілігі клиникалық қолдану үшін көзделетін жағдайларға барынша жақындатылуға тиіс. Зерттелетін дәрілік препараттың фармакокинетикалық сипаттамалары мен жануарлардың пайдаланылатын түрлеріндегі биоқолжетімділігін ескерген жөн. Бұған қоса, қауіпсіздік және ізгілік принциптеріне сәйкес эксперимент жүргізілетін жануарларға енгізуге болатын препараттың көлемін ескеру қажет. Мысалы, зертханалық жануарларға препаратты енгізу жиілігі препаратты клиникалық зерттеу субъектілеріне енгізу режимімен салыстырылып ұлғайтылуы мүмкін. Мұндай ұлғайтудың себебі неғұрлым жоғары клиренсті немесе зерттелетін препараттың әрекет ететін затының ерігіштігінің төмендігін өтеу қажеттігі болуы мүмкін. Бұл жағдайда тәжірибе жүргізілетін жануар қанындағы препарат экспозициясының шамасы мен клиникалық жағдайларда адамнан алынған препарат экспозициясы арасындағы арақатынасты айқындау қажет. Сонымен қатар, әсердің енгізілетін препарат көлеміне, әрекет ететін заттың концентрацясына, құрамы мен енгізу орнына байланысты екенін ескерген жөн. Кейбір жағдайларда, енгізу тәсілін клиникалық зерттеулерде пайдалану көзделетін тәсілмен салыстырғанда өзгертуге жол беріледі. Мұндай өзгерістің себептері жануарлардың пайдаланылатын түрлерінің мөлшеріне (физиологиялық ерекшеліктеріне) немесе енгізу тәсіліне байланысты шектеулер мен төменгі биоқолжетімділік болуы мүмкін.
Уытты дозаны және уытты емес жоғары дозаны (УЕЖД, no observed adverse effect level (NOAEL)) қоса алғанда, «доза – әсеріне» қарай мәліметтер алу мақсатында зерттелетін дозаны таңдау қажет. Уыттылығы төмен немесе болмашы ғана дәрілік препараттардың кейбір сыныбының ең жоғары дозасын белгілеу мүмкін емес. Мұндай жағдайларда, дозаны таңдау стратегиясын ғылыми негіздеуді және адамда экспозицияны арттырудың болжамды еселенуін ұсыну қажет. Жоғары дозаларды таңдауды негіздеу мақсатында күтілетін фармакологиялық (физиологиялық) әсерлерді, сәйкес келетін зерттелетін материалдың қолжетімділігін және болжамды клиникалық қолдануды талдау қажет. Егер адамның жасушаларымен салыстырғанда жануарлардың таңдалған түрінің жасушаларына қатысты дәрілік препараттың аффинділігі немесе белсенділігі төмен болса, неғұрлым жоғары дозаларды зерттеу талап етілуі мүмкін. Айқындауға жататын, адамның дозалары диапазонының қауіпсіздік шекаралары биологиялық жолмен алынған дәрілік препараттардың сыныбына және қолдану көрсетілімдеріне қарай құбылуы мүмкін.
3.6. Иммуногендік
Биотехнологиялық әдістерді пайдалана отырып алынған, медициналық қолдануға арналған көптеген дәрілік препараттар жануарлар үшін иммуногенді болып табылады. Демек, препаратты енгізуге байланысты антиденелердің шоғырлануын айқындауды көп мәрте енгізіп, уыттылыққа зерттеу жүргізу кезінде жүзеге асыру қажет (осы Қағидалардың 5.4-тарауының талаптарына сәйкес). Мұндай зерттеулер токсикологиялық зерттеу нәтижелерін дұрыс интерпретациялау үшін қажет. Зерттелетін дәрілік препаратты енгізуге гуморалды иммундық жауапты сипаттау қажет (мысалы, антиденелер титрі, антиденелер шығару тіркелген жануарлар саны, индукцияланған антиденелердің қасиеті (бейтараптандырушы белсенділік немесе мұндай белсенділіктің болмауы)). Антиденелер байқалған кезде зерттелетін препараттың фармакологиялық және (немесе) уыттылық қасиеттерінің кез келген өзгеруі мен антиденелер шығару арасындағы корреляцияны белгілеген жөн. Атап айтқанда, зерттеу нәтижелерін интерпретациялау кезінде препараттың фармакокинетикалық (фармакодинамикалық) параметрлеріне антиденелер түзілуінің әсерін, жағымсыз құбылыстардың пайда болу ауырлығын және (немесе) жиілігін, комплементті жандандыруды, жаңа уытты әсерлердің пайда болуын ескеру қажет. Тіндерде иммундық комплекстердің түзілуіне және шөгуіне байланысты патологиялық өзгерістердің пайда болу мүмкіндігін де бағалау қажет.
Иммундық жауаптың дамуы жануарлардың басым бөлігінде биологиялық дәрілік препараттың фармакологиялық және (немесе) уыттылық әсерлерін бейтараптандыру себебі болып табылатын жағдайларды қоспағанда, антиденелерді анықтау қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеулерді мерзімінен бұрын тоқтату немесе олардың ұзақтығын өзгерту үшін бірден-бір негіз болмауға тиіс. Жануарлардың (адамдардікі сияқты) биотехнологиялық дәрілік препаратқа иммундық жауабы көптеген жағдайларда вариабельді болады. Егер осы мәселелердің барлығы қауіпсіздікті зерттеу барысында алынған деректерді интерпретациялауға әсер етпейтін болса, онда эксперимент жүргізілетін жануарлардың иммунитетінде гуморальдық реакцияның дамуына елеулі мән бермеуге болады.
Жануарларда антиденелердің түзілу индукциясы препаратты клиникалық қолдану кезінде иммундық жауапты дамытуды болжауға мүмкіндік бермейді. Адамның бойында гуманизацияланған ақуыздарға циркуляциялаушы антиденелер қалыптасуы мүмкін, бұл ретте мұндай антиденелер болған кезде терапиялық әсер жиі сақталады. Адамда рекомбинантты ақуыздарды енгізуге жауап ретінде ауыр анафилактикалық реакцияның даму жиілігі айтарлықтай емес. Осыған байланысты, әдетте, ақуыз препараттар үшін жағымды болатын теңіз шошқаларының анафилактикалық реакциясына жүргізілген тестілердің нәтижелері, қалыпты жағдайда адамның реакциясын болжауға мүмкіндік бермейді. Сондықтан да, препараттың осы типін стандартты зерделеу үшін мұндай зерттеулерден алынатын ақпарат аз болып есептеледі.
4. Жеке талаптар
4.1. Фармакологиялық қауіпсіздік
Жануарлардың тиісті модельдерінде препараттың тиімсіз фармакологиялық белсенділігіне байланысты жағымсыз реакция дамуының ықтимал қатерін зерттеу қажет. Қажет болған кезде, уыттылықты зерттеу және (немесе) клиникалық зерттеулер бағдарламасына осындай белсенділікті бақылауды енгізген жөн. Фармакологиялық қауіпсіздікті зерттеу барысында, әдетте, ықтимал уытты препараттың функционалдық индекстері айқындалады. Көрсетілген функционалдық индекстер жекелеген индекстер шеңберінде зерделенуі немесе токсикологиялық зерттеулерге енгізілуі мүмкін. Фармакологиялық қауіпсіздікті зерттеудің мақсаты ағзаның негізгі физиологиялық жүйелерінің өмірлік маңызы бар функцияларына (соның ішінде, жүрек-қан тамыр, респираторлық, бөлу, орталық жүйке жүйелеріне) дәрілік препараттың әсерін анықтау болуға тиіс. Бұған қоса, зерттеулер барысында жануарлардың орнына интактілі жануарларды тартпай-ақ, басқа да тест-жүйелерді немесе оқшауланған органдарды пайдалануға болады. Мұндай зерттеулер органдарға тән уыттылықтың туындауын түсіндіруге мүмкіндік береді, алайда препаратты адамға қолданудың ерекшелігі мен көрсетілімдерін ескере отырып, бұл нәтижелерді интерпретациялауға сақтықпен қараған жөн.
4.2. Экспозицияны бағалау
4.2.1. Фармакокинетика және токсикокинетика.
Биотехнологиялық дәрілік препараттарға фармакокинетикалық зерттеулер жүргізудің бірыңғай схемасы болмайды. Дәрілік препаратты бір мәрте және көп мәрте енгізген кездегі фармакокинетикалық зерттеулер, токсикокинетикалық зерттеулер, жануарлардың релевантты түрлеріндегі тіндерге бөлу зерттеулері нәтижелі болып табылады. Сонымен бірге, енгізілген және элиминацияланған препараттың материалдық балансын бағалауға бағытталған стандартты зерттеулер аз хабар беретін болып табылады. Жануарлардың әр түрінде зерттелетін препараттың фармакокинетикалық параметрлеріндегі айырмашылықтар жануарларға зерттеу жүргізу кезінде нәтижелерді болжау және уыттылықты зерттеу кезінде «доза – әсер» тәуелділігінің қисық сызығын бағалау үшін елеулі мәнге ие болуы мүмкін. Элиминациялаудың иммундық жанама механизмдері салдарынан фармакокинетикалық бейіннің өзгеруі кинетикалық бейіндер мен уыттылықты зерттеу нәтижелерін интерпретациялауға әсер етуі мүмкін. Кейбір дәрілік препараттар үшін (мысалы, цитокиндер үшін) фармакокинетикалық сипаттамаларға қатысты фармакодинамикалық әсерлердің пайда болуындағы елеулі кідірістер тән болуы мүмкін. Бұған қоса, плазмада әрекет ететін заттың болуымен салыстырғанда фармакодинамикалық әсер ұзартылуы мүмкін.
Фармакокинетикалық зерттеулерді токсикологиялық зерттеулерге және клиникалық қолдануға арналған препараттарға қатысты репрезентативті болып табылатын дәрілік препараттарды мүмкіндігінше пайдалана отырып жүргізген жөн. Оларды дозалау тәсілі мен жиілігі жоспарланып отырған клиникалық зерттеулерге сәйкес келетіндерге барынша жақындастырылуға тиіс. Абсорбциялау бейіні енгізілетін препарат көлеміне және (немесе) енгізу құрамына, концентрациясына, саласына байланысты болуы мүмкін. Мүмкіндігінше, уыттылыққа зерттеу жүргізу кезінде жүйелі экспозициялауға мониторингті жүзеге асыру қажет.
Радиоактивті таңбасы бар ақуыздарды пайдаланған кезде зерттеу үшін пайдаланылатын радиотаңбасы бар материалдың таңбаланбаған заттарға эквивалентті түрде белсенділік пен биологиялық қасиеттерін сақтайтынын дәлелдеу маңызды. Радиоактивті таңбасы бар ақуыздарды пайдаланған кезде ауторадиография деректерін және (немесе) тіндердегі радиоактивтік шаманы интерпретациялау күрделі болады, оның себебі ақуыз метаболизмінің жылдамдығы in vivo немесе ақуызбен радиоактивті таңба байланысының тұрақты болмауында. Радиоактивті таңба өзіндік ерекшелігі бар аминқышқылдарға енгізілетін зерттеулердің нәтижелерін сақтықпен интерпретациялау қажет. Өзіндік ерекшелігі бар аминқышқылдарға кіріктірілген радиоактивті таңбаны босату және оны зерттелетін дәрілік препаратқа қатысы жоқ пептидтер мен ақуыздарды синтездеуге қатысатын аминқышқылдарға қосу мүмкіндігін ескерген жөн.
Экспозициясы мен дозасын ескере отырып, препараттың терапиялық әрекетінің кеңдігін (дозаларының қауіпсіз диапазонын) болжау мақсатында клиникалық зерттеу басталғанға дейін жануарлардың релевантты түрлерінде зерттелетін дәрілік препараттың клиренсі мен бөлінуі, абсорбциялану ерекшеліктері туралы бастапқы ақпарат алу қажет.
4.2.2. Талдамалық әдістер.
Сандық тұрғыдан айқындаудың бір немесе бірнеше әдісін пайдалануды жеке-дара тәртіппен қарастырған жөн, бұл ретте ғылыми негіздеуді ұсыну қажет. Әдетте, валидацияланған бір әдістеме жеткілікті болады. Мысалы, анық ақпаратты преципитаттағы радиоактивтілікті сандық тұрғыдан айқындау әдісімен алуға болады (радиоактивті таңбасы бар ақуыз, тұнған трихлор сірке қышқылы). Сонымен бірге, талданатын затты сандық тұрғыдан айқындаудың өзіне тән әдісі неғұрлым лайықты болып табылады. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде де, адамның қатысуымен болған зерттеулерде де сандық тұрғыдан айқындаудың сол бір әдісін қолданған оңтайлы. Зерттелетін затты сандық тұрғыдан айқындау нәтижелеріне қан плазмасындағы (сарысуындағы) антиденелердің және (немесе) плазманың байланыстыратын ақуыздарының ықтимал әсерін айқындау қажет.
4.2.3. Метаболизм.
Биотехнологиялық дәрілік препараттардың метаболизмнің салдары олардың кішігірім пептидтер мен жекелеген аминқышқылдарға дейін деградациялануы болып табылады. Мұндай препараттардың метаболизм жолы жалпы зерделенген. Демек, әрекет ететін заттары химиялық синтездеу арқылы алынған дәрілік препараттарға қатысты жүргізілетін классикалық биотранформациялық зерттеулер жүргізудің қажеті жоқ.
Фармакодинамикалық әсердің табиғатын түсіну үшін биологиялық сұйықтықтардағы (мысалы, плазмада, сарысуда, церебралды жұлын сұйықтығындағы) биологиялық дәрілік препараттардың әрекеті туралы, сондай-ақ ақуыздармен байланысудың ықтимал әсері туралы мәліметтер қажет.
4.3. Бір мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу.
Бір мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу нәтижелері бойынша жүйелік және (немесе) жергілікті уыттылықтың дозаға байланысты болуын сипаттау үшін пайдалы ақпарат алуға болады. Көп мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу кезінде дозаларды таңдау үшін осы деректерді пайдалануға болады. «Доза – әсер» тәуелділігі туралы ақпарат бір рет енгізген кезде уыттылыққа зерттеу жүргізу кезінде алынуы мүмкін, олар жануарлар модельдерін пайдалана отырып, тиімділікті немесе фармакологиялық белсенділікті зерттеу бағдарламасының бір бөлігі болып табылады. Осы бағдарламаға дәрілік препараттың қауіпсіздік көрсеткіштерін бағалауды фармакологиялық зерттеуді қосу мүмкіндігін қарастырған жөн.
4.4. Көп мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу.
Осы тараудың 3.3-кіші бөлімінде көп мәрте енгізе отырып зерттеу жүргізуге арналған жануарлардың түрін таңдау принциптері келтірілген. Енгізу тәсілі мен дозалау режимі (мысалы, күн сайын енгізу немесе кезең-кезеңмен дозалау) ұсынылатын клиникалық қолдануға немесе әсерге барынша жақындастырылуға тиіс. Бұл зерттеулер мүмкіндігінше токсикокинетиканы зерделеуді қамтуға тиіс.
Әдетте, зерттеулер дизайнында препаратты енгізуді тоқтатқаннан кейін одан әрі бақылау кезеңін көзделуге тиіс. Бұл әсердің қайтымдылығын, фармакологиялық және (немесе) уыттылық әсерлерінің ықтимал күшеюін немесе ықтимал мерзімі өткен уытты әсерлерді анықтау үшін қажет. Ұзақ уақыт бойы фармакологиялық және (немесе) уытты әсер ететін биотехнологиялық дәрілік препараттар үшін жануарлар тобы қалпына келу кезеңінде әсерлердің қайтарымдылығы көрсетілгенге дейін бақылауда болуға тиіс. Көп мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу ұзақтығы клиникалық қолданудың болжамды ұзақтығы мен қолдану көрсетілімдеріне байланысты болуға тиіс. Биотехнологиялық дәрілік препараттардың көпшілігі үшін жануарларға енгізу ұзақтығы, әдетте, 1 – 3 айды құрайды. Қысқа мерзімді қолдануға арналған (мысалы, 7 күннен аспайтын), сондай-ақ өмірге қауіп төндіретін жіті ауруларды емдеуге арналған препараттар үшін 2 апта ішінде көп мәрте енгізген кезде уыттылыққа зерттеу жүргізу жеткілікті болып есептеледі. Клиникалық зерттеу жүргізу мүмкіндігін негіздеу және дәрілік препаратты тіркеу үшін, әдетте, осы уақыт жеткілікті болады. Созылмалы ауруларды емдеуге арналған және ұзақ уақыт бойы пайдаланылатын биотехнологиялық дәрілік препараттар үшін ұзақтығы 6 ай болатын зерттеулер жеткілікті болып табылады. Алайда, кейбір жағдайларда, нәтижелерін тіркеу дерекнамасына қосу үшін неғұрлым қысқа немесе неғұрлым ұзақ зерттеулер жүргізілуі мүмкін. Ұзақ уақыт қолдануға арналған биологиялық дәрілік препараттардың уыттылығын ұзақ мерзімді зерттеудің ұзақтығы ғылыми негізделуге тиіс.
4.5. Иммундық уыттылықты зерттеу
Иммундық уыттылықты бағалау аспектілерінің бірі ықтимал иммуногендікті бағалау болып табылады (осы тараудың 3.6-кіші бөліміне сәйкес). Көптеген биотехнологиялық дәрілік препараттар иммундық жүйені ынталандыруға немесе басуға арналған. Демек, олар гуморальдық қана емес, жасушалық иммунитетке де әсер ете алады. Инъекция орнындағы қабыну реакциясы препаратты енгізуге жауап ретінде ағзаның иммундық жүйесінің ынталануын көрсетеді. Алайда, инъекция кезіндегі әдеттегі жарақаттың және (немесе) дәрілік препараттың құрамына кіретін заттарға байланысты уыттылық әсерлердің инъекция маңында уытты өзгерістерге әкеп соғуы мүмкін екенін ескеру қажет. Бұған қоса, нысана-жасушалар мембранасында антигендер экспрессиясының өзгеруі мүмкін, бұл аутоиммундық жауаптың дамуы үшін маңызды болуы мүмкін. Осындай мәселелерді нақтылау үшін препараттың иммундық уыттылық қасиеттерін зерделеу схемасына скринингтік зерттеулер жүргізуді қосып, кейіннен дәрілік препараттың әсер ету механизмін бағалауға болады. Алайда, стандартты қадамдық тәсілді қолдану және биотехнологиялық дәрілік препараттарға қатысты тестілердің стандартты жинағын жүргізу ұсынылмайды.
4.6. Репродуктивті және онтогенетикалық уыттылықты зерттеу
Репродуктивтік және онтогенетикалық уыттылыққа зерттеу жүргізу қажеттігі дәрілік препараттың қасиеттеріне, қолдану көрсетілімдеріне және пациенттердің нысаналы популяциясына (осы тарауға 2-түсінік беруде көрсетілгендей) байланысты. Зерттеу дизайны мен дозалау режимі түрдің өзіндік ерекшелігіне, иммуногендікке, биологиялық белсенділікке және (немесе) нақты дәрілік препараттың жартылай шығу кезеңінің ұзақ болуына байланысты факторлардың әсерінен өзгертілуі мүмкін. Мысалы, иммунологиялық әсері ұзақ белгілі бір моноклонды антиденелерге қатысты орын алуы мүмкін, ықтимал онтогенетикалық иммундық уыттылыққа күмәннің болуы жаңа туған баланың иммунологиялық мәртебесін бағалау үшін зерттеу дизайнын өзгерту арқылы ескерілуі мүмкін.
4.7. Гендік уыттылықты зерттеу
Әрекет ететін заттары химиялық синтездеу жолымен алынған дәрілік препараттарға қатысты стандартты жүргізілетін гендік уыттылықтың диапазоны мен түрлері биотехнологиялық дәрілік препараттарға қатысты қолданылмайды, сондықтан да мұндай зерттеулерді жүргізу талап етілмейді. Бұған қоса, пептидті (ақуыздық) табиғатқа тән заттардың көп көлемін енгізу интерпретациялауға жатпайтын нәтижелерді алуға әкелуі мүмкін. Бұл заттар тікелей ДНК-мен немесе басқа хромосомалық материалдармен өзара әрекеттеспеуі мүмкін (осы тарауға 3-түсінік беруде көрсетілгендей).
Осындай өзара әрекеттесу бар деп болжауға негіздер болса (мысалы, конъюгацияланған ақуыз негізінде препаратта органикалық линкер-молекула болғандықтан), қолжетімді және лайықты жүйелерді пайдалана отырып, сондай-ақ жаңа тест-жүйелерді қоса отырып, зерттеу жүргізу қажет. Өндірістік қоспалардың гендік уыттылық ықтималдығын бағалау үшін гендік уыттылықты стандартты зерттеулерді пайдалану қолайлы емес. Осы мақсатта мұндай зерттеулерді жүргізген кезде тиісті негіздеме талап етіледі.
4.8. Канцерогендікті зерттеу
Әдетте, биотехнологиялық дәрілік препараттар үшін биологиялық жүйелер пайдаланылатын канцерогендікке стандартты тестілер қолайлы емес. Сонымен бірге, белгілі бір препаратқа тән әдістерді пайдалану арқылы канцерогендікті бағалау қажет болуы мүмкін. Бұл препаратты клиникалық қолданудың болжамды ұзақтығына, пациенттердің популяциясына және (немесе) оның биологиялық белсенділігіне (мысалы, өсу факторы, иммундық депрессанттар және т.б.) байланысты. Препараттың канцерогендік әлеуетіне қатысты қауіп болған жағдайда, осындай қатерді бағалау үшін әртүрлі тәсілдерді пайдалануға болады.
Кейбір препараттардың трансформацияланған жасушалардың пролиферациясы мен клондық экспансияны (клонның экспансиясын) туындатуға әлеуетті қабілеті болуы мүмкін, бұл жаңа түзілімдердің дамуына әкелуі мүмкін. Мұндай жағдайда, пациенттердің зерттелетін популяциясына қатысты әлеуетті маңызы бар, адамның әртүрлі қатерлі және қалыпты жасушаларындағы рецепторлардың экспрессиясын ескере отырып, препаратқа бағалау жүргізу қажет. Препараттың тиісті рецепторларды экспрессиялайтын қалыпты немесе қатерлі жасушаларының өсуін ынталандыратын қабілетін айқындау қажет. Егер in vitro зерттеулерінің нәтижесінде препараттың ықтимал канцерогендік әлеуетін айғақтайтын деректер алынса, жануарлардың тиісті модельдеріне одан әрі зерттеу жүргізу қажет. Көп мәрте енгізе отырып уыттылықты ұзақ мерзімді зерттеуге эксперимент жүргізілетін жануарлар жасушалары полиферациясының сезімтал көрсеткіштерін бағалауды қосқан кезде құнды ақпарат алуға болады.
Егер препарат биологиялық тұрғыдан белсенді болса және кеміргіштерде иммундық жауаптың дамуын туындатпаса, алайда басқа да зерттеулердің нәтижелері негізінде алынған ақпарат препараттың канцерогендік әлеуетін бағалау үшін жеткілісіз болса, кеміргіштердің бір ғана түрін пайдалану уәжді болады. Дозаны таңдауға аса мұқият қарау қажет. Лайықты дозаны айқындаудың ғылыми негізделген тәсілі адамның болжамды экспозициясы мен рецепторларының салыстырмалы сипаттамалары ескеріле отырып, фармакокинетикалық және фармакодинамикалық соңғы нүктелерді кешенді талдауға негізделуге тиіс. Таңдаланған дозалау негізделген болуға тиіс.
4.9. Препаратқа жергілікті төзгіштікті зерттеу
Препаратқа жергілікті төзгіштікке бағалау жүргізу қажет. Бұл ретте, болашақта тіркеуге ұсынылатын құрамы бар дәрілік препаратты пайдалану қажет. Алайда, жеткілікті дәрежеде негіздеген кезде репрезентациялық құрамы бар препаратты пайдалануға жол беріледі. Жекелеген жағдайларда, дәрілік препараттың ықтимал жағымсыз реакциялары бір мәрте немесе көп мәрте енгізген кезде уыттылықты зерттеу шеңберінде бағалануы мүмкін. Осылайша, препаратқа жергілікті төзгіштікті бағалау бойынша жекелеген зерттеулер жүргізу қажеттілігі жоққа шығарылады.
Түсінік беру
1. Аурулардың жануарлардағы моделін пайдалану уыттылық көрсеткіштерін айқындау, клиникалық көрсетілімдерді таңдау және лайықты дәрілік нысанды, енгізу жолын және дозалау режимін айқындау кезінде орынды болуы мүмкін. Аурулардың осындай модельдерін пайдаланған кезде зерттеу нәтижелерін бағалау кезінде бақылау ретінде пайдалану үшін ретроспективалы деректер тым аз болатынын ескерген жөн. Демек, зерттеулер дизайнын оңтайландыру үшін бақылау деректері мен бастапқы деректерді қатарлас алудың сыни маңызы бар.
2. Жануарлардың бірден-бір релевантты түрі – адам тәрізді емес приматтарға жүргізілген зерттеулерден ғана алынатын және сондай зерттеулермен расталатын, биотехнологиялық препараттардың белгілі бір тобының эмбриогенезіне (мысалы интерферондарға) және (немесе) репродуктивтік функцияға ықтимал әсеріне қатысты ақпараттың едәуір көлемі жарияланған ғылыми әдебиет деректерінде қамтылатын жағдайлар орын алуы мүмкін. Мұндай жағдайларда, егер тектес молекулалар ұқсас биологиялық әсерлерді туындататындықтан, әрекет ететін заттың құрылымы мен физикалық-химиялық сипаттамаларының салыстырылатыны анықталса, репродуктивтік (онтогенетикалық) уыттылыққа формальды зерттеулер жүргізу қажеттілігі жойылады. Әрбір нақты жағдайда репродуктивтік функция мен ұрпақтың дамуына препараттың ықтимал әсеріне ғылыми негізделген бағалау келтірілуге тиіс.
3. Кейбір биотехнологиялық дәрілік препараттарға қатысты кенеттен мутацияланған жасушаларды шоғырландыруға қатысты (мысалы, пролиферацияның таңдап күшеюі есебінен) қауіп болады, бұл осындай дәрілік препараттардың канцерогендік әсеріне ықпал етуі мүмкін. Гендік уыттылықты зерттеудің стандартты жинағы мұндай жағдайларды анықтауға келмейді. Бұл аспектіні зерделеу үшін өндірушінің in vitro немесе in vivo баламалы модельдерін әзірлегені және талдағаны жөн.
5.4-тарау. Биотехнологиялық әдістерді пайдалана отырып алынған дәрілік препараттардың қауіпсіздігін клиникаға дейінгі бағалау
(қосымша талаптар)
1. Кіріспе
1.1. Қосымша талаптардың мақсаты
Осы талаптардың мақсаты аталған Қағидалардың 5.3-тарауының жекелеген ережелерін толықтыру және түсіндіру:
жануарлардың түрлерін таңдау;
зерттеулер дизайны;
иммуногендік;
репродуктивтік және онтогенетикалық уыттылықты зерделеу;
канцерогендік әлеуетті бағалау.
Осы Қағидалар клиникалық зерттеулерді уақтылы жүргізуге, «үш R» (қысқарту/оңтайландыру/ауыстыру «reduce/refine/replace») принципіне сәйкес клиникаға дейінгі зерттеулер кезінде жануарларды пайдалануды азайтуға және дәрілік препараттарды әзірлеу кезінде басқа да ресурстарды пайдалануды қысқартуға ықпал етуге тиіс. Іn vitro қауіпсіздікті бағалаудың тиісті баламалы әдістерін пайдалану мүмкіндігін қарастыру қажет, дегенмен де бұл мәселе осы Қағидаларда қозғалмайды. Осы әдістерді дәрілік заттардың айналысы саласындағы мүше мемлекеттердің барлық уәкілетті органының қолданғаны жөн, бұл дәрілік препараттардың осы тобы үшін стандартты зерттеу әдістерін өзгертуге мүмкіндік береді.
Қағидалардың осы тарауы жаңа биотехнологиялық дәрілік препараттардың қолжетімділігі мен оларды этикалық қауіпсіздігін қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.
1.2. Анықтамалық ақпарат
Осы тарауда ұсынылған талаптар әртүрлі мүше мемлекеттерде клиникалық әзірлеудің әртүрлі кезеңдерінде жүргізілетін, биотехнологиялық дәрілік препараттар қауіпсіздігін клиникаға дейінгі зерттеулерді үндестіруді қамтамасыз етеді.
1.3. Қолданылу саласы
Осы тарау осы Қағидалардың 5.3-тарауын қолдану саласына өзгерістер енгізбейді. Онкологияда пайдалануға арналған биотехнологиялық әдістер пайдаланыла отырып алынған дәрілік препараттар үшін тиісті ғылыми нұсқамалар мен Одақтың құқығына кіретін актілерде баяндалған нұсқауларды пайдаланған жөн.
2. Жануарлар түрлерін таңдау
2.1. Жалпы принциптер
Зерттеулер үшін таңдалған жануарлардың релевантты түрін бағалау кезінде бірнеше факторды назарға алған жөн. Бірінші кезеңде жануарлардың түрлері арасындағы гомологияны анықтау мақсатында нысана-молекулалардың тізбектілігін салыстыруды жүргізген жөн. Келесі кезеңде in vitro тестілерінде препараттың әрекет ететін ақуыздық затының нысанамен байланысуының, рецепторларды (лигандтарды) және осындай байланысудың кинетикалық сипаттамаларын бөлудің (пайдаланудың) аффинділігін сапалық және сандық тұрғыдан түраралық салыстырып бағалау жүргізілуге тиіс.
Сонымен қатар функционалдық белсенділікті бағалауды орындаған жөн. Функционалдық белсенділік түрге тән жасушалық жүйелер пайдаланылатын зерттеулерде және (немесе) in vivo фармакологиялық және токсикологиялық зерттеулер шеңберінде көрсетілуі мүмкін. Жануарлардың осы түрін таңдауды негіздеу үшін пайдалануға болатын функционалдық белсенділіктің дәлелі фармакодинамикалық маркер көрсеткіштерін немесе биологиялық реакцияны модуляциялау болуы мүмкін.
Дәрілік препаратты нысанамен байланыстыру жөніндегі түрлер мен болжамды дозалау режимі тұрғысынан оның функционалдық белсенділігі арасындағы айырмашылықтарды зерделеу кезінде таңдалған модельдің нысана-антигеннің модуляциясына байланысты ықтимал жағымсыз салдарларын анықтауға қабілетті екенін негіздеуді ұсыну қажет. Кейбір жағдайларда, әдетте клиникалық зерттеулерде пайдаланылатын сау жануарлардың түрлерінде нысана-антигендердің экспрессиялану деңгейі (мысалы, қабынуға қарсы цитокиндер немесе ісік антигендері) өте төмен болады және жануарлардың түрін таңдауды негіздеу үшін жасушалық жүйелерде дәрілік препараттың белсенділігі мен байланысу аффинділігін айқындау жеткілікті.
Жануарлардың түрін таңдаған кезде жануарлардың тіндерінде тоғыспалы тіндік реактивтілікті бағалаудың мәні шектеулі болады (1-түсінік беруде көрсетілгендей). Жекелеген жағдайларда (егер жоғарыда сипатталған тәсілдер фармакологиялық параметрлері бойынша релевантты жануарлардың түрін іздестіру бойынша пайдаланылмайтын болса), токсикологиялық зерттеу үшін жануарлардың түрін таңдау кезінде тоғыспалы тіндік реактивтілік (ТТР немесеTCR) зерттеулерінің нәтижелері пайдаланылуы мүмкін. Бұл ретте, нысананы байланыстыру көзделіп отырған жануарлар мен адамдардың тіндерімен байланыстыру бейінін салыстыруды жүргізу қажет.
Осы Қағидалардың 5.4-тарауында көрсетілгендей, биологиялық дәрілік препарат зерттелетін жануарлардың бірде-бір түрінің нысана-ортологтарымен өзара әрекеттеспейтіндіктен, жануарлардың релевантты түрлері болмаған кезде гомологиялық молекулаларды немесе трансгендік модельдерді пайдалану мүмкіндігіне жол беріледі.
Моноклонды антиденелер мен бөтен тектес нысаналарға қарсы бағытталған (бактериялық, вирустық антигендер және т.б.) антиденелер негізіндегі басқа да препараттар үшін жануарлардың бір түрін пайдалана отырып (жануардың осындай түрін таңдау негізделуге тиіс) қауіпсіздікке қысқа мерзімді зерттеу жүргізу мүмкіндігін (осы Қағидалардың 5.3-тарауының ережелеріне сәйкес) қарастыруға болады. Бұл ретте, уыттылыққа, соның ішінде репродуктивті уыттылыққа қосымша зерттеулер жүргізудің қажеті жоқ. Егер дәрілік препаратты қолдану механизмін тексеру және растау үшін аурудың жануарлар моделі пайдаланылатын болса, баламалы нұсқа ретінде қауіпсіздікті бағалауды қосуға болады. Мұндай жағдайда, қауіпсіздікті бағалаудың мақсаты нысанамен жанама қауіпсіздіктің ықтимал қатерлері туралы ақпарат алу болып табылады. Егер бұлай ету мүмкін болмаса, клиникалық зерттеулер жүргізу кезінде қатерді төмендету үшін лайықты стратегияны әзірлеген жөн.
Жаңа токсин (токсикант) пайдаланылатын дәрілік препараттармен немесе токсиндермен антиденелер (АDС) конъюгаттарын зерттеу кезінде жануарлардың түрін таңдау конъюгацияланбаған антиденелер үшін де (2-түсінік беруде көрсетілгендей) қолданылатын негізгі принциптерге сәйкес жүргізіледі.
2.2. Жануарлардың 1 немесе 2 түрін таңдау
Егер жануарлардың 2 түрі фармакологиялық релевантты болып табылатын болса (біреуі кеміргіштер отрядынан және екіншісі кеміргіштерге жатпайтын), жалпы уыттылықты қысқа мерзімді (ұзақтығы 1 айға дейінгі) зерттеулерде жануарлардың екі түрін де пайдаланған жөн. Егер екі токсикологиялық зерттеудің нәтижелері ұқсас болса немесе оны препараттың белгілі әрекет ету механизмімен түсіндіруге болса, жалпы уыттылықты ұзақ мерзімді зерттеулерді жануарлардың бір ғана түріне жүргізу жеткілікті. Бұл ретте, егер баламалы тәсіл үшін ғылыми негіздеме болмаса, кеміргіштерді пайдаланған жөн. Кеміргіштерге жатпайтын екі түрге зерттеулер жүргізу қолайлы емес деп саналады.
Жалпы уыттылықты зерттеудің барлығында жануарлардың бір түрін пайдалану клиникалық практикада пайдалану көзделіп отырған зерттелетін дәрілік препарат тек осы түрде фармакологиялық белсенді болса ғана негізді болады. Бұл ретте, гомологиялық өнімді пайдалана отырып, жануарлардың басқа түріндегі зерттеулер қатерді бағалау бойынша қосымша деректер бере алмайды және сондықтан оларды жүргізбеген жөн.
2.3. Гомологиялық ақуыздарды пайдалану
Гомологиялық ақуыздарды пайдалану осы Қағидалардың 5.3-тарауының 3.3-кіші бөлімінде сипатталған баламалы тәсілдердің бірі болып табылады. Гомологиялық ақуыздар пайдаланылатын зерттеулер қауіптерді анықтау және препараттың фармакологиялық әрекетінің күшеюіне байланысты жағымсыз реакциялардың өршу ықтималдығын бағалау үшін жүргізіледі. Сонымен бірге, мұндай зерттеулер, әдетте, қатерді сандық тұрғыдан бағалау үшін ақпаратты аз береді. Міне сондықтан да, қатерді анықтау үшін қауіпсіздікті зерттеуді бір бақылау тобымен және препаратты алатын бір топпен жүргізген жөн. Бұл ретте, зерттеу дизайны мен таңдалған дозаны ғылыми негіздеуді ұсыну қажет (мысалы, ең жоғары фармакологиялық доза).
3. Зерттеу дизайны
3.1. Дозаны таңдау және фармакокинетика мен фармакодинамика принциптерін қолдану
Биологиялық дәрілік препараттардың көпшілігінің уыттылығы олардың бағытталған әрекет ету механизмдеріне байланысты. Осыған байланысты, салыстырмалы түрдегі жоғары дозалар жағымсыз реакция туғызуы мүмкін, бұл препараттың фармакологиялық әрекетінің шамадан тыс болуының салдары болып табылады.
Дозаны таңдаған кезде «доза – әсер» тәуелділігінің сипаттамаларын ескере отырып, ғылыми негіздемені ұсыну қажет. Жоғары дозаларды таңдауға фармакокинетика және фармакодинамика деректерін талдау кезінде қолданылатын принциптерді пайдалану ықпал етеді (мысалы, «экспозиция – әсер» қарапайым тәуелділігін анықтау және модельдеу мен симуляцияға негізделген неғұрлым күрделі тәсілдер). Бұл ретте, дозаны анықтаудың мынадай нұсқалары ықтимал:
клиникаға дейінгі зерттеулерде пайдаланылатын жануарлардың таңдалған түрінің ең жоғары күтілетін фармакологиялық әсерін қамтамасыз ететін доза;
клиникалық жағдайларда зерттеу үшін көзделетін ең жоғары дозадан 10 есе асатын доза.
Жоғары доза белгіленген топтар үшін клиникаға дейінгі токсикологиялық зерттеулерде осы 2 дозаның ең жоғарысын таңдау қажет. Олай болмаған жағдайда, неғұрлым төмен дозаны (мысалы, ең жоғары жол берілетін дозаны) пайдалануды негіздеуді ұсыну қажет.
Егер қолжетімді in vivo (ex vivo) фармакодинамикалық соңғы нүктелер болмаса, жоғары дозаны таңдау фармакокинетика деректеріне, in vitro зерттеулерінде рецептормен дәрілік препаратты байланыстыру жөніндегі қолжетімді деректерге және (немесе) фармакологиялық деректерге негізделуі мүмкін. Клиникалық жағдайларда экспозицияның жоғары шекараларын таңдау кезінде түзету жүргізу қажет, бұл ретте клиникаға дейінгі зерттеулерде пайдаланылатын жануарлардың түрі мен адам арасында нысанамен және in vitro фармакологиялық белсенділікпен дәрілік препаратты байланыстыру дәрежесі ескеріледі. Атап айтқанда, in vitro жағдайларында белсенділіктегі және (немесе) аффинділіктегі елеулі салыстармалы айырмашылық клиникаға дейінгі зерттеулер шеңберінде жоғары дозаларды зерделеудің орындылығына куә бола алады. Егер осы тәсілді пайдалану кезінде таңдалған дозалардың уыттылығын байқау мүмкін болмаса, онда адамға қолданылатын дозаларға еселенген неғұрлым жоғары дозаларды қосымша токсикологиялық зерттеудің қажетті маңызы бар ақпаратты алуға әкелуі екіталай.
3.2. Зерттулердің ұзақтығы
Ұзақ уақыт бойы пайдалану көзделіп отырған препараттар үшін кеміргіштерге немесе кеміргіш еместерге көп мәрте енгізе отырып уыттылыққа ұзақтығы 6 ай зерттеу жүргізу жеткілікті болып есептеледі. Мұндай зерттеулерде жоғарыда баяндалған принциптерге сәйкес (осы тараудың 3.1-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) таңдалған жоғары дозалар пайдаланылуға тиіс. Әдетте, ұзаққа созылған зерттеулер клиникалық әзірлеме әсер етуі мүмкін қосымша ақпарат алуға мүмкіндік бермейді.
Обыр ауруымен ауыратын пациенттердің ұзақ уақыт қолдануы үшін әзірленетін биотехнологиялық дәрілік перапарттарды токсикологиялық зерттеудің ұзақтығын айқындау принциптері Одақтың құқығына кіретін актілерге және онкология саласындағы ғылыми нұсқамаларға сәйкес келуге тиіс.
3.3. Қалпына келтіру
Адамда жағымсыз реакциялардың дамуы үшін әлеуетті маңызы бар және клиникалық маңызды дозаларда туындайтын фармакологиялық және токсикологиялық әсерлерден кейін жаунарлардың қалпына келуін бағалау қажет. Нақты бақыланатын әсердің қайтарымдылығы (қайтарымсыздығы) анықталған кезде немесе кемінде бір дозада және кемінде бір зерттеуде дозаламау кезеңін қосу арқылы қажетті ақпарат алуға болады, мұны демеуші негіздеуге тиіс. Зерттелетін препаратты енгізбеу кезеңінің мақсаты мерзімі өткен (кеш) уыттылықтың байқалуын бағалаудан емес, байқалған әсерлердің қайтарымдылығын анықтаудан тұрады. Толық қалпына келуді демонстрациялау талап етілмейді. Зерттелетін препараттың иммуногендік әлеуетін бағалау мақсатында ғана қалпына келу кезеңін қосу талап етілмейді.
3.4. Іздестіру мақсатындағы клиникалық зерттеулер
Клиникалық зерттеулерді жүргізу мен тіркеу мақсатында биологиялық дәрілік препараттардың қауіпсіздігін клиникаға дейінгі зерттеулерге Одақтың құқығына кіретін актілер мен ғылыми нұсқамаларда сипатталған икемді тәсілдерді қолдануға болады. Дәрілік препаратты әзірлеушілер бұл тәсілдерді мүше мемлекеттердің уәкілетті органдарымен талқылағаны және келіскені жөн.
4. Иммуногендік
Зерттеулердің нәтижелерін дұрыс интерпретациялауды және одан әрі зерттеулердің дизайнын әзірлеуді қамтамасыз ету үшін иммуногендікті бағалау жүргізіледі. Жануарларға клиникаға дейінгі зерттеулер барысында мұндай талдау адамның ақуыздарының немесе адамның гуманизацияланған ақуыздарының ықтимал иммуногендігін болжамдау тұрғысынан аз ақпарат береді.
Клиникаға дейінгі зерттеулер шеңберінде биотехнологиялық дәрілік препаратқа жауап ретінде шығарылатын антиденелер (АDA) концентрациясын айқындау мынадай жағдайларда:
фармакодинамикалық белсенділіктің өзгеруіне дәлелдер болған кезде;
фармакодинамикалық маркерлер болмаған кезде экспозициясының кенеттен өзгеруі туралы деректерді алған кезде;
препаратты енгізуге жауап ретінде иммундық жанама реакция анықталған кезде (иммундық комплекстер ауруы, васкулиттер, анафилактикалық реакциялар және т.б.) жүргізілуге тиіс.
Мұндай талдау жүргізудің қажеті бар-жоқ екенін зерттеулер аяқталғанға дейін айқындау қиын болғандықтан көптеген жағдайларда, зерттеу барысында тиісті үлгілерді алған жөн. Бұдан әрі бұл үлгілер талдануы және қажет болған жағдайда, зерттеу нәтижелерін интерпретациялау үшін пайдаланылуы мүмкін. Егер зерттеу барысында дәрілік препаратқа антиденелер байқалса, зерттеу нәтижелерін интерпретациялауға олардың әсерін бағалау талап етіледі (осы Қағидалардың 5.3-тарауының 3.6-кіші бөлімінде иммуногендіктің әсерін бағалауға қойылатын қосымша талаптар келтірілген).
Антиденелер анықталған кезде және in vivo токсикологиялық зерттеулер жағдайында осындай антиденелердің тұрақты белсенділігін көрсетуге мүмкіндік беретін фармакодинамикалық маркерлер бір мезгілде болмаған кезде антиденелердің бейтараптандырушы белсенділігін бағалау қажет. Антиденелердің бейтараптандырушы белсенділігін ex vivo биологиялық әдістерінің көмегімен, фармакокинетика (фармакодинамика) көрсеткіштерін талдаудың әр түрінің тиісті комбинациясы арқылы немесе антиденелердің бейтараптандырушы қабілетін айқындайтын арнайы әдістерді тікелей пайдалану арқылы жанама бағалауға болады.
5. Репродуктивтік және онтогенетикалық уыттылық
5.1. Жалпы сипаттағы талаптар
Препараттың репродуктивтік уыттылығын зерттеуді Одақтың құқығына кіретін актілер мен ғылыми нұсқамаларға сәйкес жүргізген жөн. Түрдің өзіндік ерекшелігі, зерттелетін дәрілік препараттың табиғаты және оның әрекет ету механизмі, иммуногендік және (немесе) фармакокинетикалық қасиеттер туралы, сондай-ақ эмбриофетальдық даму кезеңіндегі экспозиция туралы білімге сүйене отырып, зерттеудің жеке дизайны мен дозалау режимі құбылуы мүмкін.
Тұтастай алғанда, клиникалық зерттеулерде қолдану көзделетін дәрілік препаратты пайдалана отырып, жануарлардың релевантты түрлеріндегі репродуктивті уыттылықты бағалаудың басымдығы бар. Репродуктивтік уыттылықты бағалау фармакологиялық параметрлері бойынша сәйкес келетін жануарлардың түріне жүргізілуге тиіс. Егер клиникада пайдалану көзделетін препарат кеміргіштер мен көжектерде өзінің фармакологиялық белсенділігін танытса, онда эмбриофетальдық уыттылықты зерттеуде (ЭФУ (EED)) осы жануарлардың екі түрі де пайдаланылуға тиіс. Жануарлардың бір түрі үшін эмбриофетальдық өлім немесе тератогендік әрекет анықталған жағдайға бұл қолданылмайды.
Адам тәрізді емес приматтарда (АЕП) онтогенетикалық уыттылықты зерттеуді, егер олар жануарлардың жалғыз релевантты түрі болып табылса, жүргізуге жол беріледі.
Егер зерттелетін препарат АЕП ғана фармакологиялық белсенді болса, жануарлардың осы түрінде препаратқа зерттеулер жүргізудің пайдасына шешім қабылданады. Алайда, приматтардың орнына клиникалық зерттеулер үшін кандидат-препаратты зерделеу, егер баламалы модельді таңдау үшін тиісті ғылыми негіздеме ұсынылса, жануарлардың баламалы түрлері пайдаланылып жүргізілуі мүмкін.
Егер кандидат-препараттықа клиникалық зерттеулер жүргізілуі мүмкін жануарлардың релевантты түрлері болмаса, мынадай шешімдер қабылдануы мүмкін:
адамның нысанасын экспрессиялайтын трансгендік тышқандарды пайдалануға немесе нысана-адам ақуызының ортологын экспрессиялаушы жануарлардың тиісті түрінің гомологиялық ақуыздарын пайдалануға жол беріледі. Бұл үшін пайдаланылатын модельге қатысты жеткілікті ақпарат (мысалы, алдыңғы зерттеулердің деректері) алу қажет (осы Қағидалардың 5.3-тарауына 1-түсінік беруде көрсетілгендей). Бөтен тектес (мысалы, бактериялық немесе вирустық) нысаналарға қарсы бағытталған дәрілік препараттар үшін, әдетте, репродуктивтік уыттылыққа зерттеу жүргізудің қажеті жоқ (осы тараудың 2.1-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
Егер фертильділікке немесе жүктіліктің өтуіне препараттың жағымсыз әсер ететініне салмақты дәлел болса (мысалы, әрекет ету механизмі, генетикалық модификацияланған жануарлардан алынған фенотиптік деректер, осы топқа жататын препараттардың әсері туралы мәліметтер), олар репродуктивтік жүйе үшін қатердің болуы туралы жеткілікті ақпарат ұсына алады. Мұндай жағдайда, тиісті шарттарда қауіпсіздікке клиникаға дейінгі қосымша зерттеулер жүргізу талап етілмеуі мүмкін.
5.2. Фертильділік
Тышқандар мен егеуқұйрықтар фармакологиялық релевантты түрлер болып табылатын препараттарды зерттеу кезінде фертильділікті бағалау кеміргіштердің бір түріне жүргізілуі мүмкін (Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарына және репродуктивтік уыттылыққа зерттеу жүргізу жөніндегі ғылыми нұсқамаға сәйкес). Зерттеулер дизайны, егер олар фармакологиялық релевантты болса, жануарлардың басқа түріне бейімделуі мүмкін. Бұған қоса, зерттеулер дизайны, мысалы зерттеулер нәтижесінде дәрілік препараттың табиғатын сипаттау және оның иммуногендік әлеуетіне бағалау жүргізу үшін тиісті түрде толықтырылуға тиіс.
АЕП-мен жұмыс істеу кезінде шағылыстыра отырып зерттеу жүргізген орынсыз. Сонымен бірге, АЕП жануарлардың бірден-бір релевантты түрі болса, препараттың аталық пен аналықтың фертильділігіне ықтимал әсеріне бағалау жүргізілуі мүмкін. Бұл үшін ұзақтығы кемінде 3 ай бойы көп мәрте енгізе отырып, уыттылықты зерттеу шеңберінде жануарлардың репродуктивтік жүйесіне препараттың әсерін (мысалы, органдар массасы мен гистопатологиялық өзгерістерді) бағалау қажет. Зерттеу үшін жыныстық жетілген АЕП-ті пайдалану қажет. Егер фармакологиялық белсенділік туралы деректердің немесе алдыңғы зерттеулер нәтижелерінің негізінде дәрілік препараттың уыттылығына қатысты қауіп болса, препаратты көп мәрте енгізудің уыттылығын зерттеу барысында арнайы параметрлерді бағалау жүргізілуі мүмкін. Мұндай параметрлерге етеккір циклінің кезеңділігі, сперматозоидтардың саны, сперматозоидтардың морфологиясы және (немесе) қозғалғыштығы, аталық пен аналықтағы жыныстық гормондардың құрамы жатады.
Егер АЕП жануарлардың жалғыз релевантты түрі болса және бұл ретте фармакологиялық белсенділігі себебінен препараттың ұрықтандыруға (имплантациялауға) ықтимал әсеріне қатысты теориялық алғышарттар болса, мұндай теориялық алғышарттарды эксперимент жасау арқылы тексерген жөн. Мұндай алғышарттар болған жағдайда, ұрықтандыру мен имплантациялауға ықтимал әсерін бағалаудың бірден-бір практикалық мүмкіндігі гомологиялық ақуыздарды немесе трансгендік модельдерді пайдалану болып табылады. Сонымен бірге, кеміргіштердің репродуктивтік функциясына зерттеу жүргізу деген бірден-бір мақсатпен гомологиялық ақуыздарды немесе трансгендік модельдерді әзірлеу ұсынылады. Клиникаға дейінгі деректер болмаған кезде қатерді барынша азайтуды клиникалық зерттеулер, клиникалық зерттеу субъектілерінен ақпараттандырылған келісім алу және дәрілік препарат туралы ақпаратқа сәйкес мәліметтерді енгізу шеңберінде тиісті процедураларды орындау арқылы жүзеге асырған жөн.
5.3. Ұрпақтың эмбриофетальдық дамуы және пренатальдық (постнатальдық) дамуы
Дизайнды таңдау кезінде және ұрпақтың дамуына уыттылықтың болар-болмас әсерінің ықпалы мен эмбриофетальдық уыттылықты бағалау жөніндегі зертттеу нәтижелерін интерпретациялау кезінде плацентарлық кедергі арқылы өту қабілетіне қатысты (осы тарауға 3-түсінік беруде көрсетілгендей) биотехнологиялық дәрілік препараттар арасындағы ықтимал айырмашылықтарды ескеру қажет.
АЕП-те ғана өзінің фармакологиялық белсенділігін білдіретін дәрілік препараттарды зерделеуге қатысты болжамды клиникалық қолдану мен күтілетін фармакологиялық әсерлерді ескере отырып, зерттеулердің бірнеше дизайнын пайдалануға болады. Эмбриофетальдық және (немесе) пренатальдық (постнатальдық) дамуды (ППНД (PPND)) қамтитын кезеңдерде бірнеше зерттеу жүргізген орынды. Зерттеудің басқа да дизайндары болуы мүмкін, бірақ оларды негіздеу, әсіресе, эмбриофетальдық дамуға жағымсыз әсер ету немесе жүктілік кезінде ұрықтың өлуі зерттелетін дәрілік препараттың әрекет ету механизмінен туындауы мүмкін екендігіне қатысты кейбір қауіптер болған кезде негіздеу шарт. Бірқатар жағдайларда, АЕП-қа мұқият жоспарланған бір зерттеу жүргізген неғұрлым орынды, онда ЭФУ және (немесе) ППНД жекелеген зерттеулерін жүргізуге қарағанда, дәрілік препаратты аналыққа жүктіліктің 20-күнінен бастап ұрпақ дүниеге келгенге дейін енгізу көзделеді (күшейтілген ППНД (еPPND)).
Ұрықтың пренатальдық (постнатальдық) дамуына препараттың әсерін зерделеу көзделген және дизайны жоғарыда сипатталған күшейтілген ППНД-ға жалғыз зерттеу жүргізілген кезде кесарев тілігі жасалатын жануарлар тобын қосу орынсыз болып табылады, бұл ретте, табиғи босанумен аяқталған жүктілік нәтижелеріне бағалау жүргізу қажет. Көрсетілген зерттеу шеңберінде ұрпақтың тіршілік қабілеттілігін, дамудың сыртқы кінәраттарын, қаңқаның дамуындағы ауытқушылықтарды (мысалы рентгенографияның көмегімен), сондай-ақ жануарларды сойған кезде ішкі органдар мен тіндердің морфологиясын бағалау қажет. Ультрадыбыстық зерттеулер жүргізу жүктіліктің өтуін бақылау үшін тиімді, алайда мұндай зерттеулер ұрықтың дамуындағы кінәраттарды байқау үшін аз ақпарат береді. Дамудағы ықтимал кінәраттарды бағалау босанғаннан кейінгі байқау кезеңінде жүзеге асырылады. Босанғаннан кейінгі кезеңде зерттелетін препаратты аналыққа енгізу ұсынылмайды, өйткені анасының ұрпағына қамқор болу қабілетіне жағымсыз әсерін тигізуі мүмкін. Қажет болған кезде, егер фармакологиялық белсенді препаратты бағалау үшін маңызы болса, басқа соңғы нүктелерді талдауды (ұрпақтардың бағаланатын параметрлері) зерттеуге енгізуге болады. Зерттеудің постнатальдық фазасының ұзақтығы қосымша соңғы нүктелерге байланысты, олар зерттелетін дәрілік препараттың әрекет ету механизміне сәйкес таңдалады (осы тарауға 4-түсінік беруде көрсетілгендей).
АЕП-те онтогенетикалық уыттылықты зерттеу қатерлерді сәйкестендіруді ғана орындауға мүмкінідк береді. Топтағы жануарлар саны алынған деректерді анық интерпретациялау үшін жеткілікті болуға тиіс (осы тарауға 5-түсінік беруде көрсетілгендей).
АЕП-тің басқа түрлерін пайдалану кезінде осындай зерттеу дизайнын негіздеуді ұсыну қажет. АЕП-ке жүргізілетін жоғарыда санамаланған онтогенетикалық уыттылықты зерттеу ықтимал қауіпті анықтауға ғана бағытталған, сондықтан да мұндай зерттеулерді зерттелетін бір топ (препараттың бір дозасын алатын) пен бір бақылау тобын қосып жүргізуге болады. Бұл ретте, дозаны таңдаудың ғылыми негіздемесін ұсыну қажет. Ғылыми негіздеменің үлгісі ретінде еритін нысана-антигенмен байланысқа түсуге қабілетті моноклонды антиденелерді зерттеу тәжірибесін қарауға болады. Бұл ретте, моноклонды антиденелер препаратының нысанамен байланысын қанықтыруды қамтамасыз ететін клиникалық зерттеулер үшін ұсынылатын дозасы пайдаланылады. Егер нысанамен байланысуды осылайша қанықтыруды жануарлардың зерттеу үшін таңдалған түрінде көрсету мүмкін болса және қолданылатын доза клиникалық қолдану кезінде қол жеткізілетін экспозициядан асып түсуі 10 еседен көп болмайтын экспозициялауды қамтамасыз ететін болса, жануарлардың бақыланатын тобы болған кезде жалғыз дозаны зерттеу нәтижелері зерттелетін препараттың эмбриофетальдық дамуға қаупін жеткілікті түрде бағалауды қамтамасыз етеді.
5.4. Зерттеу жүргізу мерзімдері
Егер клиникалық зерттеулерге бала туу әлеуеті бар әйелдер қосылатын болса, препараттың эмбриофетальдық дамуға ықтимал әсері туралы ақпарат алынғанға дейін клиникалық қатерді шектеу бойынша тиісті шаралар қабылдануға тиіс, мысалы тиімділігі жоғары контрацепция әдістерін пайдалану жөнінде ұсынымдар берілуге тиіс (клиникалық зерттеулерді одан әрі жүргізу және дәрілік препараттарды тіркеу мақсатында қауіпсіздікті клиникаға дейінгі зерттеулерді орындауды регламентейтін және Одақтың құқығына кіретін актілерге сәйкес).
АЕП-те ғана фармакологиялық белсенділік танытатын биотехнологиялық дәрілік препараттар үшін ЭФУ мен күшейтілген ППНД-ны клиникаға дейінгі зерттеу ІІІ фазадағы клиникалық зерттеулермен қатар жүргізілуі мүмкін, бұл ретте клиникалық зерттеу субъектілерінің жүкті болып қалмауы үшін жеткілікті сақтық шаралары қолданылуға тиіс. Бұл жағдайда, жүргізілген зерттеулердің нәтижелері туралы есепті дәрілік препаратты тіркеу туралы өтініш берген кезде ұсыну қажет. Егер демеуші клиникалық зерттеулерге қосылған әйелдердің жүкті болып қалмауы үшін жеткілікті шараларды қамтамасыз ете алмаса, ІІІ фаза басталғанша ППНД кезінде уыттылықты зерттеу туралы толық есепті не күшейтілген ППНД-да уыттылықты зерттеу туралы аралық есепті (осы тарауға 6-түсінік беруде көрсетілгендей) ұсынуы қажет. Егер препарат тек АЕП-те фармакологиялық белсенді болса және оның әрекет ету механизмі оның эмбриофетальдық дамуға әсеріне қатысты теориялық қорытынды жасауға мүмкіндік берсе, дәрілік препарат туралы клиникалық зерттеу субъектісі ұсынатын ақпарат осындай салдарлардың болуы мүмкін екендігі туралы нұсқауды қамтуға тиіс. Бұл ретте, АЕП-ке онтогенетикалық уыттылыққа зерттеу жүргізу талап етілмейді. Қолдану жөніндегі нұсқаулықта бала туатын әлеуеті бар әйелдердің осындай дәрілік препаратты қолданудан бас тартқаны жөн екендігі туралы көрсету қажет.
Егер жануарлардың релевантты түрлері кеміргіштер немесе көжектер болса, репродуктивтік уыттылыққа зертету жүргізу мерзімдері туралы ақпарат одан әрі клиникалық зерттеулер жүргізу және дәрілік препараттарды тіркеу мақсатында қауіпсіздікке клиникаға дейінгі зерттеулерді орындауды регламенттейтін және Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарына сәйкес келуге тиіс. Кеміргіштер жануарлардың релевантты түрлері болып табылатын препараттардың фертильділікке әсерін бағалау кезінде зерттеулер жүргізу мерзімдері туралы мәселелерде де көрсетілген талаптарды ұстанған жөн.
Ісікке қарсы дәрілік препараттар мен онкологиялық ауруларды емдеуге арналған препараттардың қауіпсіздігін клиникаға дейінгі бағалау жөніндегі Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарына сәйкес келетін препараттар үшін зерттеулер жүргізу мерзімдеріне байланысты мәселелер де осы тараудың ережелеріне сәйкес келуге тиіс.
6. Канцерогендік
Нақты биологиялық дәрілік препаратқа тән канцерогендік әлеуетке зерттеулер жүргізу қажеттігін препаратты клиникалық қолдану жоспарланып отырған популяцияны, сондай-ақ оны қолдану ұзақтығын негізге ала отырып айқындаған жөн (қауіпсіздікке тиісті клиникаға дейінгі зерттеулер жүргізудің орындалуын регламенттейтін және Одақтың құқығына кіретін актілерде көрсетілгендей). Егер мұндай бағалау қажет болса, өтініш беруші препараттың ықтимал қаупін анықтауға мүмкіндік беретін зерттеулер бағдарламасын әзірлеуге тиіс.
Зерттеулер бағдарламасы бұрыннан бар деректер жиынтығын талдауға, соның ішінде әртүрлі көздерден алынған тиісті мәліметтерді шолуға негізделуге тиіс. Ақпарат көздерінің арасында ғылыми медициналық жарияланымдар болуы мүмкін (мысалы, жануарлардың, трансгендік жануарлардың және гендер нокаутқа ұшыраған жануарлардың аурулары, адамның генетикалық аурулары модельдерін зерттеу нәтижесінде алынған ақпарат). Сонымен қатар, бұл осындай дәрілік препараттардың барлық тобына қолданылатын деректер болуы мүмкін (соның ішінде, нысана-молекуланың биологиялық функциялары және әрекет ету механизмі туралы егжей-тегжейлі ақпарат, in vitro зерттеулерінің, созылмалы уыттылықты зерттеулердің немесе клиникалық зерттеулердің нәтижелері). Кейбір жағдайларда, қолда бар ақпарат канцерогендік әлеуетті анықтауға және клиникаға дейінгі қосымша зерттеулер жүргізбестен клиникалық қолдану үшін қатерді анықтауға жеткілікті болуы мүмкін.
Кейбір биологиялық дәрілік препараттардың әрекет ету механизмі оларда канцерогендік әлеуеттің бар екенін айғақтайды (мысалы, иммундық депрессанттар және өсу факторлары). Егер әртүрлі (жоғарыда келтірілген) деректердің жиынтығы канцерогендік әлеуеттің пайда болу қатерін айғақтайтын болса, кеміргіштерге биологиялық сынақтар жүргізу талап етілмейді. Мұндай жағдайда, осы дәрілік препаратты медициналық қолдану жөніндегі жалпы сипаттамада (медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта (қосымша парақта)) қатердің бар екенін көрсету, сондай-ақ осы қатерді барынша азайтуға арналған іс-шараларды жүргізу неғұрлым қолайлы болып табылады. Сонымен бірге, егер әртүрлі деректердің жиынтығы біржақты тұжырым жасауға мүмкіндік бермесе, өтініш беруші қосымша зерттеулер жүргізу туралы мәселені қарастыруға тиіс, бұл препараттың әрекет ету механизмін білу негізінде болжанатын қатердің бар-жоғын бағалауға мүмкіндік береді (осы Қағидалардың 5.3-тарауының 4.8-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
Бірқатар дәрілік препараттар үшін олардың қасиеттері мен әрекет ету механизмдері туралы мәліметтер осы дәрілік препараттардың канцерогендік әлеуеті туралы болжам жасау үшін жеткіліксіз болады. Мұндай жағдайларда, неғұрлым мұқият талдау уәжді болып есептеледі (мысалы, нысана-молекуланың биологиялық функциялары мен канцерогендік әлеует арасындағы өзара байланысты бағалау немесе препаратты токсикологиялық зерттеудің қосымша соңғы нүктелерін қосу).
Егер осындай неғұрлым ауқымды зерттеулердің нәтижесінде алынған мәліметтердің жиынтығы канцерогендік әлеуеттің бар екенін көрсетпесе, клиникаға дейінгі қосымша зерттеулерді жүргізу ұсынылмайды. Керісінше, егер жиналған ақпарат канцерогендік әлеуеттің пайда болу мүмкіндігін айғақтаса, өтініш беруші клиникаға дейінгі қосымша зерттеулерді жүргізе алады, олар канцерогендік әлеуеттің жоқ екенін растауға мүмкіндік береді, болмаса осы дәрілік препараттың жалпы сипаттамасында (медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта (қосымша парақта)) тиісті сақтық шаралары туралы көрсету қажет.
Осы препаратқа тән канцерогендік әлеуетті бағалау:
қатердің болуы туралы хабарлау және қатерлерді басқару жөнінде жоспар құру;
осы дәрілік препараттың жалпы сипаттамасына (медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулыққа (қосымша парақта)) тиісті сақтық шараларын енгізу;
клиникалық мониторингтеуді және тіркеуден кейінгі байқауды қамтамасыз ету үшін пайдаланылады.
Сонымен қатар, дәрілік препаратты қолданудың қауіпсіздігін қамтамасыз етудің санамаланған тәсілдерінің үйлесімі пайдаланылуы мүмкін.
Клиникалық практикада пайдалану болжанып отырған препараттың канцерогендік әлеуетін бағалау кезінде гомологиялық ақуыздарды пайдалана отырып, кеміргіштерге жүргізілген биологиялық белсенділікті сандық тұрғыдан зерттеулердің (немесе канцерогендіктің қысқа мерзімді зерттеулерінің) ақпарат беруі әдетте шектеулі болады.
Дәрілік препараттардың қауіпсіздігін зерттеудің жаңа тәсілдерінің (әдістерінің) әзірлену шамасына қарай дәрілік препаратты әзірлеуші баламалы шешімдер қабылдағаны жөн.
Ескертпелер
1. Тоғыспалы тіндік реактивтілікті зерттеу (ТТР (ТСR)) иммундық-гистохимиялық әдістемелерді (ИГХ) пайдалана отырып, зерттелетін препаратты in vitro тестілеріндегі тіндермен байланыстыруды зерделеуді білдіреді. Бұл тестілер моноклонды антиденелер препараттарын және модификацияланған антиденелер препараттарын тіндердегі антигендік детерминанттармен байланыстыруды сипаттауға мүмкіндік береді. Иммундық-гистохимиялық әдістердің орнына тіндердегі нысаналардың ыдырауын (байланысу учаскелерін) зерделеуге мүмкіндік беретін басқа да талдамалық технологияларды пайдалануға болады.
Адам тіндерінің панелін пайдалана отырып ТТР зерттеу қауіпсіздікті бағалау бағдарламасының ұсынылатын құрамдасы болып табылады, ол биотехнологиялық дәрілік препараттың бастапқы клиникалық дозасын қолдануды негіздейді. Алайда, жекелеген жағдайларда дәрілік препарат (клиникалық зерттеулер үшін кандидат) иммундық-гистохимиялық талдауларда пайдалану үшін жарамды жақсы реагент емес, осыған байланысты ТТР зерттеуді техникалық тұрғыдан жүзеге асыру мүмкін болмауы ықтимал.
ТТР зерттеулерінде нысананың ыдырауы туралы қосымша пайдалы мәліметтер алуға болады, сондай-ақ көзделмеген ықтимал байланысу туралы ақпарат алынуы мүмкін. Препаратты тіндермен байланыстырудың өзі оның in vivo биологиялық белсенділігінің пайда болу мүмкіндігінің көрсеткіші болып табылмайды. Бұған қоса, зерттелетін препаратты әдетте, in vivo жағдайларында қолжетімсіз болып табылатын учаскелермен (яғни цитоплазмамен) байланыстырудың клиникалық маңызы болмайды. Міне сондықтан, зерттеулердің нәтижелерін фармакологиялық деректер мен препараттың қауіпсіздігін бағалау жөніндегі деректерді қоса алғанда, барлық алынған ақпаратты ескере отырып интерпретациялаған жөн.
Адамның тіндерімен болжанбаған байланысу кезінде жануарлардың таңдалған тіндерінің ТТР бағалау ықтимал корреляциялар туралы не препараттың уыттылығын клиникаға дейінгі зерттеу шеңберінде олардың болмауы туралы қосымша ақпаратты қамтамасыз етуі мүмкін. Жануарлар тіндерінің толық жиынтығын пайдалана отырып, ТТР зерттеу ұсынылмайды.
Қосарланған өзіндік ерекшелігі бар (биспецификалық гибридті антиденелер) негізіндегі дәрілік препараттар адам тіндерінің панелін пайдалана отырып ТТР зерттеуіне жатады, препараттың жекелеген құрамдастарының ТТР-ін зерделеудің қажеті жоқ.
Егер клиникалық зерттеуге арналған препараттың ТТР зерттеуі адам тіндерінің жиынтығын пайдалана отырып жүргізілген болса, гомологиялық ақуыздардың тіндермен байланысуын бағалау мардымсыз ақпарат береді, сондықтан мұндай бағалау ұсынылмайды.
ТТР зерттеуі дәрілік препарат сапасының сыни көрсеткіштеріндегі болмашы өзгерістерді анықтауға арналмаған. Сондықтан ТТР зерттеуі препаратты әзірлеу бағдарламасы барысында оны өндіру процесіне өзгерістер енгізгенннен кейін зерттелетін препараттың салыстырмалылығын бағалау үшін ұсынылмайды.
2. Егер дәрілік препараттармен немесе токсиндермен антиденелердің конъюгаттарының (АDС) қауіпсіздігін бағалау үшін жануарлардың 2 түрі пайдаланылған болса, кем дегенде жануарлардың бір түріне конъюгацияланбаған токсинді пайдалана отырып қосымша қысқа мерзімді зерттеу (немесе қысқа мерзімді зерттеудің бір бөлігін) жүргізу қажет. Кеміргіштерге енгізген кезде токсиндер белсенді болмайтын жағдайларды қоспағанда, мұндай жағдайларда кеміргіштерді пайдаланған жақсы. Егер жануарлардың бір фармакологиялық релевантты түрі қолжетімді болса, ADC зерттеуін жануарлардың осы түрінде жүргізген жөн. Жаңа уытты заттарды зерттеу кезінде жануарлардың түрлерін таңдау жаңа химиялық заттарды зерделеу кезінде пайдаланылатын тәсілге ұқсас жүргізілуге және жеке тәсілмен негізделуге тиіс. Жаңа емес және жеткілікті көлемдегі ғылыми ақпарат қолжетімді токсиндерді немесе уытты заттарды зерделеген кезде конъюгацияланбаған токсинге жеке зерттеу жүргізу талап етілмейді. Жануарлар мен адам ағзасында АDС метаболизмдік тұрақтылығын салыстыру туралы деректер ұсынылуға тиіс.
3. Зерттеу нәтижелерін интерпретациялау кезінде препараттың жүктілік уақытында эмбрион мен ұрықтың дамуына әсер ету бейінін ескеру қажет. Молекулалық массасы жоғары ақуыздар (>5000 Да) қарапайым диффузия есебінен плацентарлық кедергі арқылы өтпейді. Молекулалық массасы жоғары моноклонды антитенелер жағдайында (150 000 Да жететін) ұрықтағы экспозицияны айқындайтын және әртүрлі биологиялық тектерде ерекшеленетін неонатальды Fc рецепторының (FcRn) қатысуымен антиденелерді плацента арқылы өткізетін ерекше тасымалдау механизмі болады.
АЕП пен адамда органогенез кезеңінде IgG трансплацентарлық берілу шамалы болады, ол жүктіліктің 2-триместрінің басында ұлғаюды бастап, 3-триместрдің соңында барынша жоғары деңгейге жетеді. Жүктіліктің ең алғашқы мерзімдерінен бастап және гестацияның 50-күніне дейін препарат алатын АЕП-те эмбриофетальдық уыттылыққа стандартты зерттеулер жүргізу органогенез кезеңінде эмбрион мен ұрықтың дамуына тікелей әсерді бағалау кезінде жоғары мәнге ие емес. Сонымен бірге мұндай зерттеулер ана ағзасында препараттың экспозициялануы нәтижесінде эмбриофетальдық дамуға жанама әсерін бағалауға мүмкіндік береді. Бұған қоса, зерттелетін препаратты АЕП аналықтарына босанғаннан кейін енгізу өзекті болмайды, өйткені IgG ең бастапқы кезеңде ғана емшек сүтіне (яғни уызға) экскрецияланады, лактацияның неғұрлым кеш фазаларында және емізу кезеңінде оның бөлінуі тоқтатылады.
Кеміргіштерде IgG саруыз қалташасы арқылы FcRn қатысатын тасымалдаудың арқасында енетін болғандықтан, олар АЕП пен адамнан ерекшеленеді, осыған байланысты экспозициялау АЕП-пен және адаммен салыстырғанда жүктіліктің неғұрлым ерте мерзімдерінде туындауы мүмкін. Бұған қоса, кеміргіштердің ұрпағы даму кезеңінде, АЕП пен адамның ұрпағы сияқты жетіліп, қалыптаспаған кезде туады. Демек экспремент жүргізілетін жануарлардың балалары сүт арқылы дәрілік препараттың экспозициясына ұшырауы үшін егеуқұйрықтардың (тышқандардың) ұрғашыларына препаратты лактация кезеңінде, емшекпен емізудің кемінде 9-күніне дейін, ұрпағының жетілуі жаңа туған баланың даму деңгейіне жеткенше енгізген жөн.
4. Ерте функционалдық зерттеулер жүргізу мақсатында (мысалы, өсуі мен мінез-құлқын бағалау) препаратты экспозициялау тоқтатылғаннан кейін жаңа туған ұрпақты байқаудың постнатальдық кезеңінің ең аз уақыты 1 айды құрауға тиіс.
Тұтастай алғанда, егер жалпы уыттылыққа зерттеу жүргізу барысында алынған, иммундық жүйеге немесе оның функцияларына жағымсыз әсердің дәлелдемелері болса, күшейтілген ППНД зерттеулері шеңберінде босанғаннан кейінгі кезеңде ұрпақтың иммундық жүйесі функцияларына зерттеулер жүргізу негізделген. Қажет болған кезде, ең бастапқы постнатальдық кезеңде (босанғаннан кейін 28-күнге дейін) иммундық фенотиптеуді жүргізген жөн. Мақсаты иммундық жүйенің функционалдық жай-күйін бағалау болып табылатын постнатальдық байқаудың ұзақтығы пайдаланылатын функционалдық тестілерге қарай 3 – 6 айды құрауға тиіс.
Нейромінез-құлықтық бағалау клиникалық жағдайда мінез-құлықты бағалаумен шектелуі мүмкін. Дағдыларды қалыптастыру заттарын пайдалануға оқыту белгілі бір уақытты талап ететін болғандықтан, бұл постнатальдық байқау кезеңін кем дегенде 9 айға дейін ұзартуға әкелуі мүмкін және сондықтан да тексерудің мұндай тәсілі ұсынылмайды.
5. Күшейтілген ППНД зерттеуінде шаянмен қоректенетін макактар тобының мөлшерін айқындау тәсілдерін мұқият айқындау ғылыми медициналық әдебиетте келтірілген. Күшейтілген ППНД зерттеулерін жүргізу кезінде жас жануарлар саны постнатальдық дамуды бағалау және арнайы зерттеулер жүргізу мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін (мысалы иммундық жүйенің жай-күйін бағалау) жеткілікті (топта 7 күнге дейінгі жастағы 6 – 8 бастың болуы) болуға тиіс.
Күшейтілген ППНД зерттеулерін жүргізу кезінде буаз жануарларды бірнеше апта немесе ай ішінде жинайды. Зерттелетін препаратты алатын топта пренатальдық кезеңдегі жоғалтулар препараттың әсер етуіне байланысты уыттылық әсерін айғақтаса, зерттеуге буаз жануарларды одан әрі жинауды тоқтату және зерттеу дизайнын түзету (мысалы, кесарев тілігін пайдалану арқылы) мүмкіндігін қарастыру қажет.
Индифферентті затты, мысалы, еріткішті алатын бақылау тобындағы жануарлардың ұрғашыларын қайтадан пайдалану ұсынылады.
Препараттың әрекет ету механизмінің есебінен эмбриофетальдық дамуға әсер етуі немесе жүктіліктің үзілуіне әкелуі мүмкін деп болжауға негіз болса, болжамды қатерді растау үшін жануарлардың шектеулі санына зерттеу жүргізген жөн.
6. АЕП-ке күшейтілген ППНД шеңберінде жүргізілген зерттеулер нәтижелері туралы аралық есеп мынадай соңғы нүктелерді қамтиды:
ұрғашылар туралы деректер (өміршеңдігі, клиникалық байқау, дене салмағы, жүктілік кезінде препараттың әсер етуі туралы деректер (болған кезде), кез келген фармакодинамикалық соңғы нүктелер);
жүктілік туралы деректер (зерттеуге қосылған буаз жануарлардың саны, органогенез аяқталған кездегі (жүктіліктің 50-күні) және жүктіліктің 100-күні жүктіліктік жай-күйі, жүктілікті көтере алмау жиілігі және жүктілікті үзу мерзімі). Аралық есепті дайындау үшін ұрпақтың туған кездегі нақты дене салмағы туралы мәліметтердің болуына байланысты ұрықтың мөлшерін айқындау мақсатында ультрадыбыстық зерттеу жүргізудің қажеті жоқ;
жүктіліктің аяқталуы туралы деректер (тірі және өлі туғандардың саны, жаңа туғандардың дене салмағы, жаңа туғандардың өміршеңдігі және туғаннан кейінгі 7-тәуліктегі олардың дене салмағы, сыртқы морфологиялық белгілерін бағалау (сыртқы түрі норма шектеріне сәйкес келетінін растау), ұрпақтағы экспозиция туралы деректер (болған кезде), ұрпақтың фармакодинамикалық соңғы нүктелері (егер қолданылатын болса)).
6-тарау. Өзіндік ерекшеліктер. Биотехнологиялық (биологиялық) препараттарды сынау әдістері және олардың қолайлылық критерийлері
1. Кіріспе
1.1. Мақсаты
Осы тарауда дәрілік препаратты тіркеу үшін тіркеу дерекнамасының құрамында ұсынылатын биотехнологиялық және биологиялық препараттардың өзіндік ерекшеліктерінің бірыңғай жинағын қалыптастыру мен негіздеудің жалпы принциптері берілген.
1.2. Кіріспе бөлік
Өзіндік ерекшеліктер деп сипатталған сынақтар үшін сандық (көлемдік) шектерді, диапазондарды және басқа да критерийлерді білдіретін сынақтар тізбесі, талдамалық әдістемелерге сілтемелер және тиісті қолайлылық критерийлері түсініледі. Өзіндік ерекшеліктер критерийлер жиынтығын қалыптастырады, бұл критерийлерге нысаналы мақсатына сай пайдалану үшін қолайлы деп есептеу үшін белсенді фармацевтикалық субстанция, дәрілік препарат немесе өндірістің басқа да кезеңдерінің материалдары сәйкес келуге тиіс. Өзіндік ерекшеліктер барлық бастапқы материалдарға, шикізатқа, аралық өнімге, қосалқы заттарға, белсенді фармацевтикалық субстанцияға, дәрілік препаратқа жасалады. Дәрілік препарат үшін өзіндік ерекшелік сапа жөніндегі нормативтік құжаттың бір бөлігі болып табылады. «Өзіндік ерекшеліктерге сәйкестік» деп сынау кезінде өзіндік ерекшелікте ұсынылған талдамалық әдістемелерге сәйкес белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың өзіндік ерекшеліктердегі қолайлылық критерийлеріне сай келуі түсініледі. Өзіндік ерекшеліктер сыни сапа стандарттары болып табылады, оны өндіруші жасайды және негіздейді, содан кейін мүше мемлекеттердің уәкілетті органдары тіркеу шарттары ретінде бекітеді.
Өзіндік ерекшеліктер дәрілік препараттардың сапасын және дәрілік препараттар сипаттамаларының тұрақтылығын қамтамасыз ету үшін әзірленген бақылаудың жалпы стратегиясының бір бөлігі болып табылады. Бұл стратегияның басқа элементтері:
өзіндік ерекшеліктерді жасауға негіз болатын сипаттамаларды (қасиеттерінің сипатын) әзірлеу процесінде егжей-тегжейлі белгілеуді;
Комиссия бекітетін Одақтың тиісті өндірістік практика қағидаларына сәйкестігін;
өндіріс процесін валидациялауды;
шикізатты сынауды және өндірісішілік сынауды;
тұрақтылықты сынауды және т.б. қамтиды.
Өзіндік ерекшеліктер, негізінен, фармацевтикалық тұрғыдан толық сипаттамасын жасауға қарағанда, белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың сапасын растауға арналған, сондай-ақ молекулалық және биологиялық қасиеттерін сипаттауға тиіс, оларды бақылау дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігін растау үшін пайдаланылуы мүмкін.
1.3. Қолданылу аясы
Осы тарауда баяндалған талаптар ақуыздар мен полипептидтер, олардың туындылары болып табылатын дәрілік препараттарға, сондай-ақ өздері компоненттері (мысалы, конъюгаттары) болып табылатын дәрілік препараттарға қолданылады. Мұндай ақуыздар мен полипептидтер рекомбинантты және рекомбинантты емес жасушалық өсінділердің экспрессиялаушы жүйелерінде продуцияланады және талдамалық әдістемелердің лайықты жиынтығы пайдаланыла отырып, тиісті дәрежеде тазартылуы және сипатталуы мүмкін.
Осы тараудың талаптарын басқа да дәрілік препараттарға, мысалы, ағзаның тіндері мен сұйықтықтарынан оқшауланған полипептидтер мен ақуыздарға да қолдануға болады. Осындай дәрілік препараттарға қатысты осы тараудың қолданылуын айқындау үшін өндірушілер мүше мемлекеттердің уәкілетті органдарымен консультациялар жүргізуге тиіс. Егер аталған Қағидалардың басқа тарауларында осы тарауға сілтеме жасалса, онда мұндай дәрілік препараттарға осы тарауда келтірілген талаптар қолданылады не осы талаптарды ескерген жөн.
Осы тараудың талаптары антибиотиктерге, синтетикалық пептидтерге және полипептидтерге, гепариндерге, дәрумендерге, жасушалық метаболиттерге, ДНК препараттарына, аллергендер экстрактілеріне, дәстүрлі вакциналарға, жасушаларға, қоюланған қанға және қанның жасушалық компоненттеріне қолданылмайды.
Осы тарауда жекелеген талдамалық әдістемелер мен жеке қолайлылық критерийлеріне қойылатын талаптар келтірілмейді. Бұған қоса, осы тараудың талаптары клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулер сатысынан өтетін өнімдердің өзіндік ерекшеліктеріне қолдануға арналмаған, алайда осы өнімдер үшін онда келтірілген нұсқауларды назарға алған жөн.
2. Өзіндік ерекшеліктерді жасау принциптері
2.1. Сипаттамаларды белгілеу (қасиеттерін сипаттау)
Тиісті өзіндік ерекшеліктерді жасау үшін физикалық-химиялық қасиеттерді, биологиялық белсенділікті, иммундық-химиялық қасиеттерді, жиілік пен қоспаларды қамтитын, биологиялық немесе биотехнологиялық құралдардың қасиетін тиісті әдістердің көмегімен сипаттау қажет. Қолайлылық критерийлерін клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулерде пайдаланылған серияларды талдау нәтижелерін, өндірістің тұрақтылығын растау үшін пайдаланылған серияларды талдау нәтижелерін, тұрақтылықты зерттеу нәтижелерін және әзірлеу жөніндегі тиісті деректерді негіздеу және оларды белгілеу қажет.
Сипаттамаларды егжей-тегжейлі белгілеу әзірлеу сатысында жасалады және қажет болған кезде өндіріс процесіне айтарлықтай өзгерістер енгізгеннен кейін орындалады. Тіркеуге құжаттарды берген кезде препаратты тиісті стандартты үлгімен (болған кезде) салыстыру қажет. Мүмкіндігінше (және бұл қолданылатын болса) препаратты табиғи аналогымен салыстырған жөн. Бұған қоса, тіркеуге өтініш берген кезде өндірушіде өнеркәсіптік серияларды биологиялық және физикалық-химиялық сынау барысында пайдаланылатын, тиісінше сипатталған меншікті стандартты материалдар болуға тиіс. Қажеттілік туындаған кезде қолдану қажет болатын, бұрыннан бар технологиялардың жаңа талдамалық технологиялары мен модификацияларының үнемі әзірленіп жататынын дәрілік препаратты әзірлеушінің ескергені жөн.
2.1.1. Физикалық-химиялық қасиеттері.
Физикалық-химиялық қасиеттерді белгілеу бағдарламасы, әдетте, нысаналы (талап етілетін) өнімнің бастапқы құрылымы мен физикалық қасиетін, құрамын айқындауды қамтиды. Кейбір жағдайларда, тиісті физикалық-химиялық әдістердің көмегімен неғұрлым жоғары құрылымдар туралы деректер алуға болады, олардың дұрыстығы қалыпты жағдайда биологиялық белсенділіктің болуымен расталады.
Ақуыздардың тірі ағзалармен продукциясы биосинтез процестерінің көмегімен жүзеге асырылатындықтан, осындай ақуыздарға құрылымдық гетерогендік дәрежесін айқындау тән, сондықтан ойдағы өнім күтілетін трансляциядан кейінгі модификацияланған нысандарды (мысалы, гликонысандарды) білдіруі мүмкін. Мұндай нысандар белсенділікке ие болуы және препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне теріс әсер етпеуі мүмкін (осы тараудың 2.1.4-кіші бөлімінде көрсетілгендей). Өндіруші ойдағы өнімнің гетерогендік бейінін белгілеп, клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған серияларды сынау арқылы оның тұрақтылығын растауға тиіс. Егер өнімнің гетерогендігінің тұрақты бейіні белгіленсе, жекелеген нысандардың белсенділігін, тиімділігін және қауіпсіздігін (иммуногендігін қоса алғанда) бағалау талап етілмеуі мүмкін.
Гетерогендік өндірістік себептерге және (немесе) фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты сақтауға байланысты болуы мүмкін. Осындай препараттардың гетерогендігі олардың сапасын айқындайтындықтан, сериялардың тұрақтылығын қамтамасыз ету үшін осындай гетерогендіктің дәрежесі мен бейінін сипаттау қажет. Егер нысаналы өнімнің осындай нұсқалары белсенділігі, тиімділігі және қауіпсіздігі бойынша нысаналы өнімнің өзінің қасиеттерімен салыстыруға болатын қасиеттерге ие болса, нысаналы өнімнің мұндай нұсқалары тектес қосындылар ретінде қаралады. Егер өндіріс процесіндегі өзгеріс немесе деградация өнімдері клиникаға дейінгі және клиникалық әзірлеуде пайдаланылған материал үшін гетерогендік бейінінен ерекшеленетін гетерогендік бейінінің өнімде пайда болуына әкелетін болса, осындай өзгерістердің маңыздылығын зерделеу қажет.
Физикалық-химиялық қасиеттерді зерделеуге бағытталған талдамалық әдістер осы тараудың 6.1-кіші бөлімінде санамаланған. Дәрілік препаратты әзірлеуші, егер бұл негізделген болса, пайдалану жөн болатын, бұрыннан бар технологиялардың жаңа талдамалық технологиялары мен модификацияларының үнемі әзірленіп жатқанын ескергені жөн.
Шығару кезінде серияның сапасын бақылау мақсатында (осы тараудың 4-бөлімінде көрсетілгендей) талдамалық зерттеулердің осы әдістерінің тиісті тізбесін іріктеу және оны негіздеу қажет.
2.1.2. Биологиялық белсенділік.
Биологиялық қасиеттерді бағалау дәрілік препарат қасиеттерінің толық бейінін белгілеудің едәуір маңызды компоненті болып табылады. Дәрілік препараттың маңызды қасиеті биологиялық белсенділік болып табылады, ол препараттың белгілі бір биологиялық әсер көрсете алатын ерекше қабілетін немесе қасиетін айқындайды.
Өндіруші биологиялық белсенділікті өлшеуге мүмкіндік беретін сандық тұрғыдан айқындаудың валидті биологиялық әдістемесін ұсынуға тиіс. Биологиялық белсенділікті айқындау үшін пайдаланылатын әдістемелердің үлгілері:
жануарларды пайдалана отырып, сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдістемелері, олар ағзаның препаратқа биологиялық жауабын айқындайды;
жасушалар өсінділерін пайдалана отырып, сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдістемелері, олар жасушалық деңгейде биохимиялық немесе физиологиялық жауапты айқындайды;
сандық тұрғыдан айқындаудың биохимиялық әдістемелері, олар иммунологиялық өзара әрекеттесуге байланысты ферментативтік реакциялар немесе биологиялық әсерлер сияқты биологиялық белсенділікті айқындайды.
Лиганд-рецепторлық өзара әрекеттесуді зерттеу сияқты басқа да әдістемелер қолайлы болуы мүмкін.
Белсенділік деп (potency) (бірліктермен берілетін) биологиялық белсенділіктің сандық шамасы түсініледі, ол препараттың биологиялық маңызы бар қасиеттеріне байланысты сапа көрсеткішіне негізделеді, ал сандық құрам деп (quantity) (масса бірліктерімен берілетін) ақуыз құрамының физикалық-химиялық шамасы түсініледі.
Клиникалық жағдайларда биологиялық белсенділікті қайта жаңғырту барлық жағдайда бірдей талап етіле бермейді. Фармакодинамикалық және клиникалық зерттеулер барысында күтілетін клиникалық әсер мен сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдістемесінің көмегімен есептелген белсенділік арасындағы корреляцияны белгілеу қажет.
Биологиялық әдістемелерді сандық тұрғыдан айқындау нәтижелерін халықаралық немесе ұлттық стандарттық үлгі (олар болған кезде және пайдаланылған әдістеме үшін жарамдылығы) бойынша калибрленген белсенділік бірліктерімен көрсеткен жөн. Егер мұндай стандартты үлгі болмаса, меншікті стандартты материалды әзірлеу қажет, ал өнеркәсіптік серияларды сынау нәтижелерін – әзірленген бірліктермен көрсеткен жөн.
Күрделі молекулалар туралы физикалық-химиялық деректер мейлінше саналуан, дегенмен де олар көбінесе неғұрлым жоғары құрылымды растауға мүмкіндік бермей жатады, алайда биологиялық белсенділігі бойынша олар туралы жанама пайымдауға болады. Мұндай жағдайларда, сенім білдірілген шектері кеңейтілген және арнайы сандық өлшемі бар биологиялық әдістеме кобинациясы қолайлы болады. Препараттың биологиялық белсенділігін өлшейтін сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдістемесінің физикалық-химиялық сынауға ауыстырылуына мынадай 2 шарт сақталған:
осындай физикалық-химиялық әдістердің көмегімен неғұрлым жоғары құрылымы туралы мәліметтерді қоса алғанда, өнім туралы жеткілікті дәрежеде егжей-тегжейлі физикалық-химиялық деректер алуға болады, бұл ретте биологиялық белсенділікпен тиісті корреляция расталған;
дәрілік препаратты өндірушіде жақсы құжатталған өндіріс тарихы болған кезде ғана жол беріледі.
Тиісті корреляцияға негізделген биологиялық белсенділікті есептеу үшін тек қана физикалық-химиялық сынақтар пайдаланылатын болса, олардың нәтижелерін масса бірліктерімен көрсеткен жөн.
Шығару кезінде сериялардың сапасын бақылау мақсатында (осы тараудың 4-кіші бөлімінде көрсетілгендей) өндіруші сандық тұрғыдан айқындаудың тиісті әдістемесін (биологиялық және (немесе) физикалық-химиялық) таңдауын негіздеуге тиіс.
2.1.3. Иммундық-химиялық қасиеттер.
Егер антидене нысаналы өнім болып табылса, оның иммунологиялық қасиеттерін жан-жақты сипаттау қажет. Аффиндікті, авидтікті және иммунореактивтілікті (тоғыспалы реактивтілікті қоса алғанда) айқындау үшін (мүмкіндігінше) тазартылған антигендермен және антигендердің белгілі бір учаскелерімен байланыстыру әдістемесін пайдаланған жөн. Бұған қоса, құрамында тиісті эпитоп, сондай-ақ эпитоптың өзі (мүмкіндігінше) бар нысана-молекулалардың биохимилық қасиеттерін сипаттау қажет.
Кейбір жағдайларда, кейбір белсенді фармацевтикалық субстанциялар мен дәрілік препараттардың ақуыз молекуласын ақуыз молекулаларының әртүрлі эпитоптарын айыратын антиденелер пайдаланылатын иммундық-химиялық әдістемелердің көмегімен (мысалы, ИФА, вестерн-блот) зерделеу қажет. Ақуыздың иммундық-химиялық қасиеттері оның төлнұсқалығын, қасиеттерінің тұрақтылығын және тазалығын анықтау үшін немесе сапа көрсеткіштерін сандық тұрғыдан айқындау үшін пайдаланылуы мүмкін.
Егер иммундық-химиялық қасиеттерді бағалау шығару кезіндегі сапаны бақылау мақсатында пайдаланылатын болса, антиденелер туралы барлық маңызды мәліметтерді ұсыну қажет.
2.1.4. Тазалық, қоспалар және контаминанттар.
2.1.4.1. Тазалық.
Салыстырмалы тазалық сияқты абсолютті тазалықты белгілеу айтарлықтай талдамалық қиындықтармен ұштасады, ал тазалықты белгілеу нәтижелері елеулі дәрежеде пайдаланылатын әдістемеге байланысты болады. Дәстүрлі түрде биологиялық препараттың салыстырмалы тазалығы өзіне тән белсенділіктің көмегімен көрсетіледі (миллиграмм препаратқа шаққанда биологиялық белсенділік бірліктерімен), ол да пайдаланылған әдіске тым тәуелді болады. Осының салдарынан белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың тазалығын талдамалық әдістемелер комбинациясының көмегімен зерделейді.
Биотехнологиялық және биологиялық препараттарды өндірудің биосинтетикалық процесі мен молекулалық қасиеттерінің бірегейлігі ескеріле отырып, белсенді фармацевтикалық субстанция бірнеше молекулалық мәндерден немесе нұсқалардан тұруы мүмкін. Егер осындай молекулалық мәндер күтілетін трансляциядан кейінгі модификацияның нәтижесінде қалыптасатын болса, олар нысаналы өнімнің бір бөлігі болып табылады. Егер нысаналы өнімнің нұсқалары өндіру және (немесе) сақтау процесі барысында қалыптасса және нысаналы өніммен салыстыруға болатын қасиеттерге ие болса, олар қоспалар емес, тектес қосындылар ретінде қаралады (осы тараудың 2.1.1-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
Жекелеген тектес қосындылар үшін жекелеген қолайлылық критерийлерін немесе олардың жиынтығы үшін қолайлылық критерийлерін белгілеген жөн.
Серияларды шығару кезінде сапасын бақылау мақсатында (осы тараудың 4-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) тазалықты айқындау үшін әдістердің тиісті тізбесін іріктеу және негіздеу қажет.
2.1.4.2. Қоспалар.
Нысаналы өнімнен және көптеген тектес қосындылардан тұратын белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың тазалығын зерделеумен қатар өндіруші олардың құрамында болуы мүмкін қоспаларды зерделеуге тиіс. Қоспалар өндірістік және тектес болып бөлінеді. Олардың құрамы зерделенген болуы, ішінара сипатталуы немесе сәйкестендірілмеуі мүмкін. Егер жеткілікті көлемдегі қоспаларды алу мүмкін болса, оларды неғұрлым толығырақ сипаттау және мүмкіндігінше, олардың биологиялық белсенділігін зерделеу қажет.
Өндірістік қоспалар өндіріс процесі барысында түзіледі, мысалы, жасушалық субстраттардан (мысалы, қожайын жасушаның ақуыздары, қожайын жасушаның ДНК), жасушалар өсіндісінен (мысалы, индукторлар, антибиотиктер немесе қоректік ортаның компоненттері) немесе кейіннен қайта өңдеу салдарынан (осы тараудың 6.2.1-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) түзіледі. Тектес қоспалар (мысалы, прекурсорлар, белгілі бір деградация өнімдері) – бұл белсенділігі, тиімділігі және нысаналы өніммен салыстыратын қауіпсіздігі жоқ, нысаналы өнімді өндіру және сақтау кезінде түзілетін молекулалық нұсқалар.
Бұған қоса, нысаналы өнімде қоспалардың болуы бойынша қолайлылық критерийлері клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған серияларды және өндірістің тұрақтылығын растау үшін сыналған серияларды талдау нәтижелеріне негізделуге тиіс.
Жекелеген тектес қоспалар үшін жекелеген қолайлылық критерийлерін немесе олардың жиынтығы үшін қолайлылық критерийлерін белгілеген жөн. Белгілі бір жағдайларда, кейбір қоспалар үшін қолайлылық критерийлерін белгілеу талап етілмейді (осы тараудың 2.3-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
Қоспаларға сынақ жүргізуде пайдалалану орынды болатын талдамалық әдістемелердің үлгілік тізбесі осы тараудың 6.2-кіші бөлімінде келтірілген. Дәрілік препаратты әзірлеуші қазіргі бар талдамалық әдістемелердің жаңа талдамалық технологиялары мен модификацияларының үзіліссіз әзірленіп жатқанын ескеруі қажет. Жеткілікті негіздемелер болған кезде оларды да нысаналы өнімнің сапасын бақылау үшін пайдаланған жөн.
Серияларды шығару кезінде сапасын бақылау мақсатында (осы тараудың 4-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) сапаны бақылау әдістерінің тиісті тізбесін іріктеу және оны негіздеу қажет.
2.1.4.3. Контаминанттар.
Препарат контаминанттарына өндіру процесінде пайдаланылмайтын, бөгде жолмен түскен материалдар, мысалы химиялық және биохимиялық материалдар (мысалы микробтық протеазалар) және (немесе) микроағзалар жатады. Контаминанттардың болуына жол бермеу және (немесе) олардың құрамын тиісті түрде бақылап отыру қажет, мұндай әрекет фармацевтикалық субстанцияға немесе дәрілік препаратқа өзіндік ерекшеліктердегі әрекет ету шектерінің немесе өндірісішілік қолайлылық критерийлерінің көмегімен жүзеге асырылады (осы тараудың 2.3-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес). Ерекше жағдайларда, бөгде вирустармен немесе әрекет ету шектері тұжырымдамасының микоплазмасымен контаминациялану қолданылмайды, сондықтан осы Қағидалардың 1 және 3-тарауларында көрсетілген стратегияны басшылыққа алу қажет.
2.1.5. Сандық құрам.
Ақуыз құрамымен айқындалатын препараттың сандық сипаттамасы биотехнологиялық және биологиялық препараттар үшін зор мәнге ие және тиісті талдау әдістерінің (әдетте физикалық-химиялық) көмегімен айқындалады. Жекелеген жағдайларда, осындай әдістермен белгіленген сапа көрсеткіштері биологиялық талдау барысында айқындалған көрсеткіштермен тікелей байланысты екенін растауға жол беріледі. Осындай корреляция болған кезде осындай өндірістік процестер барысындағы биологиялық белсенділікті емес, толықтыру ретінде, сандық тұрғыдан өлшеу орынсыз болады.
2.2. Талдамалық мәселелер
2.2.1. Стандартты үлгілер және стандартты материалдар
Жаңа молекулалық қосындыларды тіркеу кезінде халықаралық немесе ұлттық стандарттар, әдетте, болмайды. Дәрілік препаратты тіркеу туралы өтініш берген кезде өтініш беруші өнеркәсіптік және клиникалық материалдардың қасиетін көрсететін сериялардан жасалған, тиісті түрде сипатталған меншікті негізгі стандартты материалды әзірлеуге тиіс. Өнеркәсіптік серияларды сынау үшін пайдаланылатын меншікті жұмыс істейтін стандартты материалдарды негізгі стандартты материал бойынша калибрлеген жөн. Халықаралық немесе ұлттық стандарт болған және олар жарамды болған кезде меншікті стандартты материалдарды сол бойынша калибрлеген жөн. Дегенмен, биологиялық әдістемелерде де, физикалық-химиялық сынақтарда да бірдей стандартты материалды пайдалану ұсынылады, кейбір жағдайларда әртүрлі стандартты материалды пайдалану қажет. Бұған қоса, тектес қосындылар үшін жекелеген стандарттық материалдар, тектес және өндірістік қоспалар талап етілуі мүмкін. Тиісті жағдайларда, тіркеу дерекнамасына стандартты материалдар өндірісін сипаттауды және (немесе) оларды тазартуды қосу қажет. Сонымен қатар, стандартты материалдардың тұрақтылығын негіздейтін, стандартты материалдардың сипаттамалары, оларды сақтау шарттары және олардың құрамы бойынша құжаттаманы да ұсыну қажет.
2.2.2. Талдамалық әдістемелерді валидациялау
Мүше мемлекеттердің уәкілетті органдарына дәрілік препаратты тіркеу туралы өтініш берген кезде өтініш берушілер биотехнологиялық және биологиялық дәрілік препараттарды талдау үшін пайдаланылатын, сынақтар жүргізуге ғана тән жекелеген әдістемелерді қоспағанда, Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарына сәйкес өзіндік ерекшеліктерде пайдаланылған талдамалық әдістемелерді валидациялауға тиіс.
2.3. Өндірісті бақылау
2.3.1. Технологиялық процестің ерекшеліктері.
Өндіріс процесін дұрыс жоспарлау және оның мүмкіндіктерін теориялық тұрғыдан талдау өзіндік ерекшеліктердің талаптарына сай келетін белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препаратты алуға мүмкіндік беретін, бақыланатын және қайта жаңғыртылатын өндіріс процесін әзірлеу стратегиясының бір бөлігі болып табылады. Бұл тұрғыдан сапа көрсеткіштеріндегі ауытқулар шектерінің қатынастары бүкіл өндіріс процесі бойына алынған сыни деректермен негізделеді (әзірлеудің ерте кезеңінен бастап, өнеркәсіптік өндіріске дейінгі).
Егер тиісті зерттеулердің көмегімен олардың құрамын тиімді бақылау немесе тазартудың қолайлы дәрежесі расталса, белгілі бір қоспалардың болуына белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты сынау талап етілмеуі мүмкін (оларды өзіндік ерекшелікке қоспауға жол беріледі). Мұндай сынақтар Одақтың құқығына кіретін актілерде қамтылатын талаптарға сәйкес өнеркәсіптік серияларды верификациялауды қамтуы мүмкін. Тіркеу кезінде өтініш берушінің өкімінде өнеркәсіптік серияларды верификациялау бойынша шектеулі деректер ғана болуы мүмкін, сондықтан жекелеген жағдайларда мұндай тұжырымдаманы Одақтың құқығына кіретін актілерде қамтылатын талаптарға сәйкес тіркеуден кейінгі кезеңде енгізуге жол беріледі.
2.3.2. Өндірісішілік қолайлылық критерийлері және әрекет ету деңгейі.
Егер сынақтардың алынған нәтижелері белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты өндіру процесінің тұрақтылығына көз жеткізу қажеттігін көрсететін болса, өндірісішілік сынақтар сыни шешімдер қабылдау кезеңдерінде, сондай-ақ басқа да кезеңдерде жүргізіледі. Өндірісішілік сынақтардың нәтижелері әрекет ету деңгейінің шегі немесе қолайлылық критерийлері түрінде тіркеледі. Мұндай сынақтарды жүргізу фармацевтикалық субстанцияға немесе дәрілік препаратқа сынақ жүргізбеуге мүмкіндік береді (осы тараудың 2.3.1-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес). Өндіріс үшін шекті жасушалық жастағы жасушалардың бөгде агенттеріне өндірісішілік in vitro сынақтар жүргізу қолайлылық критерийлерін белгілеу қажетті сынақтардың үлгісі болып табылады.
Сонымен қатар, өндіруші маңызы кем емес кезеңдерде процесті бағалау үшін әрекет ету деңгейінің меншікті (ішкі) шектерін пайдалануға тиіс. Дәрілік препаратты әзірлеу және валидациялық циклдерді жүргізу барысында алынған деректер өндіріс процесі үшін белгіленетін әрекет ету деңгейінің алдын ала шектерін әзірлеу негізі болуға тиіс. Өндіруші көтеретін жауапкершіліктің мұндай шектері ықтимал ауытқушылықтарды тергеп-тексеруді бастау немесе оларды жоюға бағытталған кейінгі әрекеттер үшін пайдаланылуы мүмкін. Қосымша өндірістік тәжірибе алу және дәрілік препаратты тіркегеннен кейінгі деректер шамасына қарай осы шектерді кейіннен зерделеу және түзету қажет.
2.3.3. Бастапқы материалдарға, шикізатқа және қосалқы заттарға өзіндік ерекшеліктер.
Фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты өндіруде пайдаланылған бастапқы материалдар мен шикізаттың сапасы олардың нысаналы мақсатына сай келетін стандарттарды қанағаттандыруға тиіс. Биологиялық жолмен алынған бастапқы материалдар мен шикізат (реактивтерді қоса алғанда) қауіпті эндогендік және бөгде агенттердің болуы немесе болмауы тұрғысынан мұқият зерделеуді талап етеді. Аффиндік хроматографияны пайдалануға мүмкіндік беретін әдістемелер (мысалы, моноклонды антиденелерді қолдану) фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың сапасына және қауіпсіздігіне осындай өндірістік қоспалар мен өндіріс барысында түзілетін ықтимал контаминанттардың теріс әсерінің болмауын қамтамасыз ететін тиісті шараларды қамтуға тиіс. Пайдаланылатын антиденелер туралы тиісті мәліметтерді ұсыну қажет.
Мүмкіндігінше, дәрілік препарат өндірісінде пайдаланылатын қосалқы заттардың (және кейбір жағдайларда, фармацевтикалық субстанцияның) сапасы, сондай-ақ «контейнер – тығыздап жабу» жүйесі фармакопеялық стандарттарды қанағаттандыруға тиіс. Әйтпесе, фармакопеялық емес қосалқы заттар үшін қолайлылықтың қанағаттанарлық критерийлерін белгілеу қажет.
2.4. Фармакопеялық өзіндік ерекшеліктер
Мүше мемлекеттердің фармакопеялары және негізгі фармакопеялар Комиссия Алқасының 2015 жылғы 22 қыркүйектегі № 119 шешімімен бектілген Еуразиялық экономикалық одаққа мүше мемлекеттердің фармакопеяларын (бұдан әрі – фармакопеялар) үндестіру тұжырымдамасына сәйкес фармакопеялық мақалаларда (монографияларда) белгілі бір талдамалық әдістемелер мен қолайлылық критерийлеріне қатысты маңызды талаптарды қамтиды, егер қолданылатын болса, олар фармацевтикалық субстанцияны не дәрілік препаратты бағалау процесінің бір бөлігі болып табылады. Осындай фармакопеялық мақалалар (монографиялар) биотехнологиялық және биологиялық препараттарға қолданылады, стерильдігін, эндотоксиндерді, микробиологиялық тазалығын, контейнердегі өнімнің көлемін, дозалаудың біртектілігін және механикалық қосуды сынауды қамтиды. Фармакопеялық әдістер мен қолайлылық критерийлерін пайдалану тұрғысынан осы тараудың талаптары фармакопеялар арасында талдамалық әдістемелерді үндестірудің белгілі бір дәрежесін қамтамасыз етуге байланысты. Фармакопеялар сәйкес немесе әдіснамалық эквивалентті талдамалық әдістемелер мен қолайлылық критерийлерін әзірлеуге арналған.
2.5. Шығарудың жол берілетін шектері және жарамдылық мерзімінің жол берілетін шектері
Сапа көрсеткіштері негізделетін болса, жарамдылық мерзімінің жол берілетін шектерінің орнына шығарудың жол берілетін шектері тұжырымдамасын пайдалануға рұқсат етіледі. Бұл тұжырымдама Фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты шығару кезінде жарамдылық мерзіміне қарағанда неғұрлым қатаң сапа көрсеткіштерінің жол берілетін шектерін белгілеуге сайып келеді. Белсенділік (potency) және деградация өнімдері тұжырымдаманы қолдануға мысал бола алады. Жекелеген жағдайларда, шығару шектерінің тұжырымдамасын, тіркеу дерекнамасында белгіленген жарамдылық мерзімінің жол берілетін шектерін емес, меншікті жол берілетін шектерге ғана қатысты қолдануға жол беріледі.
2.6. Статистикалық тұжырымдамалар
Сандық деректер ұсыну қажет болған кезде тиісті статистикалық талдау жүргізген жөн. Негіздеуді және таңдаудың ғылыми алғышарттарын қоса алғанда, талдау әдістерін жан-жақты сипаттау қажет. Бұл сипаттау ұсынылған нәтижелерді тәуелсіз өңдеуді орындауға мүмкіндік беру үшін жеткілікті дәрежеде толық (анық) болуға тиіс.
3. Өзіндік ерекшелікті негіздеу
Фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препаратқа өзіндік ерекшелік жасау сапаны бақылаудың жалпы стратегиясының бір бөлігі болып табылады, ол бастапқы материалдардың, шикізаттың және қосалқы материалдардың сапасын бақылауды, өндірісішілік сынақтарды, өндіріс процесін бағалауды немесе валидациялауды, Комиссия бекітетін Одақтың тиісті өндірістік практика қағидаларын сақтауды, тұрақтылықты зерделеуді және сериялар қасиеттерінің тұрақтылығын сынауды қамтиды. Көрсетілген элементтер жиынтық түрде дәрілік препарат сапасының тиісінше болуын қамтамасыз етеді. Өзіндік ерекшеліктер дәрілік препараттың және (немесе) белсенді фармацевтикалық субстанцияның қасиеттерін сипаттау үшін емес, көбінесе сапаны растауға арналғандықтан, өндіруші сапаның белгілі бір көрсеткіштерін сынауды өзіндік ерекшеліктерге қосуды және (немесе) одан шығаруды таңдау мен негіздеудің алғышарттарын ұсынуға тиіс. Ғылыми негізделген өзіндік ерекшеліктерді әзірлеу кезінде бірқатар аспектілерді ескеру қажет, ол жөнінде нұсқау төменде келтірілген.
Өзіндік ерекшеліктер өндіріс процесімен байланысты болуға тиіс. Өзіндік ерекшеліктер өндіріс тұрақтылығын растау үшін пайдаланылған серияларды талдау нәтижелеріне негізделуге тиіс. Өзіндік ерекшеліктер мен өндіріс процесін, әсіресе, тектес қосындылар, тектес және өндірістік қоспалар бойынша сабақтастыру қажет. Өндіріс процесін өзгерту және сақтау кезінде қалыптасатын деградация өнімдері клиникаға дейінгі және клиникалық әзірлеуде пайдаланылған материал бейінінен ерекшеленетін гетерогендік бейіндерге әкелуі мүмкін. Осындай өзгерістердің маңыздылығын зерделеу қажет.
Өзіндік ерекшеліктер белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың тұрақтылығын бағалауды жүргізуге мүмкіндік беруге тиіс. Өзіндік ерекшеліктерді әзірлеу кезінде белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препаратты сақтау кезінде болатын деградацияны (ескіруді) ескеру қажет. Осы өнімдерге тән құрылым күрделі болатындықтан, тұрақтылық бейінін сипаттайтын бір әдістемені немесе бір параметрді таңдау мүмкін емес. Осының салдарынан өндіруші тіркеу дерекнамасында тұрақтылық көрсеткіштерінің бейінін ұсынуға тиіс. Тұрақтылық көрсеткіштерінің осындай бейінін сынау нәтижелері кейіннен дәрілік препараттың және (немесе) белсенді фармацевтикалық субстанцияның сапасындағы өзгерістерді байқауға мүмкіндік беруге тиіс. Өзіндік ерекшелікке енгізілетін сынақтардың тізбесі дәрілік препараттың қасиетіне тәуелді. Өндірушінің осы Қағидалардың 8-тарауының талаптарына орындаған жөн.
Өзіндік ерекшеліктер клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулермен байланысты болуға тиіс. Өзіндік ерекшеліктерді клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған серияларды талдау нәтижелеріне сүйене отырып жасау қажет. Өнеркәсіптік масштабта өндірілетін материалдың сапасы клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған сериялардың сапасына сәйкес келуге тиіс.
Өзіндік ерекшеліктер талдамалық әдістемелермен байланысты болуға тиіс. Сапаның сыни көрсеткіштері, мысалы, тектес қосындылардың, тектес және өндірістік қоспалардың биологиялық белсенділігін (potency), қасиетін және санын қамтиды. Аталған көрсеткіштер көптеген талдамалық әдістемелердің көмегімен зерделенеді, олардың әрқайсысы препараттың әртүрлі қасиеттерін сипаттайды. Препаратты әзірлеу кезінде препаратты өндіру технологиясын жетілдірумен бірге талдамалық технология жетілдіріледі. Осыған байланысты, әзірлеу барысында алынған деректердің дәрілік препаратты тіркеу туралы өтініш берген кезде алынған деректермен корреляцияланатынын растау қажет.
4. Өзіндік ерекшеліктер
Өзіндік ерекшеліктерге енгізілетін сынақтарды таңдау дәрілік препаратқа байланысты болады. Қолайлылық критерийлерінің жол берілетін диапазоны белгіленген ғылыми алғышарттарды сипаттау қажет. Клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулерде пайдаланылған серияларды талдау нәтижелерін, өндіріс тұрақтылығын растау үшін пайдаланылған серияларды талдау нәтижелерін, тұрақтылықты зерттеу нәтижелерін және дәрілік препаратты әзірлеу жөніндегі релевантты деректерді басшылыққа ала отырып, қолайлылық критерийлерін белгілеген және негіздеген жөн.
Кейбір жағдайларда, фармацевтикалық субстанцияға немесе дәрілік препаратқа емес, аралық өнімдерге сынақтар жүргізуге жол беріледі. Мұндай жағдайларда, сынақтар нәтижелерін өндірісішілік қолайлылық криетрийлері ретінде қараған және егер бұл мүше мемлекеттердің уәкілетті органдарының талаптарында көзделген болса, оларды фармацевтикалық субстанцияға немесе дәрілік препаратқа өзіндік ерекшелікке қосқан жөн.
4.1. Белсенді фармацевтикалық субстанцияға өзіндік ерекшелік
Тараудың осы кіші бөлімінде келтірілген сынақтар мен қолайлылық криетрийлері, тұтастай алғанда, барлық белсенді фармацевтикалық субстанцияға қолданылады (осы тараудың 2.2.2-кіші бөлімінде тиісті талдамалық әдістемелер көрсетілген). Белсенді фармацевтикалық субстанциямен қолданылатын жағдайларда фармакопеялық сынақтар жүргізу қажет (мысалы, эндотоксиндерді айқындау). Жекелеген жағдайларда, белсенді фармацевтикалық субстанцияға тән қосымша қолайлылық критерийлері де талап етілуі мүмкін.
4.1.1. Сыртқы түрі мен сипаты.
Белсенді фармацевтикалық субстанцияның физикалық жай-күйі (мысалы, қатты, сұйық) мен түсіне сапалық сипаттама беру қажет.
4.1.2. Төлнұсқалық.
Төлнұсқалықты сынау фармацевтикалық субстанцияға қатысты өзіндік ерекшелігі жоғары болуға және оның молекулалық құрылымының бірегей қасиеттеріне және (немесе) өзге де ерекшеліктеріне негізделуге тиіс. Төлнұсқалықты белгілеу үшін біреуден көп сынақ жүргізу талап етілуі мүмкін (физикалық-химиялық, биологиялық және (немесе) иммундық-химиялық). Сынақтар сапалық сипатта болуы мүмкін. Төлнұсқалықты белгілеу мақсатында препараттың қасиеттерін белгілеу үшін дәстүрлі түрде пайдаланылатын және осы тараудың 2.1 және 6.1-кіші тарауларында сипатталған әдістерді пайдалануға және (немесе) тиісті түрде модификациялауға жол беріледі.
4.1.3. Тазалық және қоспалар.
Биотехнологиялық және биологиялық препараттардың абсолютті тазалығын анықтау күрделі, ал оны айқындау нәтижелері пайдаланылған әдіске тәуелді (осы тараудың 2.1.4-кіші бөлімінің нұсқауларына сәйкес). Соның салдарынан, әдетте, фармацевтикалық субстанцияның тазалығы әдістер комбинациясының көмегімен бағаланады. Талдамалық әдістемелерді таңдау және оңтайландыру кезінде нысаналы өнімді тектес қосындылар мен қоспалардан бөлуге ұмтылған жөн.
Мұндай препараттардың қоспалары туынды және тектес болып бөлінеді:
белсенді фармацевтикалық субстанцияның туынды қоспаларына (осы тараудың 2.1.4-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) қоректік орталар, ақуыздар және қожайын жасушаның ДНК, моноклонды антиденелер, тазарту кезінде пайдаланылған хроматографиялық орталар, еріткіштер және буферлік еріткіштердің құрамдастары жатады. Өндірістік процестерді тиісінше бақылауды орындау арқылы осындай қоспалардың болуын барынша азайту қажет;
белсенді фармацевтикалық субстанцияның тектес қоспалары (осы тараудың 2.1.4-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) – бұл өндіру және (немесе) сақтау кезінде қалыптасатын және өзінің қасиеттері бойынша нысаналы өнімнен ерекшеленетін молекулалық нұсқалар.
Қоспаларға сынақтар жүргізудің талдамалық әдістемелерін таңдау және оңтайландыру кезінде нысаналы өнім мен тектес қосындыларды қоспалардан бөлуге ұмтылған жөн. Жекелеген қоспаларға және (немесе) қоспалардың жиынтығына қолайлылық критерийлерін әзірлеу қажет. Жекелеген жағдайларда, кейбір қоспаларға қолайлылық критерийлері талап етілмеуі мүмкін (осы тараудың 2.3-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
4.1.4. Белсенділік (potency).
Өзіндік ерекшелікке биотехнологиялық немесе биологиялық белсенді фармацевтикалық субстанцияның және (немесе) дәрілік препараттың белсенділігін сынаудың тиісті валидацияланған әдістемесін қосу қажет (осы тараудың 2.1.2-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес). Егер дәрілік препараттың төлнұсқалығын сынау үшін (осы тараудың 4.2.4-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес) тиісті әдістеме пайдаланылатын болса, онда белсенді фармацевтикалық субстанцияны сандық тұрғыдан айқындау үшін баламалы әдіс (физикалық-химиялық және (немесе) биологиялық) жеткілікті болуы мүмкін. Кейбір жағдайларда, өзіндік ерекшелігі бар белсенділікті айқындау нәтижелерінің қосымша құндылығы болуы ықтимал.
4.1.5. Сандық құрамы (quantity).
Әдетте, ақуыз құрамына (массасына) негізделген фармацевтикалық субстанцияның сандық құрамын тиісті әдістемені пайдалана отырып айқындау қажет. Сандық құрамды айқындау стандартты үлгісіз немесе материалсыз жүзеге асырылуы мүмкін. Егер дәрілік препаратты өндіру биологиялық белсенділікке негізделетін болса, жекелеген жағдайларда, сандық құрамды қосымша айқындау талап етілмейді.
4.2. Дәрілік препаратқа өзіндік ерекшелік
Келесі сынақтар мен қолайлылық критерийлері, тұтастай алғанда, барлық дәрілік препаратқа қолданылады. Осы тараудың дәрілік препарат жөніндегі 4.2.1 – 4.2.5-кіші бөлімдерінің әрқайсысында осы тараудың белсенді фармацевтикалық субстанция жөніндегі 4.1.1 – 4.1.5-кіші бөлімдеріне тоғыспалы сілтемелер қамтылған. Тиісті дәрілік нысандарға Одақтың және мүше мемлекеттердің фармакопеялық талаптары қолданылады. Фармакопеяларда көрсетілген стандартты сынақтарға, атап айтқанда, стерильдік, эндотоксиндер, микробиологиялық тазалық, алынатын көлем, механикалық қосу, дозалау бірліктерінің біртектілігі, лиофилизаттағы судың (ылғалдың) болуы жатады. Егер қолданылатын болса, дозалау бірліктерінің біртектілігін сынауды өндірісішілік бақылау ретінде жүргізуге жол беріледі, бұл ретте тиісті қолайлылық критерийлері белгіленеді.
4.2.1. Сыртқы түрі мен сипаты.
Дәрілік препараттың физикалық жай-күйін (мысалы, қатты, сұйық), түсін және мөлдірлігін сапалық сипаттауды жүргізу қажет.
4.2.2. Төлнұсқалық.
Дәрілік препаратқа қатысты төлнұсқалықты сынаудың өзіндік ерекшелігі жоғары болуға және оның молекулалық құрылымының бірегей қасиеттеріне және (немесе) өзге де ерекшеліктерге негізделуге тиіс. Өзінің табиғатына сәйкес төлнұсқалықты сынау сапалық болуы мүмкін. Көптеген жағдайлар үшін бір сынақ жеткілікті болатынына қарамастан, кейбір препараттардың төлнұсқалығын белгілеу үшін бірнеше сынақ жүргізу (физикалық-химиялық, биологиялық және (немесе) иммундық-химиялық) қажет. Дәрілік препараттың төлнұсқалығын анықтау мақсатында белсенді фармацевтикалық субстанцияның қасиеттерін сипаттау үшін дәстүрлі түрде пайдаланылатын және осы тараудың 2.1 және 6.1-кіші бөлімдерінде көрсетілген әдістерді пайдалануға және (немесе) оларды тиісті түрде модификациялауға жол беріледі.
4.2.3. Тазалық және қоспалар.
Дәрілік препаратты өндіру және (немесе) сақтау кезінде қоспалардың қалыптасуы немесе олардың құрамы ұлғаюы мүмкін. Қоспалар белсенді фармацевтикалық субстанцияның қоспаларымен үйлесуі, яғни дәрілік препаратты не дайындау (формуляция) немесе сақтау кезінде тек қана сол препаратта қалыптасатын өндірістік, не деградация өнімдері болуы мүмкін. Егер қоспалардың сапалық және сандық құрамы (яғни олардың салыстырмалы саны және (немесе) концентрациясы) белсенді фармацевтикалық субстанциямен үйлессе, өзіндік ерекшелікке қосымша сынақтарды енгізу талап етілмейді. Егер дәрілік препаратты өндіру және (немесе) сақтау кезінде қоспалардың енгізілетіні немесе түзілетіні белгілі болса, олардың құрамын айқындау және қолайлылық критерийлерін белгілеу қажет.
Дәрілік препаратты өндіру және (немесе) сақтау кезінде белсенді фармацевтикалық субстанцияның өзгеруін айқындау мақсатында, қолайлылық критерийлері мен талдамалық әдістемелерді дәрілік препаратты зерделеудің алдыңғы тәжірибесін ескере отырып негіздеу және әзірлеу қажет.
Қоспаларды айқындаудың талдамалық әдістемелерін таңдау және оңтайландыру кезінде деградация өнімдерін қоса алғанда, қоспалардан және қосалқы заттардан нысаналы өнім мен тектес қосындыларды бөлуге ұмтылған жөн.
4.2.4. Белсенділік (potency).
Биотехнологиялық немесе биологиялық белсенді фармацевтикалық субстанцияның және (немесе) дәрілік препараттың белсенділігін сынаудың лайықты валидацияланған әдістемесін өзіндік ерекшелікке қосу қажет (осы тараудың 2.1.2-кіші бөлімінде көрсетілгендей). Егер белсенді фармацевтикалық субстанцияның төлнұсқалығын сынау үшін тиісті әдістеме пайдаланылса, онда дәрілік препаратты сандық тұрғыдан айқындау үшін баламалы әдіс жеткілікті (физикалық-химиялық және (немесе) биологиялық) болуы мүмкін. Алайда мұндай таңдауды негіздеуді ұсыну қажет.
4.2.5. Сандық құрам (quantity).
Әдетте, ақуыз құрамына (массасына) негізделген дәрілік препараттағы белсенді фармацевтикалық субстанцияның сандық құрамын тиісті әдістемені пайдалана отырып айқындау қажет. Егер дәрілік препаратты өндіру биологиялық белсенділікке негізделетін болса, жекелеген жағдайларда, сандық құрамды қосымша айқындау талап етілмеуі мүмкін.
4.2.6. Жалпы сынақтар.
Көбінесе дәрілік препараттың функционалдық қасиеттерін бағалау үшін оның физикалық қасиеттерін сипаттау және дәрілік препараттың өзге де сапа көрсеткіштерін айқындау қажет. Мұндай сынақтарға pH және осмолярлық мысал болады.
4.2.7. Бірегей дәрілік нысандарды қосымша сынау.
Белгілі бір дәрілік нысандарда дәрілік препаратты шығару жоғарыда аталмаған, осындай дәрілік нысанның түріне байланысты қосымша сынақтар жүргізуді талап етуі мүмкін.
5. Анықтамалар
Осы тараудың мақсаттары үшін мыналарды білдіретін ұғымдар (терминдер) пайдаланылады:
«белсенді фармацевтикалық субстанция (буып-түйілмеген материал)» – дәрілік препаратты алу үшін соңында қосалқы заттармен араластырылатын материал. Ол нысаналы өнімнен, тектес қосындылардан, тектес және туынды қоспалардан тұруы мүмкін. Сонымен қатар, онда өзге де құрамдастарды, мысалы, буферлік ерітінділерді қоса алғанда, қосалқы заттар қамтылуы мүмкін;
«белсенділік» – релевантты биологиялық қасиеттермен байланысты өнімнің сапа көрсеткішіне негізделген, сандық тұрғыдан айқындаудың лайықты биологиялық әдістемесінің көмегімен (содай-ақ белсенділікті сандық тұрғыдан айқындау әдістемесі (potency assay) немесе биоәдістеме (bioassay) деп аталатын) айқындалатын биологиялық белсенділік шамасы;
«биологиялық белсенділік» – препараттың белгілі бір биологиялық әсер ету қасиеті немесе ерекше қабілеті. Биологиялық белсенділіктің сандық шамасы белсенділік (potency) болып табылады;
«қосалқы зат» – қосылған көлемде фармакологиялық қасиеттерге ие болуға тиіс емес, белсенді фармацевтикалық субстанцияға әдейі қосылатын құрамдас;
«контаминанттар» – белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты өндіру процесінде көзделмеген, кез келген қосылған бөгде материалдар (мысалы, химиялық, биохимиялық немесе микробтық);
«қолайлылық критерийлері» – белсенді фармацевтикалық субстанция, дәрілік препарат немесе өндірістің басқа да кезеңдеріндегі материалдар қанағаттандыруға тиіс, талдамалық әдістемелер нәтижелері қолайлылығының сандық шектері, диапазондары және басқа да лайықты шаралары;
«дәрілік препарат (дәрілік нысан, дайын препарат)» – әдетте, қосалқы заттармен комбинацияда белсенді фармацевтикалық субстанцияны қамтитын, фармацевтикалық өнім түрі;
«әрекет ету шектері (шаралар қабылдауды талап ететін шектер)» – неғұрлым төмен сыни кезеңдерде өндіріс процесінің тұрақтылығын бағалау үшін пайдаланылатын меншікті мән;
«қоспа» – буферлік құрамдастарды қоса алғанда, нысаналы өнім, тектес қосынды немесе қосалқы зат болып табылмайтын, белсенді фармацевтикалық субстанцияның немесе дәрілік препараттың құрамындағы кез келген құрамдас. Туынды және тектес қоспаларға бөлінеді;
«деградация өнімдері» – уақыт өте келе және (немесе) әсер ету арқылы нысаналы өнімнің немесе тектес қосындылардың өзгеруі, мысалы, жарықтың, температураның, pH-тың, ылғалдылықтың өзгеруі салдарынан немесе қосалқы затпен және (немесе) «контейнер – тығындап жабу» бастапқы жүйесімен өзара іс-қимыл жасау салдарынан қалыптасатын молекулалық варианттар. Мұндай өзгерістер өндіру және (немесе) сақтау кезінде туындауы мүмкін (мысалы, аминсіздендіру, тотығу, агрегация, протеолиз). Деградация өнімдері тектес қосындыларды не тектес қоспаларды білдіруі мүмкін;
«өндірістік қоспалар» – өндіру процесінде қалыптасатын қоспалар. Олар жасушалық субстраттардан (мысалы, қожайын жасушаның ақуыздары, қожайын жасушаның ДНК), жасушалық өсінділерден (мысалы, индукторлар, антибиотиктер немесе қоректік орта құрамдастары) немесе кейіннен өңдеуден (мысалы, өңдеуге арналған немесе заттың бағанасынан алынатын (шайылатын) реактивтер) пайда болуы мүмкін;
«тектес қоспалар» – нысаналы өніммен салыстыруға келетін белсенділігі, тиімділігі және қауіпсіздігі жоқ, нысаналы өнімнің молекулалық нұсқалары (мысалы, прекурсорлар, өндіру және (немесе) сақтау кезінде қалыптасатын кейбір деградация өнімдері);
«тектес қосындылар» – белсенділікке ие және дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне теріс әсер етпейтін, өндіру және (немесе) сақтау кезінде қалыптасатын, нысаналы өнімнің молекулалық нұсқалары. Бұл нұсқалар нысаналы өніммен салыстыруға келетін қасиеттерге ие және қоспалар ретінде қаралмайды;
«меншікті негізгі стандартты материал» – тиісті түрде сипатталған материал, өндіруші оны кейінгі серияларға биологиялық әдістемелерді немесе физикалық-химиялық сынақтарды жүргізу мақсатында репрезентациялық сериялардан дайындайды, сондай-ақ жұмыс істейтін меншікті стандартты материалды сол бойынша клибрлейді;
«жұмыс істейтін меншікті стандартты материал» – негізгі стандартты материалға ұқсас дайындалған және кейінгі сериялардың жекелеген сапа көрсеткіштерін талдау және бақылау үшін ғана арналған материал. Барлық жағдайда оны меншікті негізгі стандартты материал бойынша калибрлейді;
«өзіндік ерекшелік» – сынақтардың, талдамалық әдістемелерге сілтемелердің тізбесі және сандық (көлемдік) шектерді, диапазондарды білдіретін тиісті қолайлылық критерийлері және сипатталған сынақтарға арналған басқа да критерийлер. Ол критерийлер жиынтығын қалыптастырады, оған нысаналы мақсаты бойынша пайдалануға қолайлы деп есептелу үшін фармацевтикалық субстанция, дәрілік препарат немесе өндірістің басқа да кезеңдерінің материалдары сәйкес келуге тиіс. «Өзіндік ерекшеліктерге сәйкестік» – өзіндік ерекшеліктерде сипатталған талдамалық әдістемелерге сәйкес сынақтарға ұшыраған фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препараттың онда санамаланған қолайлылық критерийлерін қанағаттандыру қабілеті. Өзіндік ерекшеліктер өндіруші ұсынатын әрі негіздейтін және уәкілетті орган тіркеу шарты ретінде бекітетін шешуші сапа стандарттары болып табылады;
«нысаналы өнім» – 1) күтілетін құрылымы бар ақуыз; 2) ДНК тізбектілігі негізінде күтілетін және трансляциядан кейінгі модификация мен гликонысанды қоса алғанда) болжанатын және белсенді (әрекет ететін) биологиялық молекуланы алуға бағытталған, ұсынылатын кейіннен өңдеу (өсіруден кейін) негізінде көзделетін ақуыз.
6. Толықтыру
6.1. Физикалық-химиялық қасиеттердің сипаттамасы
Осы толықтыруда нысаналы өнімнің, белсенді фармацевтикалық субстанцияның және (немесе) дәрілік препараттың құрылымын сипаттауға және растауға және олардың физикалық-химиялық қасиеттерін талдауға мүмкіндік беретін техникалық тәсілдер жөніндегі нұсқаулар қамтылған. Пайдаланылатын тәсілдер препараттан препаратқа өзгешеленіп отыратын болады, көптеген жағдайларда, осы толықтыруға енгізілмеген тәсілдерді ұстану талап етіледі. Қазір бар талдамалық технологиялар мен модификациялардың жаңалары үздіксіз пайда болуда. Жеткілікті негіздеген кезде оларды да пайдаланған жөн.
6.1.1. Сипаттамасы және құрылымын растау.
Аминқышқылдық тізбектілік. Осы кіші бөлімнің екінші – бесінші абзацтарында мұқият сипатталған тәсілдерді пайдалана отырып нысаналы өнімнің аминқышқылдық тізбектілігін мүмкіндігінше белгілеу және содан кейін оларды нысаналы өнімнің нуклеотидті тізбектілігіне сәйкес келетін аминқышқылдық тізбектілігімен салыстыру қажет.
Аминқышқылдық құрам. Жалпы аминқышқылдық құрам әртүрлі гидролитикалық және талдамалық әдістемелер пайдаланыла отырып айқындалады және нысаналы өнім генінің нуклеотидті тізбектілігіне сәйкес келетін аминқышқылдық тізбектілікпен салыстырады. Көптеген жағдайларда, аминқышқылдық құрамды талдау пептидтер мен аздаған ақуыздардың құрылымы туралы белгілі бір құнды мәліметтер алуға мүмкіндік береді, алайда үлкен ақуыздар үшін бұл деректер нақты емес. Көп жағдайда, сандық аминқышқылдық талдау нәтижелері ақуыз құрамын белгілеуге мүмкіндік береді.
Аминқышқылдардың терминалдық тізбектіліктері. Соңғы аминқышқылдарды талдауды аминдік және карбси-соңғы аминқышқылдардың табиғаты мен біртектілігін белгілеу үшін жүргізеді. Егер нысаналы өнім соңғы аминқышқылдар бойынша гетерогендік болып табылса, тиісті талдамалық әдістеменің көмегімен нұсқалық нысандардың салыстырмалы құрамын айқындау қажет. Мұндай соңғы аминқышқылдардың тізбектілігін нысаналы өнім генінің нуклеотидті тізбектілігіне сай келетін соңғы аминқышқылдар тізбектілігмен салыстыру қажет.
Пептидтік карта. Препаратты жекелеген пептидтерге таңдамалы фрагменттеу лайықты ферменттердің немесе химиялық қосындылардың көмегімен жүзеге асырылады, ал түзілетін пептидті фрагменттер ТЖСХ немесе өзге лайықты талдамалық әдістеменің көмегімен талдауға ұшырайды. Аминқышқылдық құрамды талдау, N-мен аяқталатын секвенирлеу немесе масс-спектрометрия сияқты әдістерді пайдалана отырып, пептидті фрагменттерді мүмкіндігінше сәйкестендіру қажет. Тиісті түрде валидацияланған әдістеменің көмегімен белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты пептидтік карталау – бұл шығару кезінде серияның сапасын бақылау мақсатында нысаналы өнімнің құрылымын растау үшін жиі пайдаланылатын әдіс.
Сульфгидрильді топтар және дисфульфидті көпір. Егер нысаналы өнім генінің нуклеотидті тізбектілігінің деректеріне сәйкес цистеин қалдықтарының болуы болжанатын болса, мүмкіндігінше, барлық бос сульфгидрильді топтардың және (немесе) дисфульфидті көпірлердің саны мен жағдайын айқындау қажет. Осы мақсатта пептидтік карталау, масс-спектрометрия немесе өзге де лайықты технология (қалпына келтірілетін және қалпына келтірілмейтін жағдайларда) пайдаланылады.
Көмірсутектік құрылым. Гликопротеиндердегі көмірсутектердің құрамын айқындау қажет (бейтарап қанттар, аминдік қанттар және сиал қышқылдары). Бұған қоса, мүмкіндігінше, көмірсутек тізбектерінің, олигосахаридтік бейінді (тарамдану бейіні) және гликозилделген полипептидті тізбек учаскелерін талдау қажет.
6.1.2. Физикалық-химиялық қасиеттері.
Молекулалық массасы немесе мөлшері. Молекулалық массаны немесе мөлшерді эксклюзивті хроматографияның, натрий додецилсульфатты (қалпына келтірілетін және (немесе) қалпына келтірілмейтін жағдайларда) полиакриламид геліндегі электрофорездің, масс-спектрометрияның және басқа да лайықты технологиялардың көмегімен айқындайды.
Изоформа бейіні. Изоэлектрлік фокустау немесе өзге де лайықты технологиялардың көмегімен айқындалады.
Экстинкция коэффициенті немесе сіңірудің молярлық коэффициенті. Ультракүлгін (УК) немесе көрінетін спектрдегі (мысалы, 280 нм) толқынның белгілі бір ұзындығында нысаналы өнімнің экстинкция немесе молярлық сіңіру коэффициентін айқындау көптеген жағдайларда орынсыз. Экстинкция коэффициенті аминқышқылдық құрамды талдау немесе азоттың құрамын және т.б. айқындау сияқты әдістердің көмегімен есептелген ақуыздың белгілі көлемі бар препарат ерітіндісінің көрінетін диапазонында УК-спектрофотометрияның (спектрофотометрияның) көмегімен айқындалады. Егер ақуыз құрамын өлшеу үшін УК-абсорбциясы пайдаланылатын болса, осы препараттың экстинкция коэффициентін пайдаланған жөн.
Электрофорездік бейіндер. Электрофорездік бейіндер, төлнұсқалық, біртектілік және тазалық туралы деректер полиакриламидті гельдегі электрофорездің, изоэлектрлік фокустаудың, натрий додецилсульфаты бар полиакриламидті гельдегі электрофорездің, вестерн-блоттың, капиллярлық электрофорездің және басқа да лайықты әдістердің көмегімен алынады.
Сұйықтықты хроматография бейіндері. Сұйықтықты хроматография бейіндері, төлнұсқалық, біртектілік және тазалық туралы деректер эксклюзивті хроматографияның, айналмалы-фазалық сұйықтықты хроматографияның, иондық-алмасу сұйықтықты хроматографияның, аффиндік хроматографияның және басқа да лайқыты әдістердің көмегімен алынады.
Спектроскопиялық бейіндер. Ультракүлгін және көрінетін диапазондардағы абсорбция спектрін айқындайды. Неғұрлым жоғары құрылымдар шеңберлі дихроизм, ядролық магниттік резонанс (ЯМР) сияқты әдістердің немесе басқа да лайықты технологиялардың көмегімен зерделенеді.
6.2. Қоспалар бойынша толықтыру
Осы кіші бөлімде ықтимал қоспалар, олардың көздері және оларды байқаудың қолданылатын талдамалық тәсілдерінің үлгілері көрсетілген. Физикалық-химиялық қасиеттердің сипаттамасы сияқты қоспалар бейіні мен пайдаланылатын техникалық тәсілдер препараттан препаратқа ерекшеленеді; көптеген жағдайларда, осы қосымшаға енгізілмеген тәсілдерді ұстану қажет. Дәрілік препаратты әзірлеуші қазір бар талдамалық технологиялары мен модификациялардың жаңалары үзіліссіз жасалып жатқанын ескергені жөн. Жеткілікті түрде негізделетін болса, оларды да пайдаланған жөн.
6.2.1. Өндірістік қоспалар мен контаминанттар.
Өндіріс процесі барысында түзіледі (осы тараудың 2.1.4-тармағы) және негізгі 3 санатқа бөлінеді, олар: жасушалық субстарттан, жасушалық өсіндіден және кейіннен өңдеу салдарынан туындайтындар.
Жасушалық субстраттан туындайтын қоспаларға қожайын ағзаның ақуыздары, нуклеин қышқылы (геномдық, векторлық немесе қожайын жасушаның бүкіл ДНК) жатады, бірақ мұнымен ғана шектеліп қоймайды. Қожайын жасушаның ақуыздарына сезімтал әдістер, мысалы, ақуыз қоспаларының кең диапазонын байқай алатын иммунологиялық әдістер болып табылады. Иммунологиялық әдісте пайдаланылатын поликлонды антиденелер құрамында гендер жоқ, нысаналы өнімді кодтайтын продуцент жасушалар препаратымен, гибридтеу (фузия) серіктестері препаратымен және өзге де лайықты жасушалық желілер препаратымен жануарларды иммундау арқылы алынады. Қожайын жасуша ДНК-сының құрамын препаратты тікелей талдаудың көмегімен (мысалы, гибридтеу технологиясының көмегімен) айқындауға болады. Қолайлылық критерийлерін белгілеуді болғызбау мақсатында кейбір жағдайларда осы қоспалар үшін жасушалық субстраттан туындайтын қоспаларды (мысалы, нуклеин қышқылдары мен қожайын жасушаның ақуыздарын) жою расталады. Осы мақсатта клиренсті зерттеуге жүгінеді, ол осындай қоспалар қосылған зертханалық эксперименттерді қамтуы мүмкін.
Жасушалық өсінділерден туындайтын қоспаларға индукторлар, антибиотиктер, сарысулар және қоректік ортаның басқа да құрамдастары жатады, бірақ мұнымен ғана шектеліп қоймайды.
Кейіннен өңдеу кезінде түзілетін қоспаларға ферменттер, өңдеуге арналған химиялық және биологиялық реактивтер (мысалы, бромциан, гуанидин, тотықтыратын және қалпына келтіретін заттар) органикалық емес тұздар (мысалы, ауыр металдар, күшәла, металдық емес иондар), еріткіштер, тасымалдағыштар, лигандалар (мысалы, моноклонды антиденелер) және басқа да экстракцияланған заттар жатады, бірақ мұнымен ғана шектеліп қоймайды.
Осы Қағидалардың 2-тарауына сәйкес өндіріс процесінің әдейі енгізілген, эндогендік және бөгде вирустарды элиминациялау және (немесе) инактивациялау қабілетін растау қажет.
6.2.2. Деградация өнімдерін қоса алғанда, тектес қоспалар.
Төменде нысаналы өнімнің неғұрлым жиі кездесетін варианттары мен оларды талдаудың тиісті технологияларының тізбесі келтірілген. Көрсетілген вариантар модификациялау түрін белгілеу мақсатында олардың қасиеттерін сипаттау және бөлу үшін едәуір күш-жігерді талап етуі мүмкін. Тиісті түрде белгіленген қолайлылық критерийлерін пайдалана отырып, өндіру және (немесе) сақтау кезінде едәуір көлемде қалыптасатын деградациялану өнімдерінің құрамын бақылау және сынақ жүргізу қажет:
шолақ нысан. Гидролитикалық ферменттер мен химиялық заттар пептидтік байланыстың үзілуін катализдеуі мүмкін, мұны ТЖСХ немесе НДС бар ПААГ электрофорезінің көмегімен байқауға болады. Нысаналы өнім варианттарының қасиеттеріне қарай пептидтік карталауды пайдалануға болады;
басқа да модификацияланған нысандар. Аминсіздендірілген, изомерленген, дисульфидті байланысы бұзылған, тотыққан немесе нысаны өзгерген конъюгаттарды (гликозилделген, фосфорланған) анықтауға және оларды хроматографиялық, электрофорездік және басқа да лайықты әдістемелердің (мысалы, тиімділігі жоғары сұйықтықты хроматография, капиллярлық электрофорез, масс-спектроскопия, шеңберлі дихроизм) көмегімен сипаттауға болады;
агрегаттар. Агрегаттарға нысаналы өнімнің димерлері мен полимерлері жатады. Оларды, әдетте, нысаналы өнім мен тектес қосындыларға жатқызбайды және олардың құрамын талдамалық әдістемелердің (мысалы, эксклюзивті хроматография, капиллярлық электрофорез) көмегімен айқындайды.
7-тарау. Қожайын жасуша ДНК мен ақуыздарының қоспалары, валидациялық зерттеулермен салыстырғанда стандартты сынақтар
1. Қолданылу саласы
Биотехнологиялық препараттар, негізінен рекомбинантты ақуыздар гендік модификацияланған жасушалар (бактериялардың жасушалары, ашытқылар немесе сүтқоректілер) пайдаланыла отырып, экспрессиялаудың (өндірудің) күрделі жүйесінің көмегімен алынады. Өндірудің соңғы кезеңінде тазарту процесінде жоюға жататын қоспалар арасында продуцент жасушаның қалдық ДНК мен қожайын жасушаның қалдық ақуыздары қауіпсіздігі мен төзгіштігі тұрғысынан көп қызығушылық тудыратын 2 компонент болып табылады. Бірінші рекомбинантты ақуыздар тіркелген кезден бастап әртүрлі тәсілдер қолданылады, олар басым түрде, осы қоспалармен жұмыс істеу үшін өндіріс жүйесінің әртүрлілігіне негізделеді. Алынатын препараттың және пайдаланылатын жасушалық жүйенің типіне қарамастан, қожайын жасушаның ақуыздарына стандартты сынақ ретінде, қожайын жасушаның қалдық ақуыздарын айқындау қажет, сонымен бір мезгілде стандартты сынақ ретінде қалдық ДНК зерттеу сүтқоректілердің қорытылатын жасушалық желілерінен алынған препараттар үшін ғана жүргізіледі.
Пациентке арналған дәрілік препараттағы осындай қоспалардың құрамы жол берілетін деңгейге дейін төмендетілгеніне кепілдік беру қажет. Осы мақсатқа қол жеткізу үшін екі тәсілді қарастырған жөн:
валидациялық тәсіл: тазарту процесінің белгіленген кезеңдерінде осы қоспалардың деңгейі қолайлы болғанша дәйектілікпен және қайта жаңғыртылатындай болып тазартылып жатқанын көрсету үшін өндіріс процесін валидациялауды орындау. Қоспалардың құрамын төмендету коэффициенттерін негізге ала отырып, дайын препараттағы қоспалардың қалдық деңгейін болжауға және оған кепілдік беруге болады;
стандартты тәсіл: процестің әртүрлі кезеңдерінде осы қоспалардың деңгейін барынша нақты бақылауға және қоспалардың тіркелген шекті құрамын белгілеуге мүмкіндік беретін талдамалық әдістемелер, бұл дайын препараттағы осындай қоспалардың құрамын тиісті түрде бақылауға мүмкіндік береді.
Осы екі тәсілді араластыруға болады, яғни тазарту процесінің ерте кезеңдерінде стандартты сынақ жүргізуге болады, ал қоспалар құрамының азайғанын көрсететін валидациялық сынақтар қоспалардың ең жоғары құрамын анықтау үшін дайын препаратқа жүргізіледі.
Халықаралық масштабта рекомбинантты ақуыздарды қолдану мүмкіндігін ескере отырып, халықаралық деңгейде бағалау критерийлерін үндестіру қажет, бұл препаратты тіркеу және нарыққа шығару көзделіп отырған өңірлерге қарамастан, өндірушілердің өз препараттарын сол бір өндірістік желілерде әзірлеуіне мүмкіндік береді.
2. Продуцент жасушаның қалдық ДНК
Бактериялардың немесе ашытқылардың көмегімен алынған препараттарға қатысты стандартты сынақтар жүргізудің қажеті жоқ, бұл ретте, дайын препаратта қалдық ДНК жол берілетін деңгейден аспауға, ал дерекнамада валидациялау бойынша жеткілікті деректер ұсынылуға тиіс. Қожайын жасушаның қалдық ДНК туморогендік әлеуетке ие болуы мүмкін деген қауіптің салдарынан, сүтқоректілердің тұрақты жасушалық желісінің ДНК бұрын қатер факторы болып есептелген. Алайда, кейіннен алынған ақпарат тұрақты жасушалық желіден алынған ДНК-ның бұрын болжанғанға қарағанда аз қауіп төндіретінін көрсетті, демек ол жалпы қоспалар санатына жатқызылуға тиіс.
Валидациялық сынақтар (мысалы, ДНК фрагменттерін мөлшері бойынша тиісті түрде бөліп, қоспалардың белгіленген көлемін енгізу жөніндегі эксперименттер) ДНК құрамын төмендетуге болатын негізгі кезеңдерді анықтау, сондай-ақ осы кезеңдердің дайын препараттағы қалдық жасушалық ДНК құрамын қолайлы және белгіленген деңгейге дейін төмендету қабілеті туралы деректерді құжаттамаға қосу мақсатында жүргізілуге тиіс. Бүгінгі таңда, ДНК-ны сандық талдау әдістемесі мұқият сипатталған және қайта жаңғыртылады.
Қалдық ДНК құрамын валидациялық сынақтар барысында алу болжанып отырған деңгейге дейін төмендетуге қатысты өндіріс процесінің қайта басталатынын көрсету мақсатында өндірістік сериялардың ең аз көлемі үшін (мысалы, 5 тізбектік серия) ДНК-ны сандық талдау нәтижелерін валидациялық сынақтар деректеріне қосымша ұсыну қажет. Валидациялау жөніндегі қанағаттанарлық деректер мен өндірістік сериялардың шектеулі саны бойынша анық нәтижелерді ескерсек, буып-түйілмеген препаратты тазалау кезеңінде (басқа да тиісті кезеңдерде) тұрақты жасушалық желідегі ДНК құрамын айқындау үшін стандартты сынақтар жүргізу орынды емес.
Кейбір жағдайларда (мысалы, бұрын бекітілмеген қорытылатын жасушалық желілер вирустық векторлармен ДНК тізбектілігінің трансформациялануы және т.б.) ДНК-ны жоюды стандартты бақылауды қолданудың қажеттілігі туындауы мүмкін.
Тұрақты жасушалық желілерден бөлінген және тіркеу куәлігі алынған препараттар үшін ДНК стандартты сынақтарын жүргізуді тоқтатуға жол беріледі. Алайда, мұндай жағдайда, тіркеу дерекнамасына ресми өзгерістер енгізу қажет. Өзгерістері бар құжаттама өндірістік процесс басталған кезден бастап өтініш беруші алған ретроспективалы деректермен қатар валидациялық сынақтың қанағаттанарлық нәтижелерін қамтуға тиіс, мұның өзі процесс барысында қалдық ДНК құрамының тұрақты деңгейін растайды.
3. Қожайын жасушаның қалдық ақуыздары
Қожайын жасушаның қалдық ақуыздары туралы мәселе сүтқоректілердің жасушалары пайдаланылатын экспрессиялық жүйені ғана емес, экспрессиялау (өндіріс) жүйесінің барлығын қозғайды. Кез келген рекомбинантты ақуызда осындай қоспалардың болуы препараттың ықтимал иммуногендігін зерделеуді талап етеді. Осыған байланысты, бүгінгі таңда лайықты талдау әдістерінің көмегімен буып-түйілмеген препаратты тазарту кезеңінде қожайын жасушаның қалдық ақуыздарының құрамын бақылап отыру қажет. Сериядан серияға жүргізілген сынақтардың нәтижелері бір-біріне сәйкес келуге және өзіндік ерекшелікте белгіленген шектерде болуға тиіс.
Жол берілетін шектерді айқындау кезінде барлық биотехнологиялық препарат үшін қожайын жасушаның қалдық ақуыздарының жалпы шекті құрамын белгілеу мүмкін емес екенін есте сақтау қажет. Шын мәнінде, қожайын жасушаның ақуыздары – сапалық және сандық сипаттамасы бір препараттан екіншісіне және тіпті, бір өндіріс (тазарту) жүйесінен басқасына өзгеріп отыратын қоспалар. Талдамалық әдістемелерді стандарттау қиынға түседі, өйткені сынақтар барысында пайдаланылатын реагенттерді таңдау алынатын препарат пен экспрессиялау жүйесіне байланысты. Қожайын жасушаның қалдық ақуыздарына қатысты процестің белгілі бір кезеңдерінде пайдалану үшін немесе валидациялық тәсілді пайдалану кезінде (қолдан контаминацияланған материал) қоспаларға ұқсас сипаттамалары бар материалды таңдау қиын.
Көптеген жағдайда, ақуыздарды жою кезінде хроматографиялық бағаналар пайдаланылады, олар үшін іріктемелі болу (селективтік) мен әдістемелердің шығуы материалдың сапасына ғана емес, бағаналарды бастапқы және қайталап пайдалану тәсіліне, сақтау шарттарына, санитариялық өңдеуге және оларды пайдалану кезеңіне тәуелді болады. Валидациялық тәсіл осы сыни параметрлердің барлығын қамти алмайды.
Қожайын жасушаның қалдық ақуыздарына қатысты валидациялық тәсіл әрбір препаратқа жеке-дара қолданылып, мыналар:
қожайын жасушаның қалдық ақуыздарының қоспаларын айқындау және сандық талдау үшін пайдаланылатын талдамалық әдістеменің сапасы;
валидациялық сынақтардың дизайны мен сапасы;
препаратты болжамды пайдалану (дозасы, көрсетілімдері, емдеу ұзақтығы және т.б.) ескеріледі.
4. Тұжырым
Көптеген жағдайда валидациялық тәсіл қожайын жасушадағы ДНК-ның қалдық құрамын айқындаудың жол берілетін тәсілі болып есептеледі.
Бұл тәсіл талдау кезінде әрбір препарат үшін жеке-дара тәсілді пайдалану артықшылықты болатын қожайын жасушаның ақуыздары сияқты қоспаларға қатысты кеңінен пайдаланылмайды.
Пайдаланған кезде жоспарланған нәтижелерге қол жеткізуге болатынын растау үшін процестерді бағалау мен талдау әдістемелерін кез келген жағдайда, кезең-кезеңмен жүргізіп отыру керек.
8-тарау. Биотехнологиялық (биологиялық) препараттардың тұрақтылығын зерттеу
1. Кіріспе
Одақтың құқығына кіретін актілерде қамтылатын, дәрілік заттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін нұсқаулар, тұтастай алғанда, биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттарға қолданылады. Дегенмен де, биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттар жоспарланатын жарамдылық мерзімі ішінде тұрақтылығын растауға бағытталған сынақтар бағдарламасын жасау кезінде бірқатар сипаттамалары бойынша ерекшеленетінін ескеру қажет. Белсенді фармацевтикалық субстанциялары, әдетте, ақуыздар және/немесе полипептидтер болып табылатын дәрілік препараттар үшін молекулалық конформацияны, демек биологиялық белсенділікті қолдау молекулалардағы ковалентті емес байланыстарға да, ковалентті байланыстарға тәуелді. Бұл препараттар қоршаған факторларға, мысалы, температуралық өзгерістерге, тотығуға, жарықтың әсеріне, ортаның иондық құрамына және мехникалық әсерлерге әсіресе сезімтал. Олардың биологиялық белсенділігін сақтау және деградациялануын болғызбау үшін сақтаудың қатаң шарттарын орындау қажет.
Тұрақтылықты бағалау үшін күрделі талдамалық әдістемелер талап етілуі мүмкін. Биологиялық белсенділігін сынау (егер оларды жүргізу мүмкін болса) негізгі тұрақтылықты зерттеудің бір бөлігі болуға тиіс. Тұрақтылықты бағалау бағдарламасы, егер зерттелетін препараттың тазалығы мен молекулалық сипаттамасы осы әдістерді пайдалануға мүмкіндік беретін болса, молекулалық мәнді талдаудың тиісті физикалық-химиялық, биохимиялық және иммундық-химиялық әдістерін, сондай-ақ деградациялану өнімдерін сандық тұрғыдан айқындау әдістерін қамтуға тиіс.
Осы көрсетілгендердің барлығын ескере отырып, өтініш беруші биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттың тұрақтылығы бойынша қоршаған ортаның әртүрлі жағдайларын ескеретін, белсенділікке, тазалыққа және сапаға әсер ете алатын тиісті деректерді алуға тиіс. Белсенді фармацевтикалық субстанцияның да, дәрілік препараттың да мәлімделген жарамдылық мерзімін растайтын негізгі деректер нақты уақытта және нақты жағдайларда тұрақтылықты ұзақ мерзімді зерттеуге (табиғи сақтау зерттеулеріне) негізделуі тиіс. Осылайша, табиғи сақтаудың тиісті бағдарламасын әзірлеу дәрілік препаратты сәтті әзірлеудің маңызды сыни кезеңі болып табылады. Осы тараудың міндеті – өтініш берушілерге тұрақтылықты зерттеу түрлері бойынша ұсыныстар беру, олардың нәтижелерін биологиялық дәрілік препараттардың тіркеу дерекнамасына қосқан жөн. Алынған мәліметтерді сараптау процесінде тұрақтылық жөніндегі бастапқы деректерді жаңартуға болады.
2. Қолданылу саласы
Осы тарауда баяндалған ережелер жақсы сипатталған ақуыздар мен полипептидтерге, олардың туындыларына және олар құрамына кіретін препараттарға қолданылады. Мұндай ақуыздар мен полипептидтер тіндерден, ағзаның сұйықтықты орталарынан, жасушалар өсінділерінен бөлінуге немесе рекомбинантты ДНК технологиясы пайдаланыла отырып, өндірілуге тиіс. Осылайша, бұл тарауда жақсы сипатталған ақуыздардан немесе полипептидтерден тұратын цитокиндер (интерферондар, интерлейкиндер, колония ширатушы факторлар, ісік некрозы факторы), эритропоэтиндер, плазминоген активаторлары, қанның қоюлануының плазмалық факторлары, өсу гормондары мен өсу факторлары, инсулиндер, моноклонды антиденелер және вакциналар сияқты биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың тұрақтылығын зерттеу нәтижелерін ұсыну және деректерін алу сипатталады. Бұған қоса, төменде берілген талаптар дәрілік препараттардың басқа да типтеріне, мысалы егер бұл осы Қағидалардың тиісті тарауларында немесе Одақтың құқығына кіретін актілерде көрсетілген болса, дәстүрлі вакциналарға қолданылуы мүмкін. Осы тараудың ұсынымдары антибиотиктерге, аллергендер экстрактілеріне, гепариндерге, дәрумендерге, жаңа алынған қанға немесе қанның жасушалық компоненттеріне қолданылмайды.
3. Терминология
Осы тараудың мақсаттары үшін дәрілік препараттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін және Одақтың құқығына кіретін актілерде белгіленген мәндерде пайдаланылатын ұғымдар (терминдер) пайдаланылады. Биотехнологиялық (биологиялық) препараттарды өндірушілер дәстүрлі терминологияны да пайдаланатындықтан, жақшаларда тиісті дәстүрлі терминдер келтірілген.
4. Серияларды таңдау
4.1. Белсенді фармацевтикалық субстанция (буып-түйілмеген материал)
Қажет болған кезде, жасалғаннан кейін дәрілік нысандарды дайындағанға дейін және өндірістің қорытынды кезеңдерінде буып-түйілмеген материалдарды сақтау кем дегенде 3 серияның тұрақтылығы туралы деректер ұсынуды талап етеді, оларды өндіру және сақтау шарттары өнеркәсіп масштабының шарттарын көрсетеді. 6 айдан астам сақтау қажет болған кезде бастапқы тіркеу дерекнамасына ұзақтығы кемінде 6 ай болатын тұрақтылықты сынау нәтижелерін қосу қажет. Сақтау мерзімі 6 айдан кем белсенді фармацевтикалық субстанциялар үшін тіркеу дерекнамасын бастапқы берген кездегі тұрақтылық жөніндегі деректердің ең аз көлемі жеке-дара тәртіппен айқындалады. Тіркеу дерекнамасын берген кезде ферменттеу мен тазарту масштабы азайтылып өндірілген белсенді фармацевтикалық субстанцияның тәжірибелік-өнеркәсіптік сериялары бойынша деректер ұсынуға жол беріледі, бұл ретте өтініш беруші тұрақтылықты ұзақ мерзімді бағалау бағдарламасына тіркеу куәлігін алғаннан кейін өнеркәсіптік масштабтағы бастапқы 3 серияны қосу туралы міндеттемені өз мойнына алуға тиіс.
Тұрақтылықты зерделеу бағдарламасына арналған белсенді фармацевтикалық субстанция серияларының сапасы клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде зерделенген материалдың сапасын,
сондай-ақ өнеркәсіптік масштабта өндірілетін материалдың сапасын көрсетуге тиіс. Бұған қоса, тәжірибелік-өнеркәсіптік өндіріс шеңберінде алынған белсенді фармацевтикалық субстанция (буып-түйілмеген материал) өнеркәсіптік масштаб шарттарын көрсететін процесс пен сақтау шарттары пайдаланыла отырып өндірілуге тиіс. Тұрақтылықты зерделеу бағдарламасына қосылған белсенді фармацевтикалық субстанция контейнерлерде (қаптамада) сақталуға тиіс, олар қасиеттері жағынан өнеркәсіптік өндіру кезінде сақтау үшін пайдаланылатын контейнерлерге (қаптамаға) сәйкес келеді. Белсенді фармацевтикалық субстанцияның тұрақтылығын зерделеу кезінде, егер контейнерлер ұқсас материалдан және өнеркәсіптік өндірісте пайдаланылатын «контейнер – тығындап жабу» жүйесінің көмегімен өндірілген болса, көлемі шағын контейнерлерді пайдалануға жол беріледі.
4.2. Аралық өнімдер
Биотехнологиялық (биологиялық) препараттарды өндіру процесінде белгілі бір аралық өнімдердің сапасы мен олардың сапасын бақылау дәрілік препарат алу үшін сыни маңызды болуы мүмкін. Тұтастай алғанда, өндіруші аралық өнімдерді сәйкестендіруге және әзірленген процесс шеңберінде олардың тұрақтылығын қамтамасыз ететін меншікті критерийлер мен өндірістік шектеулерді әзірлеуге тиіс. Тәжірибелік-өнеркәсіптік масштабта алынған деректерді пайдалануға жол берілмейтініне қарамастан, өндіруші алынған нәтижелерді өнеркәсіптік масштабта экстраполяциялау мүмкіндігін растауға тиіс.
4.3. Дәрілік препарат (бастапқы қаптамадағы дайын дәрілік нысан)
Өнеркәсіптік масштабта өнірілетін препаратқа қасиеттері бойынша сәйкес келетін, бастапқы қаптамадағы дәрілік препараттың кем дегенде 3 сериясы бойынша тұрақтылық жөніндегі деректерді ұсынған жөн. Тұрақтылықты зертеу үшін іріктелген, бастапқы қаптамадағы дәрілік препараттың серияларын мүмкіндігінше белсенді фармацевтикалық субстанцияның әртүрлі серияларынан өндіру қажет. Егер тіркеу кезінде мәлімделген жарамдылық мерзімі 6 айдан асса, тіркеу дерекнамасына кем дегенде 6 ай ішіндегі тұрақтылықты зерттеу нәтижелерін қосу қажет. Жарамдылық мерзімі 6 айдан аз дәрілік препараттар үшін тіркеу дерекнамасына бастапқы берген кезде тұрақтылық жөніндегі деректердің ең аз көлемі жеке-дара тәртіппен айқындалады. Дәрілік препараттың жарамдылық мерзімінің өту күні тіркеу дерекнамасында қамтылатын нақты мәліметтер негізінде белгіленетін болады. Препараттың жарамдылық мерзімі нақты уақытта және нақты температурада жүргізілген зерттеулер негізінде белгіленетіндіктен, сараптау процесінде тұрақтылық жөніндегі бастапқы деректерді жаңартып отырған жөн. Тұрақтылықты зертетуге қосылған, бастапқы қаптамадағы препараттың сапасы клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде зерделенген материалдың сапасына сәйкес келуге тиіс. Тіркеу дерекнамасын берген кезде тәжірибелік-өнеркәсіптік масштабтарда алынған дәрілік препараттың сериялары бойынша деректер ұсынылуы мүмкін, бұл ретте, өтініш беруші өз мойнына тіркеу дерекнамасын алғаннан кейін өнеркәсіптік масштабтағы бастапқы 3 серияның тұрақтылығын ұзақ мерзімді зерделеу бағдарламасын орындау жөнінде міндеттеме алуға тиіс. Егер препараттың жарамдылық мерзімін анықтау үшін тәжірибелік-өнеркәсіптік сериялардың нәтижелері ұсынылса және өнеркәсіптік масштабта өндірілген препарат тәжірибелік-өнеркәсіптік серияларды сақтау нәтижелері бойынша жасалған ұзақ мерзімді тұрақтылыққа арналған өзіндік ерекшеліктерге сай келмесе немесе клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде зерделенген материалдың қасиеттерін көрсетпесе, өтініш беруші одан арғы тактиканы анықтау мақсатында бұл жөнінде уәкілетті органдарды хабардар етуге тиіс.
4.4. Сынамаларды іріктеу
Егер бір препарат номиналды көлемі (мысалы, 1 мл, 2 мл немесе 10 мл), дозалануы (мысалы, 10, 20 және 50 ДБ) немесе массасы (мысалы, 1 мг, 2 мг немесе 5 мг) бойынша ерекшеленетін серияларда өткізілетін болса, тұрақтылықты бағалау бағдарламасына қосуға арналған сынамалар матрицалық әдіс негізінде және (немесе) соңғы варианттарды зерттеуде (брекетинг) таңдалуы мүмкін.
Матрицалық әдіс – тұрақтылықты зерделеудің статистикалық жоспары, онда уақыттың белгілі бір кезінде сынауға жататын факторлардың барлық комбинациясы сынамаларының жалпы санынан шағын топ қана зерттелетін болады. Сынақ жүргізілетін сынамалардың тұрақтылығы барлық сынаманың тұрақтылығын көрсететіндігі тиісті түрде негізделсе ғана оны пайдалануға жол беріледі. Сол бір препараттың сынамаларындағы айырмашылықтарға, мысалы әртүрлі серияларды, дозалануды, «контейнер – тығындап жабудың» бір жүйесінің мөлшерлерін және мүмкін болса, контейнер – тығындап жабу» жүйесінің материалдарын қамту жатады. Егер бірдей жағдайлардағы сериялардың ұқсастығы негізделмесе, айырмашылықтары тұрақтылыққа, мысалы, әртүрлі дозалау мен контейнерлерге әсер етуі мүмкін сынамаларға матрицалық әдісті қолдануға жол берілмейді.
Егер үш және одан да көп номиналдық көлемге бірдей дозалау және сондай «контейнер – тығындап жабу» жүйесі пайдаланылатын болса, өндіруші бағдарламаға контейнердің ең кішкентай және ең үлкен мөлшерлерін қосуға, яғни соңғы варианттарға зерттеу жүргізуге құқылы. Соңғы варианттарды зерттеу жоспарында соңғы варианттардың тұрақтылығы аралық варианттардың тұрақтылығын көрсететіндігі көзделеді. Кейбір жағдайларда алынған деректердің барлық сынаманың қасиеттерін көрсететіндігін растайтын деректерді ұсыну қажет.
5. Тұрақтылық туралы куәландыратын бейін
Биотехнологиялық (биологиялық) құралдың тұрақтылығын көрсететін көрсеткіштердің әмбебап әдістемесі немесе әмбебап тізбесі жоқ. Осыған байланысты, өндіруші препараттың төлнұсқалығындағы, тазалығындағы және белсенділігіндегі өзгерістерді байқауды қамтамасыз ететін тұрақтылық көрсеткіштерінің тізбесін әзірлеуге тиіс.
Тіркеу дерекнамасын берген кезде өтініш берушілерде тұрақтылық туралы куәландыратын, бейінді құрайтын валидациялық әдістер және сараптама жүргізу мақсаттарына арналған деректер болуға тиіс. Сынақтар тізбесі препараттың қасиетіне байланысты. Төменде сипатталған тізбе түбегейлі емес, ол препараттың тұрақтылығын тиісінше растау мақсатында құжаттау қажет болатын препараттың сипаттамаларын көрсетеді.
5.1. Хаттама
Тіркеуге арналған дерекнаманың құрамына белсенді фармацевтикалық субстанцияның да, дәрілік препараттың да тұрақтылығын зерделеудің егжей-тегжейлі хаттамасын қосу қажет. Осы хаттаманың негізінде сақтау шарттары мен жарамдылық мерзімі белгіленетін болады. Хаттамада тиісті түрде жасалған өзіндік ерекшеліктер мен сынақтар интервалдарын қоса алғанда, бүкіл ұсынылатын жарамдылық мерзімі ішінде биотехнологиялық (биологиялық) препараттың тұрақтылығын растайтын барлық қажетті ақпарат қамтылуға тиіс. Құжаттаманы дайындау кезінде қолдану жөн болатын статистикалық әдістер дәрілік заттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін және Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарына сәйкес келуге тиіс.
5.2. Белсенділік
Егер дәрілік препаратты көзделіп отырған қолдану сипатталған және айқындалатын биологиялық белсенділікке байланысты болса, белсенділікті сынау тұрақтылықты зертетудің бір бөлігі болуға тиіс. Осы тарауда көрсетілген өнімдердің тұрақтылығын сынау мақсатында белсенділік деп препараттың жоспарланған әсерді көрсете алудағы белгілі бір қабілеті немесе қасиеті түсініледі. Сынақ препараттың кейбір сапа көрсеткіштерін өлшеуге негізделген және тиісті сандық әдіспен айқындалады. Тұтастай алғанда, әртүрлі зертханаларда сыналған биотехнологиялық (биологиялық) препараттардың белсенділігі, егер ол тиісті стандартты материал бойынша нормаланса, салыстырылуы мүмкін. Осы мақсатта әдістемеге тиісті ұлттық немесе халықаралық стандартты материал бойынша тікелей немесе жанама калибрленген стандартты материалды қосу қажет.
Белсенділікті сынауды тұрақтылықты зерттеу хаттамасында көрсетілген белгілі бір интервалдар арқылы жүргізу, ал нәтижелерін мүмкіндігінше ұлттық немесе халықаралық стандарт бойынша калибрленген биологиялық белсенділік бірліктерінде ұсыну қажет. Егер ұлттық және халықаралық стандартты үлгілер болмаса, зерттеу нәтижелерін жақсы сипатталған стандартты материалды пайдалана отырып, дербес әзірленген бірліктерде көрсетуге жол беріледі.
Кейбір биотехнологиялық (биологиялық) препараттардың белсенділігі басқа қосындылармен белсенді фармацевтикалық субстанциялардың конъюгациясына немесе адъювантпен байланысуына тәуелді. Конъюгат немесе адъювант ретінде пайдаланылатын жеткізгіштен белсенді фармацевтикалық субстанциялардың диссоциациясын нақты температурада нақты уақыттағы зерттеулерде зерделеу (тасымалдау шарттарын қоса алғанда) қажет. Мұндай препараттардың тұрақтылығын бағалау қиынға түседі, өйткені кейбір жағдайларда, биологиялық белсенділікке және физикалық-химиялық қасиеттерді белгілеу үшін in vitro сынақтары оралымсыз немесе олардың нәтижелері нақты болмайды. Іn vitro сынақтарының кемшіліктерін жою мақсатында тиісті стратегияларды әзірлеу (мысалы, конъюгацияға (байланысуға) дейін өнімді сынау, басқа қосындылармен байланыстан белсенді фармацевтикалық субстанцияның босауын зерттеу, in vivo зерттеулері) немесе лайықты суррогаттық сынақты пайдалану қажет.
5.3. Тазалықтың және молекулалық қасиеттердің сипаттамалары
Осы тарауда сипатталған препараттардың тұрақтылығын сынау мақсатында, тазалық – салыстырмалы ұғым. Гликозилдеудің, аминсіздендірудің және басқа да гетерогендіктің әсерін ескере отырып, биотехнологиялық (биологиялық) препараттың абсолютті тазалығын айқындау аса күрделі. Осыған байланысты, биотехнологиялық (биологиялық) препараттың тазалығын, әдетте, кемінде екі әдістеменің көмегімен айқындау қажет. Тазалықтың алынатын мәні таңдалған әдіске байланысты. Тазалықты сынау кезіндегі тұрақтылықты сынау мақсатында, деградациялану өнімдерін байқау әдістерінде сапаны растауды негіздеу қажет.
Мүмкіндігінше, тазалық дәрежесі туралы, сондай-ақ тұрақтылықты зерттеуге қосылған биотехнологиялық (биологиялық) препараттағы жекелеген деградациялану өнімдерінің құрамы және олардың жиынтығы туралы есептерді құжаттау және ұсыну қажет. Деградациялану өнімдерінің шекті жол берілетін құрамын клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған белсенді фармацевтикалық субстанцияның және дәрілік препарат серияларының талдамалық бейіні негізінде қалыптастыру қажет.
Тиісті физикалық-химиялық, биохимиялық және иммундық-химиялық талдамалық әдіснаманы пайдалана отырып, белсенді фармацевтикалық субстанцияның және (немесе) дәрілік препараттың қасиетін (мысалы, молекулалық массасын, зарядын, гидрофобтығын) жан-жақты сипаттау, сондай-ақ сақтау кезінде аминсіздендіру, тотығу, сульфоксидтеу, агрегаттау немесе ферменттеу салдарынан деградациялануға байланысты өзгерістерді нақты анықтау қажет. Электрофорез, (натрий додецилсульфаты бар полиакриламидті гельдегі (НДС-ПААГ) электрофорез, иммундық электрофорез, вестерн-блот, изоэлектрлік фокустау), рұқсат беру қабілеті жоғары хроматография (мысалы, айналмалы-фазалық хроматография, гель-фильтрлеу, иондық алмасу, аффиндік хроматография) және пептидті карталау осындай әдістерге мысал болып табылады.
Егер табиғи, жеделдетілген сақтау және (немесе) тұрақтылықты күйзелістік зерттеу нәтижелері бойынша деградациялану өнімінің қалыптасуы туралы куәландыратын маңызды сапалық немесе сандық өзгерістер байқалатын болса, оның ықтимал қауіптілігін талдаған жөн. Сонымен қатар, табиғи сақтау бағдарламасы шеңберінде деградациялану өнімдерінің сипаттамаларын белгілеу және оларды сандық тұрғыдан айқындау қажеттігін бағалаған жөн. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде пайдаланылған материалдағы деградациялану өнімдерінің құрамын ескере отырып, жол берілетін шектерді негіздеу және ұсыну қажет.
Қасиеттерін тиісті түрде сипаттау мүмкін емес заттарға қатысты және стандартты талдамалық әдістердің көмегімен тазалығын айқындау мүмкін емес дәрілік препараттарға қатысты өтініш беруші баламалы талдамалық әдістемелерді ұсынуға және оларды негіздеуге міндетті.
5.4. Препараттардың басқа да сипаттамалары
Соңғы бастапқы қаптамадағы дәрілік препараттың мынадай сипаттамаларын (биотехнологиялық (биологиялық) препараттарға ғана тән болып табылмайтын) сынау нәтижелерін қадағалап отыру және ұсыну қажет, олар: сыртқы түрі (ерітіндінің (суспензияның) түсі және бұлыңғырлығы; ұнтақтардың түсі, консистенциясы және еру уақыты), ерітінділердегі немесе ұнтақтар мен лиофилизаторлар қалпына келтірілгеннен кейінгі көрінетін қосындылар, рН және ұнтақтар мен лиофилизаторлардың ылғалдылығы.
Ұсынылып отырған жарамдылық мерзімінің тым болмаса басында және соңында стерильділігін сынауды немесе баламалы сынақтарды (мысалы, «контейнер – тығындап жабу» жүйесінің бүтіндігін сынау) жүргізу қажет.
Дәрілік препараттың жарамдылық мерзімі ішінде қоспалар (мысалы, тұрақтандырғыштар, консерванттар) және басқа да қосалқы заттар деградацияға ұшырауы мүмкін. Егер тұрақтылықты алдын ала зерттеу нәтижелері бойынша дәрілік препараттың сапасына теріс әсер ететін реакция белгілері немесе материалдың деградациялануы байқалса, тұрақтылықты зерделеу бағдарламасы шеңберінде аталған көрсеткіштерді бақылау қажеттігі туындауы мүмкін.
«Контейнер – тығындап жабу» жүйесі өнімнің сапасына теріс әсер етуі мүмкін және егжей-тегжейлі бағалауды талап етеді (төменде көрсетілгендей).
6. Сақтау шарттары
6.1. Температура
Дайын биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың көпшілігі қатаң белгіленген температурада сақтауға жататындықтан, нақты температура кезінде нақты уақыттағы тұрақтылық зерттеулерінде сақтау шарттары осындай сақтау температурасымен шектелуі мүмкін.
6.2. Ылғалдылық
Биотехнологиялық (биологиялық) препараттар, әдетте, ылғалдан қорғайтын контейнерлерде шығарылады. Осыған байланысты, егер ұсынылатын контейнердің (және сақтау шартының) жоғары және төмен ылғалдылықтан жеткілікті дәрежеде қорғауды қамтамасыз ететіні расталса, әртүрлі салыстырмалы ылғалдылық кезінде тұрақтылықты зерделеу, әдетте, талап етілмейді. Егер ылғалға төзімді контейнерлер пайдаланылмайтын болса, тұрақтылық бойынша тиісті деректерді ұсыну қажет.
6.3. Жеделдетілген және стресс-жағдайлар
Жарамдылық мерзімін нақты уақытта нақты температура жағдайында зерттеу негізінде айқындау қажет. Сонымен бірге, табандылықпен жеделдетілген және стресс-жағдайларда белсенді фармацевтикалық субстанцияларға және дәрілік препаратқа тексеру жүргізу ұсынылады. Жарамдылық мерзімін айқындау кезінде жеделдетілген сақтау нәтижелері жарамдылық мерзімінің өткен күнін белгілеу үшін бағалы қосымша деректердің көзі ретінде болуы мүмкін, белсенді фармацевтикалық субстанцияларды және дәрілік препаратты деградациялау бағдарын белгілеуге мүмкіндік беретін деректерді тұрақтылық пен көлемін зерделеу бағдарламасында пайдалану үшін талдамалық әдістемелерді валидациялауда одан әрі әзірлеу (мысалы, құрамын (формуляциялар) өзгерту, ірілендіру секілді өндіріс процесінің ұсынылған өзгерістерін алдын ала бағалау), жәрдемдесу мақсаттары үшін тұрақтылық бойынша деректердің көзі болады. Стресс-жағдайлардағы зерттеулер дәрілік препаратқа сақтау үшін ұсынылатындардан өзгеше кездейсоқ жағдайлар қаншалықты зиянды ықпал ететінін (мысалы тасымалдау кезінде), сондай-ақ препараттың тұрақтылығын ең жоғары түрде бейнелейтін белгілі бір сыналған сапа көрсеткіштерін табуды анықтауға мүмкіндік береді. Экстремалды жағдайларға орналастырылған белсенді фармацевтикалық субстанцияларды және дәрілік препаратты сынау деградация механизмдерінің табылуына ықпал етуі мүмкін; егер осындайлар байқалып жатса, онда ұсынылып отырған жағдайларда мүмкін болатын өзгерістерді сақтау кезінде бақылауды жүзеге асыру қажет. Одақ құқығына кіретін және дәрілік заттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін актілерде жеделдетілген және стресс-жағдайларды зерттеуге қойылатын талаптар сипатталғанына қарамастан, өтініш беруші олардың биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттар үшін сәйкес келмейтінін ескеруі қажет. Осыған байланысты шарттарды жеке-дара тәртіппен әбден таңдап алу қажет.
6.4. Жарық
Өтініш берушілер сынақтарды жүргізу бойынша ұсынымдарды алу үшін тиісті уәкілетті органдарға жеке-дара тәртіппен жүгінуі қажет.
6.5. «Контейнер – тығындап жабу» жүйесі
Биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың «контейнер – тығындап жабу» жүйесімен өзара әрекеттесуіне байланысты оның сапасының өзгеруі мүмкін. Сұйық дәрілік препараттар үшін мұндай өзара әрекеттесу жоққа шығарылмайтындықтан (дәнекерленген ампулаларды қоспағанда), дәрілік препараттың сапасына тығындап жабудың әсер етуін айқындау мақсатында тұрақтылығын зерттеуде төңкерілген немесе көлденең жағдайда (яғни тығынмен байланысқа түсіріп), сондай-ақ тік жағдайда орналастырып сынау қажет. «Контейнер – тығындап жабу» жүйесінің барлық ықтимал комбинациялары үшін Одақ нарығына шығару болжанатын деректерді беру қажет.
Бір мәрте пайдалануға арналған әдеттегі құтылар үшін қажетті стандартты деректерге қосымша өтініш беруші ішінде бірнеше доза бар құты бірнеше мәрте енгізіп-шығару жағдайларына төтеп беріп, контейнерлердегі, тығындардағы және (немесе) қосымша парақтардағы қолдану жөніндегі нұсқаулықтарда көрсетілген ең жоғары мерзімге дәрілік препараттың толық белсенділігін, тазалығы мен сапасын сақтауды қамтамасыз ететінін растауға тиіс. Дәрілік препарат туралы мұндай ақпарат Комиссия бекітетін Одақтың дәрілік заттарды медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулығына қойылатын талаптарға және медициналық қолдануға арналған дәрілік препараттың жалпы сипаттамасына сәйкес келуі тиіс.
6.6. Қалпына келтірілген лиофилизацияланған
дәрілік препараттың тұрақтылығы
Лиофилизацияланған дәрілік препараттардың контейнерлердегі, тығындардағы және (немесе) қосымша парақтардағы қолдану жөніндегі нұсқаулықтарда көрсетілген шарттарда және сонда көрсетілген ең көп кезеңде қалпына келтірілгеннен кейінгі тұрақтылығын растау қажет. Дәрілік препарат туралы мұндай ақпарат Одақтың дәрілік заттарды медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулығына қойылатын талаптарға және медициналық қолдануға арналған дәрілік препараттың жалпы сипаттамасына сәйкес келуі тиіс.
7. Сынау жиілігі
Биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың жарамдылық мерзімі бірнеше күннен бастап бірнеше жылға дейінгіні құрайды. Осыған байланысты, биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың барлық түрлері үшін әділ болатындай тұрақтылықты зерттеудің ұзақтығы мен сынаулар жиілігі жөнінде әмбебап ұсынымдар жасау қиын. Дегенмен, сирек ауытқуларды қоспағанда, мақұлданған және әлеуетті болашақ дәрілік препараттардың жарамдылық мерзімдері жарты жылдан бастап 5 жылға дейінгі диапазонда болады. Сондықтан төменде көрсетілген принциптер осы диапазонға сыятын жарамдылық мерзімдеріне бағдарланған. Бұл тәсілде биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттар деградациясының ұзақ мерзімді сақтаудың түрлі аралықтарында бірдей факторлардың әсерімен өту фактісі ескерілген.
Егер ұсынылатын жарамдылық мерзімі 1 жылдан аз болса, нақты жағдайлардағы тұрақтылықты зерттеуді алғашқы 3 айда ай сайын, одан кейін әр 3 ай сайын жүргізу қажет.
Егер ұсынылатын жарамдылық мерзімі 1 жылдан көп болса, онда зерттеуді алғашқы жылы әр 3 айда, екінші жылы әр 6 айда, одан кейін жыл сайын жүргізу қажет.
Сынақтардың жоғарыда көрсетілген аралықтары тіркеу алдындағы кезеңге лайықты екеніне қарамастан, талап етілетін тұрақтылықты растайтын деректер бар болса, тіркеу куәлігін алғаннан кейін сынақтардың жиілігін қысқартуға рұқсат етіледі. Егер дәрілік препараттың тұрақтылығы төмендемейтіні деректермен расталса, өтініш берушіге тіркеуден кейінгі ұзақ мерзімді зерттеулер шеңберінде сынаулардың белгілі бір аралықтарын (мысалы, 9 ай мерзімде) алып тастауды негіздейтін хаттаманы беру ұсынылады.
8. Өзіндік ерекшеліктер
Сақтау кезінде биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың белсенділігі айтарлықтай төмендеуі, физикалық-химиялық өзгерістерге немесе деградацияға ұшырауы мүмкін екеніне қарамастан, халықаралық және ұлттық қағидаларда қамтылған шығаруға және жарамдылық (айналыс) мерзімінің аяқталуына арналған әртүрлі өзіндік ерекшеліктерді жасау жөніндегі ұсынымдар жеткіліксіз. Биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттардың жекелеген түрлері мен топтары үшін ұсынылған жарамдылық мерзімінің шеңберінде белсенділігінің барынша рұқсат етілген төмендеуі, шекті физикалық-химиялық өзгерістері немесе деградациялануы бойынша ұсынымдар жасалмаған, сондықтан олар жеке-дара тәртіппен қаралады. Әр өнім ұсынылатын бүкіл жарамдылық мерзімі бойында қауіпсіздік, тазалық және белсенділік үшін белгіленген шектерде өздерінің өзіндік ерекшеліктеріне сәйкес келуге тиіс. Көрсетілген өзіндік ерекшеліктер мен шектерді қажетті статистикалық әдістерді пайдалана отырып, барлық қолжетімді ақпараттың негізінде белгілеу қажет. Шығаруға және жарамдылық (айналыс) мерзімінің аяқталуына арналған түрлі өзіндік ерекшеліктерді пайдалана отырып, Одақ құқығына кіретін және дәрілік заттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін актілердің талаптарында көрсетілгендей клиникалық қасиеттері төмендемейтінін растайтын деректердің жеткілікті көлемін негіздеу қажет.
9. Препарат туралы ақпарат
Биотехнологиялық (биологиялық) белсенді фармацевтикалық субстанциялар мен дәрілік препараттардың көпшілігін қатаң берілген температураларда сақтау ұсынылады. Арнайы нұсқауларды, әсіресе, тоңазытуға төзбейтін белсенді фармацевтикалық субстанциялар мен дәрілік препараттар үшін қарастыру қажет. Мұндай шарттарды және тиісті жағдайларда жарықтан және (немесе) ылғалдан сақтау жөніндегі ұсынымдарды контейнерлерде, қаптамаларда және (немесе) медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтарда (қосымша парақшада) көрсету қажет. Препарат туралы мұндай ақпарат Комиссия бекітетін дәрілік заттарды медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулыққа қойылатын талаптарға және медициналық қолдануға арналған дәрілік препараттың жалпы сипаттамасына сәйкес келуі тиіс.
10. Анықтамалар
Осы тараудың мақсаттары үшін төмендегіні білдіретін мынадай ұғымдар (терминдер) пайдаланылады:
«конъюгат» – дәрілік препараттың тиімділігі мен тұрақтылығын жақсарту мақсатында тасымалдауышпен (мысалы, ақуыз, пептид немесе бейорганикалық минерал) байланысты ковалентті немесе ковалентті емес белсенді фармацевтикалық субстанциядан (мысалы, пептид немесе көмірсу) тұрады;
«тәжірибелік-өнеркәсіптік өндіріс» – өнеркәсіптік өндіріс кезінде толық бейнелейтін және осыны қайталайтын процедуралардың көмегімен белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты өндіру. Өндіріс, ауқымын қоспағанда жасушаларды өсіру, жинау мен тазарту әдістері сәйкес келуі тиіс;
«қоспа» – белсенді фармацевтикалық субстанция, дәрілік препараттың қосалқы заты немесе өзге де қоспасы болып табылмайтын белсенді фармацевтикалық субстанция немесе дәрілік препараттың кез келген компоненті;
«деградация өнімі» – уақыт өте келе белсенді фармацевтикалық субстанцияның өзгеруі салдарынан түзілетін молекула. Осы тарауда көрсетілген препараттардың тұрақтылығын сынау мақсатында осындай өзгерістер өңдеу немесе сақтау салдарынан (мысалы, аминсіздендіру, қышқылдану, агрегация немесе протеолиз кезінде) туындауы мүмкін. Биотехнологиялық (биологиялық) препараттардың кейбір деградацияланған өнімдері белсенді болуы мүмкін;
«аралық өнім» – биотехнологиялық (биологиялық) препаратқа қатысты өндіріс процесі барысында алынатын материал, ол белсенді фармацевтикалық субстанция немесе дәрілік препарат болып табылмайды, бірақ оның өндірісі белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты сәтті алу үшін қажет. Аралық өнім тұтастай алғанда сандық тұрғыдан айқындауа икемді болады және ол үшін өндірістік процесс жалғасқанға дейін өндірістің бұрынғы сатысының табыстылығын айқындауға мүмкіндік беретін өзіндік ерекшелік әзірленеді. Оларға одан әрі молекулалық модификацияға ұшырауы мүмкін немесе одан әрі өңдегенге дейін белгілі бір уақыт ішінде сақталуы мүмкінматериалдар жатады;
«өнеркәсіптік өндіріс» – ауқымдағы, әдетте, Одақ нарығына шығарылатын дәрілік препаратты өндіруге арналған жабдықтардағы өндіріс.
9.1-тарау. Өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде биотехнологиялық (биологиялық) препараттардың сапа
көрсеткіштерін салыстыру
1. Кіріспе
1.1. Мақсаттар
Осы тарауда дәрілік препараттың әрекет ететін заты немесе дайын нысаны алынатын өндірістік процеске (өңдеудің сыни параметрлеріне және осылайша, сапасына әсерін тигізуі мүмкін өндірістік процесс, өндірістік қуаттар (үй-жайлар) мен жабдықтар болып түсінілетін) өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған биотехнологиялық (биологиялық) өнімдердің (аралық өнім, фармацевтикалық субстанция және дәрілік препарат болып түсінілетін) салыстырмалылығын бағалаудың негізгі принциптері берілген. Осы тарауда өндірістік процестің өзгерістері биотехнологиялық (биологиялық) өнімнің сапа, қауіпсіздік және тиімділік көрсеткіштеріне теріс әсерін тигізбейтінін растау үшін қажетті ақпарат жинау жөніндегі нұсқаулар қамтылған. Тарауда нақты талдамалық, клиникаға дейінгі және клиникалық стратегияларды жазылмаған, сапа мәселесіне басты назар аударылған.
1.2. Жалпы нұсқаулар
Биотехнологиялық (биологиялық) препаратты өндірушілер (соның ішінде тіркеу куәлігін ұстаушының (әзірлеушінің – егер дәрілік препарат тіркелмесе) атынан аралық өнімдерді, белсенді фармацевтикалық субстанцияны немесе дәрілік препаратты өндіруге келісімі бар үшінші тарап) әдетте, дәрілік препаратты әзірлеу процесінде және оны тіркегеннен кейін биотехнологиялық (биологиялық) өнімнің өндірістік процесіне өзгерістер енгізеді. Өндірістік процеске өзгерістер технологиялық процесті жетілдіру, өндірісті ауқымдандыру, өнімнің тұрақтылығын арттыру мақсатында және өндірістік процеске қойылатын реттеушілік талаптарды өзгерту кезінде енгізіледі. Өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде өндірушілер, әдетте, сапаның тиісті көрсеткіштерін бағалауға және енгізілетін өзгерістердің өнімнің қауіпсіздігі мен тиімділігінің көрсеткіштеріне теріс әсер етпейтінін растауға тиіс. Егер салыстырмалылықты зерттеу нәтижелері жақсартылған сапаның тиімділікті және (немесе) қауіпсіздікті барынша арттыруға әкелетінін куәландырса, препарат өзгертілгенге дейін және одан кейін салыстыруға келмейтін болуы мүмкін, алайда мұндай нәтижелер қолайлы ретінде қаралуы мүмкін. Өндірушілерге бұл жағдайда, уәкілетті органға (ұйымға) консультация үшін жүгінуге ұсыным жасалады. Зерттеулер деректері негізінде растаушы клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу қажеттігі туралы қорытынды жасалады.
1.3. Қолданылу аясы
Осы тарау осы Қағидалардың басқа тарауларымен өзара байланысты және мыналарға:
өндірістік процеске өзгерістер енгізуге дейін және одан кейін өнімді салыстыруды,
өнімнің технологиялық процесін өзгертуге байланысты сапа көрсеткіштері бойынша айырмашылықтардың өнімнің тиімділігі мен қауіпсіздігі көрсеткіштеріне әсерін бағалауға арналған қосымша тәсілдердің сипаттамасын қамтиды.
Осы тарауда ұсынылған талаптар төменде көрсетілген барлық өнімдер мен процестерге қолданылады:
ақуыздар мен полипептидтер, олардың туындылары, сондай-ақ өздері компоненті болып табылатын өнімдер, мысалы конъюгаттар. Ақуыздар мен полипептидтер рекомбинанттық және рекомбинанттық емес экспрессиялайтын жүйелердің көмегімен алынуы мүмкін, талдамалық әдістемелердің тиісті жиынын пайдалана отырып, тазартуға және сипаттамаларын белгілеуге жақсы бейімделеді;
өзгерістерді бір өндіруші (келісімшарттық өндірушілерді қоса алғанда) жасаған өндірістік процесс, ол өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімді сынау нәтижелерін салыстыруды тікелей жүргізуі мүмкін;
әзірлеу процесіндегі өнімдер және тіркелген дәрілік препараттар.
Осы тарауда көрсетілген талаптар биологиялық дәрілік препараттардың басқа типтеріне, мысалы организм тіндерінен және сұйықтықтарынан бөлінген ақуыздарға немесе полипептидтерге қолданылады. Бұл ретте өндірушілерге мүше мемлекеттің уәкілетті органдарымен консультация жүргізу ұсынылады.
1.4. Негізгі принциптер
Салыстырмалылықты зерттеу мақсаты енгізілген өзгерістерге негізделген өнімге кез келген қолайсыз ықпалды анықтауға бағытталған тиісті деректерді жинау және талдау есебінен өзгертілген өндіру процесінен алынған өнімнің сапасын, қауіпсіздігі мен тиімділігін қамтамасыз ету болып табылады.
Салыстырмалылықты растаудың өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін өнім сапасы көрсеткіштерінің бірдейлігінен көрінуі міндетті емес, алайда олардың жоғары салыстырмалы болуға тиіс, ал ағымдағы білім дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне жағымсыз ықпалдың болмауын қамтамасыз ету мүмкіндігін жеткілікті түрде болжамдауды жүргізуге мүмкіндік беруі тиіс.
Салыстырмалылықты айқындау талдамалық және биологиялық сынақтар нәтижелеріне және кейбір жағдайларда клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулердің деректеріне негізделеді. Егер өндіруші талдамалық зерттеулер негізінде салыстырмалылықтың сенімді дәлелдемесін ұсынса, өзгерістер енгізілгеннен кейін алынған өнімге клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу талап етілмейді. Алайда егер қауіпсіздік пен тиімділіктің жекелеген сапа көрсеткіштеріне тәуелділігі белгіленбесе және өзгерістер енгізілгенге дейінгі және одан кейінгі өнімнің сапа көрсеткіштерінде айырмашылықтар анықталса, салыстырмалылықты растау бағдарламасына сапаны салыстырмалы сынақтардың, клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулердің жиынтығын енгізу қажет.
Өндірістік процесті өзгертуге ықпал етуді бағалау үшін өнім үшін барлық ықтимал салдарға талдау жүргізу қажет. Осы бағалауды ескере отырып, өзгертілген өнімнің жоғары салыстырмалылығын айқындау критерийін белгілеу қажет. Өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдерге қатысты барлық деректерді, соның ішінде сериялар сапасын дағдылы бақылау, өндірісішілік бақылау, өндіріс процесін валидациялау (бағалау), тұрақтылықтың сипаттамалары және оны бағалау (егер қолданылатын болса) нәтижелерін жинау және талдау жүргізіледі. Алдын ала айқындалған критерийлермен алынған нәтижелерді салыстыру өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдердің салыстырмалылығын объективті бағалау алуға мүмкіндік беруге тиіс.
Сапа көрсеткіштерін салыстырмалы бағалау нәтижелері мынадай тұжырымдардың бірін жасауға мүмкіндік береді:
өзгерістерге дейін және одан кейін алынған өнімдер сапа көрсеткіштері бойынша барынша салыстырмалы, яғни қауіпсіздік пен тиімділік бейініне теріс әсері көрінбейді;
өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдер барынша салыстырмалы, бірақ салыстыру үшін пайдаланылатын талдамалық әдістемелер өнімнің қауіпсіздігі мен тиімділігіне әсер етуі мүмкін айырмашылықтарды анықтау үшін жеткіліксіз. Түпкілікті тұжырым алу үшін өндіруші қосымша зерттеулер (мысалы, сапа көрсеткіштері бойынша қосымша бағалау) немесе клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу туралы мәселені қарауға тиіс;
өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдер өзара барынша салыстырмалы, алайда сапа көрсеткіштері бойынша олардың арасында түрлі айырмашылықтар анықталады. Бұл ретте осы айырмашылықтар өнімнің қауіпсіздігі мен тиімділігіне теріс әсер етпейтіні туралы негіздеме (жинақталған тәжірибенің, тиісті ақпарат пен деректердің негізінде) ұсынылды. Бұл жағдайда өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдер салыстырмалы болады;
өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдер өзара салыстырмалы, бірақ сапа көрсеткіштері бойынша олардың арасында кейбір айырмашылықтар анықталды және тиімділік пен қауіпсіздік бейініне өзгерістердің қолайсыз әсері туралы қауіп бар. Бұл жағдайда сапа көрсеткіштері бойынша қосымша ақпарат жинау салыстырмалылық туралы оң қорытынды алуға мүмкіндік бермейді. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу туралы мәселені қарау қажет;
зерттелетін өнімдердің сапа көрсеткіштері айтарлықтай ерекшеленеді, бұл өзгерістер енгізілгенге дейінгі және одан кейінгі өнімдерді жоғары салыстырмалы ретінде тануға мүмкіндік бермейді. Осы тарауда жазылған талаптар мұндай жағдайларға қолданылмайды.
2. Негізгі талаптар
2.1. Салыстырмалылықты зерттеу принциптері
Салыстырмалылықты зерттеудің негізгі мақсаты сапа көрсеткіштері, қауіпсіздік және тиімділік бойынша өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдердің жоғары салыстырмалылығын растау болып табылады. Осы мақсатқа қол жеткізу үшін өнім сапа көрсеткіштерінің өзгерістерін анықтау үшін мейлінше лайықты болып табылатын процесс сатысында зерделенуге тиіс. Сондықтан өндірістің түрлі сатыларында зерттеулер жүргізу талап етілуі мүмкін. Мысалы, егер өзгеріс белсенді фармацевтикалық субстанцияны өндіру процесін қозғаса және дәрілік препараттың сапасына ықпал етуі мүмкін болса, салыстырмалылықты бағалау үшін белсенді фармацевтикалық субстанция туралы, сондай-ақ дәрілік препарат туралы деректерді жинау орынды болады. Салыстырмалылық сапа көрсеткіштерін сынау (шектеулі немесе толық) негізінде белгіленуі мүмкін, бірақ кей кезде салыстырмалылықты қосымша байланыстырушы зерттеулер талап етілуі мүмкін. Салыстырмалылықты зерттеу көлемі мынадай факторларға байланысты:
өзгерістер енгізілген өндіру сатысы;
енгізілген өзгерістердің өнімнің зерделену дәрежесі мен күрделілігі ескеріле отырып, тазалыққа, физикалық-химиялық және биологиялық қасиеттерге ықтимал әсері (мысалы, қоспалар, тектес қосындылар);
сипаттамалардың ықтимал өзгерістерін табуға мүмкіндік беретін талдамалық әдістемелердің қолжетімділігі және осы зерттеулердің нәтижелері;
клиникаға дейінгі және клиникалық тәжірибені негізге ала отырып, сапа көрсеткіштері, қауіпсіздік пен тиімділік арасындағы тәуелділік.
Салыстырмалылықты бағалау үшін мынадай деректерге талдау жүргізу қажет (тізбе түбегейлі болып табылмайды):
өнімнің сапа көрсеткіштері бойынша сипттамаларын белгілеу кезінде алынған физикалық-химиялық қасиеттер;
түрлі өндіру сатысында алынған сынамаларды талдау нәтижелері (аралық өнім, белсенді фармацевтикалық субстанция, дәрілік препарат);
тұрақтылық жөніндегі деректердің, соның ішінде өнімнің бүлінуі жолдары арасындағы ықтимал айырмашылықтарды, соның салдары ретінде тектес қосындылар мен тектес қоспалар арасындағы ықтимал айырмашылықтарды сипаттау үшін жеделдетілген сақтау немесе күйзеліске төзімділік нәтижелері бойынша алынған деректердің қажеттілігі;
өндірістік процестің тұрақтылығын растау үшін пайдаланылған сериялар;
өндіріс процесін бірлі-жарым өзгертуден не өзгерістер серияларынан кейін қауіпсіздік пен тиімділік тұрғысында сапа көрсеткіштерінің әлеуетті дрейфін (уақытша қатарды статистикалық және графикалық талдау нәтижелерімен расталған, көрсеткішті уақытқа орнықты үздіксіз өзгерту) сипаттауға мүмкіндік беретін, бұрын алынған деректер. Яғни өндіруші қауіпсіздік пен тиімділік бейініне қолайсыз ықпалдың болмағанын растау үшін уақыт бойынша бірқатар өзгерістердің әсерін зерделеуге міндетті.
Алынған деректерді бағалау кезінде мыналарды да ескеру қажет:
өнімнің сипаттамасына қолайсыз әсер ететін өндірістік процестің сыни бақылау нүктелері, мысалы, өндірісішілік материалдардың сапасына өндіру процесін өзгертудің ықпалы, сондай-ақ кейінгі сатыларда, жасушаларды өсіру процесін өзгерткеннен кейін алынған материалды пайдалану мүмкіндігі;
сыни бақылау нүктелерін және өндірісішілік сынақтарды қоса алғанда, өндірісішілік бақылаудың барабарлығы: өнім сапасын ұстап тұру мақсатында өндірістің өзгертілген процесінің өндірісішілік бақылау нүктелерін растау, модификациялау немесе құру қажет;
дәрілік препараттың клиникаға дейінгі және клиникалық сипаттамалары, сондай-ақ оны қолдануға арналған көрсетілімдер (осы тараудың 2.5-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес).
2.2. Сапа мәселелері
2.2.1. Талдамалық тәсілдер.
Салыстырмалылықты зерттеу кезіндегі талдамалық әдістерді өндіру процесіне енгізілетін өзгерістердің салдары болып табылатын, сапа көрсеткіштеріндегі елеулі айырмашылықтарды анықтаудың барынша мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін өнімге қатысты таңдау және оңтайландыру қажет. Өнімнің физикалық-химиялық, иммундық-химиялық қасиеттері мен биологиялық белсенділігін барынша толық бағалау үшін сол бір көрсеткішті зерттеу үшін (мысалы, молекулалық масса, қоспалар, ақуыздың екінші және (немесе) үшінші құрылымы) бірнеше талдамалық әдістемелер талап етілуі мүмкін. Мұндай жағдайларда өндіріс процесін өзгертуге байланысты өнімдер арасындағы айырмашылықтарды анықтаудың барынша мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін әдістер түрлі физикалық-химиялық немесе биологиялық принциптерге негізделуге тиіс.
Кейбір жағдайларда осындай әдістемелердің шектеулі болуына (мысалы, прецизиялық, өзіндік ерекшелік және анықтау шегі) және олардың молекулалық гетерогендігімен негізделген кейбір өнімдердің күрделілігіне байланысты кейбір жағдайларда өзгерістер енгізілгенге дейін осындай өнім үшін таңдалған талдамалық әдістемелердің жиынтығы көмегімен өнімнің модификациясын анықтауды қамтамасыз ету мейлінше қиынға соғады.
Өндіруші мынаны анықтауға тиіс:
олардың нысаналы мақсаты үшін қазіргі сынақтар жарамды ма немесе оларды модификациялау қажет пе. Мысалы, егер өндіріс процесін өзгерту қожайын жасушалар ақуыздарының басқа бейінінің пайда болуына әкеп соқса, өндірушілер осындай қоспаларды сандық тұрғыдан айқындау үшін пайдаланылған сынақтың оның нысаналы мақсаты үшін әлі де жарамды екенін растауға тиіс. Бұл жағдайда қазіргі бар сынақтарды модификациялаған жөн;
қолда бар әдістемелердің айқындау қабілеті болмаса, сапа көрсеткіштерін өзгерту салдарынан жаңа сынақтарды қосу қажеттілігі. Осылайша, егер өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде сапа көрсеткіштерін нақты өзгертулер (мысалы, жаңа шикізатты пайдаланғаннан немесе хроматографиялық тазарту сатысы өзгертілгеннен кейін) күтілетін болса, сипаттамаларды немесе дағдылы шығарушы сынақтарды белгілеу мақсатында жаңа әдістемелік зерттеулер әзірлеген, яғни бұрын пайдаланылған тәсілдерден басқа, қосымша талдамалық тәсілдерді көздеген жөн.
Сипаттамаларды белгілеу жөніндегі зерттеулерде сапа көрсеткіштерін айқындау валидацияланған әдістемелерді пайдалануға міндетті түрде әкеп соқпайды, бірақ мұндай әдістемелер ғылыми негізделіп, дәйекті нәтижелер беруге тиіс. Серияларды шығару кезінде сапа көрсеткіштерін айқындау үшін пайдаланылған әдістемелер осы Қағидалардың 6 және 8-тарауларына және Одақтың құқығына кіретін талдамалық әдістемелерді валидациялау жөніндегі талаптарға сәйкес валидациялауды талап етеді.
2.2.2. Сипаттамаларды белгілеу.
Осы Қағидалардың 6-тарауына сәйкес биотехнологиялық (биологиялық) өнімдердің сипаттамаларын белгілеу физикалық-химиялық қасиеттерді, биологиялық белсенділікті, иммундық-химиялық қасиеттерді (егер қолданылатын болса), тазалықты, қоспаларды, контаминанттарды және сапалық құрамды (quantity) айқындауды қамтиды.
Егер сапа көрсеткіштеріне әсер ететін өндіріс процесіне өзгеріс енгізілсе, өзгерістерге дейін және одан кейін өнімді тікелей салыстыру мақсатында, әдетте, дәрілік препаратты тіркеу кезінде жүргізілген белгілеуді толық немесе шектеулі (негіздер болған кезде) қайталау талап етіледі. Дегенмен кейбір жағдайларда сипаттамаларды қосымша белгілеу талап етілуі мүмкін. Мысалы, егер өндіріс процесін өзгерту клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер бойынша алынған бейіннен ерекшеленетін өнімнің сипаттамаларын бейінін немесе өзге де репрезентациялық бейінді (мысалы, стандартты материалдар, айналымдағы сериялар) алуға әкелсе, осындай өзгерістердің маңыздылығын зерделеу қажет. Тірек клиникалық зерттеулерде пайдаланылған материалдың сипаттамаларын жан-жақты белгілеу нәтижелері салыстырмалылықты кейінгі зерттеулер үшін қажетті тірек нүктесін білдіруі мүмкін.
Төменде көрсетілген әрбір критерийді салыстырмалылыққа зерттеу жүргізу кезінде түпкілікті фактор ретінде қарастырған жөн:
физикалық-химиялық қасиеттер. Салыстырмалылықты зерттеулерді жоспарлау мен жүргізу кезінде өндіруші осы Қағидалардың 6-тарауында сипатталған нысаналы өнімнің (және оның нұсқаларының) тұжырымдамасын ұстануға тиіс. Сонымен қатар молекулалық құрылымның күрделілігін және оның молекулалық гетерогендігінің дәрежесін ескеру қажет. Өндірістік процеске өзгерістер енгізілгеннен кейін алынған ақуыздың екінші, үшінші және төртінші құрылымдарының сақталуына көз жеткізген жөн. Егер құрылым туралы егжей-тегжейлі ақпарат алу мүмкін болмаса, биологиялық белсенділікті сандық тұрғыдан айқындаудың тиісті әдістерінің нәтижелері (одан әрі көрсетілгендей) дұрыс конформациялық құрылымды куәландыруы мүмкін;
биологиялық белсенділік. Қасиеттерді белгілеу және серияларларды талдау кезіндегі құндылықты білдіретін, дәрілік зат сапасының көрсеткіштерін растау кезінде биологиялық белсенділікті айқындау нәтижелері бірнеше мақсатқа қызмет етуі мүмкін, ал кейбір жағдайларда клиникалық әсерлерді куәландыруы мүмкін. Өндірушілер өндіріс процесін өзгерту салдарынан туындауы мүмкін биологиялық сынақтарға тән шектеулерді ескеруге тиіс (мысалы, жоғары вариабельдік, айырмашылықтарды анықтауға кедергі келтіре алатын шектеулер).
Егер биологиялық белсенділікті айқындауды физикалық-химиялық зерттеулер нәтижелері, мысалы, неғұрлым жоғары реттегі ақуыз құрылымын зерттеу толықтырса, прецизиялығы мен дұрыстығы жеткілікті тиісті биологиялық сынақты пайдалану өндірістік процесті өзгерту кезінде неғұрлым жоғары реттегі құрылымдар өзгеріске ұшырамағаны туралы жанама растау болуы мүмкін. Егер физикалық-химиялық немесе биологиялық сынақтар неғұрлым жоғары реттегі құрылымның өзгермейтініне көз жеткізуге мүмкіндік бермесе, клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулер жүргізген жөн.
Егер өзгерістер биологиялық белсенділіктің кең спектрін көрсететін өнімді өндіру процесіне енгізілсе, осы белсенділіктің бүкіл спектрін бағалау үшін функционалдық сынақтардың жиынын айқындаған жөн. Мысалы, белгілі бір ақуыздардың бірнеше функционалдық белсенді домендері болады, олар ферментативтік және рецептор-жанама белсенділік көрсетуді негіздейді. Көрсетілген жағдайларда өнімнің функционалдық белсенділігінің барлық маңызды түрлерін зерделеуді көздеу қажет.
Егер бір немесе одан да көп белсенділік түрлері клиникалық қауіпсіздікпен және тиімділікпен толық арақатынас орнатпаса немесе әрекеттесу механизмі түсініксіз болса, өндірістік процесс өзгертілгеннен кейін алынған өнімнің клиникаға дейінгі және клиникалық әсерлерінің өзгермегенін растаған жөн;
иммундық-химиялық қасиеттер. Егер иммундық-химиялық қасиеттер өнім сипаттамасын белгілеудің бір бөлігі болып табылса (мысалы, антиденелер немесе олардың негізіндегі өнімдер үшін) өндірістік процесс өзгертілгеннен кейін алынған өнімнің көрсетілген ерекше қасиеттері жағынан өзгермеген өніммен салыстырмалы екенін растаған жөн;
тазалығы, қоспалар және контаминанттар. Таңдалған талдамалық әдістемелер жинағының көмегімен нысаналы өнім тұрғысынан тазалық бейінін өзгерту болған-болмағанын бағалау үшін деректер алу қажет.
Өнімдердің тазалығы мен қоспалар бейінде айырмашылықтар анықталса, өндіріс процесі өзгертілгеннен кейін алынған өнімнің қауіпсіздігі мен тиімділігіне олардың әсерін айқындау бойынша зерттеулер жүргізілуге тиіс. Егер өзгеріс жаңа қоспалардың пайда болуына әкеп соқса, оларды сәйкестендіру және сипаттау қажет (егер бұл мүмкін болса). Қоспалардың түрі мен санына байланысты дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділік бейініне теріс әсердің жоқ екенін растау мақсатында клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық қосымша зерттеулер жүргізу талап етіледі. Қосымша зерттеулердің болмауы негізделуге тиіс.
Белсенді фармацевтикалық субстанция немесе дәрілік препарат үшін жарамдылықтың қанағаттанарлық критерийлерін немесе әсер ету шектерін пайдалана отырып, контаминанттардың болуына жол бермеу және (немесе) оларды тиісті түрде бақылау қажет. Дәрілік препараттың сапасына, қауіпсіздігі мен тиімділігіне жаңа конаминанттардың әсерін айқындау мақсатында оларды бағалау қажет.
2.2.3. Өзіндік ерекшеліктер.
Өзіндік ерекшелікке енгізілген белсенді фармацевтикалық субстанцияның немесе дәрілік препараттың сапа көрсеткіштерін бағалау үшін пайдаланылатын әдістемелер, әдетте, өндірістік процесс өзгерістерінің өнім сапасына ықпалын бағалау үшін жеткіліксіз, өйткені олар өнімнің толық сипаттамасы үшін емес, сапаны дағдылы растау үшін іріктелген. Өндіріс процесі өзгертілгеннен кейін өзіндік ерекшеліктер өнім сапасын бақылауды қамтамасыз етуді жалғастыратынын растаған жөн. Өзіндік ерекшелік талаптарына сәйкес келетін, бірақ өндірістің өткен трендтерінің шегінен шығатын талдау нәтижелері өзгерістерге дейінгі және одан кейінгі өнімдер арасындағы айырмашылықтарды айғақтауы әрі қосымша зерттеу мен талдауды талап етуі мүмкін. Егер деректер өзгертілген өнім сериясының сапасын шығару алдында дағдылы бақылау үшін алдыңғы сынақ бұдан былай жарамайтынын көрсетсе, сынақты модификациялау, болғызбау немесе өзіндік ерекшелікке қосу талап етілуі мүмкін. Мысалы, бұқа сарысуын жасушаларды өсіру үшін ортадан шығару тиісті сынақтарды болдырмауға және жүргізуге мүмкіндік береді. Алайда негіздемелер болмаған кезде қолайлылық критерийлерін кеңейтуге жол берілмейді. Жекелеген жағдайларда, егер өндіріс процесін өзгерту нәтижесінде қоспалар бейіні өзгеретін болса, қосымша сынақтар мен қолайлылықтың жаңа критерийлері талап етілуі мүмкін. Талдамалық әдістемелерді, сондай-ақ өзгертілген өнімнің қолайлылық критерийлерін бағалау кезінде осы Қағидалардың 6-тарауында көрсетілген өзіндік ерекшелікті жасаудың жалпы принциптерін, яғни өндірістің валидацияланған процесіне өзгерістердің ықпалын, сипаттамаларды белгілеу жөніндегі зерттеулер нәтижелерін, серияларды талдау деректерімен, тұрақтылық жөніндегі деректерді және клиникаға дейінгі және клиникалық тәжірибені басшылыққа алу қажет.
2.2.4. Тұрақтылық.
Тіпті өндірістік процестегі болмашы өзгерістердің өзі өнімнің тұрақтылығына әсер етуі мүмкін. Ақуыз құрылымын, тазалық көрсеткіштері мен қоспалар бейінін өзгертуге әкелуі мүмкін кез келген өзгерістер олардың тұрақтылыққа ықпалына қатысты бағалануға тиіс, өйткені ақуыздар буферлік ерітінді құрамы, өндірісте (holding) өңдеу және үзіліс шарттары, органикалық еріткіштерді пайдалану және т.б. сияқты, осындай өзгерістерге сезімтал келеді. Тұрақтылықты зерттеулер көмегімен сипаттамаларды белгілеу жөніндегі зерттеулерде анықталуы мүмкін елеусіз айырмашылықтарды көмегімен анықтауға болады. Мысалы, протеазалардың ізі бар санының болуы өнім ұзақ уақыт кезеңінде сақталғаннан кейін түзілетін деградация өнімдері бойынша ғана айқындалуы мүмкін. Кейбір жағдайларда тығындап жабу жүйесінен алынатын екі валентті иондар өзгертілмеген дәрілік препараттың тұрақтылығын зерттеулерде ізі бар анықталмаған протеазаларды жандандыру салдарынан тұрақтылық бейінін өзгертуі мүмкін. Осылайша, өзгертілген дәрілік препаратқа қатысты тиісті жағдайларда нақты уақытта және нақты тепмература кезінде тұрақтылықты зерттеуді бастау қажет.
Тұрақтылықты жедел әрі стрестік зерттеулер де ақуыз өнімінің ықтимал бүлінуін айқындау үшін пайдалы құрал болып табылады және технологиялық процесс өзгергенге дейін және одан кейін алынған өнімдердің қасиеттерін тікелей салыстыру мүмкіндігін қамтамасыз етеді. Осылайша алынған нәтижелер қосымша зерделеуді талап ететін өнімнің қасиеттері арасындағы айырмашылықтарды куәландыруы мүмкін, сондай-ақ өнімде осындай күтілмеген айырмашылықтарды жою үшін өндіру және сақтау процесінде қосымша бақылау іс-шараларын жүргізу қажеттігін көрсететін ауытқуларды айқындауға көмектеседі. Сақтау шарттары мен бақылау сынақтарының дұрыс таңдалғанын растайтын тиісті зерттеулер жүргізу қажет.
Өзгерістерге дейінгі және одан кейін дәрілік препаратты салыстыруды жүзеге асыру үшін қажетті деректерді алуға мүмкіндік беретін тұрақтылыққа зерттеулер жүргізу шарттарын айқындау мақсатында осы Қағидалардың 8-тарауының және дәрілік заттардың тұрақтылығын зерделеуді регламенттейтін, Одақтың құқығына кіретін актілердің талаптарын орындаған жөн.
2.3. Өндірістік процесс.
Жақсы сипаттама берілген өндіріс процесі мен осындай процесті бақылау тұрақты негізде сапасы қолайлы өнім алуды қамтамасыз етеді. Өндірістік процестің кез келген өзгерістерінің ықпалын бағалауға арналған тәсілдер процестің, өнімнің өзінің ерекшелігіне, процесс туралы білімге және өндірушінің тәжірибесіне, сондай-ақ өнімді әзірлеу кезінде алынған деректерге байланысты болады. Өзгертілген процесті бақылау бастапқы процеспен салыстырғанда өнім сапасына ұқсас немесе барынша тиімді бақылауды қамтамасыз ететінін растаған жөн.
Жоспарланатын өзгерістердің өндірудің кейінгі сатыларына және оларға байланысты болатын сапа көрсеткіштеріне ықтимал әсеріне міндетті түрде мұқият талдау жүргізу қажет (мысалы, қолайлылық критерийлері, өндірісішілік өзіндік ерекшеліктер, өндірісішілік сынақтар, өндірістік сатылар арасында өнімді сақтау уақыты, әсер ету шектері, валидациялау (бағалау)). Мұндай талдау салыстырмалылықты зерттеу барысында жүргізілуі қажетті сынақтарды, қолайлылықтың қандай өндірісішілік критерийлері немесе серияларды шығаруға арналған қолайлылық критерийлері не талдамалық әдістемелер қайта қарауды талап ететінін, сондай-ақ ұсынылған өзгерістер әсер етпеуге тиісті сатыны анықтауға мүмкіндік береді. Мысалы, аралық өнімдерді талдау өнімдегі ықтимал айырмашылықтарды анықтауы мүмкін, мұның өзі осындай айырмашылықтарды анықтау үшін пайдаланылатын талдамалық әдістемелердің жарамдылығын бағалауды талап етеді. Талдаудан өндірістік процестің кейбір сатыларын алып тастау туралы шешімді ғылыми тұрғыдан негіздеу қажет.
Егер технологиялық процесті және онымен байланысты бақылау әдістерін өзгерту болжанса, өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған өнімдердің салыстырмалылығын растау қажет. Салыстырмалылықты растау үшін өзіндік ерекшелікті аралық өнімдердің салыстырмалы екенін немесе өзгертілген процесс процестің өзгеруі салдарынан пайда болған жаңа қоспаларды қоса алғанда, өндірістік және тектес қоспаларды жоюды қамтамасыз етуі мүмкін екенін растаған жөн. Егер өзгерістер тіркелген дәрілік препараттарды өндіру процесіне енгізілсе, әдетте, өндірістік ауқым серияларының сынақтар нәтижелері туралы деректермен салыстыру талап етіледі.
Өндіріс процесін талдау кезінде өндірістік процесс сатыларының және ұсынылатын өзгерістің сынилығы, өндірістік процестегі өзгеріс орны және өзгерістердің өндіру процесінің қалған сатыларына ықтимал әсері, сондай-ақ өзгерістердің сипаты мен дәрежесі сияқты факторларды ескеру қажет. Бұған көмектесе алатын ақпаратты түрлі көздерден алуға болады: әзірлеу жөніндегі зерттеулерден, ауқымы аз серияларды валидациялау немесе бағалау (валидациялау мүмкін болмаған кезде) жөніндегі зерттеулерден алынған мәліметтер; бұрын жүргізілген өзгерістер тәжірибесі, тектес дәрілік препараттарды өндірудің ұқсас процестерін өзгерту туралы мәліметтер, әдебиет деректері. Сыртқы көздерден алынған мәліметтердің белгілі бір құндылықты білдіретініне қарамастан, өзгерістерді талдауды нақты өндіру процесі және нақты өнім тұрғысынан жүзеге асыру қажет.
Өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде өндіруші тиісті бақылаушы іс-шаралар, жаңаларын қоса алғанда салыстырмалы дәрілік препаратты алуды қамтамасыз ететінін растауға тиіс. Өндіру процесінің өзгертілген сатыларын қайтадан бағалау және (немесе) валидациялау қажет. Соңғы бақылау нүктелерін және өндірісішілік сынақтарды қоса алғанда, өндірісішілік бақылау өзгертілген процесті тиісінша бақылауды қамтамасыз етуге және өнім сапасын сақтауға тиіс. Өзгеріс өсіруден кейінгі өндіріс сатыларының жұмыс істеуіне немесе соңғы сатыларда пайда болған аралық өнімдердің сапасына әсер ететініне қатысты қандай да бір дәлелдемелер болмаған кезде, қарапайым өзгеріс кезінде қайтадан валидациялауды немесе бағалауды (валидациялау мүмкін болмаса), әдетте, өзгертілген кезеңге қатысты жүргізуге жол беріледі. Өндірістік процестің бірнеше сатысын қозғайтын, өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде барынша кеңейтілген талдау, соның салдарынан валидациялау талап етілуі мүмкін.
Өндірістің өзгертілген процесіне бақылаудың болуын растау соның ішінде мыналарды қамтиды:
шикізатқа, бастапқы материалдар мен реагенттерге өзіндік ерекшеліктерді өзгерту;
өзгертілген жасушалар банкінің және өндіруге арналған in vitro шекті жасушалық жастағы жасушалардың биологиялық жүктемесіне және (немесе) вирустық қауіпсіздігіне тиісінше сынақтар;
бөгде агенттерден тазарту;
тектес және өндірістік қоспаларды, мысалы, қалдық ДНК мен қожайын-жасуша ақуыздарын жою;
тазалықтың қажетті бейінін ұстап тұру.
Тіркелген дәрілік препараттар үшін өндірістің тұрақтылығын растау үшін, өндіріс процесіне өзгеріс енгізілгеннен кейін өндірілген сериялардың жеткілікті санына талдау жүргізілуге тиіс.
Өзгерістерге талдауды және сапаны бақылау стратегиясын негіздеу үшін өндіруші өзгерістердің сипаттамасын дайындауға тиіс, онда өзгеріске дейінгі және одан кейінгі өндіріс процесіне резюме жасалады және қатарлас форматтағы бақылау мен процестің өзгерістері нақты көрсетіледі.
2.4. Өнімді әзірлеу сатысындағы
салыстырмалылықты растау
Өнімді әзірлеу кезінде өндірістік процеске барынша көп өзгерістер енгізілуі мүмкін, олар дәрілік препараттың сапасына, оның қауіпсіздігі мен тиімділігіне әсер етуі мүмкін. Осындай өнімді одан әрі әзірлеу және тіркеу мақсатында өзгертілмеген дәрілік препарат туралы алынған клиникаға дейінгі және клиникалық деректердің өзгертілген өнімге таратылатынын растайтын салыстырма зерттеулер жүргізіледі. Әзірлеу сатысында өнімдердің салыстырмалылығын зерттеу әзірлеу сатысы, валидацияланған талдамалық әдістемелердің қолжетімділігі, өнім мен процестің зерделену деңгейі сияқты факторларға байланысты болады, олар кейбір жағдайларда өндірушінің өзінің тәжірибесімен шектеледі.
Егер өзгерістер клиникаға дейінгі зерттеулер басталғанға дейін жүргізілсе, салыстырмалылық туралы сұрақ туындамайды, өйткені өндіруші әзірлеу процесінде өзгертілген дәрілік препаратты пайдалана отырып, клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізеді. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулердің ерте фазасында салыстырмалылықты зерттеу, әдетте, тіркелген дәрілік препарат үшін оншалықты ауқымды емес. Салыстырмалылықты зерттеулерде талдамалық құралдарды әзірлеу мен білімнің және мәліметтердің жинақталуына қарай қолда бар ақпараттың барлығын пайдаланған жөн. Егер өзгерістер әзірлеудің соңғы сатыларында жүзеге асырылса және тіркеу негіздемесіне қосымша клиникалық зерттеулерді жүргізу жоспарланбаса, салыстырмалылықты зерттеулер егер олар тіркелген дәрілік препаратқа қатысты жүргізілетін жағдай сияқты жан-жақты әрі терең болуға тиіс. Сапа бойынша салыстырмалылықты зерттеулердің кейбір нәтижелері қосымша клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізуді талап етуі мүмкін (осы Қағидалардың осы тарауының 2.1 – 2.3-кіші бөлімдерінің, сондай-ақ 9.2-тарауының талаптарына сәйкес).
Өнімді әзірлеу процесінде салыстырмалылыққа зерттеулер жүргізу кезінде тиісті бағалау әдістерін пайдалану қажет. Әзірлеу процесінде талдамалық әдістемелер валидацияланбауы мүмкін екендігін ескерген жөн, бірақ олар әркез ғылыми тұрғыдан негізделуге тиіс және анық әрі қайта жаңғыртылатын нәтижелерді қамтамасыз етуге тиіс. Физикалық-химиялық және биологиялық сынақтар нәтижелерінің салыстырмалылығын белгілеу үшін клиникалық әзірлеменің ерте сатысында талдамалық құралдардың шектеулі болуына байланысты жеткіліксіз болуы мүмкін, осыған байланысты байланыстырушы клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулер талап етілуі мүмкін.
2.5. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер
2.5.1. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерді жоспарлау кезінде ескерілуі қажет факторлар.
Егер өндіруші осы тарауда сипатталған талдамалық зерттеулердің көмегімен салыстырмалылықты дәлелдей алса, сапа көрсеткіштерінің көмегімен ғана өзгертілген және өзгертілмеген өнімнің салыстырмалылығын растауға болады (осы тараудың 2.2-кіші бөлімінің талаптарына сәйкес). Егер сапаны зерделеу нәтижелері жеткіліксіз болса, салыстырмалылықты белгілеу үшін клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулерді қосымша жүргізу қажет. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулердің көлемі мен алуантүрлілігі көптеген факторлар назарға алына отырып, жеке-дара тәртіппен белгіленеді, оған мыналар қосылады:
сапаны зерделеу нәтижелері:
дәрілік препарат – тектес қосындыларды, қоспалар бейінін, тұрақтылық пен қосалқы заттарды қоса алғанда (мысалы, жаңа қоспалар оларды саралау мақсатында токсикологиялық зерттеулер жүргізуді талап етуі мүмкін), өзгерістер енгізілгеннен кейін алынған өнім мен өзгерістер енгізілгенге дейінгі өнім арасындағы айырмашылықтардың түрі, сипаты және дәрежесі;
маңызды өндірісішілік сынақтардың нәтижелерін қоса алғанда, жаңа өндіріс процесін бағалау (валидациялау) нәтижелері;
салыстырмалылықты бағалау үшін пайдаланылатын сынақтардың қолжетімділігі, мүмкіндігі және шектеулері;
өнімнің негізгі қасиеттері және ол туралы белгілі деректер;
гетерогендікті және барынша жоғары реттегі құрылымдарды қоса алғанда, өнімнің күрделілігі – физикалық-химиялық және in vitro биологиялық сынақтар барлық құрылымдық және (немесе) функционалдық айырмашылықтарды табуға әрдайым қабілетті бола бермейді;
сапа көрсеткіштері және қауіпсіздік пен тиімділік арасындағы «құрылым – белсенділік» және байланыс күшінің тәуелділігі;
терапевтік ақуыз бен организмнің эндогендік ақуыздары арасындағы өзара байланыс және иммуногендік үшін олардың салдары;
өнімнің әрекет ету механизмі (белгілі немесе белгісіз, бір немесе бірнеше белсенді орталықтар);
дәрілік препарат үшін мәні бар клиникаға дейінгі және клиникалық қолда бар деректер, оны қолдану ерекшелектері және фармакотерапевтік топ:
қолдануға арналған көрсетілімдер және пациенттердің нысаналы тобы – анықталған айырмашылықтар пациенттердің түрлі популяциясына әртүрлі әсер етуі мүмкін, мысалы, жағымсыз иммуногендік қатері. Бұл ретте қолдануға арналған әрбір көрсетілім үшін енгізілген өзгерістердің салдарын қарау талап етілуі мүмкін;
қолдану тәсілі, мысалы, дозалау режимі, енгізу жолы – нақты салдар қатері, мысалы, иммуногендік қысқа мерзімді енгізуге қарағанда ұзақ мерзімді енгізу кезінде жоғары болуы мүмкін; тері астына енгізу күре тамыр астына енгізуге қарағанда, көбінесе иммуногендікке бейім болады;
терапавтік диапазон («доза – әсер» қисық сызығы): нақты өзгерістердің терапевтік диапазоны кең дәрілік препараттарға әсері диапазоны тар дәрілік препараттардан ерекшеленуі мүмкін. Тіпті фармакокинетиканың немесе рецептормен байланыстыру бейінінің болмашы өзгерістері «доза – әсер» тік немесе қоңырау тәрізді қисық сызығы бар дәрілік препараттардың қауіпсіздігі мен тиімділігіне әсер етуі мүмкін;
дәрілік препараттың әсер етуіне қатысты, мысалы, оның иммуногендігіне, қауіпсіздігіне қатысты алдыңғы тәжірибе. Өзгертілген дәрілік препаратты немесе сол сыныптың дәрілік препараттарын, әсіресе сирек жағымсыз реакцияларға, оның иммуногендік әсерінің осындай салдарына қатысты қолдану тәжірибесін ескерген жөн;
фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділік, тарату және клиренс.
2.5.2. Зерттеулер типі.
Осы тарауда көрсетілген клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерге мән-жайларға байланысты мыналар жатады: ФК-зерттеулер, ФД-зерттеулер, ФК/ФД-зерттеулер, клиникалық тиімділікті зерттеулер, клиникалық қауіпсіздікті зерттеулер, иммуногендікті зерттеулер, фармакологиялық қадағалау шеңберіндегі зерттеулер. Көрсетілген зерттеулердің мақсаты – өзгертілген және өзгертілмеген дәрілік препаратты салыстыру. Мүмкіндігінше мұндай зерттеулердің тікелей салыстырмалы сипаты болуға тиіс.
3. Анықтамалар
Осы тараудың мақсаты үшін мынаны білдіретін ұғымдар (терминдер) пайдаланылады:
«салыстырмалылықты зерттеу» – зерттеулерді жоспарлауды, оларды жүргізуді және дәрілік препараттардың салыстырмалылығын белгілеуге бағытталған деректерді талдауды қамтитын қызмет;
«сапа көрсеткіштері» – өнімнің сапасын айқындау қабілетіне байланысты іріктелген өнімнің молекулалық сипаттамасы және басқа да қасиеттері. Сапа көрсеткіштері жиынтығында өнімнің түпнұсқалылығын, тазалығын, белсенділігі мен тұрақтылығын, сондай-ақ бөгде агенттер тұрғысынан қауіпсіздігін айқындайды. Өзіндік ерекшеліктер сапа көрсеткіштерінің белгілі бір жинақталуын айқындайды;
«салыстырмалылықты байланыстырушы зерттеу» – өзгертілмеген өндіру процесінің көмегімен өндірілген дәрілік препаратты зерделеу кезінде алынған клиникаға дейінгі және клиникалық деректерді өзгертілген процесс көмегімен өндірілген дәрілік препаратқа экстраполяциялау мүмкіндігін қамтамасыз ететін зерттеулер;
«салыстырмалылық» – өнімдердің өндіріс процесін өзгертуге дейінгі және одан кейінгі өнімнің сапа көрсеткіштері бойынша ұқсастықтың жоғары дәрежесіне ие екені және иммуногендікті, дәрілік препаратты қоса алғанда, қауіпсіздікке немесе тиімділікке жағымсыз әсері жоқ екені туралы қорытынды. Мұндай қорытындыны өнім сапасының көрсеткіштерін талдау нәтижелері бойынша жасауға болады. Кейбір жағдайларда мұндай қорытынды үшін клиникаға дейінгі және клиникалық деректер қажет.
9.2-тарау. Өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде биотехнологиялық дәрілік препараттардың салыстырмалылығын
зерттеу: клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер
1. Кіріспе
Биотехнологиялық (биологиялық) дәрілік препараттарды өндірушілер әзірлеу сатысында және тіркеуден кейін өндірістік процеске өзгерістерді жиі енгізеді.
Өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған препараттардың салыстырмалылығын растау дәйекті процесс болып табылады, ол сапаны зерделеуден басталады (шектеулі немесе толық көлемде) және қажет болған кезде, клиникаға дейінгі, клиникалық зерттеулерді және (немесе) фармакологиялық қадағалау шеңберінде зерттеулерді қамтуы мүмкін.
Осы тарауда келісімшарттық өндірушілерді қоса алғанда, бір өндіруші енгізген өндіріс процесі өзгертілгенге дейін және одан кейін алынған препараттарды салыстыру кезінде салыстырмалылықты зерттеулер шеңберінде клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу жөніндегі талаптар берілген. Осы тарауда препараттың тиімділігі мен қауіпсіздігіне осындай өзгерістердің әсерінің жоқ екенін растау үшін өндірістік процеске өзгерістер енгізілгеннен кейін клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық байланыстырушы зерттеулер жүргізуге арналған талаптар берілген.
Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер бағдарламасы препараттың қасиеттеріне негізделуге және өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған салыстырмалы препараттар арасындағы ықтимал айырмашылықтарды барынша дәлдікпен болжау және анықтау үшін осындай түрде жасалуға тиіс.
Препараттың in vitro және in vivo жағдайларындағы физикалық-химиялық қасиеттері мен биологиялық белсенділігін қазіргі заманғы әдістерді пайдалана отырып, жақсы сипаттауға болады деп болжанады.
Өндірістік процеске енгізілетін көптеген өзгерістер үшін физикалық-химиялық қасиеттер мен биологиялық белсенділікті салыстырмалы зерделеу нәтижелері (сапа көрсеткіші ретінде) қауіпсіздік пен тиімділікке теріс әсер етуі мүмкін сапа көрсеткіштері бойынша айырмашылықтардың жоқ екенін растауға мүмкіндік береді. Осылайша, салыстырмалылықты зерттеулер өзгертілген процесті валидациялаумен ғана шектеледі немесе өндірісішілік бақылау, препараттың физикалық-химиялық және биологиялық қасиеттері және тұрақтылық жөніндегі деректер есебінен сапаның қосымша критерийлерімен кеңейтіледі (осы Қағидалардың 9.1-тарауының талаптарына сәйкес). Алайда кейбір жағдайларда өзгерістерге дейін және одан кейін препарат арасындағы анықталған айырмашылықтардың оның қауіпсіздігіне және (немесе) тиімділігіне әсерін күтуге болады немесе осындай әсер етуші айырмашылықтардың болуы пайдаланылған физикалық-химиялық және биологиялық әдістердің қазіргі заманғы деңгейіне қарамастан, жоққа шығарылмауы мүмкін. Осындай жағдайларда клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық қосымша зерттеулер жүргізу қажет.
Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулердің түрі мен көлемі белсенді фармацевтикалық субстанция мен дәрілік препаратқа негізделген көптеген факторларға байланысты, оларға мыналар жатады:
молекула және препараттың осы тобындағы басқа да молекулалар туралы ақпарат;
әлі де тіркелмеген препаратты әзірлеу сатысы;
салыстырмалылықты бағалау бойынша физикалық-химиялық және биологиялық қасиеттерді салыстырмалы зерттеу нәтижелері;
ұсынылатын клиникалық қолдану.
2. Қолданылу саласы
Осы тарауда көрсетілген принциптер ақуыздар мен полипептидтерге, олардың туындыларына, сондай-ақ мысалы, конъюгаттарда компоненттер болып табылатын препараттарға қолданылады. Мұндай ақуыздар мен полипептидтер рекомбинанттық немесе рекомбинанттық емес экспессиялаушы жүйелердің көмегімен алынуы мүмкін, олар мынадай жағдайларда қазіргі заманғы талдамалық әдістемелер пайдаланыла отырып, тазартуға және сипаттамаларын егжей-тегжейлі белгілеуге жақсы бейімделеді:
өндірістік процеске өзгерістерді бір өндіруші (соның ішінде келісімшарттық) енгізеді, ол өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған талдамалық өнідірісішілік сынақтардың нәтижелерін, процестерді тікелей салыстыруы мүмкін;
өндірістік процеске өзгерістер дәрілік препаратты әзірлеу процесінде немесе оны тіркегеннен кейін енгізіледі.
Осы тарауда көсетілген принциптер организмнің тіндері мен сұйықтықтарынан алынған ақуыздар мен полипептидтер сияқты басқа да биологиялық дәрілік препараттарға қолданылуы мүмкін. Осындай жағдайларда өндіруші көрсетілген талаптарды қолдану мүмкіндігі үшін мүше мемлекеттің уәкілетті органымен консультация жүргізуі қажет.
3. Жалпы ережелер
Осы тарауды осы Қағидалардың басқа да тарауларымен жиынтықта қараған жөн.
4. Қағидалардың негізгі мәтіні
4.1. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерге
қажеттілікті айқындау үшін қатерлерді бағалауға негізделген
тәсілді пайдалану
Өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған препараттардың салыстырмалылығын растау дәйекті процесс болып табылады, ол сапаны зерделеуден басталады (шектеулі немесе толық көлемде) және қажет болған кезде, клиникаға дейінгі, клиникалық зерттеулерді және (немесе) фармакологиялық қадағалау шеңберінде зерттеулерді қамтуы мүмкін. Егер өндірушінің салыстырмалылықты физикалық-химиялық және биологиялық зерттеулердің көмегімен растауы мүмкін болса, клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу талап етілмейді. Керісінше жағдайда клиникаға дейінгі және клиникалық қосымша зерттеулер жүргізу қажет.
Салыстырмалылыққа клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу қажеттігі, көлемі мен сипаты қатермен байланысты түрлі факторлар ескеріле отырып, жеке-дара тәртппен айқындалады, олар мыналар:
өндірістік процестің күрделілігі, өзгерістер сипаты және оның әсер етуші зат молекулаларының құрылымына және дәрілік препараттың сипаттамаларына әсерінің ықтимал мүмкіндігі;
тектес қосындыларды, қоспалар бейінін, тұрақтылықты және қосалқы заттарды қоса алғанда, физикалық-химиялық және сапаны қозғайтын биологиялық сынақтардың көмегімен анықталған айырмашылықтардың сипаты мен дәрежесі. Жақсы сипатталған айырмашылықтар клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер жүргізу үшін қажеттілікті айқындаудың ұтымды әрі мақсатты тәсілі үшін негіз болып табылады;
гетерогендікті және барынша жоғары тәртіпті құрылымдарды қоса алғанда, препараттың күрделілігі, сондай-ақ талдамалық сынақтардың болуы, мүмкіндігі және шектеулері. Егер талдамалық әдістер өндірістік процеске өзгерістер енгізілгеннен кейін препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне ықпал етуі мүмкін айырмашылықтарды анықтауға мүмкіндік бермесе, қосымша клиникаға дейінгі және (немесе) растаушы клиникалық зерттеулер талап етілуі мүмкін;
құрылымдық-функционалдық тәуелділік және сапа көрсеткіштерінің қауіпсіздікпен және тиімділікпен байланыс күші;
ақуыз препараты мен эндогендік ақуыздар арасындағы өзара байланыс және иммуногендіктің ықтимал салдарының ауырлығы, мысалы, аутоиммундық бұзушылықтардың даму қатері;
әсер ету механизмдері: белгісіз және көптеген әсер ету механизмдері өзгерістердің ықпалын бағалауды күрделендіреді;
қолдануға арналған көрсетілімдер және пациенттердің нысаналы топтары: қолдануға арналған түрлі көрсетілімдер кезінде айырмашылықтар пациенттердің түрлі топтарында әртүрлі көрінуі мүмкін;
қолдану тәсілі, мысалы, дозалау режимі және енгізу жолы (атап айтқанда, препаратты көп мәрте тері астына енгізу бір мәрте күре тамыр ішіне енгізуге қарағанда, иммуногендікпен жиі ассоцияланған);
терапевтік диапазон («доза – әсер» қисық сызығы);
алдыңғы тәжірибе, мысалы, иммуногендік және қауіпсіздік. Өндірістік процеске өзгерістер енгізілгенге дейін алынған деректерді немесе осы топтағы басқа да препараттар туралы деректерді талдау өзекті болады. Алайда биотехнологиялық ақуыздарды жеке-дара қараған жөн.
Көрсетілген ерекшеліктерді препаратты әзірлеу процесінде салыстырмалылықты зерделеу кезінде ескеру қажет. Салыстырмалылықты қажетті зерттеулердің көлемі клиникалық әзірлеменің неғұрлым кеш сатыларында өзгерістер енгізу кезінде көп болады. Тиімділік пен қауіпсіздікті растаушы клиникалық зерттеулер аяқталғаннан кейін өндірістік процеске өзгерістер енгізу кезінде салыстырмалылықты зерделеу анағұрлым күрделі проблема болып табылады.
Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерді таңдау нақты препараттың қасиеттерімен айқындалады, яғни салыстырмалылыққа зерттеулер жүргізудің осындай стратегиясын таңдау қажет, ол барлық ықтимал клиникалық мәні бар айырмашылықтарды болжамдауға және анықтауға оңтайлы түрде мүмкіндік береді.
4.2. Клиникаға дейінгі зерттеулер
Бір физикалық-химиялық және сапаны қозғайтын биологиялық сынақтардың нәтижелері өзгергенге дейін және одан кейін препараттың салыстырмалылығын бағалау препараттар арасындағы айырмашылықтарды немесе өндіріс процесін өзгертудің бір ғана сапаны зерделеу нәтижелері бойынша айырмашылықтарды жоюға мүмкіндік бермейтін сипатын анықтау салдарынан жеткіліксіз болса, клиникаға дейінгі зерттеулердің нәтижелері тиімділік пен қауіпсіздіктегі ықтимал айырмашылықтардың пайдалы белгілерін анықтауы мүмкін.
Жекелеген жағдайларда клиникаға дейінгі зерттеулердің аз санын жүргізу немесе оларды іс жүзінде жүргізбеу орынды, алайда басқа жағдайларда зерттеулердің ауқымды көлемін жүргізу қажет. Клиникаға дейінгі зерттеулердің тиісті бағдарламасын жасау препараттың құрылымы мен белсенділігін нақты түсінуді талап ететінін атап өту қажет. Бұл ретте тиісті құжаттарды, атап айтқанда осы Қағидалардың 5.3 – 5.4-тарауларын ескеру қажет. Қоспалар бейініндегі өзгерістерді анықтаудың клиникаға дейінгі зерттеулер жүргізуді талап етуі міндетті емес. Бұл ретте тіркеу куәліктерін ұстаушылар одан әрі іс-қимыл стратегиясының (жоспарының) негіздемесін ұсынуға тиіс.
Салыстырмалылықты клиникаға дейінгі зерттеулердің салыстырмалы сипаты болады, олардың негізгі мақсаты per se жауабын емес, өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған препараттарға жауаптар арасындағы ықтимал айырмашылықтарды анықтау болып табылады. Бұл ретте өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған препараттарды салыстыруды бір зерттеуде жүргізу қажет.
Тіркеу дерекнамасының 2 және 4 модульдерінде салыстырмалылықты клиникаға дейінгі зерттеулерді жоспарлау тәсілін негіздеу кезінде жеткілікті мәліметтер мен тіркеу дерекнамасының басқа бөлімдеріне сілтемелерді ұсыну қажет. Төменде көрсетілген тәсілді ұстануға жол беріледі, оны қаралатын дәрілік препаратқа жеке-дара тәртіппен бейімдеген жөн. Таңдалған тәсілді клиникаға дейінгі шолуда негіздеу қажет (тіркеу дерекнамасының 2.6-модуліне енгізілетін).
Іn vitro зерттеулер
Реактивтіліктегі кез келген орын алған өзгерістерді анықтау және салыстырмалылықтың ықтимал себептерін табу мақсатында қосарлас салыстырмалы дизайнды пайдалана отырып, биологиялық сынақтардың көмегімен препараттарды өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін зерделеу қажет (мысалы, рецептормен байланыстыру немесе жасушаларға сынақтар), олардың көпшілігі сапаны бағалау кезінде қолжетімді болуы мүмкін.
Іn vivo зерттеулер
Клиникалық қолдану және (немесе) қауіпсіздік үшін маңызы бар фармакокинетикалық параметрлердің немесе фармакодинамикалық әсерлердің мәндеріне (сипаттамаларына) қатысты белгісіздік немесе қауіп сақталатын болса (маңызды деректердің, алынған ақпаратты түсіндіретін мәліметтердің және тіркеу дерекнамасында қамтылатын мәліметтердің болмауына не дерекнамада өзара қайшы келетін мәліметтер мен деректердің болуына қатысты препаратты әзірлеушінің пікірі немесе негізделген сарапшылық пікір), валидацияланған жануарлар үлгілерін тиісті түрде пайдалана отырып, жануарлардың бір немесе бірнеше релеванттық түрлеріне in vivo зерттеулер жүргізу мүмкіндігін қарастырған жөн. Өзгертілмеген препаратта өздеріне қатысты олардың адам үшін релевантты болып табылатыны дәлелденген жануарлар түрлеріне жүргізілген зерттеулердің нәтижелерінің дәйектілігі зор. Көрсетілген зерттеулерді жүргізу кезінде белсенді фармацевтикалық субстанцияға қарағанда, өзгерістер енгізуден кейін алынған дәрілік препаратты пайдаланған дұрыс болады. Деректерді интерпретациялауды оңайлату мақсатында клиникаға дейінгі зерттеулер жүргізу кезінде пайдаланылған препараттың құрамы клиникалық зерттеулерде пайдалануға жоспарланатын құраммен сәйкес келуге тиіс. Клиникаға дейінгі зерттеулер жүргізу кезінде зерттеулердің қазіргі заманғы әдістерін пайдаланған жөн.
Тұтастай алғанда, егер модель мүмкіндік берсе, мыналар сияқты бірнеше соңғы нүктелерге байқауды жүзеге асыру қажет:
клиникалық қолдану үшін маңызы бар фармакодинамика көрсеткіштерін (мысалы, әрекетінің ұзақтығын) өзгерту;
фармакокинетикалық параметрлерді өзгерту (мысалы, клиренс);
арнайы таңдалған токсикологиялық нүктелер (тірі кезінде немесе өлгеннен кейін). Зерттеулер дизайнын клиникалық қолданудың болжанатын ұзақтығын ескере отырып негіздеу қажет;
иммундық жауап, мысалы, антиденелер титрлары, бейтараптандырушы белсенділік және тоғыспалы реактивтілік. Адам үшін жануарлар модельдерінде иммуногендікті зерделеудің болжамды құндылығының төмен екеніне қарамастан, оларға көп мәрте енгізу кезінде уыттылықты зерттеу нәтижелерін интерпретациялауды оңайлату мақсатында иммуногендіктің (салыстырмалы) соңғы нүктелерін қосу және қан үлгілерін жинау қажет.
Дәрілік препаратты әзірлеуші зерттеулердің талдамалық және биологиялық әдістері саласындағы жетістіктерді ескере отырып, зерттеу әдістерін ұдайы қайта қарау қажеттігін ескергені жөн, мысалы, нақты уақыт режиміндегі байланыстырудың in vitro зерттеулерінің белгілі бір құндылығы болуы мүмкін. Іn vivo зерттеулер жүргізу кезінде геномдық немесе протеомдық микропанельдерді пайдалануға болады, олар фармакологиялық белсенді заттарға биологиялық жауаптың елеусіз өзгерістерін анықтауға мүмкіндік беруі мүмкін.
4.3. Клиникалық зерттеулер
Тиімділік пен қауіпсіздікті салыстырмалы клиникалық зерттеулер бағдарламасы препаратты әзірлеу сатысы, енгізілетін өзгерістердің сипаты және олардың сапа көрсеткіштеріне әсері ескеріле отырып жасалуға тиіс. Әзірлеушілер, әдетте, препарат тіркелгенге дейін оны өндіру процесіне өзгерістер енгізеді. Қосымша деректердің саны растаушы клиникалық зерттеулер жүргізгеннен немесе тіркегеннен кейін өзгерістер енгізуге қарағанда, растаушы клиникалық зерттеулер жүргізгенген дейін өзгерістер енгізу кезінде аз болады. Клиникалық зерттеулерді жоспарлау кезінде өндіріс процесіне өзгерістер енгізудің мынадай нұсқаларын ескерген жөн:
өндіру процесін өзгертулер растаушы зерттеулерді жүргізу басталғанға дейін болды. Бұл жағдайда өзгертуге дейін алынған, қолда бар клиникаға дейінгі және клиникалық деректердің валидті болып табылатынын және өзгертуден кейін препаратқа оларды экстраполяциялау мүмкіндігін растау мақсатында, әдетте, физикалық-химиялық және биологиялық (in vitro және in vivo зерттеулердің) тиісті нәтижелерін ұсыну жеткілікті. Кейбір жағдайларда, салыстырмалылықты клиникаға дейінгі немесе клиникалық зерттеулер, мысалы, бір мәрте енгізумен фармакокинетикалық зерттеу сияқты зерттеулер қажет;
өндіру процесін өзгертулер растаушы зерттеулер барысында болды. Растаушы зерттеулер барысында өзгерістер енгізу ұсынылмайды, алайда мұндай өзгерістер енгізу қажет болған кезде өтініш берушінің мүше мемлекеттердің уәкілетті органдарына консультацияға жүгінгені жөн;
өндіру процесін өзгертулер растаушы зерттеулер аяқталған соң немесе тіркеуден кейін болды. Егер өндірісті өзгерту растаушы зерттеулер аяқталған соң немесе тіркеуден кейін болса, әдетте, егер салыстырмалылықты фармакокинетикалық және (немесе) фармакодинамикалық зерттеулер қажет болса, in vitro физикалық-химиялық және биологиялық зерттеулерді қоса алғанда, салыстырмалылықты барынша терең зерттеулер жүргізу қажет. Егер салыстырмалылықты мұндай зерттеулердің нәтижелері препараттың тиімділігі мен қауіпсіздігінің бейініне әсерді жоққа шығармаса, қосымша клиникалық зерттеулер талап етілуі мүмкін. Осы тұжырымдамадан ауытқуды негіздеу қажет;
салыстырмалы клиникалық деректерді ұсыну қажеттігіне әсер ететін қосымша критерийлер бар. Клиникалық зерттеулер бағдарламаларын әзірлеу және негіздеу кезінде барлық маңызды деректерді ескеру қажет, бұрын жүргізілген клиникаға дейінгі зерттеулердің нәтижелерін және өзгертілмеген препаратқа және сол бір санаттағы басқа да препараттарға қатысты клиникалық тәжірибені, соның ішінде мыналарды қоса алғанда:
тиімділік пен қауіпсіздіктің дозаға тәуелділігін (экспозиция);
клиникалық тиімділік пен қауіпсіздіктің суррогаттық маркері ретінде пайдалануға болатын динамикалық маркердің болуын;
осы суррогаттық маркердің дозаға тәуелділігін (экспозиция);
препараттың рецепторлармен өзара әрекеттесуін;
ауруға тән әрекет механизмін;
дәрілік препараттың белсенділігі мен уыттылығының пайда болуына арналған нысана ағзаларды;
дәрілік препаратты қолдану тәсілін ескеру қажет.
Фармакокинетикалық зерттеулер
Фармакокинетикалық зерттеулер салыстырмалылықты клиникалық зерттеудің маңызды бөлігі болып табылады. Салыстырмалылықты зерттеу мақсаты өндіру процесіне өзгерістер енгізгеннен кейін алынған per se препаратының клиникалық фармакологиясының сипаттамасын ғана емес, препараттардың салыстырмалылығын растау болып табылатындықтан, мұндай зерттеулер салыстырмалы болуға тиіс.
Препаратты бір мәрте енгізу кезіндегі тоғыспалы зерттеу аса қолайлы болып табылады, өйткені дизайны қосарлас салыстырмалы зерттеулерге қарағанда, оның нәтижелер вариабельділігі неғұрлым төмен. Фармакокинетиканы және фармакодинамиканы зерделеу кезінде иммуногендік пен оның фармакокинетикалық параметрлерге және (немесе) фармакодинамикалық әсерлерге ықтимал әсері сияқты факторларды ескеру қажеттігін атап өткен жөн.
Енгізу жолы клиникалық зерттеу кезінде пайдалану жоспарланатын жолмен сәйкес келуге тиіс. Егер препаратты енгізудің пайдаланылатын жолы 1 ғана болмаса (мысалы, күре тамыр ішіне және тері астына енгізу), енгізудің әрбір жолын зерделеу талап етілуі мүмкін. Маңызды айырмашылықтарды анықтау мақсатында таңдалған доза «доза – әсер» қисық сызығының тік бөлігінде болуға тиіс. Зерттеулер үшін популяцияны таңдау кезінде (дені сау еріктілер немесе пациенттер) бірінші кезекте препараттың әсер ету механизмін ескерген жөн. Фармакокинетикалық және фармакодинамикалық зерттеуді комбинациялау ұсынылатындықтан, нысаналы топты таңдау кандай фармакодинамикалық әсердің зерделенуге жататыны, яғни таңдалған нысаналы топта мұндай әсерлерді анықтау оңтайлы болатыны-болмайтыны негізделуге тиіс. Мұндай тоғыспалы зерттеуді жоспарлау кезінде ауыстыру әсерінің пайда болу мүмкіндігін ескеру қажет.
Салыстырмалы ФК-зерттеулер дизайны клиникалық салыстырмалылықтың стандартты дизайнын қайта жаңғыртуға міндетті емес (Комиссия бекітетін Еуразиялық экономикалық одақ шеңберінде дәрілік препараттардың биоэквиваленттігіне зерттеулер жүргізу қағидаларының талаптарына сәйкес), өйткені абсорбциялау мен биоқолжетімділіктің ұқсастығы қызығушылық танынатын жалғыз параметр емес. Препараттарды элиминациялау сипаттамалары, мысалы, клиренс пен жартылай шығарудың терминалдық кезеңі арасындағы айырмашылықтарды зерделеу қажет.
Фармакодинамикалық зерттеулер
Фармакодинамиканы (ФД) салыстырмалы фармакокинетикалық зерттеу құрамында бағалаған жөн, өйткені кейбір жағдайларда ФД өзгерісі фармакокинетикалық көрсеткіштердің өзгерісімен байланысты болуы мүмкін. Зерттеулер салыстырмалы болуға тиіс және per se препараттың фармакодинамикалық қасиеттерін анықтауға бағытталмауға тиіс.
Бастапқы және қайталама ФД маркерлері. Таңдалған соңғы нүкте мынадай талаптарды қанағаттандыруға тиіс:
тіпті болмашы айырмашылықтарды анықтау үшін жеткілікті болатын сезімталдық;
тіпті болмашы айырмашылықтарды анықтау үшін жеткілікті болатын прецизиялық;
зерттелетін нысаналы популяция үшін клиникалық маңыздылық.
Талдамалық сезімталдықты растау үшін дозалардың дұрыс диапазонын анықтау кезінде сақтықты сақтаған жөн. Бірнеше дозаға зерттеулер жүргізген жөн. Маркерлерді таңдауды негіздеу, сондай-ақ ол үшін баламалылық шекарасын алдын ала анықтап, негіздеу қажет.
Осыған байланысты популяцияны таңдауды негіздеу қажет. Белгілі бір бастапқы немесе қайталама ФД-маркерлерді дені сау еріктілерден емес, пациенттерден ғана анықтауға болады. Мысалы, патологиялық өзгертілген иммундық эффекторлық жасушаларға ықпал ететін иммундық модуляторлар дені сау еріктілерден осыған ұқсас әсерді әркез тудыра бермейді.
Тиімділікті бағалауды ауыстыру ретіндегі ФД-маркерлер. Тиімділік клиникалық зерттеулер жүргізу кезінде, әдетте, бір немесе бірнеше клиникалық соңғы нүктелер бойынша бағаланады. Кейде бұл үшін ФД-маркерлер пайдаланылады. ФД-маркер, егер айтарлық дәрежеде препараттың әсерімен оны өзгерту клиникалық нәтижені өзгертумен түсіндірілсе, тиімділіктің лайықты маркері ретінде қаралады.
ФД-маркерлер, әдетте, препараттың бейімділігін өзгертулерге барынша сезімтал болып келеді және клиникалық соңғы нүктелерге қарағанда, барынша ерте бағалауға жатады, сондықтан кейбір жағдайларда олар мейлінше лайықты соңғы нүкте ретінде қызмет етуі мүмкін. Алайда салыстырмалы зерттеудің мақсаты препараттардың баламалылығын растаумен тұжырымдалғандықтан, әдетте, тиімділік үшін баламалылықтың шекарасын айқындау, негіздеуге мүмкіндік беретін, ФД-маркер мен клиникалық соңғы нүкте арасындағы клигникалық тәуелділік туралы деректерді ұсыну қажет. Кейбір жағдайларда бір емес, бірнеше ФД-маркерлерді пайдалағанған орынды.
Суррогаттық маркер препаратты одан әрі әзірлеу үшін тиімді болатындықтан, өтініш берушілер мен тіркеу куәліктерін ұстаушылардың суррогаттық соңғы нүктелерге зерделеу жүргізгені жөн.
Тиімділікті зерттеу
Зерттеу дизайны. Егер лайықты маркерлер болмаса немесе ФД-зерттеулер арқылы салыстырмалылықты бір жақты растау мүмкін болмаса, клиникалық соңғы нүктелерді пайдалана отырып, баламалылықты салыстырмалы клиникалық зерттеуді жүргізу қажет. Зерттеулер салыстырмалы сипатта болып, препараттарды өзгерістерге дейін және одан кейін салыстыруға тиіс. Жүйелі қателерге жол бермеу үшін клиникалық зерттеулер, әдетте, рандомизацияланған, қос қабатты болуға тиіс. Тиімділіктегі ықтимал айырмашылықтарды осындай айырмашылықтарды мейлінше әлеуетті түрде табуға мүмкіндік беретін зерттеулерді зерделеу қажет.
Баламалылықтың қолайлы шекарасын шығаруға арналған препараттың өзіндік ерекшелігін, клиникалық маңыздылығы мен статистикалық аспектілерін назарға ала отырып, алдын ала таңдау қажет. Іріктелім мөлшерін айқындау кезінде клиникалық тиімділік пайымдарын басшылыққа алып қана қоймай, сонымен қатар қауіпсіздіктегі анықталған айырмашылықтарды қамтамасыз ету қажеттігін (бұдан әрі көрсетілгендей) негізге алу қажет.
Егер баламалылық дизайнымен зерттеу орындалмайтын болса, басқа дизайндарды пайдалану мүмкіндігін қарастыру және уәкілетті органдармен (сарапшылық ұйымдармен) консультация жасау қажет.
Пациенттердің неғұрлым лайықты популяциясын және қолдануға арналған көрсетілімдерді таңдау. Ақуыз дәрілік препараттар бірнеше көрсетілім бойынша және (немесе) пациенттердің түрлі популяциясында қолданылатындықтан, тиімділікке және (немесе) қауіпсіздікке препараттың әсерінің ерекшеліктерін және айырмашылықтарын ескеру қажет. Айырмашылықтарды озық түрде анықтауға мүмкіндік беретін осындай қолдануға арналған көрсетілімді немесе пациенттердің осындай популяциясын, яғни тиімділікті бағалаудың барынша сезімтал моделін таңдау қажет. Өтініш берушінің популяцияны таңдауы негіздеуді талап етеді және оның қауіпсіздік үшін ықтимал қатерлерге шалдығу мен ұшырауға бейімдігіне байланысты болады. Өтініш беруші бір көрсетілім бойынша немесе бір популяциядан тиімділік пен қауіпсіздікті салыстырмалы зерттеу нәтижелерін басқа популяция мен қолдануға арналған көрсетілімге экстраполяциялау мүмкіндігін жан-жақты барынша дұрыс негіздеуге тиіс.
Лайықты соңғы нүктелерді таңдау. Препараттар арасындағы ықтимал айырмашылықтарды барынша дәл анықтауға мүмкіндік беретін осындай соңғы нүктелерді таңдау қажет. Салыстырмалылыққа клиникалық зерттеулер жүргізуге қойылатын талаптар стандартты растаушы зерттеулер жүргізуге қойылатын талаптардан ерекшеленуі мүмкін. Тіркелген дәрілік препараттардың клиникалық соңғы нүктелері, егер олардың айырмашылықтарды табу қабілеті жеткіліксіз болса, растаушы зерттеулерде пайдаланылған соңғы нүктелермен сәйкес келуге тиіс. Фармакодинамикалық немесе мысалы, визуализациялық өзге де маркерлер барынша лайықты болуы мүмкін. Клиникалық соңғы нүктелерді таңдауды негіздеу қажет.
Зерттеулердің ұзақтығы. Зерттеулердің ұзақтығы басты түрде клиникалық соңғы нүктені таңдаумен айқындалады. Ұзақтық тіпті барынша аз айырмашылықтарды мейлінше дәл анықтау үшін жеткілікті болуға тиіс. Зерттеулердің ұзақтығын талқылау және негіздеу кезінде ғылыми медициналық әдебиетте жарияланған деректерге де сүйену қажет. Қауіпсіздікті салыстырмалы бағалау клиникалық салыстырмалылықты зерттеудің ажырамас бөлігі болып табылатындықтан, зерттеулердің ұзақтығын айқындау кезінде сондай-ақ қауіпсіздік көрсеткіштері бойынша маңызды айырмашылықтарды тиісінше анықтау қажеттігін ескерген жөн.
Клиникалық қауіпсіздікке және фармакоқадағалауға
қойылатын талаптар
Егер тиімділікті зерделеу процесінде өзгерістер енгізуге дейін және одан кейін алынған препараттардың салыстырмалылығы дәлелденсе, онда мұндай препараттардың қауіпсіздік көрсеткіштері бойынша (қажетсіз реакциялардың сипаты, маңыздылығы немесе туындау жиілігі бойынша) айырмашылықтары болуы мүмкін. Тіркеуден өтпеген препараттың қауіпсіздігін бағалау жөніндегі деректерді өндіру процесіне өзгерістер енгізілгенге дейін және одан кейін алынған препараттардың қауіпсіздік бейіндеріне салыстыру жүргізу үшін пациенттердің жеткілікті саны қатысатын зерттеулерден алу қажет. Өзгерістерге дейінгі және одан кейінгі препараттар арасындағы жағымсыз реакциялардың түрін, ауырлығын және туындау жиілігін сақтықпен салыстыру қажет.
Препаратты тіркегеннен кейін қосымша, мысалы, фармакоэпидемиологиялық зерттеулер талап етілуі мүмкін.
Жағымсыз реакцияларды бағалау кезінде қажетсіз құбылыстардың пайда болу жиілігін ғана емес, сонымен қатар олардың клиникалық құбылыстарындағы ықтимал айырмашылықтарды ескеру қажет (ұзақтығы, ауырлығы, маңыздылығы, қайтарымдылығы, емдеуге жауап және т.б.).
Өтініш беруші қаралатын дәрілік препараттың тіркеу дерекнамасына қауіпсіздік бойынша өзіндік ерекшелікті енгізуге тиіс. Онда өндіру процесінің өзгерістеріне байланысты қауіпсіздіктің ықтимал проблемаларының сипаттамасы қамтылуға тиіс.
Қауіпсіздікті бағалау жөніндегі дерекқордың көлемі. Қауіпсіздік туралы дерекқор баламалы тиімділікті растауға бағытталған клиникалық зерттеу шеңберінде алынуы мүмкін. Зерттеулердің ұзақтығы мен іріктелім көлемін күтілетін жағымсыз құбылыстардың туындау жиілігін, ауырлығын және маңыздылығын, сондай-ақ дәрілік препаратты қолданудың клиникалық жағдайларын (ұзақ емес немесе ұзақ уақыт қолдану және басқалары) ескере отырып айқындайды. Мұндай зерттеудің мақсаты per se жағымсыз құбылыстарды анықтаумен тұжырымдалады, ол олардың пайда болуындағы айырмашылықтарды бағалаудан тұрады.
Қауіпсіздіктің соңғы нүктелері. Нақты соңғы нүктелерді таңдау кезінде препаратқа және (немесе) оның сыныбына тән типтік қауіпсіздік аспектілерін, сондай-ақ әсер ету механизмін негізге ала отырып, шығаруға болатын өзге де ықтимал проблемаларды ескерген жөн. Қауіпсіздікті зерделеудің күтілмеген нетижелерін алуға болатындықтан, өтініш берушілерге зерттеу хаттамаларында қауіпсіздік үшін белгісіз проблемаларды ғана табуға бағытталған әдістермен шектелу ұсынылады. Салыстырмалы иммуногендікті бағалау қауіпсіздікті бағалаудың құрамдас бөлігі болуға тиіс (осы Қағидалардың 11-тарауының талаптарына сәйкес).
Қатерлерді басқару жоспары
Тіркеу кезінде өтініш беруші қатерлерді басқару жоспарын ұсынуға және препарат тіркелгеннен кейін халықаралық шарттарға және Одақтың құқығына кіретін актілерге сәйкес қатерлерді басқарудың жаңартылған жоспарын ұсынуға тиіс. Бұл ретте препараттың қауіпсіздігін зерделеу процесінде анықталған қатерлерді және ықтимал қатерлерді ескеру қажет.
Қатерлерді басқару жоспарын әзірлеу кезінде бұрын шығарылған препараттың (өндіру процесіне өзгерістер енгізілгенге дейінгі бастапқы технология бойынша алынған препарат), сондай-ақ осы топтың дәрілік препараттарын қолдану қауіпсіздігі жөніндегі қолда бар ақпаратты ескерген жөн.
Одақтың құқығына сәйкес тіркеу куәлігін ұстаушы тұрақты түрде ұсынатын дәрілік препараттардың қауіпсіздігі жөніндегі мерзімдік есептерде (ҚЖМЕ) өндіру процесіне енгізілген өзгерістерге байланысты болатын препараттың қатерлері мен төзімділігі туралы барлық деректер қамтылуға тиіс. ҚЖМЕ ұсынудың кезеңділігі әрбір нақты жағдайда жеке-дара айқындалады.
Клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық деректерді ұсыну мерзімдері. Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулер (егер қолданылатын болса) Одақта белгіленген талаптарға сәйкес өндірістік процестің өзгерістері бекітілгенге дейін, яғни препарат шығарылғанға дейін аяқталуға тиіс. Препараттың қасиеттеріне және қолдануға арналған көрсетілімдерге байланысты енгізілетін өзгерістер фармакодинамикалық деректерге негізделуі мүмкін. Бұл ретте клиникалық зерттеулердің қосымша деректері және қауіпсіздік жөніндегі деректер иммуногендік туралы мәліметтерді қоса алғанда, енгізілетін өзгерістер бекітілгеннен кейін ұсынылуы мүмкін.
10-тарау. Моноклонды антиденелер мен
олардың туындыларының сипаттамалары мен
өзіндік ерекшеліктерін әзірлеу, өндіру, белгілеу
Кіріспе
Осы тарауда моноклонды антиденелердің сапасына қойылатын талаптар қаралады.
Моноклонды антиденелер – бұл алу көзі бір клон жасушаларының желісі болып табылатын белгілі бір өзіндік ерекшелікпен сипатталатын Ig. Олардың биологиялық белсенділігі тиісті лигандпен өзіндік ерекшелікті байланыстыру есебінен көрінеді (әдетте, антиген ретінде айқындалатын) және антиденелерге тәуелді жасушалық цитоуыттылық (ADCC) және комплемент тәуелді цитоуыттылық (CDC) сияқты иммундық жүйенің эффекторлық функцияларын негіздейді.
Моноклонды антиденелер рекомбинантты ДНК (рДНК) технологиясы, гибридомалық технология, В-лимфоциттерді иммортализациялау бойынша немесе басқа да технологиялар (мысалы, дисплей-технология, генетикалық модификацияланған жануарлар) көмегімен алынуы мүмкін.
Осы тарауда медициналық қолдануға немесе оларды өндірісте пайдалануға арналған дәрілік препараттар ретінде қолданылатын моноклонды антиденелер препараттарын әзірлеуге, өндіруге, олардың сипаттамалары мен өзіндік ерекшеліктерін белгілеуге қойылатын жалпы талаптар мен принциптер жазылған.
2. Қолданылу саласы
Осы тарауда терапевтік және профилактикалық (соның ішінде ex vivo қолдануға арналған), сондай-ақ in vivo диагностикалық қолдануға арналған жасушалардың моноклонды желісінен алынған моноклонды антиденелерді тіркеу кезіндегі сапа мәселелері қаралады.
Осы тарауда жазылған принциптер реагенттер ретінде пайдалылатын моноклонды антиденелерге, сондай-ақ иммуноглобулиндер фрагменттері, конъюгаттар, гибридті ақуыздар және басқалары сияқты моноклонды антиденелер негізінде әзірленген дәрілік препараттарға қолданылады. Алайда көрсетілген принциптерді пайдалану олардың қасиеттерінің өзіндік ерекшеліктері ескеріле отырып, әрбір нақты препарат үшін жеке-дара айқындалады және жекелеген құжаттарда қаралатын болады.
Осы тарауда поликлонды антиденелер (фракцияландырылған және рекомбинантты) қарастырылмайды, алайда оларда сипатталған принциптерді мүмкіндігінше пайдаланған жөн.
Осы тарау:
in vitro пайдалануға арналған моноклонды антиденелерге;
клиникалық зерттеулерде қолданылатын моноклонды антиденелерге қолданылмайды.
Алайда клиникалық зерттеулер үшін моноклонды антиденелерді өндіру және бақылау кезінде осы тарауда сипатталған принциптерді ескеру қажет; олардың қолданылуы жеке-дара тәртіппен айқындалатын болады.
3. Жалпы ережелер
Осы тарау осы Қағидалардың басқа тарауларымен, сондай-ақ Одақтың Фармакопея талаптарымен («Клиникалық қолдануға арналған моноклонды антиденелер») тығыз байланысты.
4. Негізгі ережелер
4.1. Моноклонды антиденелерді әзірлеу
Моноклонды антидене құрылымын препараттың әсер ету механизмін, биологиялық белсенділігін және тұрақтылығын ескере отырып негіздеу қажет. Моноклонды антиденелердің құрылымы сипаттамасының негіздемесі ең болмағанда иммуноглобулиндердің иммундық-химиялық қасиеттерінің жарамдылығын (аффиндік, тоғыспалы реактивтілік, изотип, аллотип сияқты), сондай-ақ эффекторлық функцияның маңыздылығы мен сақталуын қарауды қамтуға тиіс. Бұдан басқа, егер препараттың адам иммуноглобулинімен голомологиясы жоғары болмаса және әлеуетті иммуногендік эпитоптардың құрылымында анықтау кезінде бұл клиникалық жағымсыз реакцияларға және (немесе) терапевтік әлеуетінің өзгеруіне әкеп соғуы мүмкін болса, пациенттерден иммундық жауаптың индукциялау қатерін мұқият қарау қажет.
Моноклонды антиденелерді алу үшін пайдаланылатын жасушалық субстрат рекомбинантты ДНК технологиясы және (немесе) басқа да тиісті технологиялар бойынша әзірленген тұрақты, бір клонның үздіксіз өсірілетін жасушалар желісін білдіруге тиіс. Басқа да тиісті тәсілдерді пайдалану мүмкіндігімен салыстырғанда қажетті сападағы өнімді алу мүмкіндігін бағалау жасушалық субстратты таңдауға негіз болып табылады.
Егер рекомбинантты ДНК технологиясы бойынша алынған жасушалар субстрат ретінде пайдаланылса, антиденелерді өндіру үшін пайдаланылатын жүйенің сипаттамасы осы Қағидалардың 1, 2, 5.1 және 5.2-тарауларында көрсетілген принциптерге сәйкес келуге тиіс.
Егер әзірлеу барысында моноклонды жасушалық желіні алғанға дейін бір немесе бірнеше өзіне тән процедуралар, мысалы, жасушаларды будандастыру, вирустық трансформация, фагтық дисплейдегі скринингтің гендік кітапханасы, in silico, in vitro немесе in vivo технологияларды пайдалану жүзеге асырылса, мұндай әдістер егжей-тегжейлі сипаттауды талап етпейді. Алайда препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігі үшін маңызды, моноклонды жасушалық желінің түпнұсқалылығы мен тазалығын бағалауға мүмкіндік беретін осындай процедуралар туралы мәліметтердің жеткілікті көлемін ұсыну қажет (мысалы, иммуногендікті немесе эффекторлық функцияларды модуляциялауға бағытталған амин қышқылды немесе трансляциядан кейінгі модификация және бөгде агенттер мен әлеуетті контаминанттар туралы мәліметтер).
Антиденелерді өндіру үшін пайдаланылатын жасушалардың тұрақты және үздіксіз өсірілетін желісін алу үшін жасушаларды біріктіру немесе трансформациялау жолымен адамның В-лимфоциттерін немесе шығу тегі басқа жасушаларды иммортализациялау талап етілуі мүмкін. Қауіпсіздік пен тиімділік тұрғысынан таңдалған тәсілге мұқият талдау жүргізу және оны тиісті түрде негіздеу қажет.
Ата-аналық жасуша желілері ретінде адамның В-лимфоциттерін пайдалану инфекциялық агенттерді, соның ішінде Крейтцфельдт-Якоб нұсқалық ауру агенттерін, сондай-ақ адам үшін басқа да патогендік микроорганизмді ықтимал беруге байланысты проблемаларды көтереді. Эпштейн-Барр вирусымен (ЕВV) трансформацияланған адамның лимфоциттерін пайдалану адамды инфекциялай алатын ЕВV вирусының болуымен байланысты қосымша қиындықтар тудырады.
Адамның B-лимфоциттерін немесе миеломалық жасушалары бар шығу тегі басқа жасушаларды будандастыру жолымен алынған гибридома жасушалық субстрат ретінде пайдаланылуы мүмкін. Тектес жасушалардың шығу тегі мен сипаттамаларын белгілеуді жасушалармен (мысалы, қоректенетін жасушалар және миеломалық жасушалар) түйіскен, донорлардың денсаулығы, пайдаланылған будандастыру серіктестері және адамнан немесе жануардан алынатын материалдар туралы ақпаратты қоса алғанда, егжей-тегжейлі сипаттап, құжаттау қажет.
4.2. Моноклонды антиденелерді өндіру
4.2.1. Жалпы ережелер.
Өндіру процесін тиісті түрде сипаттау және валидациялау қажет. Валидациялау кем дегендей мыналарды қамтуға тиіс:
тиісті түрде берілген сапаны бақылау стратегиясына сәйкес процесс тұрақты сападағы өнімді өндіруге қабілетті екенін растау;
өндірістік мүмкіндіктерді бағалау (мысалы, өндірістік қоспаларды, вирустарды элиминациялау);
әрбір операциялық бірлік тиісті түрде жұмыс істейтінін растау (мысалы, бағаналарды тазартуды валидациялау, асептикалық буып-түю).
Өндірісішілік бақылауды қамтамасыз етуге (аралық өнімдер сапасының көрсеткіштерін және процестің параметрлерін қоса алғанда), сондай-ақ белсенді фармацевтикалық субстанцияға және дайын дәрілік препаратқа өзіндік ерекшеліктерді жасауға назар аударылуға тиіс. Осындай бақылау тектес қосындылар және қоспалар (мысалы, дисульфидтық байланыстың дұрыстығы немесе дұрыс еместігі, аминсіздендіру, қышқылдану, қысқарту, агрегаттар) немесе өндірістік қоспаларды (мысалы, ақуыздар, ДНК, А қожайын-жасуша ақуызы, бұқа сарысуы, қоректенуші орта қалдықтары), сондай-ақ процестің релевантты параметрлері (мысалы, бағанды жүктеу, рН, температура) сияқты сапаның маңызды көрсеткіштерін қадағалауға мүмкіндік беруге тиіс.
Егер А ақуыз тазарту процесінде пайдаланылса, А ақуызының көзі (мысалы, S. aureus немесе рекомбинантты ақуыз) және оны алу тәсілі (мысалы, адамның IgG пайдаланыла отырып тазартылған) тиісті түрде құжатталуға тиіс. Егер өндірісте адамның IgG пайдаланылса, IgG сапасының нысаналы пайдалану үшін, әсіресе вирустық қауіпсіздік тұрғысынан жарамды екенін растау қажет.
4.2.2. Платформалық өндіріс
Моноклонды антиденелерді өндіру үшін пайдаланылатын процестерді әзірлеу көбінесе, өндірушінің өнімді де, сондай-ақ өндіру процесін де білуіне байланысты болады.
Кейбір өндірушілер моноклонды антиденелерді өндіру саласында айтарлықтай тәжірибе жинақтады және ұқсас өндірістік процестерге негізделген өндіру стратегиясын әзірледі (яғни белгілі бір қожайын-жасушаларды, жасушалар өсінділерін, мақсатты ақуызды тазарту процесін пайдалана отырып және т.б.). Мұндай тәсілді көбінесе платформалық өндіріс деп атайды.
Кез келген басқа дәрілік препаратқа ұқсас платформалық өндірісті пайдалана отырып әзірленген биотехнологиялық дәрілік препаратты өндіру процесі оны тіркеу кезіне валидацияланған болуға тиіс. Валидациялау бойынша зерттеулер өндірістің соңғы процесінен және өткізуге арналған дәрілік препаратты өндіру үшін пайдаланылатын өндірістік алаңдардан алынған деректерді қамтуға тиіс. Алайда соңғы коммерциялық процестің нәтижелері бойынша алынған деректердің берілетін көлемін негіздеу немесе төмендету мақсатында мүше мемлекеттің уәкілетті органдарына өзге релеванттық тәжірибе негізінде алынған нәтижелерді ұсынуға жол беріледі.
Сапа көрсеткіштерінің әрбір препарат пен оны өндіру процесі үшін тән болатынын ескере отырып, тіркелетін препарат пен процеске қатысты талдамалық әдістердің жарамдылығын және тұтастай алғанда сапаны бақылау стратегиясын жеке растау қажет. Соның салдарынан, сол бір платформалық өндіріс тәсілінің көмегімен алынған басқа препараттарды талдау үшін жарамды болып табылатын сапаны бақылау стратегиясының жарамдылығын егжей-тегжейлі қайта қарау қажет, өйткені ол тіркелетін препаратқа және процеске бейімделмеген болуы мүмкін. Мысалы, қожайын-жасуша ақуыз (ҚЖА) сияқты өндірістік қоспалардың процеске тәуелділігі жоғары және осы препарат пен процеске қатысты пайдаланылатын бақылау әдістері сол бір платформалық өндірісті пайдаланатын басқа өнімдер үшін жарамды болмауы мүмкін (мысалы, жалпы парентеральды жасушалық желіден алынған түрлі жасушалық субстраттар, ұқсас өсінділер және тазарту шарттары).
Платформалық өндіріске негізделген бекітілген процесті өзгерту кезінде осындай өзгерістердің қаралатын препарат пен процеске әсеріне жеке талдау жүргізу қажет. Дегенмен өзгертілген препарат пен процеске қатысты алынған деректердің берілетін көлемін негіздеу немесе төмендету мақсатында тиісті түрде негіздеу және құжаттау кезінде өзге релеванттық тәжірибе негізінде алынған нәтижелерді ұсынуға жол беріледі. Оның үстіне, егер өндірістің жалпы платформалық процесінің көмегімен бірнеше препарат алса, ал өзгерістер (мысалы, процесті оңтайландыру немесе жақсарту) олардың біреуіне немесе бірнешеуіне енгізілсе, қабылданған сәйкестендіру стратегиясын қабылдау немесе ондайдың болмау негіздемесін ұсыну қажет.
4.2.3. Вирустық қауіпсіздік және трансмиссиялық кеуекті энцефалопатия.
Осы тарауда қаралатын моноклонды антиденелердің вирустық қауіпсіздік мәселелері осы Қағидалардың 2-тарауының ережелеріне сәйкес келуге тиіс. Осы тарауда көрсетілген талаптар моноклонды антиденелерді продуциялайтын генетикалық модификацияланған жасушалардан немесе гибридомалық жасушалық желілерден алынған моноклонды антиденелерге қатысты. Егер моноклонды антиденелерді өндіру жануарлар (мысалы, трансгендік жануарлар немесе шемендік сұйықтық) пайдаланыла отырып жүргізілсе, осы Қағидалардың 2-тарауының талаптарын, атап айтқанда көрсетілген тарауға № 1 қосымшаны ескеру қажет. Бастапқы жасушалар (мысалы, қожайын-жасуша) бөгде агенттерге, яғни бөгде немесе эндогендік агенттердің болуына скринингтен өтуге тиіс. Сынақтарда пайдалануға болатын вирустарды таңдау жануарлардың түріне және продуцент-жасушалардың тін көзіне, сондай-ақ өндірісте пайдаланылатын кез келген басқа да биологиялық шикізаттың қасиеттеріне байланысты.
Вирустық жүктемені азайту бойынша тиісті валидациялық зерттеулерді міндетті түрде жүргізу қажет. Осы Қағидалардың 2-тарауына сәйкес тіркеуге мәлімделген дәрілік препаратқа және оны өндіру процесіне қатысты вирустық жүктемені азайтуға өндірістік сатылардың қабілетін валидациялау қажет. Вирустық жүктемені азайтуға ықпал ететін ықтимал және күтілмеген препаратқа тән факторларды есепке алу мақсатында осы валидациялық зерттеулерді, әдетте, өндірістің жекелеген процесінде алынатын аралық өнімдерді пайдалана отырып жүргізеді. Дегенмен вирустық жүктемені азайту бойынша сатыларды белгілеу және оларға талдау жасау мақсатында тиісті түрде негіздеу және құжаттау кезінде валидациялық зерттеулердің берілетін нәтижелерінің көлемін төмендетуге мүмкіндік беретін өзге де зерттеулер (мысалы, платформалық өндіріс тәсілі негізінде жүргізілген) құнды болып табылады. Мұндай деректерді қосалқы деректер ретінде қарастыруға болады (мысалы, процестің өзгертілетін параметрлерінің вирустық жүктемені азайтуға ықтимал әсерін, көптеген өндірістік циклдан кейінгі бағаналардың қасиетін, вирустардың ауысуын зерттеулерді немесе бағаналарды тазарту жөніндегі зертеулерді зерделеу кезінде). Барлық жағдайда өндіруші жеке өнім үшін осындай деректердің маңыздылығын негіздеуге тиіс. Жаңа препаратқа қатысты алдын ала меншікті деректерді пайдалану мүмкіндігінің негіздемесін ұсыну қажет (мысалы, егер алдыңғы кезеңде алынған аралық өнімнің салыстырмалы биохимиялық қасиеттері болса және сәйкес әдістермен тазартуға ұшырайтын болса, процестің белгілі бір сатыларында вирустық жүктемені азайту жөніндегі деректерге сілтеме жасауға жол беріледі). Өндіруші осыған ұқсас меншікті қосалқы деректер пайдаланылатын өндірістік сатыны және тиісті аралық өнімнің құрамын сыни талдауды ұсынуға тиіс. Талдау нәтижелері бойынша екі жағдайда да енгізілген өндірістік саты әлеуетті вирустық контаминанттарды инактивациялау (элиминациялау) қабілеті бойынша ұқсас екені туралы біржақты қорытындыға келу қажет. Егер сатылардың салыстырмалылығы дәлелсіз болса немесе дерекқор вирустық жүктемені азайту қабілетіне препаратқа тән әсерді жоққа шығаруға мүмкіндік бермесе, препаратқа тән аралық өнімдерді пайдалана отырып, растаушы циклдарды жүргізу қажет.
Егер әзірлеу немесе өндіру кезінде ТГЭ көзі ірі қара малдың немесе басқа да жануар түрлерінің материалдары пайдаланылған болса, Одақ құқығына кіретін актілердің жануарлардың кеуекті энцефалопатиясы агенттерінің медициналық қолдануға арналған дәрілік препараттар арқылы берілу қатерін барынша азайту жөніндегі талаптарын ұстану қажет.
4.3. Моноклонды антидененің сипаттамаларын белгілеу
Моноклонды антиденелерді егжей-тегжейлі сипаттау қажет. Осы Қағидалардың 6-тарауына сәйкес сипаттамаларды белгілеу моноклонды антиденелердің физикалық-химиялық және иммундық-химиялық қасиеттерін, биологиялық белсенділігін, тазалығын, қоспаларын және сандық құрамын айқындауды қамтуға тиіс. Дәрілік препаратты тіркеу кезінде өтініш берушіде өнеркәсіптік сериялардың биологиялық және физикалық-химиялық сынақтары кезінде пайдаланылатын, тиісті түрде сипатталған өзінің стандартты материалдарын болуға тиіс.
4.3.1. Физикалық-химиялық сипаттамалар.
Физикалық-химиялық сипаттамаларды белгілеу бағдарламасы, әдетте, моноклонды антиденелердің сыныбын, кіші сыныбын, жеңіл тізбектері құрылысын (тізбектің каппасы және (немесе) лямбдасы) және бастапқы құрылымын айқындауды қамтиды.
ДНК секвенирлеу нәтижелері бойынша аминқышқыл тізбектілікті шығару және оны тиісінше әдістердің (мысалы, аминқышқылдарды пептидті карталау, секвенирлеу, масс-спектрометриялық талдау) көмегімен экспериментті түрде растау қажет. Аминқышқылдардың соңы N-мен және С-мен бітетін тізбектерінің (мысалы, соңы С-мен бітетін лизиндердің) құбылуын талдау қажет.
Бос сульфгидрильдік топтарды және қос сульфидтік көпірлерді, қос сульфидтік байланыстардың сақталуы мен дұрыстығын айқындау қажет.
Көмірсулардың (бейтарап қанттың, амин-қанттың және сиал қышқылдарының) қамтылуын анықтау қажет. Бұған қоса, көмірсу тізбектерінің құрылымын, олигосахаридтік бейінді (тармақталу бейінін), гликозилдеу учаскелері және олардың бос болмауын талдау қажет.
Әдетте, моноклонды антиденелердің Ғс-фрагментте орналасқан әрбір ауыр тізбекте бір N-гликозилдену учаскесі болады. Жеңіл тізбек, әдетте, гликозилделмейді. Алайда ауыр тізбектер қосымша гликозилдену учаскелерін қамтуы мүмкін, сондықтан да олардың бар екенін немесе жоқ екенін анықтау қажет. Маннозилдену, галактозилдену, фукозилдену және сиалилдену дәрежесіне ерекше назар аудара отырып, гликандардың құрылымын сипаттау қажет. Қолда бар негізгі гликандық құрылымдардың (көбінесе G0, G1 және G2-нің) бөлінуін айқындау қажет.
Жоғары реттілікті моноклонды антидененің құрылымын лайықты әдіснаманың көмегімен сипаттау қажет.
4.3.2. Иммунологиялық қасиеттер.
Антиденелердің иммунологиялық қасиеттерін жан-жақты сипаттап шығу қажет. Олардың аффинділігін, авидтілігі мен иммундық-реактивтілігін (басқа құрылымдық гомологиялық ақуыздармен тоғыспалы реактивтілігін қоса алғанда) айқындау мақсатында антиденелердің тазартылған антигендермен және антигендердің белгілі бір учаскелерімен байланысына талдау жүргізу қажет. Таңдап алынған нысаналардан ерекшеленетін адам тіндері үшін көзделмеген реактивтілікті (цитоуыттылықты) зерделеу қажет. Осы тарауға қосымшаға сәйкес иммундық-гистохимиялық әдістемені пайдалана отырып, адам тіндерімен тоғыспалы реактивтілікті анықтау қажет. Тиісті жағдайларда тіркеу дерекнамасының клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық бөлімдеріне тоғыспалы сілтеме жасауға жол беріледі.
Тиісті негіздеме болмаған кезде комплементарлықты айқындайтын салаларды (гипервариабельді учаскелерді, CDR) сәйкестендіру қажет.
Эпитоп пен оны алып жүретін молекуланы айқындау қажет. Көрсетілген анықтама осындай құрылымдардың (мысалы, ақуыз, олигосахарид, гликопротеин, гликолипид) биохимиялық сәйкестендірілуін және сипаттамаларды (көмірсулардың аминқышқылдық тізбектілігін, құрылымын) анықтау жөніндегі ықтимал зерттеулердің бәрін қамтуға тиіс.
Комплементпен байланысу және оны жандандыру қабілетін және (немесе) тіпті, егер нысаналы биологиялық белсенділік мұндай функциялардың болуын талап етпесе де, өзге эффекторлық функцияларды зерделеу қажет.
4.3.3. Биологиялық белсенділік.
Іn vitro және (немесе) in vivo зерттеулерінің көмегімен биологиялық белсенділікті (яғни препараттың белгілі бір биологиялық әсер тигізуінің өзіндік ерекшелікті қабілетін) айқындау қажет. Препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігі үшін оның әрекет ету механизмін және эффекторлық функцияларының маңызын (салдарын) талдау қажет.
Егер антиденелердің эффектордық функциясы препараттың әрекет ету механизмінің бір бөлігі бола алса және (немесе) препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне ықпал етуі мүмкін болса, АТКЦ-ның, цитоуыттылық қасиеттердің (мысалы, апоптоздың), комплементпен байланысу және оны жандандыру қабілетінің, гамма Fc-рецепторлармен және неонатальды Fc-рецепторлармен байланысу белсенділігін қоса алғанда, өзге де эффекторлық функциялардың егжей-тегжейлі талдамасын ұсыну қажет.
4.3.4. Тазалық, қоспалар және контаминаттар.
Әдетте, моноклонды антиденелердің гетерогендігінің бірнеше көзі (мысалы, С-мен аяқталатын лизиннің өзгеруі, N-мен аяқталатын пироглутаматтың түзілуі, амидсіздендіру, тотығу, изомерлеу, фрагменттеу, типтік емес қос сульфидті байланыстардың түзілуі, N-байланысты олигосахарид, глюкозалау) бөліп көрсетіледі, олар бірнеше молекулалық құрылымдар мен нұсқаларды білдіретін тазалық (қоспалар) көрсеткіштерінің күрделі бейініне алып келеді. Тазалықтың (қоспалардың) мұндай бейінін ортогоналдық әдістер жиынтығының көмегімен бағалау және тиісті тектес нұсқалар үшін жеке-дара немесе жиынтық қолайлылық критерийлерін көздеу қажет.
Мұндай әдістерге, әдетте, физикалық-химиялық қасиеттерді анықтау, мысалы, изоформалардың молекулалық массасын немесе мөлшерін, экстинкция коэффицентін, электрфоретикалық бейіндерді, хроматографиялық деректер мен спектроскопиялық бейіндерді анықтау жатады. Бұған қоса, зарядталған нұсқалардың гетерогендігін сапалық және сандық тұрғыдан талдау үшін лайықты әдістерді ұсыну қажет.
Әдістердің комбинациясын пайдалана отырып, мультимерлер мен агрегаттарды тиісті түрде сипаттау қажет. Дәрілік препаратта агрегаттардың, көрінетін және көрінбейтін қосылымдардың түзілуі маңызды болып табылады және серияларды шығарған кезде және тұрақтылықты зерттеу барысында зерделеу мен мұқият бақылауды талап етеді. Механикалық қосылымдардың табиғатын және қамтылуын анықтау мақсатында осы қосылымдарға фармакопеялық сынақтарға қосымша ретінде өзге де ортогоналды талдамалық әдістер талап етілуі мүмкін.
Ықтимал өндірістік қоспаларды (мысалы, ҚЖА-ны, қожайын-жасушаның ДНК, қоректендіру орталарының қалдық қамтылуын, кейінгі өңдеу сатыларында пайдаланылатын реактивтердің қалдық қамтылуын) сәйкестендіру және мән-жайларға қарай оларды сапалық және (немесе) сандық тұрғыдан талдау қажет.
Сырттан енгізілген, өндіру процесінің бөлігі болып табылмайтын, бөгде материалдардың (мысалы, микроорганизмдер, эндоуыттар) барлығын қамтитын контаминанттардың қамтылуын қатаң түрде болғызбау және (немесе) олардың қамтылуын тиісті түрде бақылау қажет. Эндоуытты емес табиғатты қабынуалды контаминантардың (мысалы, пептидогликандардың) бар екеніне күдік болған кезде, қосымша сынақтар (мысалы, моноциттердің жандандырылуы тұрғысынан сынақ) жүргізу қажет.
4.3.5. Сандық құрамы.
Тиісті физикалық-химиялық және (немесе) иммундық-химиялық әдістемелердің көмегімен сандық құрамды айқындау қажет.
Құрамы тұрғысынан сынақ нәтижелері биологиялық белсенділікке сынақ кезінде алынған нәтижелермен корреляцияланатынын растау қажет. Препарат немесе өндірістік процестер (мысалы буып-түю) туралы ақпаратта осындай тәуелділік болған кезде биологиялық белсенділік шараларының орнына сандық құрам шарасын пайдалануға жол беріледі.
4.4. Өзіндік ерекшеліктер
Өзіндік ерекшеліктер өнімнің сапасын жалпы бақылау стратегиясының құрамдас бөлігі болып табылады, ол өнімнің сапасы мен тұрақтылығын қамтамасыз ету үшін жасалады, бұл ретте өнім өзіндік ерекшелікке сәйкес келуге тиіс. Сипаттамаларды анықтау жөніндегі зерттеулердің нәтижелері бойынша маңызды болып табылған сапа көрсеткіштерін ескеретін өзіндік ерекшеліктерді әзірлеу қажет. Өзіндік ерекшелікке енгізілетін сынақтар препаратқа тән сипатта болады. Қолайлылық критерийлері үшін жол берілетін диапазондарды белгілеу негіздерін сипаттау қажет. Осы Қағидалардың 6-тарауына сәйкес қолайлылық критерийлерін белгілеп, оларды клиникаға дейінгі және (немесе) клиникалық зерттеулерде зерделенген сериялар, өндіріс процесінің қайта өндірілуін растау кезінде пайдаланылған сериялар сынақтарының нәтижелері бойынша алынған деректерді, тұрақтылықты зерттеу нәтижелерінің деректерін және әзірлеу жөніндегі маңызды деректерді ескере отырып негіздеу қажет.
4.4.1. Төлнұсқалық
Төлнұсқалыққа сынақтың өзіндік ерекшелігі жоғары болуға және ол препараттың молекулалық құрылымының бірегейлігіне және (немесе) өзге де өзіндік ерекшелікті қасиеттерге (мысалы, пептидтік карталау, антиидиотиптік иммундық-талдау немесе өзге де лайықты әдіс) негізделуге тиіс. Әртүрлі антиденелердің константық домендерінің ұқсастығы жоғары екендігін ескере отырып, төлнұсқалықты белгілеу мақсатында бірнеше сынақ (физикалық-химиялық, биологиялық және (немесе) иммундық-химиялық) талап етілуі мүмкін; мұндай сынақтар дәл осы өндірістік алаңда өндірілуі мүмкін өзге де антиденелерді ажыратып-айыруға мүмкіндік беруге тиіс.
4.4.2. Тазалық және қоспалар.
Осы тараудың 4.3-бөліміне сәйкес моноклонды антиденелер тазалығының (қоспаларының) бейіні күрделі болуы және отрогоналдық әдістер жиынтығының көмегімен талдау жасауды талап етуі мүмкін, отрогоналдық әдістер үшін тектес нұсқалар бойынша қолайлылықтың жеке-дара және (немесе) жиынтық критерийлерін белгілеу қажет. Мысалы, зарядталған нұсқаларды сапалық және сандық тұрғыдан анықтау мақсатында зарядтың гетерогендігіне негізделген бөлу әдістерін пайдалану қажет.
Өнімнің қысқаруын, диссоциациясы мен полимеризациясын табуға қабілетті хроматографиялық және (немесе) электрфорездік әдістерді қосу, сондай-ақ көрсетілген көрсеткіштер үшін сандық шектерді ұсыну қажет.
Пайдаланылған талдамалық әдістемелердің мультимерлер мен агрегаттардың қамтылуын бақылауға жарамдылығын растауға ерекше назар аудару қажет.
Гликозилдеу препараттың фармакологиялық кинетикасына әсер етіп, оның иммуногендік қасиеттерін өзгертуі мүмкін екенін назарға ала отырып, гликозилдеу үшін тиісінше қолайлылық критерийлерін белгілеу қажет. Бұған қоса, мұндай бақылау кейіннен препарат серияларының тұрақтылығын растауға мүмкіндік береді.
Соның нәтижесінде, осы көрсеткіштің клиникалық практикадағы биологиялық белсенділікке тигізетін көзделген және ықтимал ықпалын назарға ала отырып (мысалы, нысаналы әрекет ету механизмін іске асыруға қажетсіз функционалдық эффекторлық функциялардың болуы, Fab-фрагментті гликозилдеу), гликозилдеудің сынақтары мен қолайлылық критерийлерін (мысалы, G0, G1 және (немесе) G2 Fc-фрагменттердың санына, гликозилдеу, фукозилдеу және сиалилдеу дәрежелеріне қатысты) мұқият таңдап алу қажет.
Бақылау стратегиясына маңызды өндірістік қоспаларды бақылауды енгізу қажет. Кейбір жағдайларда, тиісінше расталған кезде, аралық өнімде, өндірістік процестің тиісті сатысында олардың қамтылуын бақылауды жүзеге асыруға жол беріледі. Өндіріс процесінің көмегімен олардың құрамын едәуір қысқартуға болатын кейбір қоспалар үшін стандартты сынақтар талап етілмейді. Қалдық А ақуызын, ҚЖА-ны, қалдық ДНК-ны және орталардың немесе тазартудың өзге де ықтимал қалдық қамтылуын бақылау, әдетте, өзіндік ерекшеліктің бір бөлігі болып табылады. Бұған қоса, мұндай бақылау өндіріс процесінің тұрақтылығы мен жұмыс істеуі бойынша бағалы дереккөз ретінде қызмет етеді.
4.4.3. Белсенділік.
Белсенділік (potency) – препараттың маңызды биологиялық қасиеттеріне байланысты оның сапа көрсеткішіне негізделген биологиялық белсенділіктің сандық шамасы. Белсенділікті айқындаудың тиісті талдамалық әдістемесі белсенді фармацевтикалық субстанцияға және (немесе) дәрілік препаратқа өзіндік ерекшеліктің бір бөлігі болып табылуға және ең жақсы жағдайда, клиникалық практикадағы биологиялық белсенділікті көрсетуге тиіс.
Жеткілікті түрде негізделген кезде клиникалық белсенділігі тек қана байланыстырушы (бейтараптандырушы) қасиеттерге тәуелді болатын антиденелерге қатысты нысанамен байланысуды айқындап беретін белсенділікті айқындаудың талдамалық әдістемесін (яғни, байланысу әдістемесін) пайдалануға жол беріледі. Егер клиникалық белсенділік үшін эффекторлық функциялар қажет болса, жасушалар негізінде сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдісін немесе эффекторлық функцияларды айқындауға мүмкіндік беретін өзге де әдістемені пайдалану қажет. Егер жасушалар негізінде сандық тұрғыдан айқындаудың биологиялық әдісі орынсыз болса немесе екі әдістің комбинациясы анағұрлым дәл нәтиже беретін болса, екі жеке әдістің комбинациясын пайдалану керек, олардың: біріншісі – өзіндік ерекшелікті айқындау мақсатында, екіншісі – эффекторлық функцияны айқындау (мысалы, комплементті жандандыру, C1q-мен байланыстыру, Fc-гамма-рецептормен байланыстыру) үшін болады.
Белсенділікті айқындау әдістемелерінің екі түрі (байланыстыру және жасушалар негізінде) көбінесе ұқсас нәтижелер беретініне қарамастан, мұндай әдістемелерді бір-бірін өзара алмастыратын әдістемелер деп есептеуге болмайды, өйткені препараттың кейбір қасиеттері нысанамен байланысуға (мысалы, гликозилдеу, фрагменттеу) әсер етпесе де, сигналдың одан әрі таратылуына немесе рецептордың экспрессиясына әсер етуі мүмкін.
Өндіріс процесінің тұрақтылығын растау мақсатында өзіндік ерекшелікті белсенділік (массаға шаққандағы биологиялық белсенділік) айтардықтай бағалы болып табылады.
4.4.4. Сандық құрамы.
Лайықты әдістемені пайдалана отырып, фармацевтикалық субстанцияның құрамын, әдетте, ақуыздың құрамы (массасы) бойынша айқындау қажет.
4.4.5. Жалпы көрсеткіштер.
Қажет болған кезде сыртқы түрді, ерігіштікті, рН-ті, шайырлылықты, алынатын көлемді, стерильділікті, бактериялық эндоуыттарды, тұрақтандырғышты және суды зерделеу керек.
Дәрілік препараттың құрамында көрінетін және көрінбейтін қосылымдардың болуы Одақ Фармакопеясында қойылатын талаптарға сәйкес келуге тиіс.
5. Модификацияланған моноклонды антиденелер негізіндегі препараттар
Осы Қағидаларда көрсетілген принциптер интактілі, модификацияланбаған моноклонды антиденелерден бөлек, моноклонды антиденелерден туындайтын өзге де препараттарға (мысалы, антиденелердің фрагменттері (бір тізбекті вериабельді фрагменттерді қоса алғанда)), гибридтік ақуыздарға, конъюгирленген моноклонды антиденелерге, қосарлы өзіндік ерекшелікті антиденелерге және радиоактивті таңбалы антиденелерге қолданылуы мүмкін. Алайда, олардың қолданылуға келетіні жеке препараттың қасиеттері негізінде жеке-дара тәртіппен айқындалатын болады.
Еуразиялық экономикалық одақтың
биологиялық дәрілік заттарына
зерттеулер жүргізу қағидаларының
10-тарауына
ҚОСЫМША
Достарыңызбен бөлісу: |