Геродоттан үзінді

D) ІІ; ІV 
E) ІІ; ІІІ 
Гардизи қимақтар туралы 
«.....
Осыдан кейiн Ертiс өзенiне келедi, сол жерден қимақтар елi басталады. 
Өзеннiң екi жағында жабайы жылқылар жайылып жүредi. Кейде олардың бiр 
жерде мыңын немесе екi мыңын көруге болады. Олар жабайыланып кеткен 
патша жылқысынан шыққан. Олар өсiп-өнiп жатыр. Бұл жылқыны арқанмен 
болмаса ұстай алмайсың. Оларды ұстап алғаннан кейiн оған мiнiп, бас үйретедi. 
Олар бас үйретуге көнiп, адамдарға үйренiсiп кетедi.
Ертiс үлкен өзен, егер өзеннiң бергi бетiнде бiреу-мiреу тұра қалса, оны арғы 
бетiнен тани алмайсың...өзеннiң суы қарауытып жатады. Оларда аласа құрылыс 
жоқ. Жұрттың бәрi ормандарда, сай-салаларда және далада өмiр сүредi, бәрiнiң 
де сиырлары мен қой отарлары бар. Оларда түйе жоқ. Егер қайсыбiр көпес мұнда 
түйе әкелсе, ол мұнда бiр жыл да өмiр сүрмейдi. Түйе осы шөптi жесе болғаны, 
ол өлiп қалады. Оларда тұз жоқ. Егер әлдебiреу мұнда бiр түйiр тұз әкелсе, оны 
қымбат аң терiсiне айырбастап алады. Олар биенiң сүтiн iшедi, мұны олар қымыз 
деп атайды. Қысқа арнап олардың әрқайсысы өз шама-шарқына қарай қойдың, 
жылқының немесе сиырдың кептiрiлген етiн дайындап алады. Бұл елде қар 
қалың түседi. Далаға жауған қарға найза бойламайтын кездер болды. Қыстыгүнi 
олар жылқыны алыстағы елге, Оқтау деген жерге айдап апарады. Олардың жер 
астында қыс кезiне арнап ағаштан жасаған астауы бар. Қар қалың түскен кезде 
олардың жылқысы қыс айларында осы суды iшедi, өйткенi олар суатқа бара 
алмайды. Қимақтардың аулайтын аңдары – бұлғын мен ақ тышқан. Олардың 
бастықтарының атағы – Бамал-Пәйгу (немесе Ямал-Пейгу). 
Деректер мен матеиалдардағы Қазақстанның өткен тарихы. 
Алма-Ата, 1935. стр. 30–31 

жүктеу/скачать 3.94 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: