Жарақаттың жіктелуі
жүктеу/скачать 418.29 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 23. Дененін жарага жалпы жоне жергілікті реакциясы
- 24. Рана. Жара ауруы туралы тусінік
| 22. Ашык механикалык жаралар
Жара (Nulnus) – терінің кілегей қабының және терең жатқан ұлпалардың ашық механикалық жарақаттануы. Оның белгілері: ауырсыну, қабырғасының ажырауы, қанағыс және қызметінің бұзылуы. Терінің эпидермисінің жаралануын жырылу, тырналу дейді. Жараның жиегі, қабырғасы, түбі және қуысы болады. Жиегі тері немесе кілегей қабықтан, қабырғасы борпылдақ дәнекер ұлпадан, шандырдан, бұлшық еттерден тұрады. Түбі бұлшық еттен немесе сіңірлерден тұрады. Анатомиялық табиғи қуысқа енген жараны қуысқа енген жара, ал жара дененің белгілі бір жерін тесіп өтіп, оның кірер және шығар тесігі болса оны тесіліп өткен жара дейді. Жара асқынып бүкіл денеге әсер еткен жағдайда жара ауруы дамиды. Жаралар үш түрге бөлінеді: операциялық, кездейсоқ және соғыс жаралары. Операциялық жаралар малға әр түрлі асептикалық операция жасағанда (пішу, жарыққа операция т.б.) және абсцесс, флегмона тағы сол сияқты инфекиялық процестерді тіліп өңдегенде пайда болады. Кездейсоқ және соғыс жаралары себептеріне қарай тағы да бөлінеді. Олардың түрлері – түйрелген, шабылған, тілінген, соғылған, жыртылған, тістелген, жаншылған және уланған жаралар. Түлік түріне қарай жараның тазаруы үш түрлі болады: а.іріңді ферментативтік: жылқылар мен иттерде, б.іріңді секвестрациялық:ірі қара мал, шошқа, ешкілерде, в.секвестрациялық: кеміргіштер мен құстарда. 23. Дененін жарага жалпы жоне жергілікті реакциясы Жалпы әсері Шок-күрделі нейрогуморальдық процесс. Шоктың түрлері Жарақат анафилактикалық Кардиогенді Гематрансфузия Гиповолимия Операциялық Сепсистік Коллапс- жүрек қан тамыр жүйесі жетімсіздігінен болған, естен тану және өлім қаупі Жергілікті әсері Қабыну дегеніміз жоғары сатылы жануарлардың әр түрлі сыртқы зақымдаушы әсерлерге қарсы жергілікті қорғаныс бейімделу реакциясы. Альтерация Пролиферация Эксудация 24. Рана. Жара ауруы туралы тусінік Жара (Nulnus) – терінің кілегей қабының және терең жатқан ұлпалардың ашық механикалық жарақаттануы. Оның белгілері: ауырсыну, қабырғасының ажырауы, қанағыс және қызметінің бұзылуы. Терінің эпидермисінің жаралануын жырылу, тырналу дейді. Жараның жиегі, қабырғасы, түбі және қуысы болады. Жиегі тері немесе кілегей қабықтан, қабырғасы борпылдақ дәнекер ұлпадан, шандырдан, бұлшық еттерден тұрады. Түбі бұлшық еттен немесе сіңірлерден тұрады. Анатомиялық табиғи қуысқа енген жараны қуысқа енген жара, ал жара дененің белгілі бір жерін тесіп өтіп, оның кірер және шығар тесігі болса оны тесіліп өткен жара дейді. Жара асқынып бүкіл денеге әсер еткен жағдайда жара ауруы дамиды. Жаралар үш түрге бөлінеді: операциялық, кездейсоқ және соғыс жаралары. Операциялық жаралар малға әр түрлі асептикалық операция жасағанда (пішу, жарыққа операция т.б.) және абсцесс, флегмона тағы сол сияқты инфекиялық процестерді тіліп өңдегенде пайда болады. Кездейсоқ және соғыс жаралары себептеріне қарай тағы да бөлінеді. Олардың түрлері – түйрелген, шабылған, тілінген, соғылған, жыртылған, тістелген, жаншылған және уланған жаралар. Түлік түріне қарай жараның тазаруы үш түрлі болады: а.іріңді ферментативтік: жылқылар мен иттерде, б.іріңді секвестрациялық:ірі қара мал, шошқа, ешкілерде, в.секвестрациялық: кеміргіштер мен құстарда. жүктеу/скачать 418.29 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|