С.Аманжолов айтты. автор 1933 жылы “Социалистік Қазақстан”
газетіне жариялаған мақаласында жаңа әліпби комитетінің түркі
тілдері дыбыстық ерекшеліктерімен ескермей, әліпбиден ә, ү, z,
ө әріптерін шығаруды ұсынуы, сондай-ақ <қ>-ны к-мен, <ғ>-ны
г-мен беруді дұрыс емес дейді.
<ғ> дыбысын х әрпімен беруді ұсынады, қысаңдарды түсіріп
жазуды қолдамайды.
Қосар дыбыс әріптерін бір әріппен беруді ұсынады. <ый>,
<ій> дыбыс тіркесінде j таңбасы дауыссыз <й> – ді де беретін
болсын деген пікір айтады: saj (сай), jaqnj (яғни).
ал
[ұу], [үу] тіркесіміне v таңбасын лайық көреді. Сонда V-
<у>, <ұу>, <үу> беретін болады дейді.
терминдерді орыс тілі арқылы игеру керек, 1929 жылы емлені
жасаған т.Шонанұлы, е.Омаровтардың алашордашылдығын
олардың шет сөздерді сол түпнұсқа тілінде алайық деген ниеті-
нен көруге болады дейді.
С.аманжолов 1929жылы қабылданған әліпбидің мынадай
кемшіліктерін көрсетті:
1) әліпбиде х, f, v таңбаларының болмады;
2) и, у таңбаларының жоқтығы, соның салдарынан мисси-
сипи, миссури сияқты сөздердің mijssijsijpij, mijssуvrij деп 6, 7
әріптің орнына, 13-9 әріпке дейін жазылу;
3) Фонетикалық принциптің ұсталынды;
4) Қазақ тілінің төл сөздерінде екінші-үшінші буындарда
ерін дауыстылары жазылмағандықтан кірме сөздердің әртүрлі
орфограммалануы (кило-келі, динамо-динамы, бюро-бюра);
5) Сөз ішінде екі дауысты дыбыс қатар келмейді деп, зооло-
гия, биология, театр сөздерінің зологыйа, быйалогыйа, тыйа-
тыр болып таңбаланды;
6) Қатаң-ұяң дыбыс тіркесімі болмайды, сондықтан жа-
зылмайды делініп, аптаномыйа, Бекполат, апсалұут сияқты
фонетикалық орфограммалар көбейді. С. аманжолов: “Қазақ
тілінің сингармонизм заңына бағынатындығы бұлай тұрсын,
қазақтың ежелгі сөздерінің талайы дыбыс жүйелі принцип-
ке бағынбайтын еді. мысалы: tuz+cь, ag+cь, bas+сь, gel+bau,
gьzmet+ker, gazdь+gun” дейді.
Сөйтіп, емле ережелеріне мынадай өзгерістер ендірілетін
болды дейді: емленің негізі – морфологиялық принцип, түбір
морфологиялық, қосымша фонетикалық принциппен жазы-
лады (зumьsdьŋ), түбірлері сақталған біріккен сөздер, кірікпей
жазылады да, қосымшасы фонетикалық принциппен жазыла-
ды; кірме сөздер ішінара болмаса, морфологиялық принциппен
түпнұсқа тұрпатын сақтап жазылады, қосымша фонетикалық
принцип бойынша жалғанады, қазақ тіліне ауызша жолмен еніп,
игерілген географиялық атаулар, ұғым атаулар қалыптанған
түрінде жазылады: өzbek, poiьz, sjiez, nөl, aрus, yiel, yien, екі
немесе одан көп дауыссыз дыбысқа аяқталған кірме сөздерге
қосымша жалғанғанда, соңғы дауыссыз түсіп қалады, қосымша
сөздің соңғы буынының жуан-жіңішкелігіне қарай жалғанады:
Bekmuratqa, metaldьŋ, кірме сөздердегі еріндік дауыстылар
таңбасы соңғы буында да жазылады (komsomol, kino), кірме
сөздердің аяғында в, д, г әріптері таңбаланады( leningrat, aktip
емес); <ұ> дыбысы ы таңбасы арқылы, <і> фонемасы j әрпі
арқылы таңбаланады: выl, tjl; екі дауысты дыбыс таңбасы тір-
кесе береді (zooloqia, зuadь); әліпбиге x, f, v әріптері алынады;
қосар ый, ій, ұу, үу дыбыстары і, и таңбалары арқылы беріледі;
254
255
әліпбиде 32 әріп болады; кірме сөздерде айтылатын ә, е, и
дыбыстарының орнына, сөз мағынасы бұзылмаса, а әрпі жа-
зылады ( artel, organ, brigada); екінші-үшінші буындарға дейін
[ ә] дыбысы сөздердің тек буынында ә-әрпін жазу: kәmilaрa;
соңғы буындарда естілген ө, ұ, ү дыбыстарының орнына е, ь,
Достарыңызбен бөлісу: |