Илько Роман Гердюктің бүкіл семьясын білетін-ді, бұл залымды Малый Букриндегілердің бәрі жек кө- ретін.
Илько баланы ңуып жеткенде, ол сасқалақтап, оған кінәлі адамдай жалтақтай қарады.
Ол баланың аты Ваня еді. Ваня күмілжіп, сықси- ган, іркіліп жас келген көздерімен Илькоға үрейлене қарады да:
Ол менің әкем еді, соған тамаң апарьга келе жатырмын,— деп жауап берді.
Е, әкең ол жерде не істеп жүр? Әй, тоқта, ол несіне жасырынады, шынын айт! — деп Илько Ваняға қатуланып, сұқтана қарады.
Ол үйде бір-ақ рет болды, коммунистер ұстап алып, ңамап қояма деп ңорқады,— деді даусы дірілдеп Ваня.— Ол әзірше орман ішінде бас сауғалап жүр, не- містер біздің селоға қашан келер екен деп күтетін бо- луы керек меніңше. Солар келісімен-ақ әкем үйге орал- мақшы.
Ал еиді айт, әкең үйлеріңе қашан келді? — деп даусын бәсеңдете сұрады Илько.
Мұнда келгеніне он шақты күн боп ңалды. Үш күн үйде, ал бір күн Мартыновкада түнеді,— деп жа- уап қайырды Ваня қолымен көзін сүртіп жатып.
Ал, ол бұған дейін қайда болып еді, білетін шы- ғарсын? — деп сұрады Илько, балаға сынай қарап.
Донбаста болса керек, әкемнің мамама айтқа- нынан аңғарып қалдым,— деді Ваня ешбір қулықсыз, балалық аңқаулықпен.
Ол мұның бәрін тосыннан тап болған өжет баланын бастырмалатып берген сұрағына үрейлене тұрып, аң- ғал айтылған ағатсыз шындық еді.
Илько селоға келісімен, еш жерге тоқтамастан се- лолың советке келді.
Парткомда жалғыз ғана Василий Алексеевич бар екен, ол алдында жатқан көп қағазды ақтарып отыр. Илько тапсырманы орындағанын айтып, сыртында «алдым» деген белгісі бар конвертті парторгке ұсынды.
Достарыңызбен бөлісу: |
