Ал Жарайды, балалар, айтқандарың болсын,
партизандарға барайық. Елімізге айуандық пен бас қыншылық жасаған, бақытымызға сұғанақ қолын сұқ- қан, адамдарымыздың талай жылдар бойы жасаған байлығын өзінің лас аяғымен таптаған бұл залымдар- дың сазайын тартқызайық. Олар совет адамдарының кекті қолының дүмпуін көретін болсын,— деп Михай- ло Тимофеевич балаларды өз ұлдарындай бауырына басып, қатты қысты.
Ал отрядқа біз өзімізбен бірге не ала бара- мыз? — деп сұрады Михайло.
Әрине, құралдарды, патрондарды, киім-кешек- терімізді аламыз. Сонсоң, айтпақшы, барлау костюм- деріңді, әлгі өздеріңнің айтатын, «шоқпыттарыңды» ұмытып кетпегейсіңдер,— деді Михайло Тимофеевич.
Ия, бізде сол жалба-жұлбалардан басқа не бар, осы үетіміздегі шоқпыттан басқа не бар. Алар жерің де жоқ,— деді Илько қайгыра, көзін төңкеріп, жалаң аяғына қарады.
Ия, оны жақсы білемін,— деп күрсінді Михай ло Тимофеевич.— Ол жағын өзім қарастырармын, ңа жет нәрселерді табуға тырысармын.
Менің басыма бір ой келе ңалды, білесіңдер ме, ол қандай ой екенін? Бізге партизандарға барудан бұ- рын партизандыққа емтихан беру керек болады. Менін мұғалімдігім есімө түсіп кетті,— деп жымиды Михай ло Тимофеевич.— Бізге партизандардан оңып үйрену керек, ал емтихансыз оңуға қалай кірісуге болады?
Е, бізге ңандай емтихан беру керек? — деп та- ңырқай сұрады. Илько мен Михайло нақ бір осы сұ раққа берер жауапты келісіп ңойгандай-ақ.
Ол оп-оңай. Біздө екі граната бар. Осы екі гра натаны жексұрын жауға ойсырата зиян келтірерлік жерге қоюымыз керек,— деп жауап берді Михайло Ти мофеевич.— Міне біздің партизандыққа берер емтиха нымыз осы болмақшы. Біз мұны абыроймен орындауға тиістіміз.
Е, мұндай емтиханды бере аламыз ғой. Мұнда тұрған ңиын ештеңе де жоқ,— деді Илько сеніммен
Жоқ, Илько, бұл емтиханды беру, сенің ойла ғаныңдай тым оп-оңай болмас. Бұл жерде мынандай бір жағдайды ескеру керек болады: біріншіден, жаудк көбірек жайрату жағын, екіншіден, өз адамдарымыз ға ешқандай зиян келтірмеу жағын, үшіншіден, ось:
Достарыңызбен бөлісу: |
