142
күй аңыздар
тарс жауып, аузын ашылмастай бекітеді де, дарияның суына
ағызып жібереді.
Жаналғыш сандыққа қамалған қалпы ағып кете барады.
Сөйтіп, халық көпке
дейін өлім дегенді білмей, шат-шадымен
ғұмыр кешетін болады.
Сол кезде дарияның аяғында ауы бос шықпайтын керемет
бір ақжолтай балықшы болады екен. Бірде Жаналғыш қамал-
ған сандық әлгі балықшының ауына түседі ғой. Балықшы «бұл
не ғылған сандық»
деп аузын ашқанда, сандық ішінен долдана
ақырып Жаналғыш шығады. Ашу үстінде көзіне көрінген ба-
лықшының жанын алады. Сонан соң,
Қорқыттың жанын алу
үшін кектенген қалпы іздеп кетеді.
Ал Қорқыт болса бұл кезде Жаналғыштың өкшесіне түске-
нін есіне алып, «аңдыған жау—алмай қоймас!» деп мұңайып,
сол көңіл-күйін қоңырлатып қобызына салған екен.
157. «Қорқыт»
(ІІІ нұсқа)
Жаналғыш Қорқыттың жанын алмақшы болып, өкшелей
қуып қоймайды. Сонда Қорқыт
тағы да бір амалын келтіріп,
өзінен аумайтын қырық сурет салады да, қырық бірінші болып
қатарына өзі отыра қалады.
Сонан зәрін шашып, қаһарын төгіп,
Қорқыттың жанын ал-
маққа Жаналғыш жетіп келеді ғой. Келсе, қаздай тізіліп бір-
бірінен айнымайтын қырық бір Қорқыт отыр дейді. Жаналғыш
әрі қарап, бері қарап қайсысының Қорқыт екенін айыра алмай
амалы таусылады.
Жаналғыш шын түйіліп келген бір жолғы қаһарынан Қор-
қыт осылай құтылып еді дейді. осыдан кейін бұрынғыдан да
жабырқап, қара қобызынан мұңды қоңыр күйлерді азыната
төгетін болады. Қорқыттың қоңыр күйлерінің
тартылу мәнісі
осы болса керек.
Достарыңызбен бөлісу: