147
алѕан Алѕатбек ћалада туса да ћала баласы емес, ауыл-
дала баласына џћсайды. ;йткенi ќке солай тќрбие-
леген. Ана тiлiнен басћа таѕы бiрнеше тiл бiледi. Бќкеѓ
ќулетiндегi џл-ћыздардыѓ бќрi таза ћазаћ тiлдi,
дiл-рухы
да ћазаћ, тектi екендерiн к#рген жерден байћатады.
Бiрде демалыс кљнi ол кезде мектепте оћитын џлы
Алѕатбектi ћыдыртып, Бќкеѓ ћазiргi Абай атындаѕы опе-
ра театрыныѓ т#ѓiрегiнде серуендеп жљредi. Гљлзардыѓ
бiр тџсына келгенде, ћайдан шыћћаны
белгiсiз, ол кезде
«совминде» т#раѕа Димекеѓ жалѕыз кетiп бара жатады.
Бќкеѓ «Димеке, бiр минутћа тоћтаѓыз»
деп дауыстап, ол
кiсi жалт ћараѕанда, ћасына келiп сќлем бередi. Балаћай
Алѕатбек те екi ћолын берiп сќлемдеседi. «Џлыѓ #зiѓнен
айнымайды екен», – деп, љлкенге сќлем берген баланы да
Димекеѓ џнатып ћалады. Ќкесi «Алѕатбек, сен ана жаћты
бiр айналып, ойнап кел. Бiз кiшкене ќѓгiмелесейiк», – деп,
Бќкеѓ Димекеѓмен далада бiраз сџхбаттасады. Алѕатбек
ќкесiнiѓ љлкен адаммен далада жолыѕып, ќѓгiмелескен сќтiн
жќне #зiнiѓ Димекеѓдi бала кезiнде ћалай к#ргенiн жиi
ќѓгiмелейдi. ;йткенi ќкесi мен Димекеѓнiѓ дидары ќлi к#з
алдында тџр.
Достарыңызбен бөлісу: