49
шартымен қарастырылады. Бұл екінші шарт – бір мезгілде электронның
импульсмен p = h/λ, оның орнын дәл анықтауға болмайтынын көрсетеді.
Электронның дәл орнын табуда кететін өлшем қателігі (∆х) қолданылған
жарықтың толқын ұзындығымен (λ) байланысты.
∆х~λ/sinα
Сондықтан қолданылатын жарықтың толқын ұзындығынан денелердің
өлшемі кем болса, онда олар байқалмайды. Демек, электрон тәріздес кішкене
бөлшектерді табу үшін толқын ұзындығы өте аз жарық қолдануы қажет.
Басқаша
айтқанда, ең көп энергиялы жарық қоланылуы тиіс. Себебі, энергия (Е)
толқын ұзындығына кері шама: E = h/λ. Алайда, электрон аса кішкене
болғандықтан үлкен энергиясы бар фотонмен соқтығысқанда, ол электронның
моменті өзгереді. Сонда, электронның х өзегі (осъ) бойынша анықталатын
момент шамасы былайша беріледі: ∆рх≈ h/λ ·sinα
Енді электронның моменті мен орнын табарда кететін өлшем қателіктерін
бірге
қарастырсақ, мынадай жуық байланысты табамыз:
∆х∆р ≈( λ/sinα)•((h/λ)sinα) ~h (1)
Бұл
теңсіздікті
1927
жылы
Гейзенберг
анықтаған.
Сонымен
анықталмағандық шарты (1) – белгілі жылдамдығы бар электронның кеңістікте
дәл орнын табуға болмайтынын көрсетеді. Егер белгілі мезгілде кеңістікте
электронның дәл орны анық болса, онда оның моментінің жуық мөлшері
жайында ғана мағлұмат аламыз. Ал егер электронның моментін анық білсек,
ондай электронның дәл орнын табуға ешқандай мүмкіншілік жоқ [73].
Дирак (1928ж.) электрон үшін релятивистік кванттық механикалық
теңдеуді зерттеу кезінде зарядтан басқа қасиеттері бірдей, электр заряды оң
бөлшек «позитрон» болу керек деген тұжырым жасады. Паули бета ыдыраудың
тұтас спектрін түсіндіру кезінде, тағы бір қарапайым бөлшектің болуы жайлы
болжам жасады. Бұл бөлшек электроннан көп жеңіл және электр бейтарап
«нейтрино» болу керек деп атады.
Альварец (1938ж.) радиоактивтіліктің ерекше түрі электронды қармауды
бақылады. Осы қармау кезінде ядро өзінің электрондық қабатынан бір
электронды жұтады да, қармау кезінде бета ыдыраудағыдай «нейтрино» бөліп
шығарады.
1939 жылы атом ядросының энергиясын пайдалану идеясының алға
қойылуы үлкен жаңалық болды.
Неміс физхимигі Ган мен Штрассман уран ядросы жылулық нейтронмен
соқтығысқанда шамамен бірдей екі жарықшаға бөлінетінін анықтады. Бұл
реакция кезінде өте жоғарғы энергия (200МэВ) бөлінеді және атом ядросынан
бірнеше жаңа нейтрондар бөлінеді де, олар басқа ядроларға соқтығысып жаңа
реакция тудырады, мұндай реакция тізбекті реакция деп аталады. Осы тізбекті
рекация реттеліп отырмаса, онда қопарылыс болады, ол атомдық қопарылыс
51
Қазақстанда да осы салада көптеген жұмыстар жасалып жатыр. Осы
мәселені дұрыс жолға қою үшін атом энергетикасын дамыту жайында екі
бағдарлама қабылданды.
Бірінші бағдарлама қабылданғанына 20 жылдан астам уақыт өтті. Екінші
бағдарлама 2011 жылы қабылданды. Бұл бағдарламада елімізде атом
энергетикасының 2011 – 2014 жылдары аралығында және келешекте 2020
жылға дейінгі даму жоспары бекітілген.
Қазір осы бағдарламаны іске асыру тікелей қолға алынып жатыр. Біздің
еліміз атом электр станциясына пайдаланылатын отын, уранға өте бай.
Энергетика қазіргі уақытта кез-келген өндірістің дамуының негізі болып
табылады. Қоғамның өркендеу дәрежесі көбінесе энергияның өндірісімен және
тұтынылуымен анықталады. Ғалымдардың айтуынша, Қазақстанда жылдан
жылға электр энергиясын тұтыну артып келеді, сондықтан 2030 жылға қарай
6600 мегаватт қуаттылығы бар жаңа станциялар қажет болады [74].
Қазақстан
Республикасының
болашақ
физика
мұғалімдерін
(бакалаврларды) дайындауға арналған мемлекеттік стандартында пәндердің үш
циклі аталған: жалпы білім беру пәндері, базалық пәндер, кәсіптік пәндер.
Ұсынылған «Атомдық және ядролық физика» курсы 5В011000 – Физика
мамандығының оқу жұмыс жоспарына сәйкес базалық пәндер блогының таңдау
компонентіне жатқызылған.
5В011000 – Физика мамандығының оқу жұмыс жоспарына сәйкес
«Атомдық және ядролық физика» курсы 3 кредит (135 сағат) көлемінде
оқытылады. Жұмыс бағдарламасына сәйкес 15 дәріс, 15 практика, 15 зертхана
жоспарланған.
Достарыңызбен бөлісу: