Оңтүстік Қазақстан Мемлекеттік фармацевтика академиясы
жүктеу/скачать 0.76 Mb.
|
| Жіктелуі. Клиникалық диагнозда мыналарды көрсеткен дұрыс.
Жұққан мезгілі (антенатальды, интра-, постнатальды) Этиологиясы (инфекция – септицемия, септикопиемия, кірген қақпасы, түрін) Көріністері, алғашқы – тез, ауыр, ауырлау. Септикалық ошақ қөзін Ауру кезеңі - бастапқы, өршу, қалпына келу, айығу. Асқынулары – (ТҚҰ- синдромы, тромбоздар, тромбоэндокардит, гипотрофия, анемия, гипербилирубинемия, бүйрек, бауыр жетіспеушілі т.б). Клиникасы: аурудың 2 формасы бар: септициемиялық және септикопиемиялық. Септицемиялық формасы айқын интоксикациямен өтеді. Септикопиемиялық формасында – теріде, сүйекте, өкпеде, бас миында пиемиялық ошақтар болады. Сепсистің ерте анықталатын симптомдары- жақсы ембеу, лоқсу, құсу, тұрақсық іш өту, дене салмағының төмендеуі, бала мазасыз, дене темп-сы субферильді, тері қабаттары – сұр түсті, жиі сарғаю дамиды. Септикопиемиялық формада – іріңді ошақтар болады, эпифизарлы остеомиелит, менингит, флегмона, абсцесті пневмония, жаралы – іріңді колит. Жедел басталып, дене қызуы көтеріліп, бала мазасызданады. Қан анализінде: гипохромды анемия, лейкоцитоз, нейтрофилез солға ығысумен және ЭТЖ- ның жоғарылауы. Диагнозы. Сепсистің тура қойылған диагнозының клиникалық критерийлері. Репарация кезеңінде пиемиялық ошақты санациялаған соң дене терісінің баздануы және сұрғылттануы. Аурудың 3-5-ші аптасында көк бауырдың ұлғаюы. 3-4-ші аптада ЭТЖ 12-14 мм/сағ-қа дейін жылдамдайды. Нормохромды анемия, токсикоз басылған соң да сақталады. Токсикоз төмендесе де, салмақ қосылмауы. Сепсис диагнозы болғанда, қосымша зерттеулер қолданылады: а) бактериологиялық, б) иммунологиялық, в) жалпы клиникалық.. Себуді науқастан алынатын кез келген материалдан: қан, несеп, ірің т.б- жасау керек (қанды кем дегенде 3 рет себу керек). Егер әр түрлі 3 жерден алынған материалдан бәрінен бір түрлі микроб, не олардың ассоциациясы себілсе, сепсис диагнозы бактериологиялы дәлелденді деп есептеледі. Жалпы клиникалық зерттеулерден мына зерттеулерді жасайды: 1. Тромбоцит санын анықтаумен қатар, қанның жайылған анализі, жалпы белокты, белок фракцияларын, сиал қышқылын, С-реактивті белок анықтайды. 2. Иммунологиялық зерттеулер: қоздырғыштардан бөлінген антигендерге антидене титрін және В-лимфоциттердің иммуноглобулин деңгейін, лейкоциттердің цитохимиялық зерттеуін, нейтрофильдердің қызметін анықтайды. Емдеу. Сепсиспен ауырған баланы анасының сутімен немесе және сауылған донор сутімен тамақтандыру керек. Донор суті болмаған жағдайда курамында тері сут-қышқыл флорасы бар қышқөыл коспалармен тамақтандыру керек (кефир, қышқыл “Малютка”, ацидофильді паста). Оптимальды кутімді уйымдастыру. Антибактериальды химиотерапия. Септикалық процесті емдеуде маңызды звено (буын), Әсері уқсас емес (юір топқа кірмейтін) 2 бактерицидті антибиотиктін максимальды мөлешрін жасынан сай және әр түрлі жолмен енгізеді – тамырға, булшық етке, ішке, абсцесстін ішіне. Антибиотиктер максимальды мөлшерде инфузиялы ем фонында колданады. Бактериялық тексеру нәтижесін шығару үшін ампициллинді (300-400мг/кг тәулігіне 4-6 рет) аминогликозидпен (гентамицин, сизомицин немесе томбромицин 7,5-10мг/кг тәулігіне немесе аминацин 22,5-30,5мг/кг тәулігіне 3 рет) немесе цефалоспоринді (200мг/кг тәулігіне 4 рет) карбенициллинмен, аминогликозидпен береді. Антибиотиктердің біреуің тамырға енгізеді. Антибиотиктерді әр 7-10 күнде ауыстырып отырады (әсері болмаған жағдайда 2 күннен кейін ауыстырады). Остеомиелитте линкомицин, гентамицин курсы дурыс. Дезинтоксикациялық терапия несеп айдайтын ем фонында инфузиялы терапия арқылы жузеге асады. Иммунитет тузейтін ем. Белсенді емес (пассивті) иммунитетті арттыру, гепаринзацияланған жас қан кую, қоздырғыш анықталғанда, бағытталған әсерлі препараттарды енгізу: антистафилококты плазма (күніне 10-15мг/кг ) булшық етке антистафилококкты иммуноглобулин 20 Ав/кг 7-10 кун катарынан не алмастырып, грамм-теріс флора – булшық етке гамма-М-концентрат , антисинегнойлық не антипротеиндті, антиклебсиелазді, плазма күнде 10-15 мг/кг нан 3-5 күн бойы салынады иммуноглобулинді тамшылатып тамырға енгізеді 500мг/кг, 10-15 мл/кг 5проц. Ерітінді. Енгізу аралығы-интервалы 1-3 апта. Пиемиялық ошақтарды жергілікті емдеуі остеомиелит ошақтарын, абсцесті ашуды педиатр балалар хирургымен бірігіп емдейді. Патогенитикалы және симптоматикалы ем токсикоздың ауыр турінде (на высоте токсикоза) протеолиттік ферменттердің ингибиторлары (контрикал, трасилол 500Ед/кг 3 рет тәулігіне), витаминдер (С, В6, Е, рибофламин, ККБ немесе В, қажеттілігіне қарай РР, В12, В), ангиопротекторлар сугерона продентина типті. ДВС синдромына терапияға дезагреганттар косылады (курантил немесе трентал, эуфиллин) содан кейін плазма және гемотрансфузин. (қанның сары суы және қан). Қан спектрлі әсер ететің антибиотиктерді колданғанда лактобактерин беріледі (1-2 доза 3 рет куніне). Селективті бактериальды деконтаминацияда бактериофагтар беріледі – кок ірінді, коміпротеидті, стафилококты немесе пиофем (10мл 3 рет куніне 2-3 апта бойы). Антистафилококкты немесе немесе пиофем (10мл 3 рет күніне 2-3 апта бойы). Антистафилококты бактериофаг тамырға енгізіледі (1мг/кг күн сайын 10 күн). Калпына келу кезенде жоғарыда аталғандардан басқа арнайы емес иммунитет ынталандырушыларын – пентоксил, дибазол, метацил, апилак, анаболикалы гормондар тағы басқа тағайындайды. жүктеу/скачать 0.76 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|