ОҢТҮстік қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясының хабаршысы №2 (63), 2013) Қосымша, приложение
ЭПИДЕМИОЛОГИЧЕСКАЯ СИТУАЦИЯ ЗАБОЛЕВАЕМОСТИ ВИРУСНЫМ ГЕПАТИТОМ «А» В ЮЖНО-КАЗАХСТАНСКОЙ ОБЛАСТИ ЗА 2007- 2012 ГОДЫ
жүктеу/скачать 9.29 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ОҢТҮСТІК ҚАЗАҚСТАН ОБЛЫСЫ БОЙЫНША ЭХИНОКОККОЗ СЫРҚАТТАНУШЫЛЫҒЫНЫҢ 2007-2012 ЖЫЛДАРЫНА РЕТРОСПЕКТИВТІК ЭПИДЕМИОЛОГИЯЛЫҚ ТАЛДАУ ЖӘНЕ АЛДЫН АЛУ ІС-ШАРАЛАРЫН ҰЙЫМДАСТЫРУ
- СРАВНИТЕЛЬНАЯ ОЦЕНКА ЭФФЕКТИВНОСТИ ЛЕЧЕНИЯ ГИНГИВИТА ФИТОПРЕПАРАТОМ НАСТОЙКИ ЦВЕТКОВ КАЛЕНДУЛЫ
ЭПИДЕМИОЛОГИЧЕСКАЯ СИТУАЦИЯ ЗАБОЛЕВАЕМОСТИ ВИРУСНЫМ ГЕПАТИТОМ «А» В ЮЖНО-КАЗАХСТАНСКОЙ ОБЛАСТИ ЗА 2007- 2012 ГОДЫ Ирсимбетова Н.А., Кортаева А.М., Медетов Ж.Б., Тулендиева К.А., Есенгараева З.Ш. Южно-Казахстанская государственная фармацевтическая академия, г. Шымкент Департамент комитета государственного санитарно-эпидемиологического надзора по ЮКО, г.Шымкент Проведенный анализ заболеваемости вирусным гепатитом А показывает, что на долю детского населения до 14 лет приходится 90% заболевших. Проведение вакцинации детям с 2-х лет способствует снижению заболеваемости вирусный гепатит «А» среди детского населения в возрасте до 14 лет. Южно-Казахстанская область является одним из эндемичных регионов Казахстана по заболеваемости вирусным гепатитом «А», ежегодно до проведения вакцинации в области регистрировалась от 4512 до 6062 случаев вирусного гепатита «А». Проведённый анализ заболеваемости острыми вирусными гепатитами среди населения Южного Казахстана за период с 2007 по 2011 год показал, что на долю вирусного гепатита «А» приходится до 96,2% от общего количества случаев заболевания вирусными гепатитами. По анализу вирусного гепатита «А» с 2007 по 2011 годы видно, что отмечается ежегодное снижение заболеваемости среди населения области (таблица 1). Таблица 1 - Показатель заболеваемости вирусным гепатитом «А» с 2007 по 2012 годы.
Заболеваемость вирусным гепатитом «А» среди населения за 6 лет снизилась в 33.0 раза (2007 г. интенсивный показатель-252,53, 2012 г. интенсивный показатель -7.64.). Анализ возрастного состава заболеваемости вирусного гепатита «А» показал, что на долю детского населения с 1 года до 14 лет приходится 90 % заболевших (таблица 2). Таблица 2 - Показатель заболеваемости вирусным гепатитом «А» (ВГА) среди детей до 14 лет с 2007 по 2012 годы.
Из данной таблицы видно, что идёт стойкое снижение заболеваемостью вирусного гепатит «А» среди детского населения. За анализируемый период заболеваемость среди детей снизилась в 52.2 раза. По социально-профессиональному составу заболеваемость вирусного гепатита «А» распределилась в следующем соотношении (таблица 3). С 2007 по 2012 годы на первом месте стоит заболеваемость вирусного гепатата «А» среди школьников. На данную группу при распределении по социально- профессиональному составу приходится до 50 % случаев заболеваемости вирусного гепатита «А». Вероятнее всего причиной высокого уровня заболеваемости школьников является нарушение питьевого режима, санитарно-гигиенических требований и переуплотнённость в классах. При сезонном распределении заболеваемости по месяцам года повышенная регистрация имеет место в январе, феврале, марте, апреле, октябре, ноябре, декабре месяцах. Наименьшее количество случаев приходится на июнь месяц в течение всех 6 анализируемых лет. Анализ путей передачи показывает, что на контактно-бытовой приходится до 45 % всех случаев заболеваемости. Анализ заболеваемости вирусного гепатита «А» показал, что только после введения вакцинации детского населения наблюдается резкое снижение заболеваемости. Таблица 3 - Показатель заболеваемости вирусным гепатитом «А» по социально-профессиональному составу за 2007-2012 годы (на 100 тыс. населения).
Впервые в Южно-Казахстанской области 2006 году было выделено из областного бюджета 7088,1 тыс. тенге на приобретение вакцин против вирусного гепатита «А». Закуплено 3102 дозы. Учитывая плохое состояние сетей водоснабжения Шардаринского района, вакцина в первую очередь была направлена в данный район. Привито 1551 ребенок двухлетнего возраста. Для вакцинации населения в течение 6 лет используется вакцина «Хаврикс-720» (производство «ГлаксоСмитКляин» Бельгия) (таблица 4). Таблица 4. Иммунизация детей против вирусного гепатита «А» (ВГА) в период с 2006 по 2012гг.
В связи с тем, что первоначально прививались дети с двух лет, наибольшее снижение заболеваемости за анализируемый период наблюдается у неорганизованных детей. Среди неорганизованных детей за 6 лет заболеваемость снизилась в 76,5 раза и составила 9,6 на 100 тыс. в 2012 году против 735,1 на 100 тыс. в 2007 году. Значительное снижение заболеваемости отмечается среди детей посешающих ДДУ, за анализируемый период заболеваемость снизилась в 25,8 раза и составила 11,3 на 100 тыс. в 2012 году против 292,2 на 100 тысяч в 2007 году. Значительно снизилась заболеваемость и среди воспитанников детских домов, домов ребенка, интернатов. За 6 лет заболеваемость снизилась в 11,6 раза и составила 19,6 на 100 тыс. в 2011 году против 228,2 в 2007 году, в 2012 году случаев не зарегистрировано. Снизилась заболеваемость вирусного гепатита «А» и среди школьников. За анализируемый период с 2007 по 2011 годы произошло снижение заболеваемости в 35,7 раза и составила 17,4 на 100 тыс. в 2012 году против 622,6 на 100 тыс. в 2007 году. 
Диаграмма 1. Влияние иммунопрофилактики на заболеваемость ВГА за 2007-2011 годы Таким образом, проводимая иммунизация против вирусного гепатит «А» высокоэффективна и привела к снижению заболеваемости среди населения Южно-Казахстанской области. ОҢТҮСТІК ҚАЗАҚСТАН ОБЛЫСЫ БОЙЫНША ЭХИНОКОККОЗ СЫРҚАТТАНУШЫЛЫҒЫНЫҢ 2007-2012 ЖЫЛДАРЫНА РЕТРОСПЕКТИВТІК ЭПИДЕМИОЛОГИЯЛЫҚ ТАЛДАУ ЖӘНЕ АЛДЫН АЛУ ІС-ШАРАЛАРЫН ҰЙЫМДАСТЫРУ Ирсимбетова Н.А., Мукашева Л.С., Ирсимбетова А.А., Медетов Ж.Б., Мамыкова Х.У., Сламбекова П.А. Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясы, Шымкент қ. Шымкент қалалық медициналық жедел жәрдем көрсету станциясы, Шымкент қ. Оңтүстік Қазақстан облысы бойынша мемлекеттік санитарлық-эпидемиологиялық қадағалау комитетінің Департаменті, Шымкент қ. Эхинококкоз – нәжіс-ауыз механизмімен таралатын, бауыр, өкпе және басқа да мүшелерді зақымдайтын, кисталар пайда болуымен, ауыр түрдегі асқынулары мүгедектікке және өлімге соқтырумен сипатталатын зоонозды, табиғи-антропургиялық, созылмалы түрде өтетін биогельминтоз. Қоздырғышы – Echinococcus granulosis. Эхинококктардың бірнеше түрлері белгілі. Бауыр эхинококкозы - 70% құрайды, өкпе 20%, аралас -4,2%, басқа форма- 2,8%.Оңтүстік Қазақстан облысы бойынша эхинококкоз сырқаттанушылығы 2002-2011 жылдары тұрақсыздығымен сипатталады. 2002 жылы облыс бойынша эхинококкоз сырқаттанушылығы 278 жағдай тіркелсе, 2004 жылы 344 жағдай тіркеліп, 2008 жылы 226 жағдайға дейін төмен түсіп, 2011 жылы 348 жағдай тіркеліп, 2012 жылы 282 жағдайға төмендеген, яғни бұл сырқаттанушылықта 2-4 жылдық кезеңділік сипатталады. Сырқаттанушылықтың өскен жылдары 2004, 2006, 2010 жылдары, ал төмендегені - 2002, 2005, 2008 жылдары. Эхинококкоз сырқаттанушылығы ауылдық жерлерде 62,32%, қала тұрғындары арасында 37,68% кездеседі. Мал шаруашылығы кең дамыған аудандарда эхинококкоз сырқаттанушылығы жиі тіркелген. Сырқаттанушылықтың 46,6%-н ерлер, 53,4%-н әйелдер құраған. 1 Кесте - Эхинококкоз сырқаттанушылығының жасына қарай тіркелуі.
Сурет 1. Эхинококкоз сырқаттанушылығының жасына қарай тіркелуінің үлес салмағы (%): Жасына қарай талдау нәтижесінде әсіресе көп ауыратындар 20-29 жастағылар (24,1%), 30-39 жастағылар (16,0%), 15-19 жастағылар (15,0%). Кәсібі бойынша ауруларды бөлгенде көбінесе ауыратындар 647 – жұмыссыздар (45,5%), 282 – оқушылар (19,8%), 128 - басқалары (9,0%), 109 – қызметкерлер (7,6%), 84 – жұмысшылар (5,9%), 65 – студенттер (4,6%), 57 - мектеп жасына дейінгі балалар (4,0%), 51 - зейнеткерлер (3,6%). Жасы мен кәсібі бойынша талдау кезінде анықталғаны: көбінесе 15-39 жастағы жұмыс істемейтіндер мен басқалар (ауыл шаруашылық саласында жұмыс істейтіндер, иттермен қарым-қатынаста болатындар).Эхинококкоктың зақымдалған мүшелеріне қарай 1067 (75,0%) бауырда, 288 (20,24 %) өкпеде, басқа мүшелерде –6 (4,76%). 2007-2012 жылдары облыс бойынша тіркелген 1423 эхинококкоз ошағында 5461 қарым-қатынаста болған адамдар серологиялық әдіспен тексеріліп, олардың 77-нен серологиялық оң нәтиже берген, бірақ бұлардың арасында сырқаттанушылық тіркелген жоқ. Ошақтардан аурудың жұғу көздерін, берілу жолдарын анықтау мақсатында қоршаған сыртқы ортадан 4725 топырақ (77 – аскарида жұмыртқалары), 2353 жеміс-жидек (13 – аскарида жұмыртқалары), 1667 су сынамасы тексерілді (5 үшкір құрт жұмыртқалары), 9676 сүртінді (1- ергежейлі, 20 үшкір құрттардың жұмыртқалары), эхинококктың онкосфералары анықталмаған. Барлық ошақтарда індетке қарсы іс-шаралар жүргізіліп, дегельминтизациялауға ұсыныс берілген. Соңғы 5 жылда 760763 итке дегельминтизация жасалған, 205348 босқын ит жойылған. 136996 бас ірі қара мал сою барысында 1411-і эхинококкпен зақымдалғаны анықталған (1,03%), 549702 уақ мал сойылған, анықталғаны 12221 (2,22%). Эхинококкоз ауруының өсу себебі аудан, қалаларда үй жағдайында малдәрігердің анықтамасынсыз мал сою жалғасып, эхинококкпен зақымдалған мүшелерді итке тастап, иттер қоршаған ортаны эхинокококк жұмыртқаларымен ластайды, босқын иттерді жою жұмыстары өз дәрежесінде емес. Иттерді құжаттандыру және дегельминттеуі толық жүргізілмейді, дегельминттеу барысында ветеринар мамандары дәріні үй егесіне бере салады, дәріні қабылдаған ит байланбай, бос жүріп, дәрінің әсерінен шығатын паразиттермен қоршаған ортаны ластайды. Балалар арасында эхинококкоз аурушаңдығы өскені жеке бас гигиенасын сақтамай аскөк, жеміс-жидек және көкөніс өнімдерін жумай пайдаланады, көшеден тамақтанып, ит – күшіктермен ойнап, қолын жумағаннан ауруды жұқтырады. Жергілікті малдәрігерлік қызметімен бірлесіп иесіз иттердің көзін жою іс-шаралары атқарылып, тұрғындарға иттерін байлауда ұстау, оларды малдәрігерлік байқаудан өткізу, ауруларға қарсы егу, дәрі беру, ауру малдардың өкпе-бауырын және басқа да артық деп саналатын еттерін итке бермей өртеп тастау, олардың нәжістерін аулақтау жерге көму, көмілген орынды залалсыздандыру, әсіресе, балаларды иттерге жақындатпай, олардан жұғатын аурулардан сақтандыру жөнінде санитарлық – ағарту жұмыстары кеңінен жүргізілуде. Қорытындылай келе, халық арасында санитарлық ағарту жұмыстарын күшейту. Білім беру басқармасымен бірлесе отырып, балаларды тазалыққа ұқыптылыққа тәрбиелеу (аурудың кір қол, жуылмаған жемістер арқылы жұғатынын айту). Сырқаттанушылық балалар арасында жиілету себептерінен осы жағдайды қатаң түрде орындалуын қадағалау. Ветеринарлық қызметкерлермен бірлесіп іс әрекет жасау. Үй жағдайында малдәрігердің қарауынсыз мал союға тиым салу. Сойылған жағдайда зақымдалынған мүшелерді өртеп жағу. Иттерді құжаттандыру және дегельминттеуі жұмыстарын жүргізілуі қадағалау. Санитарлық гельминтологиялық тексеруге үлгілер дер кезінде және сапалы түрде алуды қамтамасыз ету. Эхинококкоз ауруының ошақтарында 17.01.12 жылы шыққан №89 Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысының орындалуын күшейту.Эхинококкоздың алдын алу бойынша іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын талаптар:Эхинококкоздар – адамдарда екі клиникалық түрде – гидатидоздық (бір камералы) эхинококкоз және альвеолярлық (көп камералы) эхинококкоз пайда болатын зооноздық гельминтоздар.Эхинококкозды диагностикалау тексерулердің кешенді – сероиммунологиялық және рентгенді-аспаптық (іш-қуысын ультрадыбыстық тексеру, тыныс жолдарының флюорографиясы және басқалары) әдістерін қолдану арқылы жүргізіледі. Эхинококкозға тәуекел топтарын сероиммунологиялық тексеруді санитарлық-эпидемиологиялық қадағалау ұйымдарының паразитологиялық зертханалары жүргізеді: серологиялық зерттеулер үшін материалды жинауды медициналық ұйымдар жүзеге асырады. Диспансерлік бақылаудың мерзімдері және жиілігі: 1) сероиммунологиялық реакциялардың оң нәтижелері бар адамдар, сондай-ақ кезкелген орналасудағы эхинококкоз сеебебімен операция жасалғандар ауырған сәттен бастап бес жыл бойы (алғашқы үш жылда жылына екі рет, үш жыл өткен соң жылына бір рет кешенді тексеру) бақыланады. 2) диспансерлік бақылауға алынған сәттен бастап бес жыл ішінде рецидивтің клиникалық-зертханалық және аспаптық көрсеткіштері кездеспеген жағдайда және тұрақты теріс серологиялық реакциялары кезінде сероиммунологиялық реакциялардың теріс нәтижелері бар науқастар диспансерлік есептен шығарылады. 3) эхинококкозға байланысты операция жасалған науқастарды және антиденелердің оң титрлары бар адамдарды диспансерлік бақылауды тұрғылықты жері бойынша медициналық ұйымның хирургі жүргізеді. Эхинококкоз сырқаттанушылығына мемлекеттік санитариялық-эпидемиологиялық қадағалау үнемі жүргізілуде. СРАВНИТЕЛЬНАЯ ОЦЕНКА ЭФФЕКТИВНОСТИ ЛЕЧЕНИЯ ГИНГИВИТА ФИТОПРЕПАРАТОМ НАСТОЙКИ ЦВЕТКОВ КАЛЕНДУЛЫ Искендиров М.А. Камшыбаева Н.А. Международный Казахско-Турецкий Университет им.Х.Ясави,, г.Шымкент Среди заболеваний пародонта гингивит является наиболее частой формой поражения околозубных тканей и встречается преимущественно у детей, подростков и лиц не старше 35 лет, поскольку в дальнейшем, при отсутствии лечения прогрессирует и переходит в пародонтит (Николаев А.И., Цепов Л.М., 2001;0рехова Л.Ю., Улитовский С.Б., 2007; Айбазова М.С., Гаража H.H., 2008). В комплексе лечебных мероприятий при заболеваниях пародонта одно из ведущих мест занимает местная лекарственная терапия с использованием средств растительного происхождения, которые лишены недостатков аналогичных по спектру воздействия синтетических средств, имеют меньше нежелательных побочных эффектов и реже вызывают аллергическую реакцию (Горбатова Е.А., Ломецкая Т.И., Мануйлова Б.М., 2000; Дмитриева Л.А., 2007). Материалы и методы исследования: Работа основана на результатах обследования 172 больных с заболеваниями пародонта. Для определения алгоритма обследования пациентов, страдающими хроническим гингивитом ,проанализированы результаты клинических и лабараторно-инструментальных исследований 172 больных, прошедших курс лечения в стоматологической клинике «Лидер стом» в 2012г и 2013г., с установленным диагнозом «Хронический катаральный гингивит», отобранных методом «последовательной выборки». Проводились определение стойкости капилляров десны по Кулаженко, индекс РМА, проба Шиллера-Писаревой, исследование динамики микроциркуляторных изменений в тканях десны, полярография. Статистическая обработка полученных данных проводилась методом вариационной статистики с использованием компьютерной программы «Statistic 7,0». Оценка достоверности различий показателей и средних осуществлялась с использованием критерия Стьюдента (t) для сопряженных и независимых групп. При малом количестве наблюдений использовались непараметрические методы оценки достоверности результатов. Достоверными считались различия при р<0,05. Для установления взаимосвязи между параметрами применяли корреляционный анализ с вычислением рангового коэффициента корреляции Спирмэна. Выводы: 1. Применение настойки цветков календулы в лечении начальных воспалительных заболеваний пародонта (ХГКГ) оказывает выраженное противовоспалительное действие, нормализует показатели микроциркуляции и кислородного обмена в тканях пародонта. 2. Применение настойки цветков календулы в лечении хронического генерализованного катарального гингивита (ХГКГ) оказывает эффективное воздействие на параметры микроциркуляции в тканях десны: уровень тканевого кровотока (М) повышается на 15%, его интенсивность (ст)возрастает на 18%, что нормализует уровень перфузии тканей кровью и вазомоторную активность микрососудов. 3. По данным амплитудно-частотного анализа ЛДФ воздействие настойки цветков календулы повышает механизмы активной и пассивной модуляции тканевого кровотока в системе микроциркуляции в тканях десны за счет усиления миогенной активности микрососудов, что ведет к нормализации тканевого кровотока и восстановлению пассажа крови в венулярном отделе микроциркуляторного русла. 4. По данным полярографии использование настойки цветков календулы при лечении хронического герализованного катарального гингивита (ХГКГ) повышает исходный уровень р02 в тканях десны и максимальный р02 при кислородной пробе - на 20%; скорость доставки и утилизации кислорода повышаются на 13-18%; латентный период его доставки снижается в 4 раза, что свидетельствует о нормализации процессов доставки и утилизации кислорода в тканях десны. жүктеу/скачать 9.29 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|