Студенттің өзін-өзі бақылауға арналған сұрақтар

1. Өзін-өзі тәрбиелеу мен тәрбие процесінің айырмашылығы неде?

2. Өзін-өзі тәрбиелеу дегеніміз не?

3. Өзін-өзі тәрбиелеу неден басталады?

4. Өзін-өзі тәрбиелеудің тәсілдері қандай?

5. Өздігінен білім алу процесі қандай қызметтер аткарады?

6. Өздігінен білім алудың қандай көздерін білесіз?

Әдебиеттер

1. 
   Станкин М.И.. Психология общения: курс лекций. М. - 2000. - 304 с.
   
2. 
   Введение в педагогическую деятельность. А.С.Роботова, Т.В.Леонтьева, и др. - М., 2000. - 208 с.
   
3. 
   Айсмонтас Б.Б. Педагогическая психология: Схемы и тесты. -М., 2002.-208 с.
   
4. 
   Виктор Пекелис. Адам қабілетінің қайнары. Алматы, 1976. -196 б.
   

1.Білім берудегі дүниежүзілік дағдарыстың негізгі белгілері. Кәсіптік білім беру саласында болашақ мамандарды даярлаудағы кездесетін проблемалар.

2.Философия мен педагогиканың байланысы - XXI ғасырдағы білім беруді дамытудың басты бағыты ретінде.

Білім берудегі дүниежүзілік дағдарыстың негізгі белгілері. Кәсіптік білім беру саласында болашақ мамандарды даярлаудағы кездесетін проблемалар.

Өзгермелі де ауыспалы әлеуметтік құбылыстар жағдайларында коғамдық өмірді жан-жақты түрлендіру барысында жалпы адамзаттық кұндылықтарды қайта қарастыру өзекті мәселеге айыалып отыр. Әсіресе жастар арасында гуманистік қатынастардың жеткіліксіздігі, жастардың жалпы адамзаттық құндылықтардан, моральдық нормалардан, адамгершілік қағидаларынан алшақтауы, білім алуға деген құлшыныс пен қоғамдағы білім беру мәртебесінің төмендеуі жағдайында жеке тұлғаның рөлі мен орнын анықтау - білім беру саласындағы көкейкесті мәселелер. Білім берудегі осындай байқалып отырған жалпы дағдарыс оның мазмұнын қайта қарастыруды, түбегейлі өзгертуді қажет етеді.

Қоғамның дамуындағы өзгерістермен білім беру жүйелері арасында өткен ғасырдың ортасынан бастап шытынау байқалғаны белгілі. Жылдан-жылға ол қайшылық өсе түсуде. ЮНЕСКО-ның бағдарламалық құжаттарында белгіленгендей қазір білім беру жүйесіне толығымен қанағаттанып отырған мемлекет, ел, педагогикалық кауымдастық жоқ. Яғни, бұл тек бір мемлекет ішіндегі күрделі мәселе емес. Білім беру саласындағы дағдарыс туралы көптеген мемлекеттер дабыл қағуда.Және де әр мемлекеттердегі дағдарыстық қиыншылықтар бір-бірінен көп ерекшеленбейді. Мысалы, білім алуға деген кызығушылықтың бәсендеуі,үлгерім көрсеткіштерінің төмендеуі, функционалдық сауатсыздықтың артуы, мұғалімдердің біліктіліктерінің төмен дәрежелігі т.б. көптеген елдердің білім беру жүйелеріндегі кездесетін өзекті мәселелер. Осы мәселелер негізінде адамзаттың болашақ ұрпақтар алдындағы жауапкершілігінің төмендеуі, тәрбие мәселелеріне немқұрайлы қарауы жиі көрініс табуда.

Философия мен педагогиканың байланысы - XXI ғасырдағы білім беруді дамытудың басты бағыты ретінде.

Жоғарыда атап көрсетілген білім беру саласындағы дағдарыстық жағдайлардан шығу жолдарының бірі - білім беруді жалпы әлеуметік мәселе ретінде қарастырып, барлық әлеуметтік-гуманитарлық ғылымдардың мүмкіншіліктерін біріктіріп, оны дамытудың жаңа бағыттарын іздестіріп іске асыру болып табылады. «Жұмыла көтерген жүк жеңіл» - дегендей әр түрлі ғылымдардың зерттеу пәндері әртүрлі болғанымен, кейбір мәселелерді шешуде олардың өзара ынтымақтастығы мен ықпалдастығы қажет.

Педагогика көптеген ғылымдармен тығыз байланыста болыл келеді. Оның өзі философия ғылымы негізінде дамыған, себебі философия ең ежелгі ғылымдардың бірі болып, кейіннен оның тармақтары көбейіп, әр қайсысы өз алдына жеке ғылым негізі болып қаланған. Сондықтан, педагогика ғылымы мен философия ғылымының жанасатын,түйісетін, тоғысатын жерлері жиі кездеседі.

Ежелгі философтардың еңбектерінде философиялық ойлар мен педагогикалық мәселелердің тығыз өріліп жатуы да осы себептен. Шығыстын атақты философы, Аристотельден кейінгі екінші ұстаз атанған ғұлама ғалым Әбу Насыр әл-Фарабидің ұланғайыр еңбектері, Махмұд Қашқари, Жүсіп Баласағұн, Ибн Сина, Әбу-райхан әл-Бируни, Фирдауси, Низами, Қожа Ахмет Яссауи сынды көрнекті ойшылдарымыздың тәлімдік тағылымдары мен даналық ой-пікірлерінде философиялық, әлеуметтік, тәлім-тәрбиелік, психологиялық-педагогикалық идеялардың барлығы үйлесімді ұштасқан.

Философия ғылымы адам мен табиғат арасындағы қатынасты, адамның дүниетанымын зерттейтін болса, педагогика ғылымы адамның тәрбие арқылы қоршаған ортаға бейімделуін зерттейді. Философия зандары, философиялық ілімдер, идеялар көптеген білім беру мәселелерін зерттеудің әдіснамалық негізі ретінде қолданылады. Педагогика ғылымының философиямеи байланысы ең ұзақ мерзімді және ең нәтижелі байланыс деуге болады, себебі көптеген жағдайларда философиялық идеялардың өздері педагогикалық теориялар мен тұжырымдардың пайда болуына әсер етіп, педагогикалық ізденістердің даму бағыттарын анықтайды.

Педагогика және философия ғылымдарының тығыз байланыстылығы олардың гуманистік бағыттылығында. Гуманизм деген сөз латын тілінен аударғанда «адамгершілік», «ізгілік» деген мағынаны білдіреді. Педагогикалық сөздікте гуманизм - адам тұлғасын ең жоғарғы құндылық ретінде қабылдауға негізделген көзқарастар жиынтығы; тұлғаның құқығы мен бостандығын қорғауға бағытталған және тұлғаның жан-жакты дамуын қарастыратын ілім ретінде түсіндіріледі.

Гуманизм - адамның өмірлік ұстанымы, оның қағидалары адамның адами қасиеттерін сақтап, оны тек жағымды, жақсы ізгі істерге бағыттайды. Қазіргі жаһандану заманында білім беру саласының да жетекші идеясы, жоғарғы гуманистік мәні - әр бала тұлғасын ең жоғары құндылык ретінде қарастыруында. Сондыктан оқыту-тәрбиелеу процесін ізгілендіру мәселесіне басты назар аударылуы қажет. Бұл идея адамзат қоғамының даму тарихында қасиетті діни кітаптарынан басталып күні бүгінге дейін өзектілігін үздіксіз жоғалтпай келеді. Осы гуманистік идеяның маңыздылыған:

«Өмір - теңіз, жүзем онда демеңіз; “Ізгіліктен жасапмаса кемеңіз» - деген Рудаки сөздерімен негіздей кетуге болады.

Гуманизация - қазіргі коғам дамуының ең маңызды бағыты. Гуманизация ұғымы ғылымаралық ұғым. Білім берудегі гуманизм әр жеке тұлғаның мәдениет әлемінде өзін-өзі таныта алуына, еркін түрде өз орнын анықтай алуына, жақсылық пен жамандықты, дұрыс пен бұрысты, өмІрдегі мәнді және мәнсіз нәрселерді саналы түрде ажыратып таңдай алуларына жағымды ықпал жасап септігін тигізуге бағытталған.

Осындай өзгертулердің негізгі жолдарының бірі ретінде білім беруді гуманизациялау және гуманитарландыру жатады. Білім беру мазмұнын гуманизациялау және гуманитарландыру принциптері барлық нормативтік, заңдык құжаттарда ең жетекші принциптерінің бірі болып табылады. Бірақ көп жағдайларда олар жай ғана жалаң идея түрінде, ұран ретіыде, сөз жүзінде ғана қалып қоймай, оны пракгика жүзінде іске асыру үшін көптеген өзгерістер енгізу қажет екені анық.

Білім берудің гуманитарлық сипаты тек білім беруде ғана емес, сонымен қатар адамның объективті шынайылыққа деген дұрыс көзқарастарын, қатынастарын өзгертуде байқалады.Гуманитарлық білімдер адам тұлғасын қалыптастырып оның бойында философиялык, адамгершілік, мәдени негіздерді дамытады. Солар арқылы адам түрлі қоғамдық қатынастарға араласып мәдени құндылықтарды, ұлттық салт-дәстүрлерді, азаматтық нормаларды тасымалдаушы және келер ұрпакқа жеткізуші болып табылады.Яғни,философиялық-педагогикалық ғылымдардағы гуманистік бағыттың маңыздылығы оның жалпы адамзаттық құндылықтардың сақталуына, жеке тұлғаның дүниетанымының дұрыс қалыптасуына, оның өмірде өзінің өзектілігін сезіне алуына жауапты екендігінде.

1.Білім беру барысындағы тұлғалық қатынас пен дербестік қатынастың айырмашылығы неде?

2. Білім беру саласындағы дағдарыс дегеніміз не?

3. Әлеуметтік фрустрация дегініміз не?

4. Білім беру саласындағы тұлғалық-бағдарлық теориясының мәні неде?

5. Білім беру саласындағы іс-әрекеттік тұрғысынан қарау теориясының мәні неде?

6. Аксиология дегеніміз не?

7. Әлеуметтендіру ұғымын қалай түсінесіз?

1. Жексенбаева У.Б. Компетентностно ориентированное образование в современной школе: учебно-методическое пособие - Алматы, 2009 - 190 с.

2. Решетников П.Е. Нетрадиционная технологическая система подготовки учителей: Рождение мастера.- М., 2000. - 304 с.

3. Концепция непрерывного педагогического образования педагога новой формации республики Казахстан. Алматы. 2005.

4.Қазақстан Республикасының мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарты. Негізгі ереже. Астана, 2006. 68 бст.

5.Балтабаев М.Х. Педагогическая культурология:Учебное пособие. Респ.изд.каб. Казахской академии образованияим. И.Алтынсарина. - Алматы, 2000. - 268 с.

қалыптастыру, қабілетті дамыту;

1.Технология және педагогикалық технология ұғымы.

2. Педагогикалық технологиялардың білім беру мекемелеріндегі жауап беретін шарттары.

3. Оқытудың жаңа технологиялары ұсынған қағидалар.

Технология – белгілі бір іске, шеберлікте, өнерде қолданылатын тәсілдердің жиынтығы.Технология – бұл өнер, шеберлік, іскерлік, қалыпты жағдайды өзгерту және қайта өңдеу әдістерінің жиынтығы (В.М.Шепель).Технология жеке тұлғаны дамытудағы процесс және оқушыны оқытудың әр кезеңінде дамытатын педагогикалық құрал. Технология – баланы дамытуға жағдай жасаудағы мұғалімдердің қабілеттілігі, қойылған міндеттерді шешу тәсілі, құралы ғылым ұсынған алгоритм жүйесі .

«Педагогикалық технология - оқыту процесінде техникалық оқу құралдары мен компьютерді пайдалану аясындағы ғана зерттеу емес, бұл пайда болған факторларға анализ жасау арқылы білім беру процесін оңтайландыру тәсілдері мен принциптерін жасау және білім беру сапасын жетілдіру мақсатында материал мен әдіс-тәсілдер түрін таңдап алып, оларды пайдалану, сонымен қатар әдіс-тәсілдерге баға беру. Педагогикалық технология – практикада іске асатын нақты педагогикалық жүйе, жоба. Педагогикалық жүйе тұлғаны қалыптастыруға ықпал ететін арнайы ұйымдастырылған мақсатты, бір-бірімен өзара байланысты әдіс-тәсілдер жиынтығы. Педагогикалық технология – оқу процесін жүзеге асырудың мазмұндық техникасы (Беспалько В.П.).

Педагогикалық технология - педагогикалық мақсатқа қол жеткізу жолындағы қолданылатын барлық жеке тұлғалық, аспаптық және әдіснамалық құралдардың жүйелі жиынтығы мен жұмыс істеу реті (Кларин М.В.). Педагогикалық технология - барлық сабақ беру процесін жасаудың, қолданудың және анықтаудың жүйелі әдісі, білімді меңгерудегі техникалық және адам мен олардың әрекеттерін ескеру, мазмұнын қорытындылау (ЮНЕСКО). Педагогикалық технология – дидактикалық жүйенің құрамдас бөлігі (Чошанов М.). Педагогикалық технология - тиімді оқыту жүйесін құрумен айналысатын жаңа бағыт (Воронов В.В.).

Педагогикалық технология - қатал ғылыми жоспарлау және дәлірек айтқанда педагогикалық әрекеттің жетістігін қамтамасыз ететін елес.

Педагогикалық технология - мұғалімнің жоспарланған оқыту мен тәрбиелеудегі мақсаттары мен нәтижелерге жету мен сабақ беру процесі емес, ол кәсіби ұстаздың басшылығымен оқушылардың өзінің және өзара оқыту процесі, ол білім берудің мазмұнымен, оқу жоспарымен бағдарламаларында ескерілген іс-әрекеттердің сол түрлерін меңгеру жұмыстарының әрбір сатыларындағы болатын өзгерістер мен қайта құрулар болады (Құсайынов Г.М.). Педагогикалық технология - оқытушының әрекетін жаңартатын технологиялық құрылым және соңғы жоспарланған нәтиженің кепілдік беруі (Қараев Ж.А.).

Педагогикалық технология - оқытудың форма, әдіс-тәсіл, құралдарын біріктіре әлеуметтік жинақтауын анықтайтын бағыт бірлестігі; ол педагогикалық процестің ұйымдастырушылық-әдістемелік құралы (Лихачев Б.Т.). Педагогикалық технология - жоспарланған оқыту нәтижесіне жету процесін сипаттау (Волков И.П.). Педагогикалық технология - білімділік мақсатқа қол жеткізудегі оқушы мен мұғалімнің жүйелі, тұжырымдамалы, нормативті, объективті, көпнұсқалы әрекеті (ФрадкинФ.А.).

Оқыту технологиясы дегеніміз бағдарламаларда көрсетілген оқыту мазмұнын жүзеге асыру мен қойылған мақсаттарға жетудің ең тиімді жолмен қамтамасыз етілуі (Шепель В.М.). Оқыту технологиясы – бұл дидактикалық жүйенің құрама іс жүргізу бөлімі (М.Чошанов). Оқыту технологиясы – белгіленген мақсатқа нәтижелі қол жеткізуді қамтамасыз етуде оқытудың формасы, әдістері мен құралдарын ашып көрсетіп, оқу бағдарламаларында белгіленген оқытудың мазмұнын жүзеге асыру тәсілі.

Педагогикалық технологиялардың білім беру мекемелеріндегі жауап беретін шарттары (В.П.Беспалько бойынша):

1. 
   педагогикалық технология оқытудағы бей-берекетсіздік пен дайындықсыздықты, тосыннан жасалған әрекетті жою;
   
2. 
   оқушының оқу-танымдық қызметінің құрылымы мен мазмұнын анықтайтын оқу-тәрбие процесінің жобасына негізделу;
   
3. 
   оқу мақсатын диагностикалық зерттеу жолымен анықтап, оның меңгерілу сапасын дәл тексеріп бағалау;
   
4. 
   практикада оқу процесінің толықтығын қамтамасыз ету.
   

1. 
   Құндылық-бағдарлық негізінде автордың немесе ұжымның мақсат-міндеттеріне сәйкес нақты күтілетін нәтижеге қол жеткізудегі нақты педагогикалық ой-пікірлер;
   
2. 
   Қатаң түрде қойылған мақсатқа сәйкес оқушыларға мемлекеттік білім беру стандарты деңгейін берік меңгертуге кепілдік бере алатындай педагогикалық әрекеттің технологиялық тізбегін құру;
   
3. 
   Әрбір оқушының жеке дара ерекшеліктеріне сәйкес оның білім беру қажеттілігін қамтамасыздандыруда оқытушы мен оқушының өзара байланысты әрекеттерін алдын ала білу;
   
4. 
   Оқытушылардың педагогикалық технология элементтерін кезеңдеп және жүйелі түрде меңгеруі;
   
5. 
   Критерий мен көрсеткіштерден тұратын диагностикалық процедуралар, іс-әрекет нәтижесін өлшеу жолдары.
   

1. 
   Оқуға шығармашылықтың енуі;
   
2. 
   Оқытушы мен оқушының арасындағы ынтымақтастық, өзара әрекеттестік сипатындағы жаңа әлеуметтік қатынастың пайда болуы;
   
3. 
   Жеке тұлғаның дамуына жағдайдың жасалуы, яки жеке тұлғаға бағытталған оқу тұлға дамуына сыртқы әсермен бірге (оқыту, тәрбиелеу) оқушының ішкі түрткісі негізінде жүргізілуі;
   
4. 
   Тұлғаның даму жолын болжау.
   

1.Білім беру барысындағы педагогикалық технология деген не ?

2. Оқыту технологиясы қандай қағидаларға сүйенеді?

3. Педагогикалық технологиялардың білім беру мекемелеріндегі жауап беретін шарттары қандай?

4. Педагогикалық технологияға тән белгілер?
Әдебиеттер

1. 
   Жексенбаева У.Б. Компетентностно ориентированное образование в современной школе: учебно-методическое пособие - Алматы, 2009 - 190 с.
   
2. 
   Решетников П.Е. Нетрадиционная технологическая система подготовки учителей: Рождение мастера.- М., 2000. - 304 с.
   
3. 
   Концепция непрерывного педагогического образования педагога новой формации республики Казахстан. Алматы. 2005.
   
4. 
   Қазақстан Республикасының мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарты. Негізгі ереже. Астана, 2006. 68 бст.
   
5. 
   Балтабаев М.Х. Педагогическая культурология:Учебное пособие. Респ.изд.каб. Казахской академии образованияим. И.Алтынсарина. - Алматы, 2000. - 268 с.
   

Жоспары:

1. 
   Философия адамзат қоғамы мен ойлау табиғаты дамуының негізгі заңдылықтары туралы ғылым ретінде.
   
2. 
   Қазіргі замаңғы білім беру.
   
3. 
   Білім берудегі дүниежүзілік дағдарыс.
   
4. 
   Білім беру философиясының негізгі ұғымдары.
   

1. Қазіргі кездегі білім берудің мәні қандай?

2. Білім беру философиясы жайлы түсінік

3. Педагогикалык парадигма дегеніміз не?

4. Білім беру философиясының пәніне, нысанасына нені жатқызуға болады?

5. Білім беру құндылык екендігін қалай негіздеуге болады?

6. Білім беру жүйе екенін негіздеңіз,

7. Білім беру неліктен процесс, іс-әрекет ретінде карастырылады?

8. Білім берудің нәтижелілігін қалай түсінесіз?

9. Мәдениет пен ділдің айырмашылығы неде?

10. Кәсіби кұзіретгілік дегеніміз не?

Әдебиеттер:

1. ҚР «Білім туралы» заңы. Астана. - 2007.

2. Гсршунский Б.С. Философия образования для XXI века. - М. 1998.

3.Педагогика: Қазақша және орысша түсіндірме терминологиялық сөздік //Ғыл.жетекш. жасаған және жалпы ред. Басқарған проф. Ш.К.Беркімбаева, проф А.Қ.Құсаинов. - Алматы; 2007. - 248 бет.

4. Бордовская Н.В., Реан А.А. Педагогика: учебное пособие. -СПб., 2007. - 304 с.
2- семинар. Білім беру кәсіби іс-әрекеттің жүйесі мен компонентті маманның қалыптасу нәтижесі.
Мақсаты: студенттерге білім беру саласындағы дағдарыстардың негізгі белгілерін ашып көрсету және білім берудің дамуындағы негізгі бағыттарды айқындау.

Негізгі ұғымдар: әдіснама, білім берудегі дағдарыс, әлеуметтік фрустрация, гуманистік бағыт, философия мен педагогика байланысы.

Жоспары:

1. 
   «Білім беру» ұғымына аспектілік жағынан келу.
   
2. 
   Білім беру жүйелі негіздеу объектісі ретінде.
   
3. 
   Білім беру құндылық ретінде.
   
4. 
   Білім беру жүйесі.
   
5. 
   ҚР «Білім туралы» заңынан білім беру жүйесінің негізгі міндеттерін сипаттаңыз.
   

1.Білім беру барысындағы тұлғалық қатынас пен дербестік қатынастың айырмашылығы неде?

2. Білім беру саласындағы дағдарыс дегеніміз не?

3. Әлеуметтік фрустрация дегініміз не?

4. Білім беру саласындағы тұлғалық-бағдарлық теориясының мәні неде?

5. Білім беру саласындағы іс-әрекеттік тұрғысынан қарау теориясының мәні неде?

6. Аксиология дегеніміз не?

7. Әлеуметтендіру ұғымын қалай түсінесіз?

8. Білім беру саласындағы құзіреттілік тұрғысынан қарау теориясының мәні неде?

9. Білім берудегі әлеуметтік-гуманитарлық бағыттың маңыздылығы неде?

1. Жексенбаева У.Б. Компетентностно ориентированное образование в современной школе: учебно-методическое пособие - Алматы, 2009 - 190 с.

2. Решетников П.Е. Нетрадиционная технологическая система подготовки учителей: Рождение мастера.- М., 2000. - 304 с.

3. Концепция непрерывного педагогического образования педагога новой формации республики Казахстан. Алматы. 2005.

4.Қазақстан Республикасының мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарты. Негізгі ереже. Астана, 2006. 68 бст.

5.Балтабаев М.Х. Педагогическая культурология:Учебное пособие. Респ.изд.каб. Казахской академии образованияим. И.Алтынсарина. - Алматы, 2000. - 268 с.

1. 
   Жеке тұлға ұғымы және оның қысқаша сипаттамасы.
   
2. 
   Жеке тұлғаға бағытталған білім берудің концепсиясы.
   
3. 
   Мұғалім тәрбие мен білім беру саласындағы тәжірибелік жұмысты жүргізуші тұлға ретінде.
   
4. 
   Студенттердің болашақ мамандығының маңыздылығын саналы түсінуі мен қызығушылығы негізінде жеке тұлғаның өсуі үшін мұғалімдік мамандықты таңдауы.
   

1.Индвид, жеке тұлға, даралық ұғымдарының айырмашылығы неде?

2.Жеке тұлға ұғымының өзегі не?

3. Болашақ мамандықтың маңыздылығын саналы түсінуі дегенді қалай түсінесіз?

1.Қожахметова К. Казахская этнопедагогика: методология, теория, практика.- Алматы.-1998.-317 с.

2.Аймауытов Ж. Педагогическое руководство (учебное пособие), Оренбург. 1924. «Психология» Алматы. 1995.

3.Қалиев С. Қазақ халқының салт-дәстүрі.- Алматы. 1991.

4.Табылды Ә. Ұстаз тәлімі- Алматы: «Білім», 2006.- 248 бет.

5.Толеубекова Р. Адамгершілік тәрбиесі туралы. Алматы, 1994

1. 
   ҚР қоғамдық саяси өмірі мен рухани мәдениетіндегі дәстүрлер.
   
2. 
   Саяси құндылықтар қоғамның әлеуметтік – рухани деңгейінің құбылысы:
   
3. 
   Этномәдени ортада әлемдік білім кеңістігінде ұлтаралық қатынас мәдениеті мен өзара байланысты көп мәдени жеке тұлғаны қалыптастыру.
   

1.Жалпы адамзаттық құндылықтар дегеніміз не?

2.Білім беру саласындағы ұлттық мәселелер қандай?

3.Дүниежүзілік білім беру кеңістігі неден құралады?

4.Ұлттық құндылықтар мен жалпы адамзаттық құндылықтардың айырмашылығы неде?

5.Көпмәдени тұлға дегеніміз кім?

6.Ұлтаралық қарым-қатынас мәдениеті дегенді қалай түсінесіз?

7.Толеранттылық дегеніміз не?

1.Қожахметова К. Казахская этнопедагогика: методология, теория, практика.- Алматы.-1998.-317 с.

2.Аймауытов Ж. Педагогическое руководство (учебное пособие), Оренбург. 1924. «Психология» Алматы. 1995.

3.Қалиев С. Қазақ халқының салт-дәстүрі.- Алматы. 1991.

4.Табылды Ә. Ұстаз тәлімі- Алматы: «Білім», 2006.- 248 бет.

5.Толеубекова Р. Адамгершілік тәрбиесі туралы. Алматы, 1994

1. 
   Мұғалім еңбегінің әлеуметтік маңызы.
   
2. 
   Педагогикалық мамандықтың тарихы.
   
3. 
   Мұғалімге қойылатын талаптар, оның құқықтары мен міндеттері.
   

1. Мұғалім мамандығның әлеуметтік маңызы неде?

2. Мұғалім мамандығының гуманистік сипаты неде?

3. Педагогикалық іс-әрекеттің ұжымдық сипаты неде?

4.Неліктен қоғам дамуына байланысты мұғалім тұлғасына қойылатын талаптар да өзгеріп отырады?

5. Мұғалім профессиограммасы дегеніміз не?