Әдебиеттану ғылымының әдісснамасы.
Әлемдік ғылыми мектептер және олардың түрлері.
Филологиялық және биографизм мектептерінің әдістері.
Мәдени-тарихи мектеп және тарихи салыстырмалық мектептердің (ком- паративизм) әдіснамалық сипаты.
Псиоаналитикалық мектептің (фрейдизм) қағидалары.
Қазақ әдебиеттануындағы ғылыми мектептердің өзіндік ерекшеліктері.
А. Байтұрсынұлы – ғылыми мектептің негізін қалаушы.
Б. Кенжебаевтың ғылыми мектебінің негізгі бағыттары.
Т. Кәкішев ғылыми мектебі және сын тарихы мен әдебиеттану ғылы- мының мәселелері.
Әдебиеттану ғылымының зерттелу тарихы.
Әдеби мұра және оны зерттеу. – Алматы:ҚазССР ҒА баспасы, 1961.- 376 б.
Курилов А.С. Формирование русского литературоведения как науки. Москва: Наука, 1982. 50 с.
Фридлендер Г. М. Методологические проблемы литературоведения. – Ле- нинград: Наука, 1984. – 238 с.
Машинский С. Классика и литературная наука. – Москва: Знание, 1970. 163 с.
Бушмин А.С. Наука о литературе. Проблемы, Суждения, Споры. – Мо- сква: Современник, 1980. – 334 с.
Кәкішев Т., Смағұлов Ж. Әдебиеттану ғылымының өзекті мәселелері. – Алматы: Қазақ университеті, 2006. – 30 б.
Кәкішев Т. Қазақ әдебиеті сынының тарихы. – Алматы: Санат, 1994. 448 б.
Байтұрсынов А. Ақжол. Алматы: Жалын, 1991. – 464 б.
Ісімақова А. Алаш әдебиеттануы. – Алматы: Мектеп, 2009. – 560 б.
Ысқақов Д. Сын өнері. – Астана: Фолиант, 2001. 289 б.
Николаев П. и др. История русского литературоведения. Москва, 1980.
Фрейд З. Введение в психоанализ. Лекции. – Москва: Наука. 1989. – 456 с.
Смағұлов Ж. Қазақ әдебиеттану ғылымының тарихы. – Алматы: Қазақ университеті, 1999. – 432 б.
Достарыңызбен бөлісу: |