205
2-тарау. Ғұлама ойшылдардың тәрбие туралы тағылымдық мұралары
паз дүниетанымға ие, отаны, қоғамы,
өз иелігіне мақсатталған дербес ше-
шім қабылдай алатын азаматтарды
тәрбиелеу,
қоғамдық қалпындағы
әдет, ырым, этнографиялық көрініс
құбылыстарға негізделе жазылды.
Ағартушы Мағжан Жұмабайұлын
Түркістанды, Тұранды жырлағаны
үшін түркішілсің деген. Осы орай-
дағы оның «Жан сырымды түсіндір-
сеңдерші, жан даусымды естісеңдер-
ші» деп өтінген үні абзал ақынды
«аһ» ұрғызып, оның «улы сиясынан»
мұң-зар болып құйылды. Дегенмен,
Мағжан Жұмабайұлы өзінің отан-
сүйгіштік идеясынан жаңылыспады,
керісінше от
боп жанып, «Түркілік
рухты» жоғары қойып:
«Тұранға жер жүзінде Жер жеткен бе?
Түрікке адамзатта ел жеткен бе?
Кең ақыл, отты қайрат, жүйрік қиял
Тұранның ерлеріне ер жеткен бе?
Тұранда – түрік ойнаған ұқсап отқа,
Түріктен басқа от боп жан туып па?
Көп Түрік енші алысып тарасқанда,
Қазақта қарашаңырақ қалған
жоқ па?» –
деп, Мағжан Жұмабайұлы «түркі-
лік рухтың» негізі қазақ халқында
екендігін ашып айтып, сол халықтың
құрамындағы тұлғалардың өздеріне
тән халықтық рухани-мәдени және
материалдық құндылықтарын сақтай
отырып,
елдің ілгері дамуын, өмір
сүруін қамтамасыз етуді көздейтін
негізгі нысаналы ортақ мақсатын
негізге алады. Сонымен қатар, түр-
кілердің әлем өркениетіндегі алатын
орнына объективті сипаттама береді.
Түркі ғұламаларын өзіне пір тұтып
айтқан «Қорқыт» поэмасында ежел-
ден белгілі өлімнен қашатын Қорқыт
жайын шабыттана жырлауы – өлім-
нен қанша қашсаң да, алдыңнан сон-
шалықты қабір тұруы ықтимал деген
тұжырым жасап өтеді, яғни:
Өмірде арманым жоқ
Қорқытқа ерсем,
Қорқыттай жанды жаспен
жуа білсем.
Жас төгіп,
сұм өмірде
зарлап-сарнап,
Құшақтап қобызымды
көрге кірсем.
Ажал – хақ, сондықтан да өмір
жібінің түйінінде өлімді табиғи ке-
сім ретінде болмай қоймайтын өмір
ақиқаты ретінде уағыздайды.
Мағжан қазақ халқының бақытқа
жетер жолы тек ұлттық тәуелсіз-
дікке, өз тағдырын өзі шешетін жағ-
дайға жету деп білді. Оның ертедегі
ерлер ісіне қайта оралып келе беретін
себебі осыдан.
Күңіреніп ойлағанда
Алаш жайын,
Жанымды орай берді ұлы уайым.
Кеудеме күннің нұры
толғандай боп
Жырлаймын
алты алаштың
Абылайын…
206
2-тарау. Ғұлама ойшылдардың тәрбие туралы тағылымдық мұралары
Халық басынан кешкен қанды
оқи ғаларының жасырылмайтын жан-
ды рухани тілде қалатынын жақсы
түсінген. Оның:
Бірлік, елдік, қайрат,
бақ, ардың,
Жауыз тағдыр жайды бәрін –
не бардың.
Алтын күннен бағасыз
бір белгі боп,
Нұрлы жұлдыз – бабам тілі,
сен қалдың, –
деген бір жол өлеңінде терең мағына
сыйып тұр. Тіл – тағдыры екенін күні
ілгері болжаған кемел ойшыл сурет-
керлердің негізі қазақ тілінің қадірін
арттыру жолында бұл күндері көте-
ріліп жатқан жұртшылық пікірімен
мейілінше үндес екенін атап айту ке-
рек.
Достарыңызбен бөлісу: