Сходства и различия в мотивационной основе зоофразеологизмов
(по казахскому и турецкому языкам)
Статья посвящена фразеологизмам с зоонимическими компонентами в казахском и турецком
языках. Национально-культурная специфика восприятия мира тюркскими народами проявляется
в зоофразеологизмах. Несмотря на то, что зоонимические фразеологизмы в казахском и
турецком языкознании всесторонне рассматриваются в работах ученых со смысло-структурной,
этнолингвистической, когнитивной точек зрения, сегодня мы считаем важным сопоставить
зоофразеологизмы между родственными языками в контексте преемственности языка и
культуры. Лингвокультурная семантика тюркских зоофразеологизмов отражает взаимосвязь
языка и культуры, лингвокультурную информацию о быте, обычаях и верованиях тюркских
народов. В статье выявляются сходства и различия в мотивационной основе фразеологических
единиц, где используются названия животных в тюркских языках. Цель исследования –
проанализировать семантическую структуру зоофразеологизмов с лингвокультурологической
точки зрения. В первую очередь, согласно фразеологическим словарям двух языков
обобщаются и расшифровываются фразеологические устойчивые словосочетания, связанные
с лошадьми, затем анализируются сходства и различия тюркских народов в мотивационной
основе зоофразеологизмов. Под зоофразеологизмами, анализируемыми в ходе исследования,
выделяется этнокультурный код, характерный для определенной нации. Изучение смысловой
и мотивационной основы зоофразеологизмов тюркских языков имеет важное значение в
лексическом фонде тюркских языков.
Ключевые слова: зооним, зоофразеологизм, зонимный код, этнокультурный код.
Кіріспе
Тілдік белгі ретінде зоонимдердегі мәдени
аялық ақпарат сол тілді қолданатын халықтың
тұрмыс-тіршілігі мен өмір сүру салтын таныта-
ды, соған сәйкес, зоонимдерде нақтылы кейіпте
анықталған тілдік қоғамдастықта мәдени мағы-
налар кодталады. Тіліміздегі жан-жануарлар ата-
уы ұлттық-мәдени ерекшелік пен тілдік дүние
бейнесінің тұжырымдалуында негізгі құрал бо-
лып табылады. Осы тұрғыдан қарастырсақ, әрбір
халықтың тілдік әлем көріністерінде бейнелен-
ген дүние бейнесін қабылдаудың ұлттық-мәдени
ерекшелігі жануарлар атауының тірек болуымен
жасалған фразеологизмдерден де көрінетіндігі
анықталды. Жалпы тіл білімінде фразеологизм-
дер антропоцентристік парадигма аясында
жан-жақты зерттелуде. Алайда түркі тілдерінің
фра зеологиялық сөздік қоры бойынша тұрақты
сөз тіркестері зооним-компоненттерімен бірге
лингвомәденитанымдық аспектіде арнайы зерт-
теу нысаны ретінде қарастырылмаған. Фра зео-
ло гиялық бірліктерді қазақ, түрік тілдерінің
құрылымдық бірлігінің лексикалық жүйесі ре-
тін де зооним-компоненттерімен бірге қарастыру
түркі дүние бейнесінің зоонимдік код мәнін
түсінуге септігін тигізеді.
Түркі тілдерінің жүйесінде лексиканың көне
қабаты – зоонимдердің тұрақты сөз тіркестеріне
тірек болу мүмкіндігі, зоофразеологизмдердің
мотивациялық негізіндегі ортақтықтар мен ерек-
шеліктердің салыстырмалы тұрғыдан қарас ты-
рылуы жұмыстың өзектілігін танытады.
Түркі зоофразеологизмдерін антропоөзектік
парадигма аясында тіл мен мәдениет сабақ-
тас тығы тұрғысынан зерделеу, әлемдік өр ке-
ниет те тамыры терең түркі мәдениеті, түркі ха-
лықтарына ортақ құндылықтар жүйесі, түркілік
дүниетаным, жалпытүркілік болмыс ұғымдарын
мәдени-тілдік дерек арқылы талдау жұмыстың
жалпы сипатын айқындайды.
Достарыңызбен бөлісу: |