ақ «Омардың жүрісіндей» деген мәтел айтылатын. Сол тұста
Уәлид ибн Абдул-Мәликтің оң қолы Хажжаж ибн Юсуф деген
бір озбыр уәзір болатын. Хажжаждың істеген талай былықтары,
халыққа көрсеткен зұлымдығы, әсіресе, Ирак жеріне жасаған
қиянатына Омар ибн Абдул-Азиздің құлағы қанық еді. Оның
осындай озбырлығы мен кемшілік-айыптарын мінеп, Омар
халифа Уәлидке хат жазады. Хат мазмұнында:
«Мен Хажжаж Мәдинаға келсе, күтіп алмаймын, егер ол
қажылыққа келсе, бірден Меккеден қайта берсін», – деген сөздер
бар еді.
Омар ибн Абдул-Азиздің бұл хатының хабары Хажжажға
жетіп, ол іштей Омарға тісін қайрап жүреді. Ұзамай Хажжаждың
Уәлидті көп үгіттеуінің нәтижесінде «турасын айтып, туғанына
жақпаған» Омар Мәдинаның уәлилігінен алынады. Уәлид ибн
Абдул-Мәлик оны Дамаскіге шақыртады. Омар ибн Абдул-Азиз
Мәдинаны тастап шығып бара жатып егіле жылайды. Күйеуінің
мұнысына Фатима:
– Не үшін жылайсың? – дегенде, ол:
– Мен Мәдина өзінен қашықтатқан адамдардан болып қалудан
қорқамын, – деп жауап береді.
Бұл сөздің астарында «Ол – (жаман) адамдарды (ұстаның)
көрігі темірдің татын кетіретіндей (өзінен) аластайтын
Мәдина»
1
деген хадис жатыр еді. Омар ибн Абдул-Азиз қаладан
шығарда осы хадисті есіне алып, қобалжулы күйге түседі. Сол
кезде ақылды да салиқалы Фатима:
– Қам жеме, Аллаһ бізбен бірге! – деп оған басу айтады.
Фатима мен Омар ибн Абдул-Азиз осылайша қайта Дамаскіге
оралады.
Уәлид ибн Абдул-Мәликтен кейінгі халифалық тақ мұрагері
Сүлеймен ибн Абдул-Мәлик еді. Сүлейменнің мұрагерлігін
жоймақ ниетпен Уәлид елдің жақсы-жайсаңдарын, ақсақалдары
1
Әл-Бұхари, Фадаил әл-Мәдина: 2.
233
Достарыңызбен бөлісу: |