98
сәйкес
p=2hν/c-ға тең.
Егер шағылу коэффициентi R болса, онда
Rn – шағылған, ал (1-
R)
n –
жұтылған фотондардың саны. Онда жарық қысымы былайша анықталады
p = Rn2hν/c + (1-
R)
nhν/c = (1+
R)
nhν/c = (1+
r)
ω
орт
(3)
Яғни, жоғарыдағы жарықтың толқындық теориясы беретiндей нәтижеге келдiк.
Жарықтың қысымын алғаш рет 1890 жылы тәжiрибе жүзiнде орыс физигi П.Н.Лебедев аса сезiмтал
айналмалы таразының көмегiмен өлшедi. Бұл айналмалы таразы
иiндерiнiң бiрi шымқай қара, ал
екiншiсi айнадай жалтыр екi қалақшамен жалғанған болатын. Түскен жарық жалтыр қалақшадан
шағылып кетедi де қара қалақшаға жұтылып қалады. Сөйтiп екi иiндегi қысымның әртүрлi
болуының салдарынан таразыда айналдырушы момент пайда болады. Бұл момент қысымның мәнiн
бағалауға мүмкiндiк бередi. Осылай жасалған тәжiрибе Максвелл теориясымен үйлесетiндей нәтиже
бердi. Лебедев тәжiрибесi Максвелл теориясының қалыптасуында елеулi роль атқарды.
Достарыңызбен бөлісу: