бір туыстарым. Үлкендерді жеткізе алмадым, ал балаларын
адам санатына қосу, сірә, пешенеме жазылған...
Жер еденде сұлап жатқан мүләйім бейбақтардың адам шо-
шырлық сұрқына қа рап тұрып зәрезап күй кештім. Жездемді
ерекше сыйлаушы едім, мезгілсіз уақытта шақыртқанына қа-
рағанда, менен көмек күт кені анық. Бір басына осыншама ауыр
жүк топ ете түскен Таисияны да аяп тұр мын: қолында әлі бір
жасқа толмаған Мейізка бар, оған қоса өткен күзде Қа ныш
Имантае вичтың тұңғышы Ханиса мен Әбікей ағасының қызы
Ханен келіп, мектепке қатынай бастаған; үшеуіне топты бала
қосылмақ.
246
Медеу СӘРСЕКЕ
Осы сәтте асүйге жапсарлас бөлмеден шешеміздің гүрілдеген
зор даусы саңқ етті.
– Әй, қыздарым, сендерге не болған?! – деп есіктен бері аттай
бере дүрсе қоя берді. Анамыз, жаны жаннатқа кіргір Фелицата
Васильевна адуын жан еді, үміт күткен жалғыз ұлы былтыр
күзде кенеттен опат болған соң, сонау Алтайдан Қарсақбайға
көшіріп әкелгенбіз. – Неменеге естерің шығып кет ті? Әлде сен-
дер уайым-қайғы көрмеп пе едіңдер?.. Шиеттей төрт бала-
мен жесір қалғанда да өлгем жоқ, жерді еміп, тырбанып жүріп,
құдайға шүкір, бәріңді де оқытып, жұрт қатарына қостым...
Жә, көздеріңді сүр тіңдер, Қаныштың амандығын тілейік. Туыс-
тарын тоқшылықта іздеп, жоқшылықта безіне ме?.. Мына
бейбақтарға қазір жылы мейір керек, ең алдымен ас пен жақсы
күтім. Марияша, біздиіп тұр ма, қолыңа қайшы мен ұстара алып,
түп-түгел, қыз-ұл демей, шаштарын сыпыр, сонсоң моншаны
жақ, үстеріндегі киімді де түк қоймай өрте!.. Ал, сен, Тася, қа зақ
азаматына тұрмысқа шығарда күйеумен бірге бір ауыл туысқа
ие болатыныңды ойлауың керек-ті, ендігің кеш!.. Тездетіп қазан
көтер және ең үлке нін!.. Күйеужан, сен де отырма, қайдан тапсаң
да үйге бір орам мата жеткізіп бер, дабы иә кенеп болса да...
Бәрі де шешеміз айтқандай болды. Қо ңыр күзге дейін көтерем
балақандарды жабыла бақтық. Күн сайын он тоғыз жанға ас
пісіреміз. Шамалап қараңыз, Тасяның мой нына қаншама ауыр
бейнет арт қанын?!.. Күзде жетім қалған Сәтбаевтардың денін
пансионатқа беріп, сырттай бас-көз болып қарап жүрдік. Екі
жиенін Қаныш Имантаевич өз тәрбиесіне алып қалды. Екеуі
де Қарсақбайда оқып, орта мектеп бітірді, кейіннен жоғары
дәрежелі білім алды. Рәшат мұғалім болып шықты, ағасы Кемел
Ақышұлын Қазақстан түгел біледі – үлкен ғалым-археолог атан-
ды. Әлемді таңғалдырған «Алтын ханзаданы» тапқан сол – біз
тәрбиелеген түлек, Қаныш Имантайұлының туған жиені...»
ІІ
Түсті металдар басқармасы сол жылы қомақты қаржы босатып
әрі бөлімді комбинат қарамағынан ажыратып, дербес есептегі
геологиялық барлау мекемесі (контора, қысқартып айтқанда,
ГРК) етіп қайта құрған-ды. Бұл оның әрбір тиын
ды қайда
жұмсаудың есебін білетін іскер басшысына «көш сәнін» жүре
247
ШЫҒАРМАЛАРЫ
түзеп, ізденіс көлемін арттырып, «барлаушылар бесжылдығы»
жоспарын зорайтып жасауға мүмкіндік берген...
«Маршрут бойынша саяхатқа шыққанда Қаныш Иман-
тайұлының геологиялық зерттеуге жан-тәнімен берілетіндігі
сонша – алдындағы жер бедерінен өзге дүниені ұмытып кете-
тін, – деп куәлік етеді Таисия Алексеевна естелік жазбаларын-
да. – Жуықта ашылған кен орнына келгенде иә өзі жасақтаған
барлау тобының жұмысын тексеруге шыққанда, егер күн барда
Достарыңызбен бөлісу: |