оны Бодрияр ұжымдық экономикада бар деп есептеген «нақты» молшылыққа қарсы
қояды. Бодрияр тұтынушылық қоғам өзін-өзі алдау қоғамы деп санайды, мұнда
шынайы сезімдер де, мəдениет те мүмкін емес жəне тіпті молшылық мұқият
жасырылған жəне қорғалған тапшылықтың нəтижесі болып табылады, бұл қазіргі
əлемдегі өмір сүрудің құрылымдық заңының мағынасы бар екенін көрсетеді. Бұл
жерде оның идеялары тапшылық экономика теориясымен тоғысады. Бодрияр
тұтынуды табиғаттан оқшау қарайды, оны кез келген жағдайда экономикалық өсу
қажеттілігін негіздеуге бағытталған табынушылықта туындаған əлеуметтік
айырмашылықтардың салдары деп санайды. Бұл жерде ол, атап айтқанда,
тұтынушының ұтымды қажеттіліктері бар деп есептейтін Гэлбрейтпен дауласады.
Бодрьярд тұтынуды манипуляциялау қазіргі өркениеттің парадокстарын түсіндіруді
қамтиды, олар үшін кедейлік, соғыс жəне эстетикалық медицина бірдей қажет, бір
мақсатты - өндірісті ұлғайту үшін шексіз мақсаттарды құруды көздейді.
Қорытындылай келе, оның талдауы тұтынудың қажеттіліктерді қанағаттандыру
функциясынан жеке басын жəне əлеуметтік байланыстарды қалыптастыруға көшіп,
өміріміздің ажырамас бөлігіне айналғанын көруге мүмкіндік беретінін атап өтуге
болады. Бодрияр қазіргі қоғамда тұтыну рəміздері мен белгілері басты рөл
атқаратынына назар аударады, бұл біздің даралықты ғана емес, сонымен бірге
жалпы əлеуметтік-мəдени шындықты қалыптастырады. Оның жұмысы тұтынудың
қоғамға əсері туралы сыни ойлауды ынталандырады жəне осы құбылыстың біздің
құндылықтарымызға, қарым-қатынастарымызға жəне өзін-өзі анықтауға салдары
туралы ойлануға шақырады.
Достарыңызбен бөлісу: