Дисгормональды атрофия эндокриндік бездердің дисфункциясымен байланысты. Гипофиздің, қалқанша безінің немесе аналық бездердің функционалды жеткіліксіздігі немесе гипофункциясы кезінде жатырдың және сүт бездерінің мөлшері азаяды; еркектерді кастрациялау простата безінің атрофиясымен жүреді; кейбір гормоналды препараттар эндокриндік бездерде атрофиялық өзгерістерге де әкеледі. Инсулинді ұзақ қолдану ұйқы безі аралдарының атрофиясына, ал ACTH және кортикостероидтардың бүйрек үсті безінің атрофиясына әкеледі (бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі). Артық йодтың әсерінен қалқанша безінің атрофиясы пайда болады.
Нейрогендік атрофия жүйке жүйесінің трофикалық функциясының бұзылуымен және мүшелердің иннервациясымен жүреді. Бұл жүйке талшықтарының бұзылуымен және жарақаттанудан, қабынудан, қан кетуден және ісіктен туындаған жүйке жасушаларының зақымдалуымен бірге жүреді. Атрофияның бұл түрі көбінесе кез-келген қаңқа бұлшықетінде, сүйек тінінде және теріде кездеседі, олар парез немесе паралич дамуымен жұлынның немесе жүйке өткізгіштің вентральды мүйіздерінің тиісті моторлы нейрондарының өлімімен бірге болады.
Атрофия белгілі бір физикалық факторлар мен химиялық заттардың әсерімен байланысты. Физикалық факторларға тіндерде иондалуды тудыратын радиациялық энергия жатады. Сонымен қатар, атрофиялық өзгерістер негізінен гемопоэз және көбею органдарында дамиды. Еніп жатқан сәуле сүйек кемігі жасушаларының атрофиясы мен некрозын, лимфа түйіндерін, көкбауыр мен гонадаларды тудырады.
Ағзалар мен тіндерде атрофиялық процестерді тудыратын химиялық факторларға химиялық улы заттар, бактериялық және саңырауқұлақ токсиндері (улы атрофия) жатады. Олардың жасушалар мен тіндерге созылмалы әсері тек дистрофиялық ғана емес, сонымен қатар атрофиялық өзгерістердің (дистрофиялық атрофияның) дамуымен бірге жүреді.
Достарыңызбен бөлісу: |