Сабақ соңында студент қабілетті болады



бет10/42
Дата06.05.2024
өлшемі260.67 Kb.
#500646
түріСабақ
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   42
КАЗ методические рекомендации ПТЛ ТФП 2022

Механикалық беріктік. Бұл бөлшектердің өзара байланысын анықтайды. Таблетка кезінде бөлшектердің адгезиясын қандай күштер қамтамасыз етеді? Жеке, байланыссыз бөлшектерден тұратын борпылдақ материалды қатты таблеткаға айналдыру механизмі қандай? Престеу процесінің басында таблетка массасы тығыздалады, бөлшектердің тығыз жақындасуы жүреді және молекулааралық және электростатикалық өзара әрекеттесу күштерінің көрінісі үшін жағдайлар жасалады. Молекулааралық өзара әрекеттесу күштері бөлшектер 10-6 - 10-7 см қашықтықта жақындаған кезде пайда болады. Материалды басудың бірінші кезеңінде бөлшектердің бір-біріне қатыстымещысуына байланысты бөлшектердің жақындауы және тығыздалуы орын алады.бос орындарды толтыру.
Екінші кезеңде престеу қысымының жоғарылауымен материалдың қарқынды тығыздалуы бос жерлерді және бөлшектердің различныхам қаптамасына ықпал ететін әртүрлі деформацияларды толтыру арқылы жүреді. Материалдың серпімділігіне байланысты пайда болатын Деформация бөлшектердің өзара сынуына көмектеседі, бұл жанасу бетін арттырады. Бұған материалдың пластикалық қасиеттеріне байланысты пайда болатын деформация да ықпал етеді, бұл бөлшектердің пішінін өзгертіп, бір-біріне тығыз орналасуына әкеледі. Престеудің және сусымалы материалдың екінші кезеңінде жеткілікті механикалық беріктігі барактам кеуекті дене пайда болады.Ақырында, престеудің үшінші сатысында пайда болған телаам дененің көлемді қысылуы жүреді.
Механикалық беріктік қолданылатын қысымға байланысты, алайда қысымның престеу кезінде қалай дамитыны өте маңызды. Қысым кенеттен пайда болса, қатты деп аталады – соққы таблеткаларында. Таблетканың беті соққылардың әсерінен қатты қызады (механикалық энергияның жылу энергиясына ауысуы), нәтижесінде заттар біріктіріліп, үздіксіз цементтеу қабатын құрайды.
Қысым прогрессивті деп аталады, егер ол біртіндеп өссе-айналмалы таблетка машиналарында. Прогрессивті қысым жақсы нәтиже береді, өйткені ол қысымның таблетка массасына ұзақ әсер етуін қамтамасыз етеді. Ол неғұрлым ұзақ болса, ауа массадан соғұрлым толық шығарылады, содан кейін қысым жойылғаннан кейін кеңейіп, таблеткаларға деструктивті әсер ете алмайды. Сонымен қатар, таблетканың бетіне жақын қызуы айтарлықтай әлсірейді, бұл оның таблетка құрамына кіретін заттарға зиянды әсерін болдырмайды.
Алайда, престеу кезінде жоғары қысымды қолдану ( - ) таблеткалардың сапасына әсер етуі және таблетка машиналарының тозуына ықпал етуі мүмкін. Жоғары қысымды үлкен диполь моменті бар және салыстырмалы түрде аз қысымда бөлшектердің бір-біріне жабысуын қамтамасыз ететін заттарды қосу арқылы өтеуге болады. Су жеткілікті дипольдік моментке ие, олардың арасындағы" көпір".
Еритін және ерімейтін ДП бөлшектерінің байланысуына су кедергі келтіреді. Мұндай жағдайларда адгезия күші жоғары заттарды қосу қажет (крахмал, желатин және т.б. ерітінділері). Тағы да олар түйіршіктеуге жүгінеді, осылайша оның көмегімен дәрілік заттардың икемділігін арттыратын байланыстырғыш заттарды таблетка массасына енгізеді және бөлшектердің бір-біріне жабысуын тудыратын адгезия деп аталатын қасиет пайда болады.
Ыдырау. Таблетканың тым жоғары беріктігі оның ыдырауына әсер етеді: ыдырау уақыты артады, бұл (-) таблетканың сапасына әсер етеді. Жеткілікті механикалық беріктікпен таблетканың жақсы ыдырауын қамтамасыз ету қажет. Ыдырау көптеген себептерге байланысты: 1) байланыстырушы заттардың мөлшеріне байланысты. Таблеткаларда қажетті беріктікке жету үшін қанша қажет болса, сонша болуы керек; 2) престеу қысымынан: шамадан тыс қысым таблетканың ыдырауын нашарлатады; 3) таблеткалардың ыдырауына ықпал ететін қопсытқыш заттардың сапасынан. Физикалық құрылымы бойынша таблеткалар кеуекті дене болып табылады; оларды сұйықтыққа батырған кезде, соңғысы таблетканың қалыңдығына енетін барлық капиллярларға енеді. Егер таблеткада жақсы еритін қоспалар болса, онда олар оның тез ыдырауына ықпал етеді.
Таблеткаларға қабықтарды жағудың мақсаты-жағымсыз дәмді, түсті, иісті бүркемелеу, тұрақсыз биологиялық белсенді заттарды тұрақтандыру, сондай-ақ олардың әсерін ұзарту және локализациялау. Таблеткаларға арналған жабындар мынадай түрлерге бөлінеді: 1) түйіршіктелген; 2) үлдірлі; 3) сығымдалған. Ең көп таралған жабын – қабаттасу (драждау) әдісімен қолданылатын қант.
Қант пен ұнды драждау бидай ұнын, қант шәрбаты мен магний карбонатын қолдануды қарастырады. Алайда, ұн тұрақсыз биохимиялық өнім болып табылады, сондықтан оны сақтау процесінде ол жоғары органикалық қышқылдар мен көмірқышқыл газын түзеді. Осыған байланысты, жабу таблеткалардың тұрақтылығын қамтамасыз етпейді, сонымен қатар әдіс процесті автоматтандыруды қиындатады, ұзақ және көп уақытты қажет етеді. Бүгінгі таңда ең көп таралған-таблеткаларды жабудың суспензия әдісі. Бұл әдіс келесі құрамның суспензиясына негізделген, %: құм қант – 58,05 тазартылған су – 24,80 поливинилпирролидон – 0,75 аэросил – 1,00 магний карбонаты – 13,40 титан диоксиді – 2,00 100,00 қант пен су суспензия тасымалдаушысы болып табылатын сироптың 70% негізін құрайды; поливинилпирролидон – суспензия тасымалдаушысы болып табылатын пластификатор жабынның сынғыштығын азайтады; аэросил – суспензия тұрақтандырғышы; магний карбонаты негізгі-толтырғыш, титан диоксиді-бояғышпигмент. Жабу процесінде ядро таблеткалары бір-біріне жабысып қалуы мүмкін. Бұл құбылыстың алдын алу үшін ядро таблеткаларының жанасу беті келесі параметрлерді сақтай отырып, оларға диск тәрізді пішін беру арқылы азаяды: таблетканың ортасындағы биіктігі (H)-0,5 Д қисықтық радиусы (RCR) - 0,75 Д цилиндрлік бөліктің биіктігі (h) - 0,1 Д мұндағы: D - таблетканың диаметрі. Қант жабындарының басты кемшілігі-олар ылғалдан аздап қорғайды.
Пленка жабындары пленка түзгіштерді қолдануға арналған: метилцеллюлоза (МЦ), ацетиДНталилцеллюлоза (АФЦ), натрий ацетиДНталилцеллюлоза (na АФЦ), амин-ацетиДНталилцеллюлоза (NH4 АФЦ), шеллак және ойдрагиттер. Еріткіштер ретінде этил спирті, ацетон, хлороформ және олардың қоспалары, 25% аммиак ерітіндісі, су қолданылады. Пленка түзетін зат пен еріткіштен басқа, пластификатор (диметиДНталат, кастор майы, олеин қышқылы) таблеткаға қолдануға арналған ерітінділердің құрамына кіреді. Пленка жабындарының артықшылығы - оларды қолдану процесі қысқа, қабықтың қалыңдығы аз, сондықтан жабылған таблеткалардың көлемін аздап арттырады. Пленка жабындары қантқа қарағанда ылғалдан көбірек қорғайды. Пленка жабындарының теріс жағы-олар көбінесе органикалық еріткіштерге негізделген ерітінділерден қолданылады, олар от пен жарылғыш болып табылады. Бұл процесс жарылысқа төзімді жабдықты қолдануды, үй-жайлардың арнайы санаттылығын, атмосфераға шығарар алдында құрамында зиянды еріткіштер бар пайдаланылған бу-ауа қоспасын залалсыздандыруды талап етеді. Пленка жабындары асқазан-ішек және ішекте еритін болып бөлінеді. Қант пен пленка жабындары негізінен драже қондырғыларында драже әдісімен қолданылады. Драждау процесіне әсер ететін негізгі параметрлер: қазандықтың таблеткалармен жүктелу дәрежесі (қазандық көлемінің оңтайлы мәні 30-36%), қазандықтың көлденең бұрышы (оңтайлы бұрыш 40-45о), қазандықтың айналу жылдамдығы (20-22 айн/мин), таблеткаларды кептіру температурасы (45-50о С). Пленка жабындарын қолдану үшін сұйық қабатты құрылғыларды қолдануға болады. Сығымдалған жабындар қабықты ядро таблеткаларына басу арқылы жасалады. Бұл жабындар гигроскопиялық және ылғалға сезімтал заттардан (антибиотиктер, қалпына келтірілген темір және т.б.) таблеткалар үшін ұтымды. Таблеткадағы жабындарды басу әдісі келесі себептерге байланысты кеңінен қолданылмады: ол аз өнімді, тек арнайы қос престеу таблеткаларында ғана жүзеге асырылуы мүмкін, сонымен қатар ядро центрінің бұзылуына байланысты айтарлықтай ақаулар (жабынның біркелкіностьстігі)жиі байқалады


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   42




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет