184
уакытта актала сойлeмeгeн, озынe сeну, озыныy тазалағына сeну
- оныy басты
адамдык сипаты. Адамныy pухани кушы тағдыpдыy кандай кыспағына туссe дe,
оны ылгepы жeтeлeйтын, eyсeсын тусыpмeйтын биык сапа eкeнын тepey ашады
(С.К.).
277-жаттығу. Мәтыннeн сабактас кұpмалас сойлeмдepды табыyыз жәнe
сойлeмгe синтаксистык талдау жасаyыз.
Баpлығы он уш кун ауыpып, бeйсeнбы куны тус кeзындe жаyа гул
шашылып кeлe жаткан бакшадай жанып тұpған жас ғұмыp сонды. Алла pакмат
тылeсын.
Жұма куны халык коп жиналып, жаназа окып, Кокeн моласы дeгeн
зиpатка апаpып кояды.
Ғали жан тәсылым кылғаннан бepы Жамал eссыз болып жаткан eды.
Нағашылаpы да улкeн уайым кылып, «быp сапаp бызгe мұндай жұмысты болып
кeлгeндe бeйшаpалаp буйтып калды, колымыздан олтыpгeн сeкылды болдык-
ау»,- дeп, оздepы акылдасып, eстыpтып һәм хабаp айтуға кысы жыбepды.
Хабаpшылаp Ғалидыy уйынe, Жамалдыy уйынe кысы салып eстыpтты.
Eкeуыныy дe ата-аналаpы кағазға
жазып кeлтыpe алмастай жылап, заpлап,
кайғыланып дұшпандаpы һәм сол жepдe табалап шатланған eды. Коп токтамай
Ғалидыy ата-анасы һәм Жамалдыy шeшeсы касына жолдастаp алып, аянышты
олым болған жepгe жeтты. Кeлысымeн жылап-сыктап, зиpатка баpып маукын
басып, ауылға кeлды. Жамал бeйшаpа аз кунныy ышындe сузeктeн тұpған
кысыдeй болып, кeлгeн ата-аналаpымeн жылап
коpысугe дe халы кeлмeды
(М.Д.).
Достарыңызбен бөлісу: