Серпілтер сезім сұлуы!

Бүгінге көңіл толмастан.

Жүрекке жылу іздедік,

Жалындап жанда жанбастан.

Тағдырға көніп, мөлдіреп.

Жаныңа керек үндестік,

Елеңдей бердің елжіреп.

Бақыттың балы базары,

Жаныңда бәлкім бәрі бар.

Алаңдар ару ажары,

Көзінен оны танып ал.

Аңсаумен бірге сөнбестей.

Сәтімен келген бақ қалың,

Осы шақ қайта келместей.

Күлімде, кенет күрсінбе.

Ұйқысыз атқан ақ таңнан,

Жаңалық күтіп жүрсің бе?

16.02.2010жыл.
Сезім.

Жүректі салдым өзіңе деген сезімге,

Сағынып кетем жабығып қалған кезімде.

Дауысыңды есітіп, шарықтап кетем, шаттанып,

Белгісіз, тылсым, құдірет күш бастар төзімге.
Мендегі күйді сезе біл, жүрем алаңдап,

Сағынышпенен сендегі сезім қаланбақ.

Көктегі құстан хабарыңды әркез күтіп ем,

Табиғат сұлу жаңбырын төкті және алдап.

Жүректі жазар сырласым болды нұрлы өлең.

Есімде болып, ес түссіз еттің күн бойы,

Түсімде болып түніменен.

Зерттелмей қалған, жүректе жанған ғарышсың.

Алыстан ғана бақытты, бақты сезіндім,

Сезіммен тілек табыссын!

Өзіңді іздер сертімнен тағы танбадым.

Жанартау-жүрек жалынға бастар сезімін,

Тоқтата тағы алмадым...

22.02.2010жыл.
Көңіл-көктем.
Шуақ төгер көктемге де аз қалды,

Табиғатым бұлбұл сайрап назданды.

Өткен күннің елесіне еміреніп,

Діріл қағып, жүрек тағы қозғалды.

Қарай бердім көзім талмай құнығып.

Таза ауасы жанға жайлы тигенде,

Қалғандаймын сен келгендей тынығып.

Әппақ бұлттар мейірлене қарады.

Түсінгендей сағынышты күйімді,

Үндескендей тамшылармен тамады.

Көңіліне адам әркез жетпей ме?

Сол ару қыз көктем болып кеудемде,

Сағынышпен күзге айналды шеткейде.

Сағынышты қуанышым жеңгендей.

Осы сәттің ең бақытты екенін,

Өткен шақпен кім сезінер дәл мендей?!

23.02.2010жыл.
Ән:Кәусар жыр.

Көктемменен жанды көңіл шырағы,

Таусылмайды саналы ойдың сұрағы.

Сағынышын сенен басар жүрегім,

Өзің жаққа алаңдаумен тұрады.

Таусылмайтын сенсің жырдың бұлағы,

Көз тоймайтын көңілімнің құрағы.

Сағыныш та сансыратып санамды,

Соңғы кезде жанарда шық тұнады.
Осы ма екен тәңірімнің сынағы?

Шошынды екен неден көңіл тұрағы?

Таңғажайып табиғатың талпынтып,

Аңсау менен армандауды құрады.

Ұғымталдық ұлылығың ұнады.

Мен өзіңді жырлап мәңгі өтермін,

Шаршау білмес шабытымның пырағы.

Өтті күндер нұр ғажайып, ес танар.

Болашаққа сезімімді арнадым,

Кім біледі, бір күндері еске алар?

01.03.2010жыл.
Өткенге ойша оралу.
Қайта келер ме екенсің?

Күндерім өткен от жалын.

Еске алар мәңгі мекенсің,

Гүлденген таңғы бақтарым.

Қайда екен сол бір ақ таңым?

Лап еткен нұрлы сезімдей,

Аялап жанда сақтадым.

Жұлдызды сәттер елес пе?

Астында айдың нұрланған.

Кешегі арман емес пе?

Бүгінгі күні жырланған.

Түндер-ай ұйқы ұрланған.

Тарихтың таза беттері-ай,

Сезім мен сертте шыңдалған.

Өтетін жолдан өте алмай.

Қайтеміз оны жасырып,

Өткенге жүрміз жете алмай...

02.03.2010жыл.

Періштелік сәби кезімде.
Періште еттің сен мені,

Көтеріп жүрмін еңсені.

Егерде өзің болмасаң,

Көп еді өмір кемсеңі.

Төзіммен көңіл еңселі.

Абыроймен көкте самғасаң,

Аялар мәңгі жер сені...

Үмітпен келер жұбаныш.

Иманға жаның талпынса,

Сұлулыққа мәңгі сұраныс.

Сәтің жоқ кеткен сыйламай.

Көңілімнің күндей көркемі,

Жанымның жақын жинағы-ай!

Абырой-сабыр, төзімде.

Адамдық алдан аңсатты,

Періштелік сәби кезімде.

Байыпты етер күлдірмей.

Бәрін де тауысып тынбақшы,

Асығыс уақыт білдірмей...

02.03.2010жыл.
Заңдылық.
Сағыныштан жанымды мөлдіреттім,

Жанға маза бермеді тылсым екпін.

Қиялымның қап қойып құшағында,

Елесіңмен неліктен елжіреттің?

Жылу беріп, жаныңда желбіреппін.

Өкпелей де алмадым, өзімсініп,

Рухың таза, қалайша ренжімекпін?

Сұлулыққа сыр беріп, жыр түлеттім.

Жанымның жайнағанда жауқазыны,

Шабыттың найзағайын күркіреттім.

Саясында жүрегім бір дір еттің.

Маңыңа кім жолайды қиын сәтте?

Жаныңа мая болар үлбіреп кім?

Жарқылы, жақсылығы, жарылысы.

Ешкім де тағдырынан аса алмайды,

Заңдылық-құдіретке бағынышы...

05.03.2010жыл.
Қуаныш-құт...

Қуаныш-құт, көңіліңді күн етер,

Бәлкім осы бақыттың да тұрағы.

Таңғажайып табысыңды түлетер,

Сөнбесінші шаттығымның шырағы.
Ынтымақ пен бірлігіңнің белгісі,

Адамзаттың берекесін ұйытқан.

Көңілім келер жақсылыққа сенгісі,

Ар намысың шығаратын тұйықтан.

Ал құрметің құрақ ұшар алдыңнан.

Жақсылығың жақсылықпен өтелер,

Тек айныма пәк адамдық қалпыңнан.

Мейірімге, жылы сөзге асықтық.

Сезімімен адам нұрға бөленбек,

Жаратқандай гүл өмірге ғашық қып.

Қуандық та қуанышқа тоймадық.

Сезіндік те ең ерекше уақытты,

Ертеңнің де абыройын ойладық...

09.03.2010жыл.
Көктем бейне сәби сәт.

Ағарып атқан ақ таңды,

«Өзің»-деп көңіл шаттанды.

Бұлбұлым сайрап бақтағы,

Бар сырын іштен ақтарды.
Көктемнің күні-ай жағымды,

Келтірер жастық шағыңды.

Алаңдай бердім талпына,

Бұл жүрек нені сағынды?

Түн сынды сырлас көріктім.

Елесің қалды еміренген,

Бітпейтін оймен серікпін.

Тәтті бір ойға қамалғам.

Бүгінгі күнім бақытты,

Керемет сыйлар таң алдан.

Көктемім сезім және үйген.

Мөлтілдеп ғана өтерсің,

Мөлдіреп тұрған фәниден.

Бәйшешек сұлу жұбантып.

Ертеңгі күнге елеңдеп,

Үмітін жүрек тұр артып.

Сезімге бастар сан қырлы.

Биылғы наурыз ерекше,

Сұлулық естен тандырды.

Жиып та тастап ұятты.

Іштегі толған өксігін,

Толассыз төккен сияқты.

Тазарып бәрі тал құрақ.

Көрікті болып кетті ғой,

Өмірге демеу бал тұрақ.

Бөлекше ұғып, езілдім.

Келісті көркем көктемнен,

Сәбилік сәтті сезіндім...

11.03.2010жыл.

Сұлулық сипаты.
Кірпігіңді көтерсең көл көремін,

Ай-дидарың, жете алмай шөлдер ерін.

Табиғаттай тартымды тұла бойың,

Сұлусың, сая тауып емделемін.

Жанарың жәудірейді сөз ұққандай.

Сұлуда сыры ашылмас не сиқыр бар?

Бас иіп, бүкіл әлем қызыққандай.

Үмітін жүрек күшпен үзе алған ба?

Дүние дөңгеленген өтер, кетер,

Өмірде жігіт-жалын, қыз арманда.

Өзінен ішкі күші тыс қалған ба?

Өмірге өзегімен өрнек берер,

Алыптық аналардан күш алғанда.

Ар, намыс, ұят бірінші алқымды алар,

Өмір де ыстық от боп салқындалар.

Адамзат сүйкімдіге мәңгі құштар,

Бар әлем сұлулықпен айқындалар...

12.03.2010жыл.
Шабыттың сұлу киесі...
Сезімге толы жалған-ай,

Сағыныш жанды жандырған.

Көңілден кетпес арман-ай,

Құралар күнде таң нұрдан.

Мұңайдым кетсең хабарсыз.

Әйтеуір демеу елесің,

Іздесе жүрек табар сыз.

Жаныммен тілеп қалағам.

Бақытты сыртқа теппеуің,

Адамдық биік санадан...

Шабыттың сұлу киесі.

Жыр толы сырлы қоймамның,

Өзіңсің жұмбақ иесі!

Досымсың сырды айта алар.

Бір ауыз жылы сөзіңнен,

Жаралы жүрек жай табар...

Музыкасын жазған Александр Романов.

Алыс жақта сезінесің,

Сағыныштың не екенін?

Мақтан етемін,

Туған жер деп көз ілесің,

Аялаумен өтемін.

Қайырмасы:

Туған ата-анамдай,

Ардақтадың аялап.

Сендей қайдан табам,

Сая бақ?!
Өзен көлдерім,

Табиғатым таңғажайып.

Алтын асқар белдерім.

Өнер-өнбегім,

Ән күйменен жан тазарып,

Қанат қағып сермедім.

17.03.2010жыл.
О.АЛЛА...

1.Алдыңа қалай барамын АЛЛА бас ұрып?

Күнәмді кешкен қаламын қалай жасырып?

Уланса сана, жаныма пана бере гөр,

Артықтау кетсем тасынып.

Ғаламның өну, өсу мен өшу жиілігі.

Секундтар сайын өмірде қанша өзгеріс,

Сезімнің сөнбес сыйлығы...

Ажалдан аман тіршілік түбі қалған ба?

Иманмен сұлу, сәулемен пенде қоршалар,

Айналмас ақша қорғанға.

Өзіңе ғана арнаған Адам ән алғаш.

Өзіңмен ғана иманмен ұйып әлем тұр,

Өзіңсіз мәнсіз, жалаңаш...

Түсінер бәрін иманға пенде жеткесін.

Тозаңдай тобыр тек сенің құлың екенін,

Сезініп өзін шектесін...

Он сегіз мың ғалам құралған сенің затыңнан.

Тапсырыс алған жүз жиырма төрт мың пайғамбар,

Нұр шашқан уағыз хатыңнан.

Шешетін сенсің, адамда мәңгі таңғы үміт.

Өткінші бәрі, жалғанмен тұрған жамалып,

Жасайтын сенсің мәңгілік!!!

Тіршілік өніп, көгерер қайта көктемде.

Үйлесім табар, үндестік алар өзіңнен,

Ерте ме, кеш пе, жығылар саған көп пенде.

Сезіндім сенен өмірдің мәнін, ырғағын.

Сеніммен бірге сезіммен мүлде тартылдым,

Құрметім саған шын бағым!!!

Американдық та ғарышта уағыз естіген.

Ұлылық сенсің әлемнің мәңгі иесі,

Бұлтта жыр-тамшы, көшкін ем...

Адамды биік саналы етіп тараттың.

Бай менен кедей, патша мен жарлы тергелер,

Алдында тозақ, жаннаттың.

Өзіңе алғыс, салмашы жанға жарақат.

Адамның ойы ғұлама болса жетпейтін,

Жердегі сенен шапағат...

Өзіңнен ғана жүрекке жылу табармыз.

Шешетін сенсің, кесетін өзің кесімді,

Бұлтартпас бұйрық алармыз...

Жалына жүріп, жақсылығыңнан дәметтік.

Барлығы сенен, тек қана сенің қолыңда,

Іздейміз салдар, себептік...

Ескертіп жерге өзіңсің белгі түсірер.

Заңдылықтардың бұлжымас бұйрық екенін,

Өзіңді танып түсінер...

Мықтымын деген секундта солып, күші кетті.

Құлшылық еткен өзіңнен нұрға бөленіп,

Тәкаппар болған түбінде бармақ тістепті.

Білім мен ғылым жете алмас мәңгі армансың.

Иманға бастар, мәңгілік асқар биікте,

Жүрекпен сезер АЛЛАМСЫҢ!!!

Адамзат жайнар сен берген сырлы сезіммен.

Ынтымақ, бірлік-бақыт пен байлық бастауы,

Сақталар сабыр төзіммен...

Асқар тау биік шыңдардың басын қар басқан.

Бәрін де елеп, бәрін де жебеп, сен тұрсың,

Мәңгілік болып жалғасқан...

Тек сенің нұрың бір тамшы қаннан жаралсақ.

Адасқан жандар аңсайды түпкі тамырын,

Қоғамда кейде сөз бөлек, істе мән алшақ...

Қызыққа ауып, мағына тауып құр қалдық.

Пейіште толып, періште болып келгенмен,

Сезбей де сенбей былғандық...

Күн, бұйрық келсе өзіңе рухым жөнелер.

Өзіңнен ғана иманның нұрын сеземін,

Сеніммен тәнім теңелер...

Құдіретіңнен адам да өзін табады.

Өзіңді ұққан әлемді сүйер адамзат,

Қадіріне жете алады...

Демеуші өзің көмекке сені шақырам.

Адамға тапшы сабыр мен төзім,қанағат,

Жетпейтін мәңгі ақыл-мән.

Көрінбес көзге ғаламда тозаң ғанамыз.

Берілген жанның аманат ғана екенін,

Сіңірер қашан санамыз???

Өзіңе жақын пенделер мәңгі қалқанда.

Күн-түні сенің ұғындым ұлылығыңды,

Шапағатыңнан тіледім тілек әр таңда.

Пенделік пайым, күнделікті күйбің демекші.

Сақтайтын жанды тек өзің ғана екенін,

Түсіне ала ма пенде ең есті?

Жердегі өмір-құдіретіңді танып, мақұлдау.

Айтылған бәрі, түсіне алсақ түбінде,

Жазылған құран қақында-ау.

Қызықты қуып, бәрінен суып тауысар.

Тәкаппар көңіл пенделік күйге түскенде,

Өзіңді іздеп қауышар...

Ұтылар пенде өзіңе қарсы егестен.

Жамандық төзбес өз-өзін бір күн жояды,

Жақсылық жайнап, өзіңмен мәңгі тел өскен.

Сезініп сені, керемет күйде тынықтым.

Әлемге қамқор шарапатың шалқып тұрғанын,

Ұғынып саған құнықтым.

Жанымнан жыр боп төгілмес сірә тегіннен.

Бұлбұлдар сайрап, дүние жайнап тұрғанда,

Күн болып күлдің көгімнен.

Адамда арман, таусылмас уайым, жан тынбас.

Сезінген сені әлемге қорған бола алар,

Пенделер бар ғой басынан пайда артылмас.

Сауапты жасау-шығарған сенің жарлығың.

Борышты сезу-өзіңнен ескен үйлесім,

Құдайдан қорқу-таңғы ұғым.

Жан берген жанға дегендей әркез талаптан.

Ақ жүзін жарық иманын берік ете гөр,

Шығармай адам санаттан.

Тағдырды жасар өзіңсің салар таразға.

Мұсылманшылық-мойын ұсыну, тең ұстау,

Сабырлы болу тағдырдай ыстық, аязда.

Үйлесім табар көңіл де нәзік гүлден де.

Тек сенің арқаң, сөйледім сенің атыңнан,

Әйтпесе қайдан тіл менде?

Саналы етіп, ұғынысатын сөз бердің.

Ғарышқа самғап, ғылымды қармап жеткенде,

Пенделік пиғыл өзгердің...

Өзіңнен пана табады түрлі торыққан.

Тек сенен әмір, ажалсыз пенде оралар,

Қатерлі соғыс жорықтан.

Өзіңмен ғана жаза алдым жанда жарамды.

Тоба еттім АЛЛА жаныма жарық бере гөр,

Түйсік бер тағы ажыратар адал арамды.

Сыйластық әркез кетпейді сіңген санамнан.

Үлкенді қалай қадірлей алсаң күте бер,

Ендігі құрмет кішіден, бала шағаңнан.

Шешуі сенде мағына, мәннің, түйіннің.

Сезіндім сені, өзіңе шексіз алғысым,

Бастауы сенде әлемде көрген сыйымның.

Жұлдыздай ағар, жас болып тамар ағынмын.

Жердегі күйбің әйтеуір бір күн таусылар,

Жанымның жұмбақ ақырын ойлап, табындым.

Оқыған ұғар жырларым жойқын жасыннан.

Ақырзаман боп адамзат құрып кетпеуге,

Бұл да бір қадым, өзіңе өрнек асылдан.

Үмітін артар диханның шықса еккені.

Сәбидей көркем әлемге қамқор бола гөр,

Алсаң да АЛЛА тек мені.

Сая боп санам ынтызар бәрін білуге.

Абырой берші арымды асқақ ардақтап,

Адам боп әркез жүруге.

Жақсылық тілей жақсы жандарға жолықтым.

Өмірге ғашық сезімім саған бастады,

«Бастауы сен»-деп қорыттым.

Өзіңді сезер көңіл де алаң дір етпе.

Баянсыз болса жарысып жалған өтер-ау,

Өзіңсің мәңгі жүректе!

Нысапсыз пенде ең соңғы қалған қойын жер.

Жақсылық тілеп, әлемге қамқор бола алар,

Өзіңді ұққан зейінді ер.

Көздері тоймас пенделер білер бар мінін.

Бір сөзден таймас іріден ұрпақ майда боп,

Көтере алмауда ар жүгін.

Тәкаппар көңіл толмайтын күйік арманда.

Өзіңді сүйіп жақсылықтарға жетсінші,

Өткінші мынау жалғанда.

Баянды болмас барлық іс сенен басталмай.

Сезіндім сені санаммен, ынтық жүрекпен,

Қыран боп тұрып, жанардан тағы жас тамбай.

Иманға бастар тамшыдай жырым үлесім.

Саналы жанда бір АЛЛА тұрар жүректе,

Сеніммен өмір сүресің.

Гүлдентті сәуле тіршілік атты алапты.

Абырой берші жаныма жарық жаратқан,

Адастырмашы адамдық сәби санатты.

АЛЛАҒА ауып пенденің кіргей жерде есі.

Өзіңе өшпес өзгеше өрнек өрілді,

Табынған күйдің термесі.

Тартылыс күш те өзіңде, ұлы асқақ үн.

Тамшыдай жырым тәубеге елді келтірсе,

Құдіретіңді келді растағым.

Бақыт та, бақ та, тірілу, қайта көз ілу.

Керемет етіп жараттың барша әлемді,

Ғанибет қандай өмірді сенімен сезіну.

Ерте ме, кеш пе ұғындым сені, сөкпеші.

Өзіңмен ғана иманға ұйып, тәубе етсем,

Жанымның нұрлы Меккесі...

Шаттанып күлер, тағдырмен жүдер уайымда.

Бүгінгі күннің қонағы болған пенделер,

Ертеңгі күнге дайын ба???

Бұйырдың АЛЛА иманға ерте беттеуді.

Білмейді-ау пенде ғұмыры бейне арғымақ,

Дайын тұрғанын ерттеулі.

Бал болып келіп, малдан да кейде ары астық.

Тобаға келу, тазалық АЛЛА өзіңнен,

Иманға ұю-үндестік, мәңгі жарастық!!!

Мәңгілік сенсің адамгершіліктің ұстыны.

Алыпты тозаң, мөлдірді қатты еттің сен,

Орнына қойдың күштіні...

Жете алмай саған тіршілік ғұмыр таласқан.

Тек сенің арқаң шетсіз де шексіз дүние,

Бас иіп сенімен санасқан!!!

Адамзат жырдан жылынса сыйым осы АЛЛА.

Өзіңе деген сеніммен иман ұлғаяр,

Тіршілік жайнар қашан да!!!

Еліме керек бағалым.

Кемелер қалып қайраңда,

Жүрекке жетті жаралы үн.

Қайырмасы:

Сырдариядан жаралған,

Амудариядан нәр алған.

Аралым ару секілді,

Қос бұрымдарын таранған.

Оралар қайта бақтайсың,

Теңіз боп сабыр сақтайсың.

Туған жер, қамқор еліңдей,

Жылуды сірә таппайсың.

Туған жер, ата-анаңдай,

Жылуды сірә таппайсың.

06.04.2010жыл.

Мұңайдың неден қарағым?

Жаралы жанды от кеулеп,

Өртеніп тағы барамын.

Талғамың тәтті тым биік.

Қиыла қалған құралай,

Күнімдей болдың нұр құйып.

Қайырмасы:

Ай, арман-ай,

Жалған-ай.

Қиналған нәзік жүректі,

Әуреге небір салғаны-ай.
Қуат ап сырлы тілектен,

Арылып ойдан жүдеткен.

Аңсаудан арып, армандай,

Сағынышпенен күн өткен.

16.04.2010жыл.
Сағыныш-сыңарым...
Сағыныш-сыңарым,

Үндемеу-ұнарым.

Арманға қол создым,

Кінәлі шығармын,

Шыдармын...

Арманға асықтым,

Өмірге ғашықпын.

Намыста шыңдалдым,

Арлыға ашықпын,

Асықпын...

Аңсаумен желінді күн.

Сағыныш-сен екенсің,

Көктемдей көріндігім,

Үмітте өрілді мың.
Өмір...
Сағынсаң мені, сезілем мөлдір тұнықтан,

Аңсаудан адам арыла алмады құрықтан.

Арымен асқақ арманға қарай асыққан,

Шаттана күліп, намыспен шығар тұйықтан.

Бұлқынған жүрек тағдырдан сірә асқан ба?

Кездесер бәрі қиындық пенен қызық та,

Байлық пен бақта, жұлдызды шақта мастанба.

Қалуың абзал адамдық атты сыйменен.

Өмірдің басы ағарған ақ таң секілді,

Өмірдің көбі пенделік күйбің, күйбелең...

Сырласып бір өскен.

Жанынан жыр ескен,

Өмірі күреспен,

Иманы ілескен.

Гауһарбек досымсың.

Ең қымбат үлеспен,

Шыға ма күн естен?!

Жақсылық тілестен,

Толғауым қосылсын!

Ерекше туғансың,

Қасиет жиғансың!

Домбыраң киелі!

Қазаққа қиғансың!

Әр ісің тәрбие!

Жастарға имансың!

Өнерің баянды!

Жая бер саяңды!

Бақытың базарлы!

Аман бол аяулы!!!

01.05.2010жыл.