Акл — ақыл-ой Схоластика

49. 
    Схоластика (schola — мектеп) — шынайы өмірден бас тарту,
    

консерватизм, діни идеяларға толық бағыну.

50. 
    Теоцентризм — құдай туралы ілім, философиялық зерттеудің
    

негізгі мәні болып, құдай есептелінеді.

51. 
    Эманация — құдайдың әлемге әрдайым әсер етуі.
    

52. 
    Креационизм- бір күннің ішінде құдайдың әлемді жаратуы
    

53. 
    Монетеизм — бір құдай
    

54. 
    Теология- (teos-құдай) — құдай туралы ілім.
    

55. 
    Пантеизм- құдай әлемді жаратып, сол әлемге таралып кетуі
    

56. 
    Гуманизм — білімді, адамгершілік.
    

57. 
    Антропоцентризм — адамды дүниенің ең басты құндылығы деп есептейтін көзқарас.
    

58. 
    Антиклерикализм — дінге емес, керісінше шіркеудің басыбайлығына қарсы бағытталған қозғалыс.
    

59. 
    Реформация — католицизмді реформалауды көздейтін XVI — XVIІ ғасырда пайда болған қозғалыс.
    

60. 
    Секуляризация — қоғам мен жеке тұлғаның дін ықпалынан арылуы.
    

61. 
    Натурфилософия — табиғатты бірлікте қарастыратын
    

62. 
    Социалистік-утопистік (ХУ-ХУІІғ.ғ.) бағыт мемлекет пен қоғамды құрудың идеалды — қияли формаларын, тендестіру, жаппай реттеу және т.б. мәселелерді қарастырды.
    

63. 
    Субстанция — (лат. substantia— мазмұн, негізде жатқан нәрсе) — объективті шындық, оның қозғалысының барлық түрлерінің тұтастығы аспектісіндегі материя; сезімдік алуан түрлілікті және қасиеттердің өзгергіштігін салыстырмалы түрде тұрақты және дербес тіршілік ететін алуандылыққа сыйдыру мүмкіндігін беретін шегіне жеткен негіздеме.
    

64. 
    Сенсуализм — (фр. -sensualisme, лат. — sensus- қабылдау, сезім, сезіну), таным теориясындағы бағыт, оған сәйкес сезімділік ең анық танымның басты түрі болып табылады.
    

65. 
    Рационализм — (лат.т. «rationalis» -саналы, ratio-сана), сананы танымның және адамдардың мінез-құлқының негізі деп танитын философиялық бағыт.
    

66. 
    Әдіс (метод) — (гр.т. «metods» — зерттеу немесе тану жолы, теория, ілім), философиялық және ғылыми білім жүйесін құру және негіздеудің тәсілі; шындықты практикалық және теориялық игерудің айла-тәсілдері мен операцияларының жиынтығы.
    

67. 
    Эмпиризм — (лат. «emperia» — тәжірибе), сезімдік тәжірибені білімнің көзі деп мойындайтын таным теориясындағы бағыт, онда білімнің мазмұны осы тәжірибенің сипаттамасы ретінде келтіріліп, не оған сая алады.
    

68. 
    Индукция — (лат. «induction» — келтіру) — танымдағы жекеден, дарадан жалпыға ауысу, жалпыны жекеден, дарадан шығару.
    

69. 
    Дедукция — (лат. «deduction» — шығару)- танымдағы жалпыдан жекеге және дараға ауысу, жалпыдан жеке және дараны шығару.
    

70. 
    
    
    жүктеу/скачать 106.55 Kb.
    
    Достарыңызбен бөлісу: