Ғылым мен техниканың дамуымен термометриялық заттардың
қандай да бір қасиеттерімен байланысы жоқ және температураның кең
ауқымына сай келетін бірыңғай температура шкаласын жасау қажет
болды. 1848 жылы Кальвин термодинамиканың заңдарына негізделген
шкала жасады. Ондағы температура Т әрпімен белгіленеді және kelvins
(K) арқылы ӛлшенеді. Келвин шкаласы бір тҧрақты нҥктеге ие - бҧл
273,16 К температурасына сәйкес келетін ҥш нҥктелі су (бҧл
температурада ҥш фазалық кҥйде бір уақытта болуы мҥмкін: қатты,
сҧйық және газ тәрізді). Бҧл тәсілмен екінші анықтама нҥктесі -
эксперименталды тҥрде жҥзеге асырылмаған,
бірақ қатаң бекітілген
позицияға ие абсолютті нӛл. Кельвин масштабына негізделген
термодинамикалық теңдеулер идеал газға негізделгендіктен, ол
идеалды газға (мысалы, қатты сиретудің астында сутегі)
қасиеттерге
жақын газбен толтырылған термометр арқылы ойнатылуы мҥмкін,
.
Осындай термометрді кеңінен пайдаланудағы қиындықтар бірнеше
рет тазартылған және 1968 жылы қабылданған тҥзетулерді ескере
отырып, МТЦ-68 деп аталатын халықаралық практикалық температура
шкаласын (ХПТШ) қҧруға әкелді.
Шкала химиялық таза металдар мен газдардың фазалық ауысу
температурасына сәйкес келетін және
температураның диапазонын -
260-дан +1 064 ° C-ге дейін жеткізетін 11 негізгі және 27 қосымша
нҥктеге негізделген.
ХПТШ-68 температурасы t әрпімен белгіленеді, ӛлшем
бірлігі -
Цельсий (° C) дәрежесі. Бҧл шкала бойынша нӛлдік температура
Келвин шкаласы бойынша 273,15 К шамасына сәйкес келеді, яғни
таразы қатынаспен
байланысты, ол келесі мәнмен тҥсіндіріледі
[K] =
t[°С] + 273,15.
(4.4)
Температураны ӛлшеу әдістерінің негізі денелер қызған кезде және
олар салқындаған кезде туындайтын физикалық қҧбылыстарға
негізделеді. Бҧл абсолютті нӛлден ӛте жоғары температураға дейін
температураны ӛлшеуге мҥмкіндік беретін кӛптеген әдістерді
тҥсіндіреді. Бҧдан басқа, мҧнай ӛңдеу
зауыттарында және
зертханаларда қолданылатын температураны ӛлшеу әдістері мен
қҧралдары пайдаланылады
.