29
Оптималлаштирувчи моделлари икки қисмдан иборат:
1) чекланишлар тизимлари ѐки иқтисодий тизим ўзгаришини шарт-
шароитлари;
2) оптималлик мезони (мақсад функцияси). Бу мезон иқтисодий тизим
мумкин бўлган ҳолатининг самарадорлик даражасини аниқлаш, таққослаш ва
ундан энг қулайини танлаш учун ишлатилади.
Функционал (ѐки кибернетик) моделларинг
асосий вазифаси объект
моҳиятини намоѐн бўлишининг муҳим кўринишлари бўлган фаолият, ишлаш
жараѐни, хулқи орқали аниқлашдир. Бунда ички структура ўрганилмайди, ички
стуктура ҳақидаги аҳборотда эса фойдаланилмайди. Функционал модел образи
қилиб ―қора қути‖ни олиш мумкин. Бунда (A ҳақидаги аҳборотдан
фойдаланмай) ―кириш‖ X қийматини бериб, ―чиқиш‖
Y қийматини олиш
мумкин. Функционал модел қуриш X ва Y ни боғловчи D операторни топиш
демакдир:
Y=D(X)
(1)
Структуравий моделлар объектнинг ички тизимини,
яъни унинг асосий
ташкил этувчи қисмлар, ички параметрлари, уларнинг ―кириш‖ ва ―чиқиш‖
билан алоқалари ва ҳоказоларни акс эттиради.
Структуравий моделларнинг қуйидаги 2 тури кенг тарқалгандир:
1.
Барча
ноъмалумлар
объектнинг
ташқи
шартлари
ва
ички
параметрларининг функцияси кўринишида тасвирланади:
y
i
=f
i
(A,X), y
J. (2)
2. Номаълумлар биргаликда
i-турдаги муносабатлар тизими асосида
аниқланади (тенгламалар, тенгсизликларва ҳоказо)
i
(
A,
X,
Y)=0,
i
I (3)
Функционал ва структуравий моделлар бир-бирини тўлдиради. Бир
томондан функционал моделларни ўрганишда объект ички структураси ҳақида
гипотезалар юзага келади ва структуравий моделлаштиришга йўл очади.
Иккинчи томонидан эса структуравий моделлар таҳлили
объектнинг ташқи
шартлар ўзгаришига муносабати ҳақида аҳборот беради.
Моделлаштириш жараѐнинг моҳияти 3.3-расмда келтирилган.