128
бір сөзбен айтқанда, Аллаһтың нұрының жарығын сөндіру үшін
бәрін істейтін. Ақырында Аллаһ елшісі (с.а.с.)
бұл зұлымдыққа
нүкте қоюға және мұсылмандарды олардың айла-шарғысынан
құтқару үшін қалың қол әскермен яһудилерді шабуылдауға
шешім қабылдайды.
Мухаррам айында, һижра жыл санауымен 7-жылы
Пайғамбарымыздың (с.а.с.) әскері араб түбегіндегі яһудилер
қамалына бет алады. Бұл қорған оңаша орын тепкен берік қамал
болатын. Онда яһудилер қулық-сұмдықтарын ұйымдастырып,
өтіріктің жалынын маздататын.
Таңертең Аллаһ елшісі (с.а.с.)
ерте оянып, Аллаһқа мақтау
айтып, жәрдем тілейді. Сол күні жарық пен қараңғылықтың,
ақиқат пен жалғанның, иман мен күпірдің арасында үлкен шайқас
жүрді. Сөйтіп,
жарық қараңғылықты жойып, ақиқат жалғаннан
үстем келіп, иман күпірді жеңеді. Бұл шайқас Ислам тарихында
«Хайбар жорығы» деген атпен қалған болатын.
Жорықта бәну надир тайпасының көп адамдары тұтқынға
алынады, олардың арасында Сафия мен оның күйеуі Кинана ибн
Рабиғ та бар еді. Сол кезде Сафияның жасы бар-жоғы он жетіде
болатын.
Сахабалар Аллаһ елшісіне (с.а.с.) тұтқынға Хайбар қамалының
иесі алынғандығын мәлімдейді. Ол (с.а.с.)
оны алдына әкелуді
бұйырады. Пайғамбарымыз (с.а.с.) кедейлер мен мұқтаждарға
үлестіріп беру мақсатында одан қамалындағы қазына-байлықтың
қайда екенін сұрайды. Бірақ Кинана қазынаның орнын айтудан
бас тартып: «Қамалда мүлдем қазына жоқ», – деп жалтарады.
Сонда Аллаһ елшісі (с.а.с.):
–
Егер біз оны тауып алсақ, сені өлім күтіп тұр, осыған
келісесің бе? – дейді.
Кинана:
– Иә, – деп жауап береді.
Мұсылмандар Кинананың тығып
тастаған қазына-байлығын
тауып алады, Аллаһ елшісі (с.а.с.) Кинананың өтірік айтқандығын