деген аңшы кӛріп, біліп жҥреді. Бҥркіттің ҧясынан
бір балапан алу ниетімен, тау
басынан келіп, жалғыз баласын ҧяға тҥсіреді. Сол уақытта ҧяға оралған екі бҥркіт
балаға шауылдайды. Осындай текетірестен кейін арқан тауға қажалып ҥзіледі. Сорлы
әкенің соңғы естігені жалғыз баланың қҧраққа шыққан қҧлын даусы. Ендігі тірлікті
тҧл қылған Жабай атының кӛзін таңып, шауып кеп, әлгі қҧздан ҧшты дейді. Ал ҥзілген
арқан тӛмен сусығанда бір тҥйіні тас жарығына кептеліп, бала жерге жетпей салбырап
қҧз бетінде қалады да, тірі қалады» (Ә.Спан, 2000, 85). Сонымен тау осы оқиғаға
қатысты «Жабайҧшқан» аталған.
ЖАЗДЫМСАРЫ (Жаздымсары) – мола, Қарақия ауданы. Этнонекроним.
ЖАЗЫГҤРЛІ (Жазыгурлы) – қ., қор., ойыс. Қарақия ауданы. Атау жазы (зат есім)
және гҥрлі (туынды сын есім) сӛздерінің бірігуі арқылы жасалған.
Жазы – кӛне тҥркі
тілінде
«дала, жазық жер, иен дала» мәніндегі сӛз (З.Б.Мухамедова, 1973, 102). Ал
гҥр+лі, тҥбірі гҥр – кӛнетҥркі сӛздігінде, «мола» (ДТС, 195). Сонда атаудың мағынасы:
«молалы
жазық жердегі ойыс, қҧдық».
Достарыңызбен бөлісу: