Алғашқы емле сөздігі. Осы әліпби жобасының негізінде
1941ж. С. аманжолов, С. Баишев, Ғ. Бұзырбаев, С. Кеңесбаев,
н. Сауранбаевтардың ұжымдық авторлығымен алғашқы емле
сөздігі жарық көреді. Онда мынадай өзгешеліктер болды: а) ы,
і әріптері түсірілді: жыйлыс, құрлыс, бұйрық, ұрлық, топрақ,
жапрақ, көкрек, ә) жалқы есімдерде [йы] тіркесі үшін и (Баир,
Раис), жалпы есімдерде йы жазылды: айыл, кейін, б) кір-
ме сөздерде я әрпінің алдынан и (пияла, пияз, зияш), ал қазақ
сөздерінде ы жазылады: қыялы, сыяқты, тыянақты, в) йы, йі-ға
аяқталған сөзге көсемшенің й жұрнағы қосылса, и әрпі жазыла-
ды (байыйды емес, баиды).
Сөздікке а) жер-су аттары б) біріккен, қысқарған, кірме сөздер
в) терминдер г) кісі есімдері д) жазылуы қиын сөздер кірді.
Қазіргі орфограммадан өзгеше мына сөздер біріктіріліп жа-
зылды: Алааяқ, алакөлеңке, антатқан, антұрған, асықжілік,
ататек, атсалысу, атшаптырым, атышулы, атқора, ауажайы-
лу, ауылшаруашылық, ахрет, ахуал, ашішек, аяқкиім, аяқтұзақ,
бақайқулық, бейнетхор, бейпілауыз, белкүрек, белорақ, боссөз,
бытра, бытраңқы, біркүні, бірнәрсе, бұрнағыкүн, дарқан,
дастарқан, диқан, емізік (еміздік емес), етбетінен (етпетінен),
жалахор, жандік, жапрақ (жапырақ емес), жетіата, жый-
лыс (жиналыс), жыйырма, кеңпейіл, күретамыр, көжеқатық,
көзбайлау, махлұқ, мағна, мұраб, мұқыят, мұғаллім, нахақ,
суд (сот емес), тәбиғат, тәбиғи, хажет, хата, хатер, хауіп,
хиял, хиянат, хұдды, хұрмет, ішкиім, қаблет, ғібрат, ұйқтау,
өкмет.
Жалпы, 1938ж., 1939ж., 1940ж. ұсынылған әліпби жобаларын-
да қосар [u] дыбысын бір таңбамен беру ұсынылып, ол қолдау
тапқанмен, u әрпінің емлесі айқындалып, шешіле қоймаған еді.
276
277
мысалы, м.Балақаев 1940 ж. орфографияда тек 4 параграфта
“что и пишется во всех словах как мягкий гласный, в других слу-
чаях (13 параграф) – буква и пишется для обозначения звуков
Достарыңызбен бөлісу: |