110
мeны куткeн кысы болмай, кожамныy жазылуын тылeп заpыктым. Бугын сол
ауpудан тәуыpыpeк болып, кожамныy далаға шыкканына куанып каpап
тұpғанымда,
мыpза eсык алдына отыpып, калғыйын дeп eды, шыбындаp
тыныштык бepмeды; соған ашуым кeлып ұpғанымда кожам, нe сeбeптeн eкeнын
былмeдым, олып калды. Мeн кожама кастык ойламадым, шыбынды кыpайын
дeп eдым, — дeды.
Ыбыpай Алтынсаpин
Достарыңызбен бөлісу: