2.Жылу эффектілерінің температураға байланыстылығы. Кирхгоф заңы. Жүйенің
ішкі энергиясының тұрақты көлемде өзгеруін температура бойынша дифференциалдағанда
былай өрнектелді:
(d(∆U)dT)v = (dU2/dT)v – (dU1/dT)v
2.14-теңдеу бойынша: dU / dT= Cv
Олай болса: (d(∆U)dT)v = Сv,
2
– Cv,
1
= ∆Cv
(2.18)
Мұндағы Cv,
1
-жүйенің бастапқы күйінің изохоралық жылусыйымдылығы, Сv,
2
-жүйенің
соңғы изохоралық жылусыйымдылығы,
∆Cv-жүйенің бастапқы
күйінен (1)
соңғы
күйіне (2) ауысқандағы
изохоралық жылусыйымдылығының өзгеруі.
Жалпы жағдайда изохоралық жылусыйымдылықтың өзгеруі үшін мынадай
формуланы жазуға болады:
∆Cv = ∑(nCv)соңғы – ∑(nCv)баст (2.19)
Тұрақты қысымдағы процестер үшін осыларға ұқсас былай өрнектей аламыз:
(d(∆Н)dT)р = С
р,2
– C
р,1
= ∆C
р (2.20)
2.18 және 2.20 теңдеулері – Кирхгоф заңының теңдеулері.
Кирхгоф заңы былай айтылады: процестің жылу эффектісінің
температуралық
коэффициенті
процесс
нәтижесінде
жүйенің
жылусыйымдылығының өзгеруіне тең.
Егер С
1
= C
2
болса, онда Кирхгоф заңы бойынша жылу эффектісі температураға
байланыссыз болады (∆С = 0). Ол бастапқы және соңғы заттар кристалдық күйде
болғанда байқалады. Өйткені қатты дененің жылусыйымдылығы олардың құрам
бөліктерінің жылусыйымдылықтарының қосындысына тең. Сол себептен мұндай
реакциялардың жылусыйымдылықтары іс жүзінде температураға тәуелсіз болады.
2.2.
Жылу эффектілерінің түрлері. Q
Достарыңызбен бөлісу: |
