Хазретәлі  Тұрсынның  ғылымдағы  жетістік­

кәсібилігінің  көрінісі.  Оның  кандидаттық  диссер-

тациясының  «Қоқан  (Түркістан)  автономиясының  құ-

рылуы  мен  күйреуі  (1917-1918  жж.)»,  докторлық  дис-

сертациясының  «Түркістанның  этносаяси  үдеріс-

теріндегі  ұлттық  элита  қызметінің  тарихы  (XX  ғ.  алғ. 

ширегі)»  деп  таңдалуының  өзі  зерттеу  объектісі  мен 

нысаны  талаптарына  дөп  келетін  зергерлік  нәзіктік 

пен  аптекалық  дәлдіктің  көрінісі.  (Бүгінде  «объек-

тіні» – «нысан», «предметті» – «пән» деп шатасты рып 

жүрміз. Меніңше, «объектіні» сол қалпында қал дырып, 

«предметті»  «нысан» деп алған жөн – Т.С.) Сондықтан 

оның  зерттеу  бағытының  алаштану  және  тұлғатануға 

бетбұруы  заңдылық.  Белгілі  тарихшы лар  К.Нұрпейі-

сов,  М.Қойгелдиев,  Т.Омарбеков,  Е.Сы дықовтан  кейін 

алаштану  мен  тұлғатануда  жаңа  сөз  айтуының  өзі 

батылдық. Алаштану, тұлғатану бағытындағы қажырлы 

ісденістері  оны  объективті  түрде  –  түркістантануға, 

Түркістан  қайраткерлерін  тұлғаландыруға  алып  келіп, 

халықаралық  деңгейге  шығарды.  Сөйтіп,  Орта  Азия 

республикалары та рихшыларының арасындағы байла-

ныс көпірлерін нығайтуға атсалыстырды.