Қ.Жұбанов бұл мәселеге тіпті басқа тың ойлармен келді. «Құрмалас сөйлемге қазіргі
кітаптардың тісі батпаған» деген ғалым жоғарыда аталған сөйлем түрлерінің
құрылыс
материалдарын байланыстыруға әкелетін белгіні тапты. Ғалым пікірінше, «жалғасқан
сөйлемдердің жинағы – күрделінің салаласы болады» [5,146]. Шын мәнінде, орамды сөйлем
материалы болып келетін құрылымдар, мейлі ол жай сөйлем болсын, мейлі дара немесе көп
құрамды құрмалас сөйлем типінен болсын, өзара байланысуда
салаластық заңдылыққа
бағынады. Тегі, бұл паратаксистік құбылыстың ең алғашқы көрініске ие екендігінен
туындап жатса керек.
Қазіргі талданымдағы орамды сөйлемдік құрылымдар ішкі байланысудағы
заңдылықтарды толық қамтиды. Мәселен, көп бағыныңқылы
сабақтас құрмалас пен көп
сыңарлы салалас құрмалас сөйлемдер бір ғана байланысудың нәтижесінен шешіліп
отырады. Құрамындағы сыңарлар бағына байланысса сабақтас құрмалас болады да, тең
дәрежелік байланыс оны салалас құрмалас сөйлемге әкеледі. Ал көп басыңқылы мен аралас
құрмалас сөйлем еншісіндегі құрылымдар байланысуы
әсте салаластық заңдылықпен
айқындалатынын байқаймыз. Қ.Жұбанов меңзеуіндегі
күрделінің салаласуы осы болса
керек.
Осылай бола тұра, көп басыңқылы мен аралас құрмалас сөйлемдердегі құрылыстық
материал тек қана салаласа байланысуға негізделген деген ой нақты тұжырым ретінде
қабылданбауы керек. Олай болған жағдайда аталған сөйлемдерге тән шарттар орындалмай
қалған болар еді. Яғни, олардың сөйлемдік түр ретінде
қызмет етуіне сабақтастық
байланыстың тікелей әсері бар екенін мойындағанымыз жөн. Себебі сабақтас байланыс
дегеніміз «...қатар тұрған сөйлемдердің түрліше амал-тәсілдер арқылы бір-біріне бағына
жұмсалған түрі» [6,328]. Ал ол кезегінде шешуші
қызмет атқарады да, сөйлемнің негізгі
түрін анықтауға көмектеседі. Бұл мәселе қазақ тіл білімінде теориялық тұрғыдан бекіп,
практикалық тұрғыдан тиянақталған.
Достарыңызбен бөлісу: