Қазақ тілінің пунктуациялық

 

§9. Леп белгісі лепті сөйлемдерден кейін қойылады.  

А) Лепті сөйлемдер бұйрық мәнді болуы мүмкін: Малтықпай тез көшсін! 

Ә) Өтіну, жалыну түрінде болуы мүмкін.  

Ә) Қолпаштау, қайрау мәнді болуы мүмкін.  

Б) Жекіру мәнді болуы мүмкін: Тәйт! Жә!  

В) Ұран, үндеу түрінде болуы мүмкін.  

Г)  Бір  ғана  етістіктен  құралған,  ерекше  интонациямен  айтылған 

сөйлемдерден кейін леп белгісі қойылады: Барсын! Кетсін!  

Ғ)  Көңіл  күй  одағайы  боп  келетін  бір  ғана  сөзден    сөйлемнен  кейін  леп 

белгісі қойылады: Ойбай! Апырмау! Япырай! Пәләй! Мақұл-ақ! Ал ендеше мен 

нені айттым!? (М.Әуезов). 

Д)  Кұрамында  көңіл  күй  одағайы  бар  сөйлем  ерекше  интонациямен 

айтылса, сөйлемнің соңына леп белгісі қойылады:  

Е)  Шақыру  одағайынан  ғана  тұратын  сөйлемнің  соңына  леп  белгісі 

қойылады: Шөре-шөре! Құрау-құрау!  

Ж) Шақыру одағайлары ерекше интонациямен айтылса, сөйлемнің соңына 

леп белгісі қойылады:   

З) Иә, жоқ деген сөздер сөйлем басында келіп, ерекше екпінмен айтылса, 

олардан  кейін  леп  белгісі  қойылады:  Жоқ,  жоқ!  Жалғыз  емес,  мен болармын 

қасында (Ғ.Мүсірепов).  

жүктеу/скачать 0.88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: