Аналитика- Болмыстың танылған ерекше семантикалық

аналитика-семантикалық сөзжасам тәсіл. Аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі тілдің дамуында маңызды рөл атқарған. Тілдің ежелгі бастауында түбіртектің, түбірдің бірігуі арқылы екіншілік мағына жасалып, жаңа сөздер туындаған. Тіліміздегі бір буынды түбірлер санатындағы ГСГ (ГС+Г, Г+СГ т.б.) тұлғасындағы атаулар түбіртектердің осындай бірігуі нәтижесінде болған деп пайымдауға негіз бар. Қазіргі қазақ тілінде аналитикалық-семантикалық сөзжасам тәсілінің мынадай сөзжасамдық қалыптары қалыптасқан: тұлғалардың бірігу қалыбы; тұлғалардың қосарлану қалыбы; тұлғалардың тіркесу қалыбы.

1. 
   Аналитика-семантикалық сөзжасамдық тәсілінің өзіндік ішкі байланысу заңдылығы бар. Кез келген екі тұлғаның бір-бірімен қосарлануы не бірігуі, тіркесуі мүмкін бола бермейді. Өзге де сөзжасамдық тәсілдердегі сияқты мұнда да парадигматикалық және синтагматикалық қатынастар орындалуы тиіс. Халықтың болмыс белгілері мен қасиеттері туралы ұғымды, түсінікті танып, оны таңбалауының ішкі заңдылықтарына сәйкес аналитика-семантикалық сөзжасамдық тәсілде де халықтық дәстүрлі дүниетаным мен ментальдылықтың берік жүйесі орныққан. Осыған сәйкес жаңа номинативтік белгісі бар ұғымды таңбалауда лингвистикалық және экстролингвистикалық факторлардың орындалуы шарт. Өзге сөзжасамдық тәсілдермен салыстырғанда, аналитика-семантикалық сөзжасамдық тәсілдің өзіндік ерекшелігі бар. Бұл ерекшелік аналитика-семантикалық сөзжасамның толық мағыналы сөздер арқылы жаңа туынды мағына жасай алуымен байланысты. Туынды сөздің жаңа сөзжасамдық мағынасының ішкі семантикалық құрылымы күрделі болады, әрі оған екі негіз мағынасы да бірдей қатынасып, “ортақ” жаңа сема жасайды. Жаңа сөзжасамдық зерттеулерге сүйене отырып, аналитикалық-семантикалық тәсіл негізінде пайда болған сөздердің ішкі мағыналық құрылымы арқылы да олардың жаңа атаулық қасиетін айқындаймыз. Себебі кез келген жеке сөз өзінше қалыптасқанымен, оның ортақ заңдылықтары болды. Ал сөздердің жеке атау ма немесе еркін сөз тіркесі бола ма деген сұраққа жауап берілу үшін, оның тек морфологиялық құрылымын айқындау аздық етеді.
   

Егер сөзжасамдық тұлғалардың біреуін тірек сыңар ретінде таныр болсақ, олардың орны тұрақты болар еді. Ал тілдік деректерде мұндай тұрақтылық байқалмайды. Яғни тұлғалық сипаты тұрғысынан да, мағыналық жағынан да себепші негіздердің біреуі тірек сыңар бола алмайды, екі сыңар да туынды сөздің мағыналық құрылымын туғызуға бірдей дәрежеде қатынасады. Сондықтан аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі арқылы жасалған туынды сөздердің құрамындағы атаулардың кез келгені ішкі мағыналық құрылымының ауқымына байланысты әртүрлі сөзжасамдық парадигмалық қатар туғыза алуы мүмкін. Бұл сөзжасамдық парадигма бойынша жасалған туынды сөздердің мағынасы әр алуан болып, құрамындағы себепші негіз мағынасы бойынша уәжделеді де, әртүрлі грамматикалық тұлғамен түрлене таңбалануы мүмкін. Айталық, жоғарыда келтірілген атауларда сигнификаттық, денотаттық, коннатациялық мағына мөлшері әртүрлі. Сегізкөз, алабота, алабұға, алақарға – сөздерінің денотаттық мағынасы, көк көз, отты көз, өткір көз, ала көз, ала таң, бадырақ көз, күлім көз, жаутаң көз,жаутаң көз, қысық көз – сөздерінің сигнификаттық мағынасы, ала көз, ала көңіл, ала аяқ, күн десе көзі, ескі көз, төрт көзі (түгел), ала көздену, ала жібіне аттамау, ала құйын, ақ көз, ала көз – сөздерінің коннатациялық мағынасы мол, әрі айқын. Мұндай мағыналық көпқырлылық танымның тереңдігімен, болмыс туралы ұғымның номинативтік белгілерінің танылу деңгейімен байланысты болса керек.

Аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі арқылы жасалған туынды сөздердің тағы бір негізгі ерекшелігі олардың байланысу сипатында. Құрамы мен мағынасы күрделі туынды сөздердің бір-бірімен байланысу жолдарының да өзіндік қалыптасу жолы мен жүйесі бар.

Аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі арқылы жасалған туынды сөздер бір бүтін бірлік деп санар болсақ, олардың арасында салаластық не сабақтастық қатынас болу мүмкін емес. Өйткені туынды сөздің мағыналық құрылымы ортақ, тұлғалық тұтастығы анық, синтаксистік тұтастығы бар. Әуелде екі тұлға арқылы бірігіп немесе еркін сөз тіркесі түрінде жұмсалғанымен, тіл дамуында жеке атау ретінде ұғынылып, екіншілік сема иеленіп, туынды сөз ретінде танылған соң, олардың арасындағы сабақтаса не салаласа байланысу да бірте-бірте жоғалады, жаңа атау жасауда оның орнына синтагматикалық қатынас орнайды. Яғни болмыстың танылған белгісі мен қасиетін таңбалауда бір бүтін күйінде, жеке атау сипатында жұмсалады.

Қазіргі тіл дамуында, жаңа атаудың жасалуында аналитика-семантикалық сөзжасам маңызды рөл атқарады. Өйткені бұл тәсілдің сөзжасамдық қабілеті мен мүмкіндігі аса мол. Сөздердің, әсіресе, бір буынды сөздердің себепші негіз ретінде жұмсалу мүмкіндігі айрықша мол, сөзжасамдық қалып сипаты кең. Сондықтан қазіргі қазақ тілінде аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі арқылы жасалған атаулардың саны мол.

Сөзжасамдық мағына тұрақталып, дайын атау ретінде еркін қолданысқа түскендіктен, аналитика-семантикалық сөзжасам тәсілі арқылы жасалған туынды сөздердің құрамындағы себепші негіздердің мағынасы да бір-біріне біте қайнасып, ортақ сема деңгейінде мағыналық сіңісу дәрежесіне жетеді.