ҚазақТЫҢ этикасы мен эстетикасы астана

35 
Нәп-нәзік түрің мынау үлбіреген. 
Ғылым: 
Көгілдір ғой, сенің мені қомсынғаның, 
Көріп пе ең құтылғанын құл сұнғаным. 
Қиылып бір нқысам қалатұғын, 
Желкең бе, күжірейген молсынғаның?! 
Надандық: 
Сен кімсің, түрің нашар, сөзің жуан, 
Бар еді күш берерлік қанша дуаң? 
Қолыңнан келмейтұғын жұмыс жоқтай, 
Жыландай жылмаңдайсың сумаң-сумаң. 
Ғылым: 
Танырсың асықпай тұр, жуан мойным, 
Қар менен мұзға толар жылы қойның. 
Жоқ қылмақ сендейлерді бұл жаһаннан,
Бұл күнде істеп тұрған менің ойым. 
Надандық: 
Мен сенің шошымаймын пошымыңнан, 
Достасып сеніменен қосыла алман. 
Қақпамды ашып қойып сендейлерге, 
Батыр-ай, кел ғой деп ұсына алман. 
Ғылым: 
Қызғаншақ сорлы екенсің, ішің тар-ақ, 
Сөз айтсам тыржиясың әрман қарап. 
Жіңішкелеп қазағың да сөз салып тұр, 
Шаруаға жайлы екен деп біздің тарап. 
Надандық: 
Ол жұртым, ақылы кем, азған еді, 
Тілге ерме дәйегі жоқ жазған еді. 
Саны да көп болғанда қырық миллион, 
Есептеусіз шетте жатқан аз ғана еді. 
Ғылым: 
Бұл күнде қытайың да сөз салып тұр, 
Қызығып біздің түрге көз салып тұр. 
Азырақ арасынан жанжал шығып, 

36 
Ол сауал кемді күнге тоқталып тұр. 
Надандық: 
Қой, жаным, алаң болма, қазағыма, 
Ол сенің ереді деп мазағыңа. 
Жұмысың тұрғанымен шимай-сызбай, 
Көндігер олар неғып азабыңа. 
Ғылым: 
Түрің жоқ, әптің мынау15 ақыл шығар, 
Мен білсем, өлімің де жақын шығар?! 
Арада соғыс шықса, қан төгілер, 
Бергенің татулықпен мақұл шығар. 
* 
* 
* 
Надандық қысылғаннан кетті терлеп, 
Не шара күшті тұрса, нәубет бер деп. 
Бар еді қазақтарда көп аласым, 
Алғанша жалыпты мәулет бер деп. 

жүктеу/скачать 2.51 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: