Алғаш рет 1990 жылы канадалық Мак-мастер университетінің ғалымдарының бір тобы клиникалық тәжрибесі бар ғылыми мәліметтерді және пациенттердің жеке қалауын жеке медицина бөліміне топтастыруды ұсынды. Бұл ғылыми-тәжрибелік бөлім қол жетерлік, тығыз және объективті ақпараттардың бүкіл әлемде жүргізілетін клиникалық зерттеулердің заманауи және дәлелденген, яғни қандай да бір емдеу әдісі немесе дәрілік заттарды қолданудың артықшылығын дәлелдейтін, оны "Evidence-Based Medicine" (ЕВМ) немесе «ғылыми дәлелденген медицина " (НДМ) деп атайды.
Дәлелді медицина: пайда болуының алғышарттары
Бұл заңдылық
- Ақпараттар ағымы:
жылына 4 000 000 астам мақалалар
20 мыңнан астам медицинналық журналдар
2. Телекоммуникация торабының дамуына байланысты медициналық ақпараттармен алмасу көбеюде: әрбір екі жылда екі еселенеді
Ақпаратты болу үшін,
күніне 20 мақалалар оқу қажет
3. Науқас талаптарының өсуі
4. Денсаулық сақтау шығындарының өсуі
5. Білімнің тез ескіруі
6. Клиникалық зерттеулер нәтижелері мен қорытындыларының қарама қайшылықтары.
- Біз бір жағдайларды есте жақсы сақтаймыз басқаларына қарағанда, бірақ маңызды жағдайлар типтіге қарағанда есте жақсы сақталады.
- Жеке тәжрибені бағалауда біздің біліміміз, көзқарасымыз әсер етеді.
- Біз іздегенімізді табамыз, естігіміз келгенді естиміз, елегіміз келмегенді елемейміз
- Ешқашан сенімді болу мүмкін емес науқастың сауығуы осы араласуға байланысты ма, әлде кездейсоқ па немесе бізге белгісіз себептерге байланысты ма.
-
- Бақыланатын науқастардың саны жиі аз болады, болашақта қорытынды алу үшін.
Дәрігерлердің шешім қабылдаудағы негізгі түрлері ( ДМ емес) - Қысқа әңгімеге негізделіп қабылданған шешім (анекдотты медицина)
- Мақалаларды кесу жолымен шешім қабылдау
- Эксперттердің көзқарасына негізделген шешімді қолдану (атақты адамдарға негізделген медицина)
- Шығында минимизациялауға негізделіп, шешім қабылдау
Достарыңызбен бөлісу: |
