83
ескере отырып, антигипертензивті терапияның
бағасын төменедете
аламыз.
Қазіргі танда ИСАГ ұзақ терапиясында АТ
1
-блокаторларының
мына түрлері бізге қол жетімді: лозартан, валсартан, ирбесартан,
кандесартан, олмесартан, телмисартан және эпросартан. Лозартан,
валсартан, ирбесартан және кандесартанның гидрохлортиазидпен
фиксирленген формаларын шығарып жатыр. Сонымен, антигипертен-
зивті препараттардың 3 классы ғана
ИСАГ бар қарттарда қолданы-
лады, – тиазидті ( тиазидтәрізді) диуретиктер, вазоселективті каль-
цияй антагонистері және АТ
1
-ангиотензин рецепторларының блока-
торлары. Қарт науқастардың жартысының азында бұл препараттар
монотерапия кезінде жақсы эффект көрсете алады. Қосымша патоло-
гиясы бар науқатарға индивидуалды ем тағайындаймыз.
Қорытындылайтын болсақ, ИСАГ
көптеген қарт науқастарда
нысана ағзаларды зақымдайды. Ол тек ағзаның қартаю салдарынан
емес, және оның емі міндетті түрде қажет. Дәрігер міндеті – басқа
ауруларын ескере отырып, науқас жасы ескере отырып,
эффективті
терапия жүргізу, науқастың өмірлік сапасын жақсарту, нысана ағза-
ларының зақымдануын азайту және өлімділік пен жүрек-қантамыр
асқынуларын төмендету. ИСАГ пен ауыратын науқастарды емдеу бұл
– өнер, және ол дәрігерлердің қатан бақылауы мен күш-қайратын
талап етеді.