78
инфаркт алған науқастарда жақсы болжаммен жазылуда маңызы
зор.
АГ-сы бар қарттарда емдеу кезінде қарапайым әдістің болуы, в-
адреноблокаторларды кен тандау шектеледі. Сондықтан да, ұзақ
әсерлі, күнінен бір рет ғана қабылдайтын препараттар, бетаксолол,
бисопролол, және олардың ретардты түрлерін қолданған жөн.
АПФ-ингибиторлары – орта дозасында САҚ-ды диуретиктер
мен кальций антагонистерінен аз мөлшерде төмендетеді. Сондық-
тан да, АПФ-ингибиторлары:
каптоприл, эналоприл аорта мен ірі
артериялардың басынуына әсер етсе де, қарт адамдарда АГ-ны ем-
деуде монотерапия ретінде қолданылмайды. Сонда да АПФ-инги-
биторлары антигипертензивті препараттар
арасында екінші қатарлы
болыпс табылады және оларды диуретиктермен, кальций антагонис-
терімен бірлестіруге болады. Өйткені, Syst-Eur және Syst-China ран-
домизирленген
зерттеулерінде, ИСАГ пен ауыратын науқастарда
нитрендипин мен АПФ-ингибиторын комбинирлеу арқасында милық
– кардиопротективті әсерді күшейтті (табл. 12). Сол жақ қарынша
систолалық дисфункциясы мен жүрек жетіспеушілігінің айқын кли-
никасы бар науқастарда АГ-ны емдеуде АПФ-ингибиторларын
диуретиктермен бірге тағайындаған дұрыс. АПФ-ингибиторларының
диуретиктермен және кальций
антагонистерімен біріктіріп,қант диа-
беті бар науқастарда АГ-ны емдеуге болады.
Достарыңызбен бөлісу: