жұмыртқалайтын» қоныс болар Жерұйықты

жақсы жер болмас», – депті.
Жетісуды көргенде:
«Мынау Жетісудың ағашының әр бұтағы жеміс екен, шаруаға жақсы
қоныс», – депті.
Осы күнгі Мерке жеріндегі Аспараны көргенде:
«Ей, Аспара, көршіңмен тату бол, шөбіңе
суың жетер!» – деп жүріп кетіпті.
Баянауыл тауын көргенде: 
«Баянға жаймай, қой семірмес», – деп қазіргі Баянауылды өзіне
жайлау етіпті. Әулие атаның батысындағы Жуалы жерін көргенде: «Жерің семіз, шөбің шүй-
гін, қарың мол, топырағың май екен, қадіріңді егін салған ел білер», – депті.
Қарсақбай аймағын көргенде (Жезқазған жері): 
«Айналаң жапан түз екен, тауыңның асты
жез екен. Жұртың ашықпас!», – деп жүріп кетіпті.
Асанқайғы «шұрайлы қоныс, нұрлы өлке – Жерұйықты таба алмапты» дейді. Ол туған
жерін аттап кетпейді. Жиделібайсынды бөтен елден емес, қазақ топырағынан іздейді.
« Түсінік: Елінің қамын ойлаған Асанқайғының жерұйықты іздеуі ситпат алады.

«ЕҢЛІК-КЕБЕК» ШӘКӘРІМ ҚҰДАЙБЕРДІҰЛЫ
«
Тақырыбы: Еңлік пен Кебектің ғашықтық тағдыры.
«
Идеясы: Жер дауы, жесір дауы арқылы сол кезеңнің шынайы бейнесін ашу.
«
Жанры: Поэма
«
Композициялық талдау:
Басталуы: Ақтабан шұбырынды, Абылай хан кезеңі.
Байланысуы: Тобықтыдан шыққан Кебек батыр. Нысан абыздың болжауы.
Дамуы: Кебектің аңға шығып, адасуы. Еңлікпен кездесуі.
Шиеленісуі: Еңлік пен Кебектің бір-біріне берген серті.
Шарықтау шегі: Екі жастың қашып кетуі. Ру арасындағы жанжал.

жүктеу/скачать 3.69 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: